Iliad    —    Ἰλιάς

1αυτὰρ επεὶ κόσμηθεν άμ̓ ἡγεμόνεσσιν ἕκαστοι,
2Τρῶες μὲν κλαγγῇ τ̓ ενοπῇ τ̓ ίσαν όρνιθες ὣς
3ηΰτε περ κλαγγὴ γεράνων πέλει ουρανόθι πρό·
4αἵ τ̓ επεὶ οῦν χειμῶνα φύγον καὶ αθέσφατον όμβρον
5κλαγγῇ ταί γε πέτονται επ̓ ωκεανοῖο ῥοάων
6ανδράσι Πυγμαίοισι φόνον καὶ κῆρα φέρουσαι·
7ηέριαι δ̓ άρα ταί γε κακὴν έριδα προφέρονται
8οἳ δ̓ άῤ ίσαν σιγῇ μένεα πνείοντες Αχαιοὶ
9εν θυμῷ μεμαῶτες αλεξέμεν αλλήλοισιν.
10εῦτ̓ όρεος κορυφῇσι Νότος κατέχευεν ομίχλην
11ποιμέσιν ού τι φίλην, κλέπτῃ δέ τε νυκτὸς αμείνω,
12τόσσόν τίς τ̓ επιλεύσσει ὅσον τ̓ επὶ λᾶαν ἵησιν·
13ὣς άρα τῶν ὑπὸ ποσσὶ κονίσαλος όρνυτ̓ αελλὴς
14ερχομένων μάλα δ̓ ῶκα διέπρησσον πεδίοιο
15οἳ δ̓ ὅτε δὴ σχεδὸν ῆσαν επ̓ αλλήλοισιν ιόντες,
16Τρωσὶν μὲν προμάχιζεν Αλέξανδρος θεοειδὴς
17παρδαλέην ώμοισιν έχων καὶ καμπύλα τόξα
18καὶ ξίφος αυτὰρ δοῦρε δύω κεκορυθμένα χαλκῷ
19πάλλων Αργείων προκαλίζετο πάντας αρίστους
20αντίβιον μαχέσασθαι εν αινῇ δηϊοτῆτι
21τὸν δ̓ ὡς οῦν ενόησεν αρηΐφιλος Μενέλαος
22ερχόμενον προπάροιθεν ὁμίλου μακρὰ βιβάντα,
23ὥς τε λέων εχάρη μεγάλῳ επὶ σώματι κύρσας
24εὑρὼν ὴ έλαφον κεραὸν ὴ άγριον αῖγα
25πεινάων· μάλα γάρ τε κατεσθίει, εί περ ὰν αυτὸν
26σεύωνται ταχέες τε κύνες θαλεροί τ̓ αιζηοί·
27ὣς εχάρη Μενέλαος Αλέξανδρον θεοειδέα
28οφθαλμοῖσιν ιδών· φάτο γὰρ τίσεσθαι αλείτην
29αυτίκα δ̓ εξ οχέων σὺν τεύχεσιν ᾶλτο χαμᾶζε
30τὸν δ̓ ὡς οῦν ενόησεν Αλέξανδρος θεοειδὴς
31εν προμάχοισι φανέντα, κατεπλήγη φίλον ῆτορ,
32ὰψ δ̓ ἑτάρων εις έθνος εχάζετο κῆῤ αλεείνων
33ὡς δ̓ ὅτε τίς τε δράκοντα ιδὼν παλίνορσος απέστη
34ούρεος εν βήσσῃς, ὑπό τε τρόμος έλλαβε γυῖα,
35ὰψ δ̓ ανεχώρησεν, ῶχρός τέ μιν εἷλε παρειάς,
36ὣς αῦτις καθ̓ ὅμιλον έδυ Τρώων αγερώχων
37δείσας Ατρέος υἱὸν Αλέξανδρος θεοειδής.
38τὸν δ̓ Ἕκτωρ νείκεσσεν ιδὼν αισχροῖς επέεσσιν
39Δύσπαρι εῖδος άριστε γυναιμανὲς ηπεροπευτὰ
40αίθ̓ όφελες άγονός τ̓ έμεναι άγαμός τ̓ απολέσθαι·
41καί κε τὸ βουλοίμην, καί κεν πολὺ κέρδιον ῆεν
42ὴ οὕτω λώβην τ̓ έμεναι καὶ ὑπόψιον άλλων
43ῆ που καγχαλόωσι κάρη κομόωντες Αχαιοὶ
44φάντες αριστῆα πρόμον έμμεναι, οὕνεκα καλὸν
45εῖδος έπ̓, αλλ̓ ουκ έστι βίη φρεσὶν ου δέ τις αλκή.
46ῆ τοιόσδε εὼν εν ποντοπόροισι νέεσσι
47πόντον επιπλώσας, ἑτάρους ερίηρας αγείρας,
48μιχθεὶς αλλοδαποῖσι γυναῖκ̓ ευειδέ̓ ανῆγες
49εξ απίης γαίης νυὸν ανδρῶν αιχμητάων
50πατρί τε σῷ μέγα πῆμα πόληΐ τε παντί τε δήμῳ,
51δυσμενέσιν μὲν χάρμα, κατηφείην δὲ σοὶ αυτῷ;
52ουκ ὰν δὴ μείνειας αρηΐφιλον Μενέλαον
53γνοίης χ̓ οἵου φωτὸς έχεις θαλερὴν παράκοιτιν
54ουκ άν τοι χραίσμῃ κίθαρις τά τε δῶῤ Αφροδίτης
55ἥ τε κόμη τό τε εῖδος ότ̓ εν κονίῃσι μιγείης.
56αλλὰ μάλα Τρῶες δειδήμονες· ῆ τέ κεν ήδη
57λάϊνον ἕσσο χιτῶνα κακῶν ένεχ̓ ὅσσα έοργας
58τὸν δ̓ αῦτε προσέειπεν Αλέξανδρος θεοειδής
59Ἕκτορ επεί με κατ̓ αῖσαν ενείκεσας ου δ̓ ὑπὲρ αῖσαν
60αιεί τοι κραδίη πέλεκυς ὥς εστιν ατειρὴς
61ὅς τ̓ εῖσιν διὰ δουρὸς υπ̓ ανέρος ὅς ῥά τε τέχνῃ
62νήϊον εκτάμνῃσιν, οφέλλει δ̓ ανδρὸς ερωήν·
63ὣς σοὶ ενὶ στήθεσσιν ατάρβητος νόος εστί
64μή μοι δῶῤ ερατὰ πρόφερε χρυσέης Αφροδίτης
65ού τοι απόβλητ̓ εστὶ θεῶν ερικυδέα δῶρα
66ὅσσά κεν αυτοὶ δῶσιν, ἑκὼν δ̓ ουκ άν τις ἕλοιτο
67νῦν αῦτ̓ εί μ̓ εθέλεις πολεμίζειν ηδὲ μάχεσθαι,
68άλλους μὲν κάθισον Τρῶας καὶ πάντας Αχαιούς,
69αυτὰρ έμ̓ εν μέσσῳ καὶ αρηΐφιλον Μενέλαον
70συμβάλετ̓ αμφ̓ Ἑλένῃ καὶ κτήμασι πᾶσι μάχεσθαι
71ὁππότερος δέ κε νικήσῃ κρείσσων τε γένηται,
72κτήμαθ̓ ἑλὼν εῦ πάντα γυναῖκά τε οίκαδ̓ αγέσθω
73οἳ δ̓ άλλοι φιλότητα καὶ ὅρκια πιστὰ ταμόντες
74ναίοιτε Τροίην εριβώλακα, τοὶ δὲ νεέσθων
75Άργος ες ἱππόβοτον καὶ Αχαιΐδα καλλιγύναικα
76ὣς έφαθ̓, Ἕκτωρ δ̓ αῦτ̓ εχάρη μέγα μῦθον ακούσας,
77καί ῥ̓ ες μέσσον ιὼν Τρώων ανέεργε φάλαγγας
78μέσσου δουρὸς ἑλών τοὶ δ̓ ἱδρύνθησαν ἅπαντες
79τῷ δ̓ επετοξάζοντο κάρη κομόωντες Αχαιοὶ
80ιοῖσίν τε τιτυσκόμενοι λάεσσί τ̓ έβαλλον
81αυτὰρ ὃ μακρὸν άϋσεν άναξ ανδρῶν Αγαμέμνων·
82ίσχεσθ̓ Αργεῖοι, μὴ βάλλετε κοῦροι Αχαιῶν
83στεῦται γάρ τι έπος ερέειν κορυθαίολος Ἕκτωρ
84ὣς έφαθ̓, οἳ δ̓ έσχοντο μάχης άνεῴ τ̓ εγένοντο
85εσσυμένως Ἕκτωρ δὲ μετ̓ αμφοτέροισιν έειπε
86κέκλυτέ μευ Τρῶες καὶ εϋκνήμιδες Αχαιοὶ
87μῦθον Αλεξάνδροιο, τοῦ εἵνεκα νεῖκος όρωρεν
88άλλους μὲν κέλεται Τρῶας καὶ πάντας Αχαιοὺς
89τεύχεα κάλ̓ αποθέσθαι επὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ,
90αυτὸν δ̓ εν μέσσῳ καὶ αρηΐφιλον Μενέλαον
91οίους αμφ̓ Ἑλένῃ καὶ κτήμασι πᾶσι μάχεσθαι
92ὁππότερος δέ κε νικήσῃ κρείσσων τε γένηται
93κτήμαθ̓ ἑλὼν εῦ πάντα γυναῖκά τε οίκαδ̓ αγέσθω
94οἳ δ̓ άλλοι φιλότητα καὶ ὅρκια πιστὰ τάμωμεν
95ὣς έφαθ̓, οἳ δ̓ άρα πάντες ακὴν εγένοντο σιωπῇ
96τοῖσι δὲ καὶ μετέειπε βοὴν αγαθὸς Μενέλαος
97κέκλυτε νῦν καὶ εμεῖο μάλιστα γὰρ άλγος ἱκάνει
98θυμὸν εμόν, φρονέω δὲ διακρινθήμεναι ήδη
99Αργείους καὶ Τρῶας, επεὶ κακὰ πολλὰ πέπασθε
100είνεκ̓ εμῆς έριδος καὶ Αλεξάνδρου ένεκ̓ αρχῆς
101ἡμέων δ̓ ὁπποτέρῳ θάνατος καὶ μοῖρα τέτυκται
102τεθναίη άλλοι δὲ διακρινθεῖτε τάχιστα
103οίσετε άρν̓, ἕτερον λευκόν, ἑτέρην δὲ μέλαιναν,
104Γῇ τε καὶ Ηελίῳ Διὶ δ̓ ἡμεῖς οίσομεν άλλον
105άξετε δὲ Πριάμοιο βίην, όφῤ ὅρκια τάμνῃ
106αυτός, επεί οἱ παῖδες ὑπερφίαλοι καὶ άπιστοι,
107μή τις ὑπερβασίῃ Διὸς ὅρκια δηλήσηται.
108αιεὶ δ̓ ὁπλοτέρων ανδρῶν φρένες ηερέθονται
109οἷς δ̓ ὁ γέρων μετέῃσιν ἅμα πρόσσω καὶ οπίσσω
110λεύσσει, ὅπως όχ̓ άριστα μετ̓ αμφοτέροισι γένηται
111ὣς έφαθ̓, οἳ δ̓ εχάρησαν Αχαιοί τε Τρῶές τε
112ελπόμενοι παύσασθαι οϊζυροῦ πολέμοιο.
113καί ῥ̓ ἵππους μὲν έρυξαν επὶ στίχας, εκ δ̓ έβαν αυτοί,
114τεύχεά τ̓ εξεδύοντο τὰ μὲν κατέθεντ̓ επὶ γαίῃ
115πλησίον αλλήλων, ολίγη δ̓ ῆν αμφὶς άρουρα
116Ἕκτωρ δὲ προτὶ άστυ δύω κήρυκας έπεμπε
117καρπαλίμως άρνάς τε φέρειν Πρίαμόν τε καλέσσαι
118αυτὰρ ὃ Ταλθύβιον προΐει κρείων Αγαμέμνων
119νῆας έπι γλαφυρὰς ιέναι, ηδ̓ άρν̓ εκέλευεν
120οισέμεναι· ὃ δ̓ άῤ ουκ απίθησ̓ Αγαμέμνονι δίῳ
121Ι͂ρις δ̓ αῦθ̓ Ἑλένῃ λευκωλένῳ άγγελος ῆλθεν
122ειδομένη γαλόῳ Αντηνορίδαο δάμαρτι,
123τὴν Αντηνορίδης εῖχε κρείων Ἑλικάων
124Λαοδίκην Πριάμοιο θυγατρῶν εῖδος αρίστην.
125τὴν δ̓ εῦῤ εν μεγάρῳ ἣ δὲ μέγαν ἱστὸν ὕφαινε
126δίπλακα πορφυρέην, πολέας δ̓ ενέπασσεν αέθλους
127Τρώων θ̓ ἱπποδάμων καὶ Αχαιῶν χαλκοχιτώνων,
128οὕς ἑθεν είνεκ̓ έπασχον υπ̓ Άρηος παλαμάων·
129αγχοῦ δ̓ ἱσταμένη προσέφη πόδας ωκέα Ι͂ρις
130δεῦῤ ίθι νύμφα φίλη, ἵνα θέσκελα έργα ίδηαι
131Τρώων θ̓ ἱπποδάμων καὶ Αχαιῶν χαλκοχιτώνων,
132οἳ πρὶν επ̓ αλλήλοισι φέρον πολύδακρυν Άρηα
133εν πεδίῳ ολοοῖο λιλαιόμενοι πολέμοιο
134οἳ δὴ νῦν ἕαται σιγῇ, πόλεμος δὲ πέπαυται,
135ασπίσι κεκλιμένοι, παρὰ δ̓ έγχεα μακρὰ πέπηγεν
136αυτὰρ Αλέξανδρος καὶ αρηΐφιλος Μενέλαος
137μακρῇς εγχείῃσι μαχήσονται περὶ σεῖο
138τῷ δέ κε νικήσαντι φίλη κεκλήσῃ άκοιτις
139ὣς ειποῦσα θεὰ γλυκὺν ἵμερον έμβαλε θυμῷ
140ανδρός τε προτέρου καὶ άστεος ηδὲ τοκήων
141αυτίκα δ̓ αργεννῇσι καλυψαμένη οθόνῃσιν
142ορμᾶτ̓ εκ θαλάμοιο τέρεν κατὰ δάκρυ χέουσα
143ουκ οίη, ἅμα τῇ γε καὶ αμφίπολοι δύ̓ ἕποντο,
144Αίθρη Πιτθῆος θυγάτηρ, Κλυμένη τε βοῶπις·
145αῖψα δ̓ έπειθ̓ ἵκανον ὅθι Σκαιαὶ πύλαι ῆσαν
146οἳ δ̓ αμφὶ Πρίαμον καὶ Πάνθοον ηδὲ Θυμοίτην
147Λάμπόν τε Κλυτίον θ̓ Ἱκετάονά τ̓ όζον Άρηος
148Ουκαλέγων τε καὶ Αντήνωρ πεπνυμένω άμφω
149ἥατο δημογέροντες επὶ Σκαιῇσι πύλῃσι,
150γήραϊ δὴ πολέμοιο πεπαυμένοι, αλλ̓ αγορηταὶ
151εσθλοί, τεττίγεσσιν εοικότες οἵ τε καθ̓ ὕλην
152δενδρέῳ εφεζόμενοι όπα λειριόεσσαν ἱεῖσι·
153τοῖοι άρα Τρώων ἡγήτορες ῆντ̓ επὶ πύργῳ
154οἳ δ̓ ὡς οῦν είδονθ̓ Ἑλένην επὶ πύργον ιοῦσαν,
155ῆκα πρὸς αλλήλους έπεα πτερόεντ̓ αγόρευον
156ου νέμεσις Τρῶας καὶ εϋκνήμιδας Αχαιοὺς
157τοιῇδ̓ αμφὶ γυναικὶ πολὺν χρόνον άλγεα πάσχειν·
158αινῶς αθανάτῃσι θεῇς εις ῶπα έοικεν
159αλλὰ καὶ ὧς τοίη περ εοῦσ̓ εν νηυσὶ νεέσθω,
160μη δ̓ ἡμῖν τεκέεσσί τ̓ οπίσσω πῆμα λίποιτο
161ὣς άῤ έφαν, Πρίαμος δ̓ Ἑλένην εκαλέσσατο φωνῇ
162δεῦρο πάροιθ̓ ελθοῦσα φίλον τέκος ἵζευ εμεῖο,
163όφρα ίδῃ πρότερόν τε πόσιν πηούς τε φίλους τε
164ού τί μοι αιτίη εσσί, θεοί νύ μοι αίτιοί εισιν
165οἵ μοι εφώρμησαν πόλεμον πολύδακρυν Αχαιῶν
166ὥς μοι καὶ τόνδ̓ άνδρα πελώριον εξονομήνῃς
167ὅς τις όδ̓ εστὶν Αχαιὸς ανὴρ ηΰς τε μέγας τε.
168ήτοι μὲν κεφαλῇ καὶ μείζονες άλλοι έασι,
169καλὸν δ̓ οὕτω εγὼν ού πω ίδον οφθαλμοῖσιν,
170ου δ̓ οὕτω γεραρόν βασιλῆϊ γὰρ ανδρὶ έοικε
171τὸν δ̓ Ἑλένη μύθοισιν αμείβετο δῖα γυναικῶν·
172αιδοῖός τέ μοί εσσι φίλε ἑκυρὲ δεινός τε
173ὡς όφελεν θάνατός μοι ἁδεῖν κακὸς ὁππότε δεῦρο
174υἱέϊ σῷ ἑπόμην θάλαμον γνωτούς τε λιποῦσα
175παῖδά τε τηλυγέτην καὶ ὁμηλικίην ερατεινήν
176αλλὰ τά γ̓ ουκ εγένοντο τὸ καὶ κλαίουσα τέτηκα
177τοῦτο δέ τοι ερέω ὅ μ̓ ανείρεαι ηδὲ μεταλλᾷς
178οὗτός γ̓ Ατρεΐδης ευρὺ κρείων Αγαμέμνων,
179αμφότερον βασιλεύς τ̓ αγαθὸς κρατερός τ̓ αιχμητής·
180δαὴρ αῦτ̓ εμὸς έσκε κυνώπιδος, εί ποτ̓ έην γε
181ὣς φάτο, τὸν δ̓ ὁ γέρων ηγάσσατο φώνησέν τε
182ῶ μάκαρ Ατρεΐδη μοιρηγενὲς ολβιόδαιμον,
183ῆ ῥά νύ τοι πολλοὶ δεδμήατο κοῦροι Αχαιῶν
184ήδη καὶ Φρυγίην εισήλυθον αμπελόεσσαν,
185ένθα ίδον πλείστους Φρύγας ανέρας αιολοπώλους
186λαοὺς Οτρῆος καὶ Μυγδόνος αντιθέοιο,
187οἵ ῥα τότ̓ εστρατόωντο παῤ όχθας Σαγγαρίοιο·
188καὶ γὰρ εγὼν επίκουρος εὼν μετὰ τοῖσιν ελέχθην
189ήματι τῷ ὅτε τ̓ ῆλθον Αμαζόνες αντιάνειραι
190αλλ̓ ου δ̓ οἳ τόσοι ῆσαν ὅσοι ἑλίκωπες Αχαιοί.
191δεύτερον αῦτ̓ Οδυσῆα ιδὼν ερέειν̓ ὁ γεραιός
192είπ̓ άγε μοι καὶ τόνδε φίλον τέκος ὅς τις όδ̓ εστί·
193μείων μὲν κεφαλῇ Αγαμέμνονος Ατρεΐδαο,
194ευρύτερος δ̓ ώμοισιν ιδὲ στέρνοισιν ιδέσθαι.
195τεύχεα μέν οἱ κεῖται επὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ,
196αυτὸς δὲ κτίλος ὣς επιπωλεῖται στίχας ανδρῶν·
197αρνειῷ μιν έγωγε εΐσκω πηγεσιμάλλῳ,
198ὅς τ̓ οιῶν μέγα πῶϋ διέρχεται αργεννάων
199τὸν δ̓ ημείβετ̓ έπειθ̓ Ἑλένη Διὸς εκγεγαυῖα
200οὗτος δ̓ αῦ Λαερτιάδης πολύμητις Οδυσσεύς,
201ὃς τράφη εν δήμῳ Ιθάκης κραναῆς περ εούσης
202ειδὼς παντοίους τε δόλους καὶ μήδεα πυκνά.
203τὴν δ̓ αῦτ̓ Αντήνωρ πεπνυμένος αντίον ηύδα
204ῶ γύναι ῆ μάλα τοῦτο έπος νημερτὲς έειπες
205ήδη γὰρ καὶ δεῦρό ποτ̓ ήλυθε δῖος Οδυσσεὺς
206σεῦ ένεκ̓ αγγελίης σὺν αρηϊφίλῳ Μενελάῳ
207τοὺς δ̓ εγὼ εξείνισσα καὶ εν μεγάροισι φίλησα,
208αμφοτέρων δὲ φυὴν εδάην καὶ μήδεα πυκνά
209αλλ̓ ὅτε δὴ Τρώεσσιν εν αγρομένοισιν έμιχθεν
210στάντων μὲν Μενέλαος ὑπείρεχεν ευρέας ώμους,
211άμφω δ̓ ἑζομένω γεραρώτερος ῆεν Οδυσσεύς
212αλλ̓ ὅτε δὴ μύθους καὶ μήδεα πᾶσιν ὕφαινον
213ήτοι μὲν Μενέλαος επιτροχάδην αγόρευε,
214παῦρα μὲν αλλὰ μάλα λιγέως, επεὶ ου πολύμυθος
215ου δ̓ αφαμαρτοεπής· ῆ καὶ γένει ὕστερος ῆεν
216αλλ̓ ὅτε δὴ πολύμητις αναΐξειεν Οδυσσεὺς
217στάσκεν, ὑπαὶ δὲ ίδεσκε κατὰ χθονὸς όμματα πήξας,
218σκῆπτρον δ̓ ού τ̓ οπίσω ού τε προπρηνὲς ενώμα,
219αλλ̓ αστεμφὲς έχεσκεν αΐδρεϊ φωτὶ εοικώς
220φαίης κε ζάκοτόν τέ τιν̓ έμμεναι άφρονά τ̓ αύτως
221αλλ̓ ὅτε δὴ όπα τε μεγάλην εκ στήθεος εἵη
222καὶ έπεα νιφάδεσσιν εοικότα χειμερίῃσιν,
223ουκ ὰν έπειτ̓ Οδυσῆΐ γ̓ ερίσσειε βροτὸς άλλος
224ου τότε γ̓ ῶδ̓ Οδυσῆος αγασσάμεθ̓ εῖδος ιδόντες
225τὸ τρίτον αῦτ̓ Αίαντα ιδὼν ερέειν̓ ὃ γεραιός
226τίς τὰρ όδ̓ άλλος Αχαιὸς ανὴρ ηΰς τε μέγας τε
227έξοχος Αργείων κεφαλήν τε καὶ ευρέας ώμους;
228τὸν δ̓ Ἑλένη τανύπεπλος αμείβετο δῖα γυναικῶν·
229οὗτος δ̓ Αίας εστὶ πελώριος ἕρκος Αχαιῶν·
230Ιδομενεὺς δ̓ ἑτέρωθεν ενὶ Κρήτεσσι θεὸς ὣς
231έστηκ̓, αμφὶ δέ μιν Κρητῶν αγοὶ ηγερέθονται.
232πολλάκι μιν ξείνισσεν αρηΐφιλος Μενέλαος
233οίκῳ εν ἡμετέρῳ ὁπότε Κρήτηθεν ἵκοιτο
234νῦν δ̓ άλλους μὲν πάντας ὁρῶ ἑλίκωπας Αχαιούς,
235οὕς κεν εῢ γνοίην καί τ̓ ούνομα μυθησαίμην
236δοιὼ δ̓ ου δύναμαι ιδέειν κοσμήτορε λαῶν
237Κάστορά θ̓ ἱππόδαμον καὶ πὺξ αγαθὸν Πολυδεύκεα
238αυτοκασιγνήτω, τώ μοι μία γείνατο μήτηρ.
239ὴ ουχ ἑσπέσθην Λακεδαίμονος εξ ερατεινῆς,
240ὴ δεύρω μὲν ἕποντο νέεσσ̓ ένι ποντοπόροισι,
241νῦν αῦτ̓ ουκ εθέλουσι μάχην καταδύμεναι ανδρῶν
242αίσχεα δειδιότες καὶ ονείδεα πόλλ̓ ἅ μοί εστιν
243ὣς φάτο, τοὺς δ̓ ήδη κάτεχεν φυσίζοος αῖα
244εν Λακεδαίμονι αῦθι φίλῃ εν πατρίδι γαίῃ.
245κήρυκες δ̓ ανὰ άστυ θεῶν φέρον ὅρκια πιστὰ
246άρνε δύω καὶ οῖνον εΰφρονα καρπὸν αρούρης
247ασκῷ εν αιγείῳ· φέρε δὲ κρητῆρα φαεινὸν
248κῆρυξ Ιδαῖος ηδὲ χρύσεια κύπελλα
249ότρυνεν δὲ γέροντα παριστάμενος επέεσσιν
250όρσεο Λαομεδοντιάδη, καλέουσιν άριστοι
251Τρώων θ̓ ἱπποδάμων καὶ Αχαιῶν χαλκοχιτώνων
252ες πεδίον καταβῆναι ίν̓ ὅρκια πιστὰ τάμητε
253αυτὰρ Αλέξανδρος καὶ αρηΐφιλος Μενέλαος
254μακρῇς εγχείῃσι μαχήσοντ̓ αμφὶ γυναικί
255τῷ δέ κε νικήσαντι γυνὴ καὶ κτήμαθ̓ ἕποιτο
256οἳ δ̓ άλλοι φιλότητα καὶ ὅρκια πιστὰ ταμόντες
257ναίοιμεν Τροίην εριβώλακα, τοὶ δὲ νέονται
258Άργος ες ἱππόβοτον καὶ Αχαιΐδα καλλιγύναικα
259ὣς φάτο ῥίγησεν δ̓ ὃ γέρων, εκέλευσε δ̓ ἑταίρους
260ἵππους ζευγνύμεναι τοὶ δ̓ οτραλέως επίθοντο
261ὰν δ̓ άῤ έβη Πρίαμος, κατὰ δ̓ ἡνία τεῖνεν οπίσσω
262πὰρ δέ οἱ Αντήνωρ περικαλλέα βήσετο δίφρον
263τὼ δὲ διὰ Σκαιῶν πεδίον δ̓ έχον ωκέας ἵππους
264αλλ̓ ὅτε δή ῥ̓ ἵκοντο μετὰ Τρῶας καὶ Αχαιούς,
265εξ ἵππων αποβάντες επὶ χθόνα πουλυβότειραν
266ες μέσσον Τρώων καὶ Αχαιῶν εστιχόωντο
267όρνυτο δ̓ αυτίκ̓ έπειτα άναξ ανδρῶν Αγαμέμνων,
268ὰν δ̓ Οδυσεὺς πολύμητις· ατὰρ κήρυκες αγαυοὶ
269ὅρκια πιστὰ θεῶν σύναγον, κρητῆρι δὲ οῖνον
270μίσγον, ατὰρ βασιλεῦσιν ὕδωρ επὶ χεῖρας έχευαν
271Ατρεΐδης δὲ ερυσσάμενος χείρεσσι μάχαιραν,
272ἥ οἱ πὰρ ξίφεος μέγα κουλεόν αιὲν άωρτο,
273αρνῶν εκ κεφαλέων τάμνε τρίχας αυτὰρ έπειτα
274κήρυκες Τρώων καὶ Αχαιῶν νεῖμαν αρίστοις
275τοῖσιν δ̓ Ατρεΐδης μεγάλ̓ εύχετο χεῖρας ανασχών
276Ζεῦ πάτερ Ίδηθεν μεδέων κύδιστε μέγιστε,
277Ηέλιός θ̓, ὃς πάντ̓ εφορᾷς καὶ πάντ̓ επακούεις,
278καὶ ποταμοὶ καὶ γαῖα, καὶ οἳ ὑπένερθε καμόντας
279ανθρώπους τίνυσθον ὅτις κ̓ επίορκον ομόσσῃ,
280ὑμεῖς μάρτυροι έστε, φυλάσσετε δ̓ ὅρκια πιστά·
281ει μέν κεν Μενέλαον Αλέξανδρος καταπέφνῃ
282αυτὸς έπειθ̓ Ἑλένην εχέτω καὶ κτήματα πάντα,
283ἡμεῖς δ̓ εν νήεσσι νεώμεθα ποντοπόροισιν
284ει δέ κ̓ Αλέξανδρον κτείνῃ ξανθὸς Μενέλαος,
285Τρῶας έπειθ̓ Ἑλένην καὶ κτήματα πάντ̓ αποδοῦναι,
286τιμὴν δ̓ Αργείοις αποτινέμεν ἥν τιν̓ έοικεν,
287ἥ τε καὶ εσσομένοισι μετ̓ ανθρώποισι πέληται
288ει δ̓ ὰν εμοὶ τιμὴν Πρίαμος Πριάμοιό τε παῖδες
289τίνειν ουκ εθέλωσιν Αλεξάνδροιο πεσόντος,
290αυτὰρ εγὼ καὶ έπειτα μαχήσομαι εἵνεκα ποινῆς
291αῦθι μένων, ἧός κε τέλος πολέμοιο κιχείω
292ῆ, καὶ απὸ στομάχους αρνῶν τάμε νηλέϊ χαλκῷ
293καὶ τοὺς μὲν κατέθηκεν επὶ χθονὸς ασπαίροντας
294θυμοῦ δευομένους· απὸ γὰρ μένος εἵλετο χαλκός
295οῖνον δ̓ εκ κρητῆρος αφυσσόμενοι δεπάεσσιν
296έκχεον, ηδ̓ εύχοντο θεοῖς αιειγενέτῃσιν
297ὧδε δέ τις είπεσκεν Αχαιῶν τε Τρώων τε
298Ζεῦ κύδιστε μέγιστε καὶ αθάνατοι θεοὶ άλλοι
299ὁππότεροι πρότεροι ὑπὲρ ὅρκια πημήνειαν
300ὧδέ σφ̓ εγκέφαλος χαμάδις ῥέοι ὡς ὅδε οῖνος
301αυτῶν καὶ τεκέων, άλοχοι δ̓ άλλοισι δαμεῖεν.
302ὣς έφαν, ου δ̓ άρα πώ σφιν επεκραίαινε Κρονίων
303τοῖσι δὲ Δαρδανίδης Πρίαμος μετὰ μῦθον έειπε
304κέκλυτέ μευ Τρῶες καὶ εϋκνήμιδες Αχαιοί
305ήτοι εγὼν εῖμι προτὶ Ίλιον ηνεμόεσσαν
306άψ, επεὶ ού πω τλήσομ̓ εν οφθαλμοῖσιν ὁρᾶσθαι
307μαρνάμενον φίλον υἱὸν αρηϊφίλῳ Μενελάῳ
308Ζεὺς μέν που τό γε οῖδε καὶ αθάνατοι θεοὶ άλλοι
309ὁπποτέρῳ θανάτοιο τέλος πεπρωμένον εστίν.
310ῆ ῥα καὶ ες δίφρον άρνας θέτο ισόθεος φώς,
311ὰν δ̓ άῤ έβαιν̓ αυτός, κατὰ δ̓ ἡνία τεῖνεν οπίσσω
312πὰρ δέ οἱ Αντήνωρ περικαλλέα βήσετο δίφρον
313τὼ μὲν άῤ άψορροι προτὶ Ίλιον απονέοντο
314Ἕκτωρ δὲ Πριάμοιο πάϊς καὶ δῖος Οδυσσεὺς
315χῶρον μὲν πρῶτον διεμέτρεον, αυτὰρ έπειτα
316κλήρους εν κυνέῃ χαλκήρεϊ πάλλον ἑλόντες,
317ὁππότερος δὴ πρόσθεν αφείη χάλκεον έγχος.
318λαοὶ δ̓ ηρήσαντο, θεοῖσι δὲ χεῖρας ανέσχον,
319ὧδε δέ τις είπεσκεν Αχαιῶν τε Τρώων τε
320Ζεῦ πάτερ Ίδηθεν μεδέων κύδιστε μέγιστε
321ὁππότερος τάδε έργα μετ̓ αμφοτέροισιν έθηκε,
322τὸν δὸς αποφθίμενον δῦναι δόμον Άϊδος είσω,
323ἡμῖν δ̓ αῦ φιλότητα καὶ ὅρκια πιστὰ γενέσθαι.
324ὣς άῤ έφαν, πάλλεν δὲ μέγας κορυθαίολος Ἕκτωρ
325ὰψ ὁρόων Πάριος δὲ θοῶς εκ κλῆρος όρουσεν
326οἳ μὲν έπειθ̓ ἵζοντο κατὰ στίχας, ἧχι ἑκάστῳ
327ἵπποι αερσίποδες καὶ ποικίλα τεύχἐ έκειτο
328αυτὰρ ὅ γ̓ αμφ̓ ώμοισιν εδύσετο τεύχεα καλὰ
329δῖος Αλέξανδρος Ἑλένης πόσις ηϋκόμοιο.
330κνημῖδας μὲν πρῶτα περὶ κνήμῃσιν έθηκε
331καλάς, αργυρέοισιν επισφυρίοις αραρυίας
332δεύτερον αῦ θώρηκα περὶ στήθεσσιν έδυνεν
333οἷο κασιγνήτοιο Λυκάονος· ἥρμοσε δ̓ αυτῷ
334αμφὶ δ̓ άῤ ώμοισιν βάλετο ξίφος αργυρόηλον
335χάλκεον, αυτὰρ έπειτα σάκος μέγα τε στιβαρόν τε·
336κρατὶ δ̓ επ̓ ιφθίμῳ κυνέην εύτυκτον έθηκεν
337ἵππουριν δεινὸν δὲ λόφος καθύπερθεν ένευεν
338εἵλετο δ̓ άλκιμον έγχος, ὅ οἱ παλάμηφιν αρήρει
339ὣς δ̓ αύτως Μενέλαος αρήϊος έντἐ έδυνεν
340οἳ δ̓ επεὶ οῦν ἑκάτερθεν ὁμίλου θωρήχθησαν,
341ες μέσσον Τρώων καὶ Αχαιῶν εστιχόωντο
342δεινὸν δερκόμενοι θάμβος δ̓ έχεν εισορόωντας
343Τρῶάς θ̓ ἱπποδάμους καὶ εϋκνήμιδας Αχαιούς.
344καί ῥ̓ εγγὺς στήτην διαμετρητῷ ενὶ χώρῳ
345σείοντ̓ εγχείας αλλήλοισιν κοτέοντε.
346πρόσθε δ̓ Αλέξανδρος προΐει δολιχόσκιον έγχος,
347καὶ βάλεν Ατρεΐδαο κατ̓ ασπίδα πάντοσε ίσην,
348ου δ̓ έρρηξεν χαλκός, ανεγνάμφθη δέ οἱ αιχμὴ
349ασπίδ̓ ενὶ κρατερῇ ὃ δὲ δεύτερον όρνυτο χαλκῷ
350Ατρεΐδης Μενέλαος επευξάμενος Διὶ πατρί·
351Ζεῦ άνα δὸς τίσασθαι ὅ με πρότερος κάκ̓ έοργε
352δῖον Αλέξανδρον, καὶ εμῇς ὑπὸ χερσὶ δάμασσον,
353όφρα τις ερρίγῃσι καὶ οψιγόνων ανθρώπων
354ξεινοδόκον κακὰ ῥέξαι, ὅ κεν φιλότητα παράσχῃ
355ῆ ῥα καὶ αμπεπαλὼν προΐει δολιχόσκιον έγχος,
356καὶ βάλε Πριαμίδαο κατ̓ ασπίδα πάντοσε ίσην
357διὰ μὲν ασπίδος ῆλθε φαεινῆς όβριμον έγχος,
358καὶ διὰ θώρηκος πολυδαιδάλου ηρήρειστο
359αντικρὺ δὲ παραὶ λαπάρην διάμησε χιτῶνα
360έγχος ὃ δ̓ εκλίνθη καὶ αλεύατο κῆρα μέλαιναν
361Ατρεΐδης δὲ ερυσσάμενος ξίφος αργυρόηλον
362πλῆξεν ανασχόμενος κόρυθος φάλον αμφὶ δ̓ άῤ αυτῷ
363τριχθά τε καὶ τετραχθὰ διατρυφὲν έκπεσε χειρός
364Ατρεΐδης δ̓ ῴμωξεν ιδὼν εις ουρανὸν ευρύν
365Ζεῦ πάτερ ού τις σεῖο θεῶν ολοώτερος άλλος·
366ῆ τ̓ εφάμην τίσασθαι Αλέξανδρον κακότητος
367νῦν δέ μοι εν χείρεσσιν άγη ξίφος, εκ δέ μοι έγχος
368ηΐχθη παλάμηφιν ετώσιον, ου δ̓ έβαλόν μιν
369ῆ καὶ επαΐξας κόρυθος λάβεν ἱπποδασείης,
370ἕλκε δ̓ επιστρέψας μετ̓ εϋκνήμιδας Αχαιούς
371άγχε δέ μιν πολύκεστος ἱμὰς ἁπαλὴν ὑπὸ δειρήν,
372ὅς οἱ υπ̓ ανθερεῶνος οχεὺς τέτατο τρυφαλείης
373καί νύ κεν είρυσσέν τε καὶ άσπετον ήρατο κῦδος,
374ει μὴ άῤ οξὺ νόησε Διὸς θυγάτηρ Αφροδίτη,
375ἥ οἱ ῥῆξεν ἱμάντα βοὸς ῖφι κταμένοιο·
376κεινὴ δὲ τρυφάλεια άμ̓ ἕσπετο χειρὶ παχείῃ
377τὴν μὲν έπειθ̓ ἥρως μετ̓ εϋκνήμιδας Αχαιοὺς
378ῥῖψ̓ επιδινήσας, κόμισαν δ̓ ερίηρες ἑταῖροι
379αυτὰρ ὃ ὰψ επόρουσε κατακτάμεναι μενεαίνων
380έγχεϊ χαλκείῳ τὸν δ̓ εξήρπαξ̓ Αφροδίτη
381ῥεῖα μάλ̓ ὥς τε θεός, εκάλυψε δ̓ άῤ ηέρι πολλῇ,
382κὰδ δ̓ εῖσ̓ εν θαλάμῳ ευώδεϊ κηώεντι.
383αυτὴ δ̓ αῦ Ἑλένην καλέουσ̓ ίε τὴν δὲ κίχανε
384πύργῳ εφ̓ ὑψηλῷ, περὶ δὲ Τρῳαὶ ἅλις ῆσαν
385χειρὶ δὲ νεκταρέου ἑανοῦ ετίναξε λαβοῦσα,
386γρηῒ δέ μιν εϊκυῖα παλαιγενέϊ προσέειπεν
387ειροκόμῳ, ἥ οἱ Λακεδαίμονι ναιετοώσῃ
388ήσκειν είρια καλά, μάλιστα δέ μιν φιλέεσκε
389τῇ μιν εεισαμένη προσεφώνεε δῖ̓ Αφροδίτη
390δεῦῤ ίθ̓ Αλέξανδρός σε καλεῖ οῖκον δὲ νέεσθαι
391κεῖνος ὅ γ̓ εν θαλάμῳ καὶ δινωτοῖσι λέχεσσι
392κάλλεΐ τε στίλβων καὶ εἵμασιν· ου δέ κε φαίης
393ανδρὶ μαχεσσάμενον τόν γ̓ ελθεῖν, αλλὰ χορὸν δὲ
394έρχεσθ̓, ηὲ χοροῖο νέον λήγοντα καθίζειν
395ὣς φάτο, τῇ δ̓ άρα θυμὸν ενὶ στήθεσσιν όρινε
396καί ῥ̓ ὡς οῦν ενόησε θεᾶς περικαλλέα δειρὴν
397στήθεά θ̓ ἱμερόεντα καὶ όμματα μαρμαίροντα,
398θάμβησέν τ̓ άῤ έπειτα έπος τ̓ έφατ̓ έκ τ̓ ονόμαζε
399δαιμονίη, τί με ταῦτα λιλαίεαι ηπεροπεύειν
400ῆ πῄ με προτέρω πολίων εῦ ναιομενάων
401άξεις, ὴ Φρυγίης ὴ Μῃονίης ερατεινῆς,
402εί τίς τοι καὶ κεῖθι φίλος μερόπων ανθρώπων·
403οὕνεκα δὴ νῦν δῖον Αλέξανδρον Μενέλαος
404νικήσας εθέλει στυγερὴν εμὲ οίκαδ̓ άγεσθαι,
405τοὔνεκα δὴ νῦν δεῦρο δολοφρονέουσα παρέστης
406ἧσο παῤ αυτὸν ιοῦσα, θεῶν δ̓ απόεικε κελεύθου,
407μη δ̓ έτι σοῖσι πόδεσσιν ὑποστρέψειας Όλυμπον,
408αλλ̓ αιεὶ περὶ κεῖνον οΐζυε καί ἑ φύλασσε,
409εις ὅ κέ σ̓ ὴ άλοχον ποιήσεται ὴ ὅ γε δούλην
410κεῖσε δ̓ εγὼν ουκ εῖμι νεμεσσητὸν δέ κεν είη
411κείνου πορσανέουσα λέχος· Τρῳαὶ δέ μ̓ οπίσσω
412πᾶσαι μωμήσονται έχω δ̓ άχἐ άκριτα θυμῷ
413τὴν δὲ χολωσαμένη προσεφώνεε δῖ̓ Αφροδίτη
414μή μ̓ έρεθε σχετλίη, μὴ χωσαμένη σε μεθείω,
415τὼς δέ σ̓ απεχθήρω ὡς νῦν έκπαγλ̓ εφίλησα,
416μέσσῳ δ̓ αμφοτέρων μητίσομαι έχθεα λυγρὰ
417Τρώων καὶ Δαναῶν, σὺ δέ κεν κακὸν οῖτον όληαι
418ὣς έφατ̓, έδεισεν δ̓ Ἑλένη Διὸς εκγεγαυῖα,
419βῆ δὲ κατασχομένη ἑανῷ αργῆτι φαεινῷ
420σιγῇ, πάσας δὲ Τρῳὰς λάθεν· ῆρχε δὲ δαίμων
421αἳ δ̓ ότ̓ Αλεξάνδροιο δόμον περικαλλέ̓ ἵκοντο,
422αμφίπολοι μὲν έπειτα θοῶς επὶ έργα τράποντο,
423ἣ δ̓ εις ὑψόροφον θάλαμον κίε δῖα γυναικῶν.
424τῇ δ̓ άρα δίφρον ἑλοῦσα φιλομειδὴς Αφροδίτη
425αντί̓ Αλεξάνδροιο θεὰ κατέθηκε φέρουσα·
426ένθα κάθιζ̓ Ἑλένη κούρη Διὸς αιγιόχοιο
427όσσε πάλιν κλίνασα, πόσιν δ̓ ηνίπαπε μύθῳ·
428ήλυθες εκ πολέμου ὡς ώφελες αυτόθ̓ ολέσθαι
429ανδρὶ δαμεὶς κρατερῷ, ὃς εμὸς πρότερος πόσις ῆεν
430ῆ μὲν δὴ πρίν γ̓ εύχἐ αρηϊφίλου Μενελάου
431σῇ τε βίῃ καὶ χερσὶ καὶ έγχεϊ φέρτερος εῖναι
432αλλ̓ ίθι νῦν προκάλεσσαι αρηΐφιλον Μενέλαον
433εξαῦτις μαχέσασθαι εναντίον αλλά σ̓ έγωγε
434παύεσθαι κέλομαι, μη δὲ ξανθῷ Μενελάῳ
435αντίβιον πόλεμον πολεμίζειν ηδὲ μάχεσθαι
436αφραδέως, μή πως τάχ̓ υπ̓ αυτοῦ δουρὶ δαμήῃς
437τὴν δὲ Πάρις μύθοισιν αμειβόμενος προσέειπε
438μή με γύναι χαλεποῖσιν ονείδεσι θυμὸν ένιπτε
439νῦν μὲν γὰρ Μενέλαος ενίκησεν σὺν Αθήνῃ,
440κεῖνον δ̓ αῦτις εγώ· πάρα γὰρ θεοί εισι καὶ ἡμῖν
441αλλ̓ άγε δὴ φιλότητι τραπείομεν ευνηθέντε
442ου γάρ πώ ποτέ μ̓ ὧδέ γ̓ έρως φρένας αμφεκάλυψεν,
443ου δ̓ ὅτε σε πρῶτον Λακεδαίμονος εξ ερατεινῆς
444έπλεον ἁρπάξας εν ποντοπόροισι νέεσσι,
445νήσῳ δ̓ εν Κραναῇ εμίγην φιλότητι καὶ ευνῇ,
446ὥς σεο νῦν έραμαι καί με γλυκὺς ἵμερος αἱρεῖ
447ῆ ῥα, καὶ άρχε λέχος δὲ κιών ἅμα δ̓ είπετ̓ άκοιτις
448τὼ μὲν άῤ εν τρητοῖσι κατεύνασθεν λεχέεσσιν,
449Ατρεΐδης δ̓ αν̓ ὅμιλον εφοίτα θηρὶ εοικὼς
450εί που εσαθρήσειεν Αλέξανδρον θεοειδέα
451αλλ̓ ού τις δύνατο Τρώων κλειτῶν τ̓ επικούρων
452δεῖξαι Αλέξανδρον τότ̓ αρηϊφίλῳ Μενελάῳ
453ου μὲν γὰρ φιλότητί γ̓ εκεύθανον εί τις ίδοιτο
454ῖσον γάρ σφιν πᾶσιν απήχθετο κηρὶ μελαίνῃ
455τοῖσι δὲ καὶ μετέειπεν άναξ ανδρῶν Αγαμέμνων
456κέκλυτέ μευ Τρῶες καὶ Δάρδανοι ηδ̓ επίκουροι
457νίκη μὲν δὴ φαίνετ̓ αρηϊφίλου Μενελάου,
458ὑμεῖς δ̓ Αργείην Ἑλένην καὶ κτήμαθ̓ άμ̓ αυτῇ
459έκδοτε, καὶ τιμὴν αποτινέμεν ἥν τιν̓ έοικεν,
460ἥ τε καὶ εσσομένοισι μετ̓ ανθρώποισι πέληται
461ὣς έφατ̓ Ατρεΐδης, επὶ δ̓ ῄνεον άλλοι Αχαιοί