Iliad    —    Ἰλιάς

1Ηὼς μὲν κροκόπεπλος εκίδνατο πᾶσαν επ̓ αῖαν,
2Ζεὺς δὲ θεῶν αγορὴν ποιήσατο τερπικέραυνος
3ακροτάτῃ κορυφῇ πολυδειράδος Ουλύμποιο
4αυτὸς δέ σφ̓ αγόρευε, θεοὶ δ̓ ὑπὸ πάντες άκουον
5κέκλυτέ μευ πάντές τε θεοὶ πᾶσαί τε θέαιναι,
6όφῤ είπω τά με θυμὸς ενὶ στήθεσσι κελεύει.
7μήτέ τις οῦν θήλεια θεὸς τό γε μήτέ τις άρσην
8πειράτω διακέρσαι εμὸν έπος, αλλ̓ ἅμα πάντες
9αινεῖτ̓, όφρα τάχιστα τελευτήσω τάδε έργα.
10ὃν δ̓ ὰν εγὼν απάνευθε θεῶν εθέλοντα νοήσω
11ελθόντ̓ ὴ Τρώεσσιν αρηγέμεν ὴ Δαναοῖσι
12πληγεὶς ου κατὰ κόσμον ελεύσεται Ούλυμπον δέ
13ή μιν ἑλὼν ῥίψω ες Τάρταρον ηερόεντα
14τῆλε μάλ̓, ἧχι βάθιστον ὑπὸ χθονός εστι βέρεθρον,
15ένθα σιδήρειαί τε πύλαι καὶ χάλκεος ουδός,
16τόσσον ένερθ̓ Αΐδεω ὅσον ουρανός εστ̓ απὸ γαίης·
17γνώσετ̓ έπειθ̓ ὅσον ειμὶ θεῶν κάρτιστος ἁπάντων
18ει δ̓ άγε πειρήσασθε θεοὶ ἵνα είδετε πάντες
19σειρὴν χρυσείην εξ ουρανόθεν κρεμάσαντες
20πάντές τ̓ εξάπτεσθε θεοὶ πᾶσαί τε θέαιναι
21αλλ̓ ουκ ὰν ερύσαιτ̓ εξ ουρανόθεν πεδίον δὲ
22Ζῆν̓ ὕπατον μήστωῤ, ου δ̓ ει μάλα πολλὰ κάμοιτε
23αλλ̓ ὅτε δὴ καὶ εγὼ πρόφρων εθέλοιμι ερύσσαι,
24αυτῇ κεν γαίῃ ερύσαιμ̓ αυτῇ τε θαλάσσῃ
25σειρὴν μέν κεν έπειτα περὶ ῥίον Ουλύμποιο
26δησαίμην, τὰ δέ κ̓ αῦτε μετήορα πάντα γένοιτο
27τόσσον εγὼ περί τ̓ ειμὶ θεῶν περί τ̓ είμ̓ ανθρώπων
28ὣς έφαθ̓, οἱ δ̓ άρα πάντες ακὴν εγένοντο σιωπῇ
29μῦθον αγασσάμενοι μάλα γὰρ κρατερῶς αγόρευσεν
30οψὲ δὲ δὴ μετέειπε θεὰ γλαυκῶπις Αθήνη·
31ῶ πάτερ ἡμέτερε Κρονίδη ὕπατε κρειόντων
32εῦ νυ καὶ ἡμεῖς ίδμεν ὅ τοι σθένος ουκ επιεικτόν·
33αλλ̓ έμπης Δαναῶν ολοφυρόμεθ̓ αιχμητάων,
34οἵ κεν δὴ κακὸν οῖτον αναπλήσαντες όλωνται
35αλλ̓ ήτοι πολέμου μὲν αφεξόμεθ̓ ὡς σὺ κελεύεις
36βουλὴν δ̓ Αργείοις υποθησόμεθ̓ ἥ τις ονήσει,
37ὡς μὴ πάντες όλωνται οδυσσαμένοιο τεοῖο
38τὴν δ̓ επιμειδήσας προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς
39θάρσει Τριτογένεια φίλον τέκος· ού νύ τι θυμῷ
40πρόφρονι μυθέομαι, εθέλω δέ τοι ήπιος εῖναι
41ὣς ειπὼν υπ̓ όχεσφι τιτύσκετο χαλκόποδ̓ ἵππω
42ωκυπέτα χρυσέῃσιν εθείρῃσιν κομόωντε,
43χρυσὸν δ̓ αυτὸς έδυνε περὶ χροΐ, γέντο δ̓ ἱμάσθλην
44χρυσείην εύτυκτον, ἑοῦ δ̓ επεβήσετο δίφρου,
45μάστιξεν δ̓ ελάαν· τὼ δ̓ ουκ αέκοντε πετέσθην
46μεσσηγὺς γαίης τε καὶ ουρανοῦ αστερόεντος
47Ίδην δ̓ ἵκανεν πολυπίδακα μητέρα θηρῶν
48Γάργαρον, ένθά τέ οἱ τέμενος βωμός τε θυήεις.
49ένθ̓ ἵππους έστησε πατὴρ ανδρῶν τε θεῶν τε
50λύσας εξ οχέων, κατὰ δ̓ ηέρα πουλὺν έχευεν
51αυτὸς δ̓ εν κορυφῇσι καθέζετο κύδεϊ γαίων
52εισορόων Τρώων τε πόλιν καὶ νῆας Αχαιῶν
53οἳ δ̓ άρα δεῖπνον ἕλοντο κάρη κομόωντες Αχαιοὶ
54ῥίμφα κατὰ κλισίας, απὸ δ̓ αυτοῦ θωρήσσοντο.
55Τρῶες δ̓ αῦθ̓ ἑτέρωθεν ανὰ πτόλιν ὁπλίζοντο
56παυρότεροι μέμασαν δὲ καὶ ὧς ὑσμῖνι μάχεσθαι
57χρειοῖ αναγκαίῃ, πρό τε παίδων καὶ πρὸ γυναικῶν
58πᾶσαι δ̓ ωΐγνυντο πύλαι, εκ δ̓ έσσυτο λαός,
59πεζοί θ̓ ἱππῆές τε πολὺς δ̓ ορυμαγδὸς ορώρει
60οἳ δ̓ ὅτε δή ῥ̓ ες χῶρον ἕνα ξυνιόντες ἵκοντο
61σύν ῥ̓ έβαλον ῥινούς, σὺν δ̓ έγχεα καὶ μένἐ ανδρῶν
62χαλκεοθωρήκων· ατὰρ ασπίδες ομφαλόεσσαι
63έπληντ̓ αλλήλῃσι, πολὺς δ̓ ορυμαγδὸς ορώρει
64ένθα δ̓ άμ̓ οιμωγή τε καὶ ευχωλὴ πέλεν ανδρῶν
65ολλύντων τε καὶ ολλυμένων, ῥέε δ̓ αἵματι γαῖα
66όφρα μὲν ηὼς ῆν καὶ αέξετο ἱερὸν ῆμαρ,
67τόφρα μάλ̓ αμφοτέρων βέλἐ ἥπτετο, πῖπτε δὲ λαός
68ῆμος δ̓ Ηέλιος μέσον ουρανὸν αμφιβεβήκει,
69καὶ τότε δὴ χρύσεια πατὴρ ετίταινε τάλαντα
70εν δ̓ ετίθει δύο κῆρε τανηλεγέος θανάτοιο
71Τρώων θ̓ ἱπποδάμων καὶ Αχαιῶν χαλκοχιτώνων,
72ἕλκε δὲ μέσσα λαβών ῥέπε δ̓ αίσιμον ῆμαρ Αχαιῶν
73αἳ μὲν Αχαιῶν κῆρες επὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ
74ἑζέσθην, Τρώων δὲ πρὸς ουρανὸν ευρὺν άερθεν·
75αυτὸς δ̓ εξ Ίδης μεγάλ̓ έκτυπε, δαιόμενον δὲ
76ἧκε σέλας μετὰ λαὸν Αχαιῶν οἳ δὲ ιδόντες
77θάμβησαν, καὶ πάντας ὑπὸ χλωρὸν δέος εἷλεν
78ένθ̓ ού τ̓ Ιδομενεὺς τλῆ μίμνειν ού τ̓ Αγαμέμνων, ού τε
79δύ̓ Αίαντες μενέτην θεράποντες Άρηος·
80Νέστωρ οῖος έμιμνε Γερήνιος οῦρος Αχαιῶν
81ού τι ἑκών, αλλ̓ ἵππος ετείρετο, τὸν βάλεν ιῷ
82δῖος Αλέξανδρος Ἑλένης πόσις ηϋκόμοιο
83άκρην κὰκ κορυφήν, ὅθι τε πρῶται τρίχες ἵππων
84κρανίῳ εμπεφύασι, μάλιστα δὲ καίριόν εστιν.
85αλγήσας δ̓ ανέπαλτο, βέλος δ̓ εις εγκέφαλον δῦ,
86σὺν δ̓ ἵππους ετάραξε κυλινδόμενος περὶ χαλκῷ
87όφῤ ὁ γέρων ἵπποιο παρηορίας απέταμνε
88φασγάνῳ αΐσσων, τόφῤ Ἕκτορος ωκέες ἵπποι
89ῆλθον αν̓ ιωχμὸν θρασὺν ἡνίοχον φορέοντες
90Ἕκτορα· καί νύ κεν ένθ̓ ὁ γέρων απὸ θυμὸν όλεσσεν
91ει μὴ άῤ οξὺ νόησε βοὴν αγαθὸς Διομήδης
92σμερδαλέον δ̓ εβόησεν εποτρύνων Οδυσῆα
93διογενὲς Λαερτιάδη πολυμήχαν̓ Οδυσσεῦ
94πῇ φεύγεις μετὰ νῶτα βαλὼν κακὸς ὣς εν ὁμίλῳ;
95μή τίς τοι φεύγοντι μεταφρένῳ εν δόρυ πήξῃ
96αλλὰ μέν̓ όφρα γέροντος απώσομεν άγριον άνδρα
97ὣς έφατ̓, ου δ̓ εσάκουσε πολύτλας δῖος Οδυσσεύς,
98αλλὰ παρήϊξεν κοίλας επὶ νῆας Αχαιῶν
99Τυδεΐδης δ̓ αυτός περ εὼν προμάχοισιν εμίχθη,
100στῆ δὲ πρόσθ̓ ἵππων Νηληϊάδαο γέροντος,
101καί μιν φωνήσας έπεα πτερόεντα προσηύδα
102ῶ γέρον ῆ μάλα δή σε νέοι τείρουσι μαχηταί,
103σὴ δὲ βίη λέλυται, χαλεπὸν δέ σε γῆρας οπάζει,
104ηπεδανὸς δέ νύ τοι θεράπων, βραδέες δέ τοι ἵπποι.
105αλλ̓ άγ̓ εμῶν οχέων επιβήσεο, όφρα ίδηαι
106οἷοι Τρώϊοι ἵπποι επιστάμενοι πεδίοιο
107κραιπνὰ μάλ̓ ένθα καὶ ένθα διωκέμεν ηδὲ φέβεσθαι,
108οὕς ποτ̓ απ̓ Αινείαν ἑλόμην μήστωρε φόβοιο.
109τούτω μὲν θεράποντε κομείτων, τώδε δὲ νῶϊ
110Τρωσὶν εφ̓ ἱπποδάμοις ιθύνομεν, όφρα καὶ Ἕκτωρ
111είσεται ει καὶ εμὸν δόρυ μαίνεται εν παλάμῃσιν
112ὣς έφατ̓, ου δ̓ απίθησε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ.
113Νεστορέας μὲν έπειθ̓ ἵππους θεράποντε κομείτην
114ίφθιμοι Σθένελός τε καὶ Ευρυμέδων αγαπήνωρ.
115τὼ δ̓ εις αμφοτέρω Διομήδεος ἅρματα βήτην
116Νέστωρ δ̓ εν χείρεσσι λάβ̓ ἡνία σιγαλόεντα,
117μάστιξεν δ̓ ἵππους τάχα δ̓ Ἕκτορος άγχι γένοντο
118τοῦ δ̓ ιθὺς μεμαῶτος ακόντισε Τυδέος υἱός
119καὶ τοῦ μέν ῥ̓ αφάμαρτεν, ὃ δ̓ ἡνίοχον θεράποντα
120υἱὸν ὑπερθύμου Θηβαίου Ηνιοπῆα
121ἵππων ηνί̓ έχοντα βάλε στῆθος παρὰ μαζόν.
122ήριπε δ̓ εξ οχέων, ὑπερώησαν δέ οἱ ἵπποι
123ωκύποδες τοῦ δ̓ αῦθι λύθη ψυχή τε μένος τε
124Ἕκτορα δ̓ αινὸν άχος πύκασε φρένας ἡνιόχοιο
125τὸν μὲν έπειτ̓ είασε καὶ αχνύμενός περ ἑταίρου
126κεῖσθαι, ὃ δ̓ ἡνίοχον μέθεπε θρασύν ου δ̓ άῤ έτι δὴν
127ἵππω δευέσθην σημάντορος αῖψα γὰρ εὗρεν
128Ιφιτίδην Αρχεπτόλεμον θρασύν, ὅν ῥα τόθ̓ ἵππων
129ωκυπόδων επέβησε, δίδου δέ οἱ ἡνία χερσίν
130ένθά κε λοιγὸς έην καὶ αμήχανα έργα γένοντο,
131καί νύ κε σήκασθεν κατὰ Ίλιον ηΰτε άρνες,
132ει μὴ άῤ οξὺ νόησε πατὴρ ανδρῶν τε θεῶν τε·
133βροντήσας δ̓ άρα δεινὸν αφῆκ̓ αργῆτα κεραυνόν,
134κὰδ δὲ πρόσθ̓ ἵππων Διομήδεος ἧκε χαμᾶζε
135δεινὴ δὲ φλὸξ ῶρτο θεείου καιομένοιο,
136τὼ δ̓ ἵππω δείσαντε καταπτήτην υπ̓ όχεσφι
137Νέστορα δ̓ εκ χειρῶν φύγον ἡνία σιγαλόεντα,
138δεῖσε δ̓ ὅ γ̓ εν θυμῷ, Διομήδεα δὲ προσέειπε
139Τυδεΐδη άγε δ̓ αῦτε φόβον δ̓ έχε μώνυχας ἵππους
140ῆ ου γιγνώσκεις ὅ τοι εκ Διὸς ουχ έπετ̓ αλκή
141νῦν μὲν γὰρ τούτῳ Κρονίδης Ζεὺς κῦδος οπάζει
142σήμερον ὕστερον αῦτε καὶ ἡμῖν, αί κ̓ εθέλῃσι,
143δώσει ανὴρ δέ κεν ού τι Διὸς νόον ειρύσσαιτο
144ου δὲ μάλ̓ ίφθιμος, επεὶ ῆ πολὺ φέρτερός εστι.
145τὸν δ̓ ημείβετ̓ έπειτα βοὴν αγαθὸς Διομήδης
146ναὶ δὴ ταῦτά γε πάντα γέρον κατὰ μοῖραν έειπες
147αλλὰ τόδ̓ αινὸν άχος κραδίην καὶ θυμὸν ἱκάνει
148Ἕκτωρ γάρ ποτε φήσει ενὶ Τρώεσσ̓ αγορεύων
149Τυδεΐδης υπ̓ εμεῖο φοβεύμενος ἵκετο νῆας
150ὥς ποτ̓ απειλήσει τότε μοι χάνοι ευρεῖα χθών
151τὸν δ̓ ημείβετ̓ έπειτα Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·
152ώ μοι Τυδέος υἱὲ δαΐφρονος, οἷον έειπες
153εί περ γάρ σ̓ Ἕκτωρ γε κακὸν καὶ ανάλκιδα φήσει,
154αλλ̓ ου πείσονται Τρῶες καὶ Δαρδανίωνες
155καὶ Τρώων άλοχοι μεγαθύμων ασπιστάων,
156τάων εν κονίῃσι βάλες θαλεροὺς παρακοίτας.
157ὣς άρα φωνήσας φύγαδε τράπε μώνυχας ἵππους
158αῦτις αν̓ ιωχμόν επὶ δὲ Τρῶές τε καὶ Ἕκτωρ
159ηχῇ θεσπεσίῃ βέλεα στονόεντα χέοντο
160τῷ δ̓ επὶ μακρὸν άϋσε μέγας κορυθαίολος Ἕκτωρ
161Τυδεΐδη περὶ μέν σε τίον Δαναοὶ ταχύπωλοι
162ἕδρῃ τε κρέασίν τε ιδὲ πλείοις δεπάεσσι
163νῦν δέ σ̓ ατιμήσουσι γυναικὸς άῤ αντὶ τέτυξο
164έρρε κακὴ γλήνη, επεὶ ουκ είξαντος εμεῖο
165πύργων ἡμετέρων επιβήσεαι, ου δὲ γυναῖκας
166άξεις εν νήεσσι πάρος τοι δαίμονα δώσω
167ὣς φάτο, Τυδεΐδης δὲ διάνδιχα μερμήριξεν
168ἵππους τε στρέψαι καὶ εναντίβιον μαχέσασθαι
169τρὶς μὲν μερμήριξε κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμόν,
170τρὶς δ̓ άῤ απ̓ Ιδαίων ορέων κτύπε μητίετα Ζεὺς
171σῆμα τιθεὶς Τρώεσσι μάχης ἑτεραλκέα νίκην.
172Ἕκτωρ δὲ Τρώεσσιν εκέκλετο μακρὸν αΰσας
173Τρῶες καὶ Λύκιοι καὶ Δάρδανοι αγχιμαχηταὶ
174ανέρες έστε φίλοι, μνήσασθε δὲ θούριδος αλκῆς
175γιγνώσκω δ̓ ὅτι μοι πρόφρων κατένευσε Κρονίων
176νίκην καὶ μέγα κῦδος, ατὰρ Δαναοῖσί γε πῆμα·
177νήπιοι οἳ άρα δὴ τάδε τείχεα μηχανόωντο
178αβλήχῤ ουδενόσωρα· τὰ δ̓ ου μένος ἁμὸν ερύξει
179ἵπποι δὲ ῥέα τάφρον ὑπερθορέονται ορυκτήν
180αλλ̓ ὅτε κεν δὴ νηυσὶν έπι γλαφυρῇσι γένωμαι,
181μνημοσύνη τις έπειτα πυρὸς δηΐοιο γενέσθω,
182ὡς πυρὶ νῆας ενιπρήσω, κτείνω δὲ καὶ αυτοὺς
183Αργείους παρὰ νηυσὶν ατυζομένους ὑπὸ καπνοῦ
184ὣς ειπὼν ἵπποισιν εκέκλετο φώνησέν τε
185Ξάνθέ τε καὶ σὺ Πόδαργε καὶ Αίθων Λάμπέ τε δῖε
186νῦν μοι τὴν κομιδὴν αποτίνετον, ἣν μάλα πολλὴν
187Ανδρομάχη θυγάτηρ μεγαλήτορος Ηετίωνος
188ὑμῖν πὰρ προτέροισι μελίφρονα πυρὸν έθηκεν
189οῖνόν τ̓ εγκεράσασα πιεῖν, ὅτε θυμὸς ανώγοι,
190ὴ εμοί, ὅς πέρ οἱ θαλερὸς πόσις εύχομαι εῖναι.
191αλλ̓ εφομαρτεῖτον καὶ σπεύδετον όφρα λάβωμεν
192ασπίδα Νεστορέην, τῆς νῦν κλέος ουρανὸν ἵκει
193πᾶσαν χρυσείην έμεναι, κανόνας τε καὶ αυτήν,
194αυτὰρ απ̓ ώμοιιν Διομήδεος ἱπποδάμοιο
195δαιδάλεον θώρηκα, τὸν Ἥφαιστος κάμε τεύχων.
196ει τούτω κε λάβοιμεν, εελποίμην κεν Αχαιοὺς
197αυτονυχὶ νηῶν επιβησέμεν ωκειάων
198ὣς έφατ̓ ευχόμενος, νεμέσησε δὲ πότνια Ἥρη,
199σείσατο δ̓ εινὶ θρόνῳ, ελέλιξε δὲ μακρὸν Όλυμπον,
200καί ῥα Ποσειδάωνα μέγαν θεὸν αντίον ηύδα·
201ὼ πόποι εννοσίγαἰ ευρυσθενές, ου δέ νυ σοί περ
202ολλυμένων Δαναῶν ολοφύρεται εν φρεσὶ θυμός
203οἳ δέ τοι εις Ἑλίκην τε καὶ Αιγὰς δῶῤ ανάγουσι
204πολλά τε καὶ χαρίεντα σὺ δέ σφισι βούλεο νίκην
205εί περ γάρ κ̓ εθέλοιμεν, ὅσοι Δαναοῖσιν αρωγοί,
206Τρῶας απώσασθαι καὶ ερυκέμεν ευρύοπα Ζῆν,
207αυτοῦ κ̓ ένθ̓ ακάχοιτο καθήμενος οῖος εν Ίδῃ.
208τὴν δὲ μέγ̓ οχθήσας προσέφη κρείων ενοσίχθων
209Ἥρη απτοεπὲς ποῖον τὸν μῦθον έειπες
210ουκ ὰν έγωγ̓ εθέλοιμι Διὶ Κρονίωνι μάχεσθαι
211ἡμέας τοὺς άλλους, επεὶ ῆ πολὺ φέρτερός εστιν
212ὣς οἳ μὲν τοιαῦτα πρὸς αλλήλους αγόρευον
213τῶν δ̓ ὅσον εκ νηῶν απὸ πύργου τάφρος έεργε
214πλῆθεν ὁμῶς ἵππων τε καὶ ανδρῶν ασπιστάων
215ειλομένων είλει δὲ θοῷ ατάλαντος Άρηϊ
216Ἕκτωρ Πριαμίδης, ὅτε οἱ Ζεὺς κῦδος έδωκε
217καί νύ κ̓ ενέπρησεν πυρὶ κηλέῳ νῆας εΐσας,
218ει μὴ επὶ φρεσὶ θῆκ̓ Αγαμέμνονι πότνια Ἥρη
219αυτῷ ποιπνύσαντι θοῶς οτρῦναι Αχαιούς
220βῆ δ̓ ιέναι παρά τε κλισίας καὶ νῆας Αχαιῶν
221πορφύρεον μέγα φᾶρος έχων εν χειρὶ παχείῃ,
222στῆ δ̓ επ̓ Οδυσσῆος μεγακήτεϊ νηῒ μελαίνῃ,
223ἥ ῥ̓ εν μεσσάτῳ έσκε γεγωνέμεν αμφοτέρωσε,
224ημὲν επ̓ Αίαντος κλισίας Τελαμωνιάδαο
225ηδ̓ επ̓ Αχιλλῆος, τοί ῥ̓ έσχατα νῆας εΐσας
226είρυσαν, ηνορέῃ πίσυνοι καὶ κάρτεϊ χειρῶν·
227ήϋσεν δὲ διαπρύσιον Δαναοῖσι γεγωνώς
228αιδὼς Αργεῖοι, κάκ̓ ελέγχεα, εῖδος αγητοί
229πῇ έβαν ευχωλαί, ὅτε δὴ φάμεν εῖναι άριστοι,
230ἃς οπότ̓ εν Λήμνῳ κενεαυχέες ηγοράασθε,
231έσθοντες κρέα πολλὰ βοῶν ορθοκραιράων
232πίνοντες κρητῆρας επιστεφέας οίνοιο,
233Τρώων άνθ̓ ἑκατόν τε διηκοσίων τε ἕκαστος
234στήσεσθ̓ εν πολέμῳ· νῦν δ̓ ου δ̓ ἑνὸς άξιοί ειμεν
235Ἕκτορος, ὃς τάχα νῆας ενιπρήσει πυρὶ κηλέῳ.
236Ζεῦ πάτερ, ῆ ῥά τιν̓ ήδη ὑπερμενέων βασιλήων
237τῇδ̓ άτῃ άασας καί μιν μέγα κῦδος απηύρας
238ου μὲν δή ποτέ φημι τεὸν περικαλλέα βωμὸν
239νηῒ πολυκλήϊδι παρελθέμεν ενθάδε έρρων,
240αλλ̓ επὶ πᾶσι βοῶν δημὸν καὶ μηρί̓ έκηα
241ἱέμενος Τροίην ευτείχεον εξαλαπάξαι
242αλλὰ Ζεῦ τόδε πέρ μοι επικρήηνον εέλδωρ
243αυτοὺς δή περ έασον ὑπεκφυγέειν καὶ αλύξαι,
244μη δ̓ οὕτω Τρώεσσιν έα δάμνασθαι Αχαιούς
245ὣς φάτο, τὸν δὲ πατὴρ ολοφύρατο δάκρυ χέοντα,
246νεῦσε δέ οἱ λαὸν σόον έμμεναι ου δ̓ απολέσθαι
247αυτίκα δ̓ αιετὸν ἧκε τελειότατον πετεηνῶν,
248νεβρὸν έχοντ̓ ονύχεσσι τέκος ελάφοιο ταχείης·
249πὰρ δὲ Διὸς βωμῷ περικαλλέϊ κάββαλε νεβρόν,
250ένθα πανομφαίῳ Ζηνὶ ῥέζεσκον Αχαιοί
251οἳ δ̓ ὡς οῦν είδονθ̓ ὅ τ̓ άῤ εκ Διὸς ήλυθεν όρνις,
252μᾶλλον επὶ Τρώεσσι θόρον, μνήσαντο δὲ χάρμης
253ένθ̓ ού τις πρότερος Δαναῶν πολλῶν περ εόντων
254εύξατο Τυδεΐδαο πάρος σχέμεν ωκέας ἵππους
255τάφρου τ̓ εξελάσαι καὶ εναντίβιον μαχέσασθαι,
256αλλὰ πολὺ πρῶτος Τρώων ἕλεν άνδρα κορυστὴν
257Φραδμονίδην Αγέλαον· ὃ μὲν φύγαδ̓ έτραπεν ἵππους
258τῷ δὲ μεταστρεφθέντι μεταφρένῳ εν δόρυ πῆξεν
259ώμων μεσσηγύς, διὰ δὲ στήθεσφιν έλασσεν
260ήριπε δ̓ εξ οχέων, αράβησε δὲ τεύχἐ επ̓ αυτῷ
261τὸν δὲ μετ̓ Ατρεΐδαι Αγαμέμνων καὶ Μενέλαος,
262τοῖσι δ̓ επ̓ Αίαντες θοῦριν επιειμένοι αλκήν,
263τοῖσι δ̓ επ̓ Ιδομενεὺς καὶ οπάων Ιδομενῆος
264Μηριόνης ατάλαντος Ενυαλίῳ ανδρειφόντῃ,
265τοῖσι δ̓ επ̓ Ευρύπυλος Ευαίμονος αγλαὸς υἱός·
266Τεῦκρος δ̓ είνατος ῆλθε παλίντονα τόξα τιταίνων,
267στῆ δ̓ άῤ υπ̓ Αίαντος σάκεϊ Τελαμωνιάδαο
268ένθ̓ Αίας μὲν ὑπεξέφερεν σάκος αυτὰρ ὅ γ̓ ἥρως
269παπτήνας, επεὶ άρ τιν̓ οϊστεύσας εν ὁμίλῳ
270βεβλήκοι, ὃ μὲν αῦθι πεσὼν απὸ θυμὸν όλεσσεν,
271αυτὰρ ὃ αῦτις ιὼν πάϊς ὣς ὑπὸ μητέρα δύσκεν
272εις Αίανθ̓· ὃ δέ μιν σάκεϊ κρύπτασκε φαεινῷ
273ένθα τίνα πρῶτον Τρώων ἕλε Τεῦκρος αμύμων
274Ορσίλοχον μὲν πρῶτα καὶ Όρμενον ηδ̓ Οφελέστην
275Δαίτορά τε Χρομίον τε καὶ αντίθεον Λυκοφόντην
276καὶ Πολυαιμονίδην Αμοπάονα καὶ Μελάνιππον,
277πάντας επασσυτέρους πέλασε χθονὶ πουλυβοτείρῃ
278τὸν δὲ ιδὼν γήθησεν άναξ ανδρῶν Αγαμέμνων
279τόξου άπο κρατεροῦ Τρώων ολέκοντα φάλαγγας
280στῆ δὲ παῤ αυτὸν ιὼν καί μιν πρὸς μῦθον έειπε
281Τεῦκρε φίλη κεφαλή, Τελαμώνιε κοίρανε λαῶν
282βάλλ̓ οὕτως, αί κέν τι φόως Δαναοῖσι γένηαι
283πατρί τε σῷ Τελαμῶνι, ὅ σ̓ έτρεφε τυτθὸν εόντα,
284καί σε νόθον περ εόντα κομίσσατο ᾧ ενὶ οίκῳ·
285τὸν καὶ τηλόθ̓ εόντα εϋκλείης επίβησον
286σοὶ δ̓ εγὼ εξερέω ὡς καὶ τετελεσμένον έσται
287αί κέν μοι δώῃ Ζεύς τ̓ αιγίοχος καὶ Αθήνη
288Ιλίου εξαλαπάξαι εϋκτίμενον πτολίεθρον,
289πρώτῳ τοι μετ̓ εμὲ πρεσβήϊον εν χερὶ θήσω,
290ὴ τρίποδ̓ ηὲ δύω ἵππους αυτοῖσιν όχεσφιν
291ηὲ γυναῖχ̓, ἥ κέν τοι ὁμὸν λέχος εισαναβαίνοι
292τὸν δ̓ απαμειβόμενος προσεφώνεε Τεῦκρος αμύμων
293Ατρεΐδη κύδιστε τί με σπεύδοντα καὶ αυτὸν
294οτρύνεις ου μέν τοι ὅση δύναμίς γε πάρεστι
295παύομαι, αλλ̓ εξ οὗ προτὶ Ίλιον ωσάμεθ̓ αυτοὺς
296εκ τοῦ δὴ τόξοισι δεδεγμένος άνδρας εναίρω
297οκτὼ δὴ προέηκα τανυγλώχινας οϊστούς,
298πάντες δ̓ εν χροῒ πῆχθεν αρηϊθόων αιζηῶν
299τοῦτον δ̓ ου δύναμαι βαλέειν κύνα λυσσητῆρα
300ῆ ῥα καὶ άλλον οϊστὸν απὸ νευρῆφιν ίαλλεν
301Ἕκτορος αντικρύ, βαλέειν δέ ἑ ἵετο θυμός
302καὶ τοῦ μέν ῥ̓ αφάμαρθ̓, ὃ δ̓ αμύμονα Γοργυθίωνα
303υἱὸν εῢν Πριάμοιο κατὰ στῆθος βάλεν ιῷ,
304τόν ῥ̓ εξ Αισύμηθεν οπυιομένη τέκε μήτηρ
305καλὴ Καστιάνειρα δέμας εϊκυῖα θεῇσι.
306μήκων δ̓ ὡς ἑτέρωσε κάρη βάλεν, ἥ τ̓ ενὶ κήπῳ
307καρπῷ βριθομένη νοτίῃσί τε ειαρινῇσιν,
308ὣς ετέρωσ̓ ήμυσε κάρη πήληκι βαρυνθέν.
309Τεῦκρος δ̓ άλλον οϊστὸν απὸ νευρῆφιν ίαλλεν
310Ἕκτορος αντικρύ, βαλέειν δέ ἑ ἵετο θυμός
311αλλ̓ ὅ γε καὶ τόθ̓ ἅμαρτε παρέσφηλεν γὰρ Απόλλων
312αλλ̓ Αρχεπτόλεμον θρασὺν Ἕκτορος ἡνιοχῆα
313ἱέμενον πόλεμον δὲ βάλε στῆθος παρὰ μαζόν·
314ήριπε δ̓ εξ οχέων, ὑπερώησαν δέ οἱ ἵπποι
315ωκύποδες τοῦ δ̓ αῦθι λύθη ψυχή τε μένος τε
316Ἕκτορα δ̓ αινὸν άχος πύκασε φρένας ἡνιόχοιο
317τὸν μὲν έπειτ̓ είασε καὶ αχνύμενός περ ἑταίρου,
318Κεβριόνην δ̓ εκέλευσεν αδελφεὸν εγγὺς εόντα
319ἵππων ηνί̓ ἑλεῖν· ὃ δ̓ άῤ ουκ απίθησεν ακούσας
320αυτὸς δ̓ εκ δίφροιο χαμαὶ θόρε παμφανόωντος
321σμερδαλέα ιάχων ὃ δὲ χερμάδιον λάβε χειρί,
322βῆ δ̓ ιθὺς Τεύκρου, βαλέειν δέ ἑ θυμὸς ανώγει
323ήτοι ὃ μὲν φαρέτρης εξείλετο πικρὸν οϊστόν,
324θῆκε δ̓ επὶ νευρῇ τὸν δ̓ αῦ κορυθαίολος Ἕκτωρ
325αυερύοντα παῤ ῶμον, ὅθι κληῒς αποέργει
326αυχένα τε στῆθός τε, μάλιστα δὲ καίριόν εστι,
327τῇ ῥ̓ επὶ οἷ μεμαῶτα βάλεν λίθῳ οκριόεντι,
328ῥῆξε δέ οἱ νευρήν νάρκησε δὲ χεὶρ επὶ καρπῷ,
329στῆ δὲ γνὺξ εριπών, τόξον δέ οἱ έκπεσε χειρός
330Αίας δ̓ ουκ αμέλησε κασιγνήτοιο πεσόντος,
331αλλὰ θέων περίβη καί οἱ σάκος αμφεκάλυψε
332τὸν μὲν έπειθ̓ ὑποδύντε δύω ερίηρες ἑταῖροι
333Μηκιστεὺς Εχίοιο πάϊς καὶ δῖος Αλάστωρ
334νῆας έπι γλαφυρὰς φερέτην βαρέα στενάχοντα.
335ὰψ δ̓ αῦτις Τρώεσσιν Ολύμπιος εν μένος ῶρσεν
336οἳ δ̓ ιθὺς τάφροιο βαθείης ῶσαν Αχαιούς
337Ἕκτωρ δ̓ εν πρώτοισι κίε σθένεϊ βλεμεαίνων
338ὡς δ̓ ὅτε τίς τε κύων συὸς αγρίου ηὲ λέοντος
339ἅπτηται κατόπισθε ποσὶν ταχέεσσι διώκων
340ισχία τε γλουτούς τε, ἑλισσόμενόν τε δοκεύει,
341ὣς Ἕκτωρ ώπαζε κάρη κομόωντας Αχαιούς,
342αιὲν αποκτείνων τὸν οπίστατον· οἳ δὲ φέβοντο
343αυτὰρ επεὶ διά τε σκόλοπας καὶ τάφρον έβησαν
344φεύγοντες, πολλοὶ δὲ δάμεν Τρώων ὑπὸ χερσίν,
345οἳ μὲν δὴ παρὰ νηυσὶν ερητύοντο μένοντες,
346αλλήλοισί τε κεκλόμενοι καὶ πᾶσι θεοῖσι
347χεῖρας ανίσχοντες μεγάλ̓ ευχετόωντο ἕκαστος
348Ἕκτωρ δ̓ αμφιπεριστρώφα καλλίτριχας ἵππους
349Γοργοῦς όμματ̓ έχων ηδὲ βροτολοιγοῦ Άρηος
350τοὺς δὲ ιδοῦσ̓ ελέησε θεὰ λευκώλενος Ἥρη,
351αῖψα δ̓ Αθηναίην έπεα πτερόεντα προσηύδα·
352ὼ πόποι αιγιόχοιο Διὸς τέκος ουκέτι νῶϊ
353ολλυμένων Δαναῶν κεκαδησόμεθ̓ ὑστάτιόν περ
354οἵ κεν δὴ κακὸν οῖτον αναπλήσαντες όλωνται
355ανδρὸς ἑνὸς ῥιπῇ, ὃ δὲ μαίνεται ουκέτ̓ ανεκτῶς
356Ἕκτωρ Πριαμίδης, καὶ δὴ κακὰ πολλὰ έοργε.
357τὴν δ̓ αῦτε προσέειπε θεὰ γλαυκῶπις Αθήνη·
358καὶ λίην οὗτός γε μένος θυμόν τ̓ ολέσειε
359χερσὶν υπ̓ Αργείων φθίμενος εν πατρίδι γαίῃ
360αλλὰ πατὴρ οὑμὸς φρεσὶ μαίνεται ουκ αγαθῇσι
361σχέτλιος, αιὲν αλιτρός, εμῶν μενέων απερωεύς
362ου δέ τι τῶν μέμνηται, ὅ οἱ μάλα πολλάκις υἱὸν
363τειρόμενον σώεσκον υπ̓ Ευρυσθῆος αέθλων
364ήτοι ὃ μὲν κλαίεσκε πρὸς ουρανόν, αυτὰρ εμὲ Ζεὺς
365τῷ επαλεξήσουσαν απ̓ ουρανόθεν προΐαλλεν
366ει γὰρ εγὼ τάδε ῄδἐ ενὶ φρεσὶ πευκαλίμῃσιν
367εῦτέ μιν εις Αΐδαο πυλάρταο προὔπεμψεν
368εξ Ερέβευς άξοντα κύνα στυγεροῦ Αΐδαο,
369ουκ ὰν ὑπεξέφυγε Στυγὸς ὕδατος αιπὰ ῥέεθρα.
370νῦν δ̓ εμὲ μὲν στυγέει, Θέτιδος δ̓ εξήνυσε βουλάς,
371ἥ οἱ γούνατ̓ έκυσσε καὶ έλλαβε χειρὶ γενείου,
372λισσομένη τιμῆσαι Αχιλλῆα πτολίπορθον
373έσται μὰν ότ̓ ὰν αῦτε φίλην γλαυκώπιδα είπῃ
374αλλὰ σὰ μὲν νῦν νῶϊν επέντυε μώνυχας ἵππους,
375όφῤ ὰν εγὼ καταδῦσα Διὸς δόμον αιγιόχοιο
376τεύχεσιν ες πόλεμον θωρήξομαι, όφρα ίδωμαι
377ὴ νῶϊ Πριάμοιο πάϊς κορυθαίολος Ἕκτωρ
378γηθήσει προφανέντε ανὰ πτολέμοιο γεφύρας,
379ῆ τις καὶ Τρώων κορέει κύνας ηδ̓ οιωνοὺς
380δημῷ καὶ σάρκεσσι, πεσὼν επὶ νηυσὶν Αχαιῶν.
381ὣς έφατ̓, ου δ̓ απίθησε θεὰ λευκώλενος Ἥρη.
382ἣ μὲν εποιχομένη χρυσάμπυκας έντυεν ἵππους
383Ἥρη πρέσβα θεὰ θυγάτηρ μεγάλοιο Κρόνοιο·
384αυτὰρ Αθηναίη κούρη Διὸς αιγιόχοιο
385πέπλον μὲν κατέχευεν ἑανὸν πατρὸς επ̓ ούδει
386ποικίλον, ὅν ῥ̓ αυτὴ ποιήσατο καὶ κάμε χερσίν,
387ἣ δὲ χιτῶν̓ ενδῦσα Διὸς νεφεληγερέταο
388τεύχεσιν ες πόλεμον θωρήσσετο δακρυόεντα.
389ες δ̓ όχεα φλόγεα ποσὶ βήσετο, λάζετο δ̓ έγχος
390βριθὺ μέγα στιβαρόν, τῷ δάμνησι στίχας ανδρῶν
391ἡρώων, τοῖσίν τε κοτέσσεται οβριμοπάτρη
392Ἥρη δὲ μάστιγι θοῶς επεμαίετ̓ άῤ ἵππους
393αυτόμαται δὲ πύλαι μύκον ουρανοῦ ἃς έχον Ὧραι,
394τῇς επιτέτραπται μέγας ουρανὸς Ούλυμπός τε
395ημὲν ανακλῖναι πυκινὸν νέφος ηδ̓ επιθεῖναι
396τῇ ῥα δἰ αυτάων κεντρηνεκέας έχον ἵππους
397Ζεὺς δὲ πατὴρ Ίδηθεν επεὶ ίδε χώσατ̓ άῤ αινῶς,
398Ι͂ριν δ̓ ότρυνε χρυσόπτερον αγγελέουσαν
399βάσκ̓ ίθι Ι͂ρι ταχεῖα, πάλιν τρέπε μη δ̓ έα άντην
400έρχεσθ̓ ου γὰρ καλὰ συνοισόμεθα πτόλεμον δέ
401ὧδε γὰρ εξερέω, τὸ δὲ καὶ τετελεσμένον έσται
402γυιώσω μέν σφωϊν υφ̓ ἅρμασιν ωκέας ἵππους,
403αυτὰς δ̓ εκ δίφρου βαλέω κατά θ̓ ἅρματα άξω
404ου δέ κεν ες δεκάτους περιτελλομένους ενιαυτοὺς
405έλκἐ απαλθήσεσθον, ἅ κεν μάρπτῃσι κεραυνός
406όφρα ιδῇ γλαυκῶπις ότ̓ ὰν ᾧ πατρὶ μάχηται.
407Ἥρῃ δ̓ ού τι τόσον νεμεσίζομαι ου δὲ χολοῦμαι
408αιεὶ γάρ μοι έωθεν ενικλᾶν ὅττί κεν είπω
409ὣς έφατ̓, ῶρτο δὲ Ι͂ρις αελλόπος αγγελέουσα,
410βῆ δ̓ εξ Ιδαίων ορέων ες μακρὸν Όλυμπον
411πρώτῃσιν δὲ πύλῃσι πολυπτύχου Ουλύμποιο
412αντομένη κατέρυκε, Διὸς δέ σφ̓ έννεπε μῦθον
413πῇ μέματον τί σφῶϊν ενὶ φρεσὶ μαίνεται ῆτορ
414ουκ εάᾳ Κρονίδης επαμυνέμεν Αργείοισιν
415ὧδε γὰρ ηπείλησε Κρόνου πάϊς, ᾗ τελέει περ,
416γυιώσειν μὲν σφῶϊν υφ̓ ἅρμασιν ωκέας ἵππους,
417αυτὰς δ̓ εκ δίφρου βαλέειν κατά θ̓ ἅρματα άξειν
418ου δέ κεν ες δεκάτους περιτελλομένους ενιαυτοὺς
419έλκἐ απαλθήσεσθον, ἅ κεν μάρπτῃσι κεραυνός
420όφρα ιδῇς γλαυκῶπι ότ̓ ὰν σῷ πατρὶ μάχηαι.
421Ἥρῃ δ̓ ού τι τόσον νεμεσίζεται ου δὲ χολοῦται
422αιεὶ γάρ οἱ έωθεν ενικλᾶν ὅττι κεν είπῃ
423αλλὰ σύ γ̓ αινοτάτη κύον αδεὲς ει ετεόν γε
424τολμήσεις Διὸς άντα πελώριον έγχος αεῖραι.
425ἣ μὲν άῤ ὣς ειποῦσ̓ απέβη πόδας ωκέα Ι͂ρις,
426αυτὰρ Αθηναίην Ἥρη πρὸς μῦθον έειπεν·
427ὼ πόποι αιγιόχοιο Διὸς τέκος, ουκέτ̓ έγωγε
428νῶϊ εῶ Διὸς άντα βροτῶν ἕνεκα πτολεμίζειν
429τῶν άλλος μὲν αποφθίσθω, άλλος δὲ βιώτω,
430ὅς κε τύχῃ κεῖνος δὲ τὰ ἃ φρονέων ενὶ θυμῷ
431Τρωσί τε καὶ Δαναοῖσι δικαζέτω, ὡς επιεικές.
432ὣς άρα φωνήσασα πάλιν τρέπε μώνυχας ἵππους
433τῇσιν δ̓ Ὧραι μὲν λῦσαν καλλίτριχας ἵππους,
434καὶ τοὺς μὲν κατέδησαν επ̓ αμβροσίῃσι κάπῃσιν,
435ἅρματα δ̓ έκλιναν πρὸς ενώπια παμφανόωντα
436αυταὶ δὲ χρυσέοισιν επὶ κλισμοῖσι κάθιζον
437μίγδ̓ άλλοισι θεοῖσι, φίλον τετιημέναι ῆτορ
438Ζεὺς δὲ πατὴρ Ίδηθεν εΰτροχον ἅρμα καὶ ἵππους
439Ούλυμπον δὲ δίωκε, θεῶν δ̓ εξίκετο θώκους
440τῷ δὲ καὶ ἵππους μὲν λῦσε κλυτὸς εννοσίγαιος,
441ἅρματα δ̓ ὰμ βωμοῖσι τίθει κατὰ λῖτα πετάσσας
442αυτὸς δὲ χρύσειον επὶ θρόνον ευρύοπα Ζεὺς
443ἕζετο, τῷ δ̓ ὑπὸ ποσσὶ μέγας πελεμίζετ̓ Όλυμπος
444αἳ δ̓ οῖαι Διὸς αμφὶς Αθηναίη τε καὶ Ἥρη
445ἥσθην, ου δέ τί μιν προσεφώνεον ου δ̓ ερέοντο·
446αυτὰρ ὃ έγνω ᾗσιν ενὶ φρεσὶ φώνησέν τε
447τίφθ̓ οὕτω τετίησθον Αθηναίη τε καὶ Ἥρη
448ου μέν θην κάμετόν γε μάχῃ ένι κυδιανείρῃ
449ολλῦσαι Τρῶας, τοῖσιν κότον αινὸν έθεσθε
450πάντως, οἷον εμόν γε μένος καὶ χεῖρες άαπτοι,
451ουκ άν με τρέψειαν ὅσοι θεοί εισ̓ εν Ολύμπῳ.
452σφῶϊν δὲ πρίν περ τρόμος έλλαβε φαίδιμα γυῖα
453πρὶν πόλεμόν τε ιδεῖν πολέμοιό τε μέρμερα έργα
454ὧδε γὰρ εξερέω, τὸ δέ κεν τετελεσμένον ῆεν
455ουκ ὰν εφ̓ ὑμετέρων οχέων πληγέντε κεραυνῷ
456ὰψ ες Όλυμπον ἵκεσθον, ίν̓ αθανάτων ἕδος εστίν
457ὣς έφαθ̓, αἳ δ̓ επέμυξαν Αθηναίη τε καὶ Ἥρη·
458πλησίαι αἵ γ̓ ἥσθην, κακὰ δὲ Τρώεσσι μεδέσθην
459ήτοι Αθηναίη ακέων ῆν ου δέ τι εῖπε
460σκυζομένη Διὶ πατρί, χόλος δέ μιν άγριος ᾕρει
461Ἥρῃ δ̓ ουκ έχαδε στῆθος χόλον, αλλὰ προσηύδα
462αινότατε Κρονίδη ποῖον τὸν μῦθον έειπες
463εῦ νυ καὶ ἡμεῖς ίδμεν ὅ τοι σθένος ουκ αλαπαδνόν·
464αλλ̓ έμπης Δαναῶν ολοφυρόμεθ̓ αιχμητάων,
465οἵ κεν δὴ κακὸν οῖτον αναπλήσαντες όλωνται
466αλλ̓ ήτοι πολέμου μὲν αφεξόμεθ̓, ει σὺ κελεύεις
467βουλὴν δ̓ Αργείοις υποθησόμεθ̓ ἥ τις ονήσει,
468ὡς μὴ πάντες όλωνται οδυσσαμένοιο τεοῖο
469τὴν δ̓ απαμειβόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς
470ηοῦς δὴ καὶ μᾶλλον ὑπερμενέα Κρονίωνα
471όψεαι, αί κ̓ εθέλῃσθα, βοῶπις πότνια Ἥρη
472ολλύντ̓ Αργείων πουλὺν στρατὸν αιχμητάων
473ου γὰρ πρὶν πολέμου αποπαύσεται όβριμος Ἕκτωρ
474πρὶν όρθαι παρὰ ναῦφι ποδώκεα Πηλεΐωνα,
475ήματι τῷ ότ̓ ὰν οἳ μὲν επὶ πρύμνῃσι μάχωνται
476στείνει εν αινοτάτῳ περὶ Πατρόκλοιο θανόντος
477ὣς γὰρ θέσφατόν εστι σέθεν δ̓ εγὼ ουκ αλεγίζω
478χωομένης, ου δ̓ εί κε τὰ νείατα πείραθ̓ ἵκηαι
479γαίης καὶ πόντοιο, ίν̓ Ιάπετός τε Κρόνος τε
480ἥμενοι ού τ̓ αυγῇς Ὑπερίονος Ηελίοιο
481τέρποντ̓ ού τ̓ ανέμοισι, βαθὺς δέ τε Τάρταρος αμφίς·
482ου δ̓ ὴν ένθ̓ αφίκηαι αλωμένη, ού σευ έγωγε
483σκυζομένης αλέγω, επεὶ ου σέο κύντερον άλλο.
484ὣς φάτο, τὸν δ̓ ού τι προσέφη λευκώλενος Ἥρη
485εν δ̓ έπεσ̓ Ωκεανῷ λαμπρὸν φάος ηελίοιο
486ἕλκον νύκτα μέλαιναν επὶ ζείδωρον άρουραν
487Τρωσὶν μέν ῥ̓ αέκουσιν έδυ φάος, αυτὰρ Αχαιοῖς
488ασπασίη τρίλλιστος επήλυθε νὺξ ερεβεννή
489Τρώων αῦτ̓ αγορὴν ποιήσατο φαίδιμος Ἕκτωρ
490νόσφι νεῶν αγαγὼν ποταμῷ έπι δινήεντι,
491εν καθαρῷ ὅθι δὴ νεκύων διεφαίνετο χῶρος
492εξ ἵππων δ̓ αποβάντες επὶ χθόνα μῦθον άκουον
493τόν ῥ̓ Ἕκτωρ αγόρευε Διῒ φίλος εν δ̓ άρα χειρὶ
494έγχος έχ̓ ἑνδεκάπηχυ πάροιθε δὲ λάμπετο δουρὸς
495αιχμὴ χαλκείη, περὶ δὲ χρύσεος θέε πόρκης,
496τῷ ὅ γ̓ ερεισάμενος έπεα Τρώεσσι μετηύδα
497κέκλυτέ μευ Τρῶες καὶ Δάρδανοι ηδ̓ επίκουροι
498νῦν εφάμην νῆάς τ̓ ολέσας καὶ πάντας Αχαιοὺς
499ὰψ απονοστήσειν προτὶ Ίλιον ηνεμόεσσαν
500αλλὰ πρὶν κνέφας ῆλθε, τὸ νῦν εσάωσε μάλιστα
501Αργείους καὶ νῆας επὶ ῥηγμῖνι θαλάσσης
502αλλ̓ ήτοι νῦν μὲν πειθώμεθα νυκτὶ μελαίνῃ
503δόρπά τ̓ εφοπλισόμεσθα ατὰρ καλλίτριχας ἵππους
504λύσαθ̓ ὑπὲξ οχέων, παρὰ δέ σφισι βάλλετ̓ εδωδήν
505εκ πόλιος δ̓ άξεσθε βόας καὶ ίφια μῆλα
506καρπαλίμως, οῖνον δὲ μελίφρονα οινίζεσθε
507σῖτόν τ̓ εκ μεγάρων, επὶ δὲ ξύλα πολλὰ λέγεσθε,
508ὥς κεν παννύχιοι μέσφ̓ ηοῦς ηριγενείης
509καίωμεν πυρὰ πολλά, σέλας δ̓ εις ουρανὸν ἵκῃ,
510μή πως καὶ διὰ νύκτα κάρη κομόωντες Αχαιοὶ
511φεύγειν ὁρμήσωνται επ̓ ευρέα νῶτα θαλάσσης
512μὴ μὰν ασπουδί γε νεῶν επιβαῖεν ἕκηλοι,
513αλλ̓ ὥς τις τούτων γε βέλος καὶ οίκοθι πέσσῃ
514βλήμενος ὴ ιῷ ὴ έγχεϊ οξυόεντι
515νηὸς επιθρῴσκων, ἵνα τις στυγέῃσι καὶ άλλος
516Τρωσὶν εφ̓ ἱπποδάμοισι φέρειν πολύδακρυν Άρηα.
517κήρυκες δ̓ ανὰ άστυ Διῒ φίλοι αγγελλόντων
518παῖδας πρωθήβας πολιοκροτάφους τε γέροντας
519λέξασθαι περὶ άστυ θεοδμήτων επὶ πύργων
520θηλύτεραι δὲ γυναῖκες ενὶ μεγάροισιν ἑκάστη
521πῦρ μέγα καιόντων φυλακὴ δέ τις έμπεδος έστω
522μὴ λόχος εισέλθῃσι πόλιν λαῶν απεόντων
523ῶδ̓ έστω Τρῶες μεγαλήτορες ὡς αγορεύω
524μῦθος δ̓ ὃς μὲν νῦν ὑγιὴς ειρημένος έστω,
525τὸν δ̓ ηοῦς Τρώεσσι μεθ̓ ἱπποδάμοις αγορεύσω.
526έλπομαι ευχόμενος Διί τ̓ άλλοισίν τε θεοῖσιν
527εξελάαν ενθένδε κύνας κηρεσσιφορήτους,
528οὓς κῆρες φορέουσι μελαινάων επὶ νηῶν
529αλλ̓ ήτοι επὶ νυκτὶ φυλάξομεν ἡμέας αυτούς,
530πρῶϊ δ̓ ὑπηοῖοι σὺν τεύχεσι θωρηχθέντες
531νηυσὶν έπι γλαφυρῇσιν εγείρομεν οξὺν Άρηα
532είσομαι εί κέ μ̓ ὁ Τυδεΐδης κρατερὸς Διομήδης
533πὰρ νηῶν πρὸς τεῖχος απώσεται, ή κεν εγὼ τὸν
534χαλκῷ δῃώσας έναρα βροτόεντα φέρωμαι.
535αύριον ἣν αρετὴν διαείσεται, εί κ̓ εμὸν έγχος
536μείνῃ επερχόμενον αλλ̓ εν πρώτοισιν οΐω
537κείσεται ουτηθείς, πολέες δ̓ αμφ̓ αυτὸν ἑταῖροι
538ηελίου ανιόντος ες αύριον· ει γὰρ εγὼν ὣς
539είην αθάνατος καὶ αγήρως ήματα πάντα,
540τιοίμην δ̓ ὡς τίετ̓ Αθηναίη καὶ Απόλλων,
541ὡς νῦν ἡμέρη ἥδε κακὸν φέρει Αργείοισιν
542ὣς Ἕκτωρ αγόρεὐ, επὶ δὲ Τρῶες κελάδησαν
543οἳ δ̓ ἵππους μὲν λῦσαν ὑπὸ ζυγοῦ ἱδρώοντας,
544δῆσαν δ̓ ἱμάντεσσι παῤ ἅρμασιν οἷσιν ἕκαστος
545εκ πόλιος δ̓ άξοντο βόας καὶ ίφια μῆλα
546καρπαλίμως, οῖνον δὲ μελίφρονα οινίζοντο,
547σῖτόν τ̓ εκ μεγάρων, επὶ δὲ ξύλα πολλὰ λέγοντο
548κνίσην δ̓ εκ πεδίου άνεμοι φέρον ουρανὸν είσω
550οἳ δὲ μέγα φρονέοντες επὶ πτολέμοιο γεφύρας
554είατο παννύχιοι, πυρὰ δέ σφισι καίετο πολλά
555ὡς δ̓ ότ̓ εν ουρανῷ άστρα φαεινὴν αμφὶ σελήνην
556φαίνετ̓ αριπρεπέα, ὅτε τ̓ έπλετο νήνεμος αιθήρ·
557έκ τ̓ έφανεν πᾶσαι σκοπιαὶ καὶ πρώονες άκροι
558καὶ νάπαι· ουρανόθεν δ̓ άῤ ὑπερράγη άσπετος αιθήρ,
559πάντα δὲ είδεται άστρα, γέγηθε δέ τε φρένα ποιμήν·
560τόσσα μεσηγὺ νεῶν ηδὲ Ξάνθοιο ῥοάων
561Τρώων καιόντων πυρὰ φαίνετο Ιλιόθι πρό.
562χίλἰ άῤ εν πεδίῳ πυρὰ καίετο, πὰρ δὲ ἑκάστῳ
563είατο πεντήκοντα σέλᾳ πυρὸς αιθομένοιο
564ἵπποι δὲ κρῖ λευκὸν ερεπτόμενοι καὶ ολύρας
565ἑσταότες παῤ όχεσφιν εΰθρονον Ηῶ μίμνον