Iliad    —    Ἰλιάς

1ὣς οἳ μὲν στενάχοντο κατὰ πτόλιν αυτὰρ Αχαιοὶ
2επεὶ δὴ νῆάς τε καὶ Ἑλλήσποντον ἵκοντο,
3οἳ μὲν άῤ εσκίδναντο ἑὴν επὶ νῆα ἕκαστος,
4Μυρμιδόνας δ̓ ουκ εία αποσκίδνασθαι Αχιλλεύς,
5αλλ̓ ὅ γε οἷς ἑτάροισι φιλοπτολέμοισι μετηύδα
6Μυρμιδόνες ταχύπωλοι εμοὶ ερίηρες ἑταῖροι
7μὴ δή πω υπ̓ όχεσφι λυώμεθα μώνυχας ἵππους,
8αλλ̓ αυτοῖς ἵπποισι καὶ ἅρμασιν ᾶσσον ιόντες
9Πάτροκλον κλαίωμεν ὃ γὰρ γέρας εστὶ θανόντων
10αυτὰρ επεί κ̓ ολοοῖο τεταρπώμεσθα γόοιο,
11ἵππους λυσάμενοι δορπήσομεν ενθάδε πάντες
12ὣς έφαθ̓, οἳ δ̓ ῴμωξαν αολλέες, ῆρχε δ̓ Αχιλλεύς
13οἳ δὲ τρὶς περὶ νεκρὸν εΰτριχας ήλασαν ἵππους
14μυρόμενοι μετὰ δέ σφι Θέτις γόου ἵμερον ῶρσε
15δεύοντο ψάμαθοι, δεύοντο δὲ τεύχεα φωτῶν
16δάκρυσι τοῖον γὰρ πόθεον μήστωρα φόβοιο
17τοῖσι δὲ Πηλεΐδης ἁδινοῦ εξῆρχε γόοιο
18χεῖρας επ̓ ανδροφόνους θέμενος στήθεσσιν ἑταίρου
19χαῖρέ μοι ῶ Πάτροκλε καὶ ειν Αΐδαο δόμοισι
20πάντα γὰρ ήδη τοι τελέω τὰ πάροιθεν ὑπέστην
21Ἕκτορα δεῦῤ ερύσας δώσειν κυσὶν ωμὰ δάσασθαι,
22δώδεκα δὲ προπάροιθε πυρῆς αποδειροτομήσειν
23Τρώων αγλαὰ τέκνα σέθεν κταμένοιο χολωθείς.
24ῆ ῥα καὶ Ἕκτορα δῖον αεικέα μήδετο έργα
25πρηνέα πὰρ λεχέεσσι Μενοιτιάδαο τανύσσας
26εν κονίῃς οἳ δ̓ έντἐ αφωπλίζοντο ἕκαστος
27χάλκεα μαρμαίροντα, λύον δ̓ ὑψηχέας ἵππους,
28κὰδ δ̓ ἷζον παρὰ νηῒ ποδώκεος Αιακίδαο
29μυρίοι αυτὰρ ὃ τοῖσι τάφον μενοεικέα δαίνυ
30πολλοὶ μὲν βόες αργοὶ ορέχθεον αμφὶ σιδήρῳ
31σφαζόμενοι, πολλοὶ δ̓ όϊες καὶ μηκάδες αῖγες·
32πολλοὶ δ̓ αργιόδοντες ὕες θαλέθοντες αλοιφῇ
33εὑόμενοι τανύοντο διὰ φλογὸς Ἡφαίστοιο
34πάντῃ δ̓ αμφὶ νέκυν κοτυλήρυτον έρρεεν αἷμα
35αυτὰρ τόν γε άνακτα ποδώκεα Πηλεΐωνα
36εις Αγαμέμνονα δῖον άγον βασιλῆες Αχαιῶν
37σπουδῇ παρπεπιθόντες ἑταίρου χωόμενον κῆρ
38οἳ δ̓ ὅτε δὴ κλισίην Αγαμέμνονος ἷξον ιόντες,
39αυτίκα κηρύκεσσι λιγυφθόγγοισι κέλευσαν
40αμφὶ πυρὶ στῆσαι τρίποδα μέγαν, ει πεπίθοιεν
41Πηλεΐδην λούσασθαι άπο βρότον αἱματόεντα
42αυτὰρ ὅ γ̓ ηρνεῖτο στερεῶς, επὶ δ̓ ὅρκον όμοσσεν
43ου μὰ Ζῆν̓, ὅς τίς τε θεῶν ὕπατος καὶ άριστος,
44ου θέμις εστὶ λοετρὰ καρήατος ᾶσσον ἱκέσθαι
45πρίν γ̓ ενὶ Πάτροκλον θέμεναι πυρὶ σῆμά τε χεῦαι
46κείρασθαί τε κόμην, επεὶ ού μ̓ έτι δεύτερον ὧδε
47ίξετ̓ άχος κραδίην όφρα ζωοῖσι μετείω.
48αλλ̓ ήτοι νῦν μὲν στυγερῇ πειθώμεθα δαιτί
49ηῶθεν δ̓ ότρυνον άναξ ανδρῶν Αγάμεμνον
50ὕλην τ̓ αξέμεναι παρά τε σχεῖν όσσ̓ επιεικὲς
51νεκρὸν έχοντα νέεσθαι ὑπὸ ζόφον ηερόεντα,
52όφῤ ήτοι τοῦτον μὲν επιφλέγῃ ακάματον πῦρ
53θᾶσσον απ̓ οφθαλμῶν, λαοὶ δ̓ επὶ έργα τράπωνται.
54ὣς έφαθ̓, οἳ δ̓ άρα τοῦ μάλα μὲν κλύον ηδὲ πίθοντο
55εσσυμένως δ̓ άρα δόρπον εφοπλίσσαντες ἕκαστοι
56δαίνυντ̓, ου δέ τι θυμὸς εδεύετο δαιτὸς εΐσης
57αυτὰρ επεὶ πόσιος καὶ εδητύος εξ έρον ἕντο,
58οἳ μὲν κακκείοντες έβαν κλισίην δὲ ἕκαστος,
59Πηλεΐδης δ̓ επὶ θινὶ πολυφλοίσβοιο θαλάσσης
60κεῖτο βαρὺ στενάχων πολέσιν μετὰ Μυρμιδόνεσσιν
61εν καθαρῷ, ὅθι κύματ̓ επ̓ ηϊόνος κλύζεσκον
62εῦτε τὸν ὕπνος έμαρπτε λύων μελεδήματα θυμοῦ
63νήδυμος αμφιχυθείς· μάλα γὰρ κάμε φαίδιμα γυῖα
64Έκτοῤ επαΐσσων προτὶ Ίλιον ηνεμόεσσαν
65ῆλθε δ̓ επὶ ψυχὴ Πατροκλῆος δειλοῖο
66πάντ̓ αυτῷ μέγεθός τε καὶ όμματα κάλ̓ εϊκυῖα
67καὶ φωνήν, καὶ τοῖα περὶ χροῒ εἵματα ἕστο·
68στῆ δ̓ άῤ ὑπὲρ κεφαλῆς καί μιν πρὸς μῦθον έειπεν
69εὕδεις, αυτὰρ εμεῖο λελασμένος έπλευ Αχιλλεῦ
70ου μέν μευ ζώοντος ακήδεις, αλλὰ θανόντος·
71θάπτέ με ὅττι τάχιστα πύλας Αΐδαο περήσω
72τῆλέ με είργουσι ψυχαὶ είδωλα καμόντων,
73ου δέ μέ πω μίσγεσθαι ὑπὲρ ποταμοῖο εῶσιν,
74αλλ̓ αύτως αλάλημαι αν̓ ευρυπυλὲς Άϊδος δῶ.
75καί μοι δὸς τὴν χεῖῤ ολοφύρομαι, ου γὰρ έτ̓ αῦτις
76νίσομαι εξ Αΐδαο, επήν με πυρὸς λελάχητε
77ου μὲν γὰρ ζωοί γε φίλων απάνευθεν ἑταίρων
78βουλὰς ἑζόμενοι βουλεύσομεν, αλλ̓ εμὲ μὲν κὴρ
79αμφέχανε στυγερή, ἥ περ λάχε γιγνόμενόν περ
80καὶ δὲ σοὶ αυτῷ μοῖρα, θεοῖς επιείκελ̓ Αχιλλεῦ,
81τείχει ὕπο Τρώων ευηφενέων απολέσθαι.
82άλλο δέ τοι ερέω καὶ εφήσομαι αί κε πίθηαι
83μὴ εμὰ σῶν απάνευθε τιθήμεναι οστέ̓ Αχιλλεῦ,
84αλλ̓ ὁμοῦ ὡς ετράφημεν εν ὑμετέροισι δόμοισιν,
85εῦτέ με τυτθὸν εόντα Μενοίτιος εξ Οπόεντος
86ήγαγεν υμέτερόνδ̓ ανδροκτασίης ὕπο λυγρῆς,
87ήματι τῷ ὅτε παῖδα κατέκτανον Αμφιδάμαντος
88νήπιος ουκ εθέλων αμφ̓ αστραγάλοισι χολωθείς·
89ένθά με δεξάμενος εν δώμασιν ἱππότα Πηλεὺς
90έτραφέ τ̓ ενδυκέως καὶ σὸν θεράποντ̓ ονόμηνεν
91ὣς δὲ καὶ οστέα νῶϊν ὁμὴ σορὸς αμφικαλύπτοι
92χρύσεος αμφιφορεύς, τόν τοι πόρε πότνια μήτηρ.
93τὸν δ̓ απαμειβόμενος προσέφη πόδας ωκὺς Αχιλλεύς
94τίπτέ μοι ηθείη κεφαλὴ δεῦῤ ειλήλουθας
95καί μοι ταῦτα έκαστ̓ επιτέλλεαι αυτὰρ εγώ τοι
96πάντα μάλ̓ εκτελέω καὶ πείσομαι ὡς σὺ κελεύεις
97αλλά μοι ᾶσσον στῆθι μίνυνθά περ αμφιβαλόντε
98αλλήλους ολοοῖο τεταρπώμεσθα γόοιο
99ὣς άρα φωνήσας ωρέξατο χερσὶ φίλῃσιν
100ου δ̓ έλαβε ψυχὴ δὲ κατὰ χθονὸς ηΰτε καπνὸς
101ῴχετο τετριγυῖα· ταφὼν δ̓ ανόρουσεν Αχιλλεὺς
102χερσί τε συμπλατάγησεν, έπος δ̓ ολοφυδνὸν έειπεν
103ὼ πόποι ῆ ῥά τίς εστι καὶ ειν Αΐδαο δόμοισι
104ψυχὴ καὶ είδωλον, ατὰρ φρένες ουκ ένι πάμπαν
105παννυχίη γάρ μοι Πατροκλῆος δειλοῖο
106ψυχὴ εφεστήκει γοόωσά τε μυρομένη τε,
107καί μοι έκαστ̓ επέτελλεν, έϊκτο δὲ θέσκελον αυτῷ
108ὣς φάτο, τοῖσι δὲ πᾶσιν υφ̓ ἵμερον ῶρσε γόοιο
109μυρομένοισι δὲ τοῖσι φάνη ῥοδοδάκτυλος Ηὼς
110αμφὶ νέκυν ελεεινόν ατὰρ κρείων Αγαμέμνων
111ουρῆάς τ̓ ότρυνε καὶ ανέρας αξέμεν ὕλην
112πάντοθεν εκ κλισιῶν επὶ δ̓ ανὴρ εσθλὸς ορώρει
113Μηριόνης θεράπων αγαπήνορος Ιδομενῆος.
114οἳ δ̓ ίσαν ὑλοτόμους πελέκεας εν χερσὶν έχοντες
115σειράς τ̓ ευπλέκτους πρὸ δ̓ άῤ ουρῆες κίον αυτῶν
116πολλὰ δ̓ άναντα κάταντα πάραντά τε δόχμιά τ̓ ῆλθον
117αλλ̓ ὅτε δὴ κνημοὺς προσέβαν πολυπίδακος Ίδης,
118αυτίκ̓ άρα δρῦς ὑψικόμους ταναήκεϊ χαλκῷ
119τάμνον επειγόμενοι ταὶ δὲ μεγάλα κτυπέουσαι
120πῖπτον τὰς μὲν έπειτα διαπλήσσοντες Αχαιοὶ
121έκδεον ἡμιόνων ταὶ δὲ χθόνα ποσσὶ δατεῦντο
122ελδόμεναι πεδίοιο διὰ ῥωπήϊα πυκνά
123πάντες δ̓ ὑλοτόμοι φιτροὺς φέρον ὡς γὰρ ανώγει
124Μηριόνης θεράπων αγαπήνορος Ιδομενῆος
125κὰδ δ̓ άῤ επ̓ ακτῆς βάλλον επισχερώ, ένθ̓ άῤ Αχιλλεὺς
126φράσσατο Πατρόκλῳ μέγα ηρίον ηδὲ οἷ αυτῷ
127αυτὰρ επεὶ πάντῃ παρακάββαλον άσπετον ὕλην
128ήατ̓ άῤ αῦθι μένοντες αολλέες αυτὰρ Αχιλλεὺς
129αυτίκα Μυρμιδόνεσσι φιλοπτολέμοισι κέλευσε
130χαλκὸν ζώννυσθαι, ζεῦξαι δ̓ υπ̓ όχεσφιν ἕκαστον
131ἵππους οἳ δ̓ όρνυντο καὶ εν τεύχεσσιν έδυνον,
132ὰν δ̓ έβαν εν δίφροισι παραιβάται ἡνίοχοί τε,
133πρόσθε μὲν ἱππῆες, μετὰ δὲ νέφος εἵπετο πεζῶν
134μυρίοι· εν δὲ μέσοισι φέρον Πάτροκλον ἑταῖροι
135θριξὶ δὲ πάντα νέκυν καταείνυσαν, ἃς επέβαλλον
136κειρόμενοι όπιθεν δὲ κάρη έχε δῖος Αχιλλεὺς
137αχνύμενος ἕταρον γὰρ αμύμονα πέμπ̓ Άϊδος δέ.
138οἳ δ̓ ὅτε χῶρον ἵκανον ὅθί σφισι πέφραδ̓ Αχιλλεὺς
139κάτθεσαν, αῖψα δέ οἱ μενοεικέα νήεον ὕλην
140ένθ̓ αῦτ̓ άλλ̓ ενόησε ποδάρκης δῖος Αχιλλεύς
141στὰς απάνευθε πυρῆς ξανθὴν απεκείρατο χαίτην,
142τήν ῥα Σπερχειῷ ποταμῷ τρέφε τηλεθόωσαν
143οχθήσας δ̓ άρα εῖπεν ιδὼν επὶ οίνοπα πόντον
144Σπερχεί̓ άλλως σοί γε πατὴρ ηρήσατο Πηλεὺς
145κεῖσέ με νοστήσαντα φίλην ες πατρίδα γαῖαν
146σοί τε κόμην κερέειν ῥέξειν θ̓ ἱερὴν ἑκατόμβην,
147πεντήκοντα δ̓ ένορχα παῤ αυτόθι μῆλ̓ ἱερεύσειν
148ες πηγάς, ὅθι τοι τέμενος βωμός τε θυήεις.
149ὣς ηρᾶθ̓ ὃ γέρων, σὺ δέ οἱ νόον ουκ ετέλεσσας
150νῦν δ̓ επεὶ ου νέομαί γε φίλην ες πατρίδα γαῖαν
151Πατρόκλῳ ἥρωϊ κόμην οπάσαιμι φέρεσθαι
152ὣς ειπὼν εν χερσὶ κόμην ἑτάροιο φίλοιο
153θῆκεν, τοῖσι δὲ πᾶσιν υφ̓ ἵμερον ῶρσε γόοιο
154καί νύ κ̓ οδυρομένοισιν έδυ φάος ηελίοιο
155ει μὴ Αχιλλεὺς αῖψ̓ Αγαμέμνονι εῖπε παραστάς
156Ατρεΐδη, σοὶ γάρ τε μάλιστά γε λαὸς Αχαιῶν
157πείσονται μύθοισι, γόοιο μὲν έστι καὶ ᾶσαι,
158νῦν δ̓ απὸ πυρκαϊῆς σκέδασον καὶ δεῖπνον άνωχθι
159ὅπλεσθαι τάδε δ̓ αμφὶ πονησόμεθ̓ οἷσι μάλιστα
160κήδεός εστι νέκυς παρὰ δ̓ οἵ τ̓ αγοὶ άμμι μενόντων.
161αυτὰρ επεὶ τό γ̓ άκουσεν άναξ ανδρῶν Αγαμέμνων,
162αυτίκα λαὸν μὲν σκέδασεν κατὰ νῆας εΐσας,
163κηδεμόνες δὲ παῤ αῦθι μένον καὶ νήεον ὕλην,
164ποίησαν δὲ πυρὴν ἑκατόμπεδον ένθα καὶ ένθα,
165εν δὲ πυρῇ ὑπάτῃ νεκρὸν θέσαν αχνύμενοι κῆρ
166πολλὰ δὲ ίφια μῆλα καὶ ειλίποδας ἕλικας βοῦς
167πρόσθε πυρῆς έδερόν τε καὶ άμφεπον εκ δ̓ άρα πάντων
168δημὸν ἑλὼν εκάλυψε νέκυν μεγάθυμος Αχιλλεὺς
169ες πόδας εκ κεφαλῆς, περὶ δὲ δρατὰ σώματα νήει
170εν δ̓ ετίθει μέλιτος καὶ αλείφατος αμφιφορῆας
171πρὸς λέχεα κλίνων πίσυρας δ̓ εριαύχενας ἵππους
172εσσυμένως ενέβαλλε πυρῇ μεγάλα στεναχίζων
173εννέα τῷ γε άνακτι τραπεζῆες κύνες ῆσαν,
174καὶ μὲν τῶν ενέβαλλε πυρῇ δύο δειροτομήσας,
175δώδεκα δὲ Τρώων μεγαθύμων υἱέας εσθλοὺς
176χαλκῷ δηϊόων κακὰ δὲ φρεσὶ μήδετο έργα
177εν δὲ πυρὸς μένος ἧκε σιδήρεον όφρα νέμοιτο
178ῴμωξέν τ̓ άῤ έπειτα, φίλον δ̓ ονόμηνεν ἑταῖρον
179χαῖρέ μοι ῶ Πάτροκλε καὶ ειν Αΐδαο δόμοισι
180πάντα γὰρ ήδη τοι τελέω τὰ πάροιθεν ὑπέστην,
181δώδεκα μὲν Τρώων μεγαθύμων υἱέας εσθλοὺς
182τοὺς ἅμα σοὶ πάντας πῦρ εσθίει Ἕκτορα δ̓ ού τι
183δώσω Πριαμίδην πυρὶ δαπτέμεν, αλλὰ κύνεσσιν.
184ὣς φάτ̓ απειλήσας τὸν δ̓ ου κύνες αμφεπένοντο,
185αλλὰ κύνας μὲν άλαλκε Διὸς θυγάτηρ Αφροδίτη
186ήματα καὶ νύκτας, ῥοδόεντι δὲ χρῖεν ελαίῳ
187αμβροσίῳ, ἵνα μή μιν αποδρύφοι ἑλκυστάζων
188τῷ δ̓ επὶ κυάνεον νέφος ήγαγε Φοῖβος Απόλλων
189ουρανόθεν πεδίον δέ, κάλυψε δὲ χῶρον ἅπαντα
190ὅσσον επεῖχε νέκυς, μὴ πρὶν μένος ηελίοιο
191σκήλεἰ αμφὶ περὶ χρόα ίνεσιν ηδὲ μέλεσσιν
192ου δὲ πυρὴ Πατρόκλου εκαίετο τεθνηῶτος
193ένθ̓ αῦτ̓ αλλ̓ ενόησε ποδάρκης δῖος Αχιλλεύς
194στὰς απάνευθε πυρῆς δοιοῖς ηρᾶτ̓ ανέμοισι
195Βορέῃ καὶ Ζεφύρῳ, καὶ ὑπίσχετο ἱερὰ καλά·
196πολλὰ δὲ καὶ σπένδων χρυσέῳ δέπαϊ λιτάνευεν
197ελθέμεν, όφρα τάχιστα πυρὶ φλεγεθοίατο νεκροί,
198ὕλη τε σεύαιτο καήμεναι ῶκα δὲ Ι͂ρις
199αράων αΐουσα μετάγγελος ῆλθ̓ ανέμοισιν
200οἳ μὲν άρα Ζεφύροιο δυσαέος αθρόοι ένδον
201ειλαπίνην δαίνυντο θέουσα δὲ Ι͂ρις επέστη
202βηλῷ έπι λιθέῳ τοὶ δ̓ ὡς ίδον οφθαλμοῖσι
203πάντες ανήϊξαν, κάλεόν τέ μιν εις ἓ ἕκαστος
204ἣ δ̓ αῦθ̓ ἕζεσθαι μὲν ανήνατο, εῖπε δὲ μῦθον
205ουχ ἕδος· εῖμι γὰρ αῦτις επ̓ Ωκεανοῖο ῥέεθρα
206Αιθιόπων ες γαῖαν, ὅθι ῥέζουσ̓ ἑκατόμβας
207αθανάτοις, ἵνα δὴ καὶ εγὼ μεταδαίσομαι ἱρῶν
208αλλ̓ Αχιλεὺς Βορέην ηδὲ Ζέφυρον κελαδεινὸν
209ελθεῖν αρᾶται, καὶ ὑπίσχεται ἱερὰ καλά,
210όφρα πυρὴν όρσητε καήμεναι, ᾗ ένι κεῖται
211Πάτροκλος, τὸν πάντες αναστενάχουσιν Αχαιοί
212ἣ μὲν άῤ ὣς ειποῦσ̓ απεβήσετο, τοὶ δ̓ ορέοντο
213ηχῇ θεσπεσίῃ νέφεα κλονέοντε πάροιθεν
214αῖψα δὲ πόντον ἵκανον αήμεναι, ῶρτο δὲ κῦμα
215πνοιῇ ὕπο λιγυρῇ Τροίην δ̓ ερίβωλον ἱκέσθην,
216εν δὲ πυρῇ πεσέτην, μέγα δ̓ ίαχε θεσπιδαὲς πῦρ
217παννύχιοι δ̓ άρα τοί γε πυρῆς άμυδις φλόγ̓ έβαλλον
218φυσῶντες λιγέως ὃ δὲ πάννυχος ωκὺς Αχιλλεὺς
219χρυσέου εκ κρητῆρος ἑλὼν δέπας αμφικύπελλον
220οῖνον αφυσσόμενος χαμάδις χέε, δεῦε δὲ γαῖαν
221ψυχὴν κικλήσκων Πατροκλῆος δειλοῖο
222ὡς δὲ πατὴρ οὗ παιδὸς οδύρεται οστέα καίων
223νυμφίου, ὅς τε θανὼν δειλοὺς ακάχησε τοκῆας,
224ὣς Αχιλεὺς ἑτάροιο οδύρετο οστέα καίων,
225ἑρπύζων παρὰ πυρκαϊὴν ἁδινὰ στεναχίζων
226ῆμος δ̓ ἑωσφόρος εῖσι φόως ερέων επὶ γαῖαν,
227ὅν τε μέτα κροκόπεπλος ὑπεὶρ ἅλα κίδναται ηώς,
228τῆμος πυρκαϊὴ εμαραίνετο, παύσατο δὲ φλόξ
229οἳ δ̓ άνεμοι πάλιν αῦτις έβαν οῖκον δὲ νέεσθαι
230Θρηΐκιον κατὰ πόντον ὃ δ̓ έστενεν οίδματι θύων
231Πηλεΐδης δ̓ απὸ πυρκαϊῆς ἑτέρωσε λιασθεὶς
232κλίνθη κεκμηώς, επὶ δὲ γλυκὺς ὕπνος όρουσεν
233οἳ δ̓ αμφ̓ Ατρεΐωνα αολλέες ηγερέθοντο
234τῶν μιν επερχομένων ὅμαδος καὶ δοῦπος έγειρεν,
235ἕζετο δ̓ ορθωθεὶς καί σφεας πρὸς μῦθον έειπεν
236Ατρεΐδη τε καὶ άλλοι αριστῆες Παναχαιῶν,
237πρῶτον μὲν κατὰ πυρκαϊὴν σβέσατ̓ αίθοπι οίνῳ
238πᾶσαν, ὁπόσσον επέσχε πυρὸς μένος αυτὰρ έπειτα
239οστέα Πατρόκλοιο Μενοιτιάδαο λέγωμεν
240εῦ διαγιγνώσκοντες αριφραδέα δὲ τέτυκται
241εν μέσσῃ γὰρ έκειτο πυρῇ, τοὶ δ̓ άλλοι άνευθεν
242εσχατιῇ καίοντ̓ επιμὶξ ἵπποι τε καὶ άνδρες.
243καὶ τὰ μὲν εν χρυσέῃ φιάλῃ καὶ δίπλακι δημῷ
244θείομεν, εις ὅ κεν αυτὸς εγὼν Άϊδι κεύθωμαι
245τύμβον δ̓ ου μάλα πολλὸν εγὼ πονέεσθαι άνωγα,
246αλλ̓ επιεικέα τοῖον· έπειτα δὲ καὶ τὸν Αχαιοὶ
247ευρύν θ̓ ὑψηλόν τε τιθήμεναι, οἵ κεν εμεῖο
248δεύτεροι εν νήεσσι πολυκλήϊσι λίπησθε
249ὣς έφαθ̓, οἳ δ̓ επίθοντο ποδώκεϊ Πηλεΐωνι
250πρῶτον μὲν κατὰ πυρκαϊὴν σβέσαν αίθοπι οίνῳ
251ὅσσον επὶ φλὸξ ῆλθε, βαθεῖα δὲ κάππεσε τέφρη
252κλαίοντες δ̓ ἑτάροιο ενηέος οστέα λευκὰ
253άλλεγον ες χρυσέην φιάλην καὶ δίπλακα δημόν,
254εν κλισίῃσι δὲ θέντες ἑανῷ λιτὶ κάλυψαν
255τορνώσαντο δὲ σῆμα θεμείλιά τε προβάλοντο
256αμφὶ πυρήν εῖθαρ δὲ χυτὴν επὶ γαῖαν έχευαν,
257χεύαντες δὲ τὸ σῆμα πάλιν κίον αυτὰρ Αχιλλεὺς
258αυτοῦ λαὸν έρυκε καὶ ἵζανεν ευρὺν αγῶνα,
259νηῶν δ̓ έκφεῤ άεθλα λέβητάς τε τρίποδάς τε
260ἵππους θ̓ ἡμιόνους τε βοῶν τ̓ ίφθιμα κάρηνα,
261ηδὲ γυναῖκας εϋζώνους πολιόν τε σίδηρον.
262ἱππεῦσιν μὲν πρῶτα ποδώκεσιν αγλά̓ άεθλα
263θῆκε γυναῖκα άγεσθαι αμύμονα έργα ιδυῖαν
264καὶ τρίποδ̓ ωτώεντα δυωκαιεικοσίμετρον
265τῷ πρώτῳ· ατὰρ αῦ τῷ δευτέρῳ ἵππον έθηκεν
266εξέτἐ αδμήτην βρέφος ἡμίονον κυέουσαν
267αυτὰρ τῷ τριτάτῳ άπυρον κατέθηκε λέβητα
268καλὸν τέσσαρα μέτρα κεχανδότα λευκὸν έτ̓ αύτως
269τῷ δὲ τετάρτῳ θῆκε δύω χρυσοῖο τάλαντα,
270πέμπτῳ δ̓ αμφίθετον φιάλην απύρωτον έθηκε
271στῆ δ̓ ορθὸς καὶ μῦθον εν Αργείοισιν έειπεν
272Ατρεΐδη τε καὶ άλλοι εϋκνήμιδες Αχαιοὶ
273ἱππῆας τάδ̓ άεθλα δεδεγμένα κεῖτ̓ εν αγῶνι
274ει μὲν νῦν επὶ άλλῳ αεθλεύοιμεν Αχαιοὶ
275ῆ τ̓ ὰν εγὼ τὰ πρῶτα λαβὼν κλισίην δὲ φεροίμην
276ίστε γὰρ ὅσσον εμοὶ αρετῇ περιβάλλετον ἵπποι
277αθάνατοί τε γάρ εισι, Ποσειδάων δὲ πόῤ αυτοὺς
278πατρὶ εμῷ Πηλῆϊ, ὃ δ̓ αῦτ̓ εμοὶ εγγυάλιξεν
279αλλ̓ ήτοι μὲν εγὼ μενέω καὶ μώνυχες ἵπποι
280τοίου γὰρ κλέος εσθλὸν απώλεσαν ἡνιόχοιο
281ηπίου, ὅς σφωϊν μάλα πολλάκις ὑγρὸν έλαιον
282χαιτάων κατέχευε λοέσσας ὕδατι λευκῷ
283τὸν τώ γ̓ ἑσταότες πενθείετον, ούδεϊ δέ σφι
284χαῖται ερηρέδαται, τὼ δ̓ ἕστατον αχνυμένω κῆρ
285άλλοι δὲ στέλλεσθε κατὰ στρατόν, ὅς τις Αχαιῶν
286ἵπποισίν τε πέποιθε καὶ ἅρμασι κολλητοῖσιν
287ὣς φάτο Πηλεΐδης, ταχέες δ̓ ἱππῆες άγερθεν
288ῶρτο πολὺ πρῶτος μὲν άναξ ανδρῶν Εύμηλος
289Αδμήτου φίλος υἱός, ὃς ἱπποσύνῃ εκέκαστο
290τῷ δ̓ επὶ Τυδεΐδης ῶρτο κρατερὸς Διομήδης,
291ἵππους δὲ Τρῳοὺς ὕπαγε ζυγόν, οὕς ποτ̓ απηύρα
292Αινείαν, ατὰρ αυτὸν ὑπεξεσάωσεν Απόλλων
293τῷ δ̓ άῤ επ̓ Ατρεΐδης ῶρτο ξανθὸς Μενέλαος
294διογενής, ὑπὸ δὲ ζυγὸν ήγαγεν ωκέας ἵππους
295Αίθην τὴν Αγαμεμνονέην τὸν ἑόν τε Πόδαργον·
296τὴν Αγαμέμνονι δῶκ̓ Αγχισιάδης Εχέπωλος
297δῶῤ, ἵνα μή οἱ έποιθ̓ ὑπὸ Ίλιον ηνεμόεσσαν,
298αλλ̓ αυτοῦ τέρποιτο μένων μέγα γάρ οἱ έδωκε
299Ζεὺς άφενος, ναῖεν δ̓ ὅ γ̓ εν ευρυχόρῳ Σικυῶνι
300τὴν ὅ γ̓ ὑπὸ ζυγὸν ῆγε μέγα δρόμου ισχανόωσαν
301Αντίλοχος δὲ τέταρτος εΰτριχας οπλίσαθ̓ ἵππους,
302Νέστορος αγλαὸς υἱὸς ὑπερθύμοιο άνακτος
303τοῦ Νηληϊάδαο Πυλοιγενέες δέ οἱ ἵπποι
304ωκύποδες φέρον ἅρμα πατὴρ δέ οἱ άγχι παραστὰς
305μυθεῖτ̓ εις αγαθὰ φρονέων νοέοντι καὶ αυτῷ
306Αντίλοχ̓ ήτοι μέν σε νέον περ εόντ̓ εφίλησαν
307Ζεύς τε Ποσειδάων τε, καὶ ἱπποσύνας εδίδαξαν
308παντοίας τὼ καί σε διδασκέμεν ού τι μάλα χρεώ·
309οῖσθα γὰρ εῦ περὶ τέρμαθ̓ ἑλισσέμεν αλλά τοι ἵπποι
310βάρδιστοι θείειν· τώ τ̓ οίω λοίγἰ έσεσθαι
311τῶν δ̓ ἵπποι μὲν έασιν αφάρτεροι, ου δὲ μὲν αυτοὶ
312πλείονα ίσασιν σέθεν αυτοῦ μητίσασθαι
313αλλ̓ άγε δὴ σὺ φίλος μῆτιν εμβάλλεο θυμῷ
314παντοίην, ἵνα μή σε παρεκπροφύγῃσιν άεθλα
315μήτι τοι δρυτόμος μέγ̓ αμείνων ηὲ βίηφι·
316μήτι δ̓ αῦτε κυβερνήτης ενὶ οίνοπι πόντῳ
317νῆα θοὴν ιθύνει ερεχθομένην ανέμοισι
318μήτι δ̓ ἡνίοχος περιγίγνεται ἡνιόχοιο
319αλλ̓ ὃς μέν θ̓ ἵπποισι καὶ ἅρμασιν οἷσι πεποιθὼς
320αφραδέως επὶ πολλὸν ἑλίσσεται ένθα καὶ ένθα,
321ἵπποι δὲ πλανόωνται ανὰ δρόμον, ου δὲ κατίσχει
322ὃς δέ κε κέρδεα ειδῇ ελαύνων ἥσσονας ἵππους,
323αιεὶ τέρμ̓ ὁρόων στρέφει εγγύθεν, ου δέ ἑ λήθει
324ὅππως τὸ πρῶτον τανύσῃ βοέοισιν ἱμᾶσιν,
325αλλ̓ έχει ασφαλέως καὶ τὸν προὔχοντα δοκεύει
326σῆμα δέ τοι ερέω μάλ̓ αριφραδές, ου δέ σε λήσει
327ἕστηκε ξύλον αῦον ὅσον τ̓ όργυἰ ὑπὲρ αίης
328ὴ δρυὸς ὴ πεύκης· τὸ μὲν ου καταπύθεται όμβρῳ,
329λᾶε δὲ τοῦ ἑκάτερθεν ερηρέδαται δύο λευκὼ
330εν ξυνοχῇσιν ὁδοῦ, λεῖος δ̓ ἱππόδρομος αμφὶς
331ή τευ σῆμα βροτοῖο πάλαι κατατεθνηῶτος,
332ὴ τό γε νύσσα τέτυκτο επὶ προτέρων ανθρώπων,
333καὶ νῦν τέρματ̓ έθηκε ποδάρκης δῖος Αχιλλεύς.
334τῷ σὺ μάλ̓ εγχρίμψας ελάαν σχεδὸν ἅρμα καὶ ἵππους,
335αυτὸς δὲ κλινθῆναι εϋπλέκτῳ ενὶ δίφρῳ
336ῆκ̓ επ̓ αριστερὰ τοῖιν ατὰρ τὸν δεξιὸν ἵππον
337κένσαι ὁμοκλήσας, εῖξαί τέ οἱ ἡνία χερσίν
338εν νύσσῃ δέ τοι ἵππος αριστερὸς εγχριμφθήτω,
339ὡς άν τοι πλήμνη γε δοάσσεται άκρον ἱκέσθαι
340κύκλου ποιητοῖο λίθου δ̓ αλέασθαι επαυρεῖν,
341μή πως ἵππους τε τρώσῃς κατά θ̓ ἅρματα άξῃς
342χάρμα δὲ τοῖς άλλοισιν, ελεγχείη δὲ σοὶ αυτῷ
343έσσεται· αλλὰ φίλος φρονέων πεφυλαγμένος εῖναι
344ει γάρ κ̓ εν νύσσῃ γε παρεξελάσῃσθα διώκων,
345ουκ έσθ̓ ὅς κέ σ̓ ἕλῃσι μετάλμενος ου δὲ παρέλθῃ, ου δ̓
346εί κεν μετόπισθεν Αρίονα δῖον ελαύνοι
347Αδρήστου ταχὺν ἵππον, ὃς εκ θεόφιν γένος ῆεν,
348ὴ τοὺς Λαομέδοντος, οἳ ενθάδε γ̓ έτραφεν εσθλοί
349ὣς ειπὼν Νέστωρ Νηλήϊος ὰψ ενὶ χώρῃ
350έζετ̓, επεὶ ᾧ παιδὶ ἑκάστου πείρατ̓ έειπε
351Μηριόνης δ̓ άρα πέμπτος εΰτριχας οπλίσαθ̓ ἵππους
352ὰν δ̓ έβαν ες δίφρους, εν δὲ κλήρους εβάλοντο
353πάλλ̓ Αχιλεύς, εκ δὲ κλῆρος θόρε Νεστορίδαο
354Αντιλόχου μετὰ τὸν δ̓ έλαχε κρείων Εύμηλος
355τῷ δ̓ άῤ επ̓ Ατρεΐδης δουρὶ κλειτὸς Μενέλαος,
356τῷ δ̓ επὶ Μηριόνης λάχ̓ ελαυνέμεν· ὕστατος αῦτε
357Τυδεΐδης όχ̓ άριστος εὼν λάχ̓ ελαυνέμεν ἵππους
358στὰν δὲ μεταστοιχί, σήμηνε δὲ τέρματ̓ Αχιλλεὺς
359τηλόθεν εν λείῳ πεδίῳ παρὰ δὲ σκοπὸν εἷσεν
360αντίθεον Φοίνικα οπάονα πατρὸς ἑοῖο,
361ὡς μεμνέῳτο δρόμους καὶ αληθείην αποείποι
362οἳ δ̓ ἅμα πάντες εφ̓ ἵπποιιν μάστιγας άειραν,
363πέπληγόν θ̓ ἱμᾶσιν, ὁμόκλησάν τ̓ επέεσσιν
364εσσυμένως οἳ δ̓ ῶκα διέπρησσον πεδίοιο
365νόσφι νεῶν ταχέως ὑπὸ δὲ στέρνοισι κονίη
366ίστατ̓ αειρομένη ὥς τε νέφος ηὲ θύελλα,
367χαῖται δ̓ ερρώοντο μετὰ πνοιῇς ανέμοιο.
368ἅρματα δ̓ άλλοτε μὲν χθονὶ πίλνατο πουλυβοτείρῃ,
369άλλοτε δ̓ αΐξασκε μετήορα τοὶ δ̓ ελατῆρες
370ἕστασαν εν δίφροισι, πάτασσε δὲ θυμὸς ἑκάστου
371νίκης ἱεμένων κέκλοντο δὲ οἷσιν ἕκαστος
372ἵπποις, οἳ δ̓ επέτοντο κονίοντες πεδίοιο
373αλλ̓ ὅτε δὴ πύματον τέλεον δρόμον ωκέες ἵπποι
374ὰψ εφ̓ ἁλὸς πολιῆς, τότε δὴ αρετή γε ἑκάστου
375φαίνετ̓, άφαρ δ̓ ἵπποισι τάθη δρόμος ῶκα δ̓ έπειτα
376αἳ Φηρητιάδαο ποδώκεες έκφερον ἵπποι
377τὰς δὲ μετ̓ εξέφερον Διομήδεος άρσενες ἵπποι
378Τρώϊοι, ου δέ τι πολλὸν άνευθ̓ έσαν, αλλὰ μάλ̓ εγγύς·
379αιεὶ γὰρ δίφρου επιβησομένοισιν εΐκτην,
380πνοιῇ δ̓ Ευμήλοιο μετάφρενον ευρέε τ̓ ώμω
381θέρμετ̓ επ̓ αυτῷ γὰρ κεφαλὰς καταθέντε πετέσθην
382καί νύ κεν ὴ παρέλασσ̓ ὴ αμφήριστον έθηκεν,
383ει μὴ Τυδέος υἷϊ κοτέσσατο Φοῖβος Απόλλων,
384ὅς ῥά οἱ εκ χειρῶν έβαλεν μάστιγα φαεινήν
385τοῖο δ̓ απ̓ οφθαλμῶν χύτο δάκρυα χωομένοιο,
386οὕνεκα τὰς μὲν ὅρα έτι καὶ πολὺ μᾶλλον ιούσας,
387οἳ δέ οἱ εβλάφθησαν άνευ κέντροιο θέοντες
388ου δ̓ άῤ Αθηναίην ελεφηράμενος λάθ̓ Απόλλων
389Τυδεΐδην, μάλα δ̓ ῶκα μετέσσυτο ποιμένα λαῶν,
390δῶκε δέ οἱ μάστιγα, μένος δ̓ ἵπποισιν ενῆκεν
391ἣ δὲ μετ̓ Αδμήτου υἱὸν κοτέουσ̓ εβεβήκει,
392ἵππειον δέ οἱ ῆξε θεὰ ζυγόν αἳ δέ οἱ ἵπποι
393αμφὶς ὁδοῦ δραμέτην, ῥυμὸς δ̓ επὶ γαῖαν ελύσθη
394αυτὸς δ̓ εκ δίφροιο παρὰ τροχὸν εξεκυλίσθη,
395αγκῶνάς τε περιδρύφθη στόμα τε ῥῖνάς τε,
396θρυλίχθη δὲ μέτωπον επ̓ οφρύσι τὼ δέ οἱ όσσε
397δακρυόφι πλῆσθεν, θαλερὴ δέ οἱ έσχετο φωνή
398Τυδεΐδης δὲ παρατρέψας έχε μώνυχας ἵππους,
399πολλὸν τῶν άλλων εξάλμενος εν γὰρ Αθήνη
400ἵπποις ἧκε μένος καὶ επ̓ αυτῷ κῦδος έθηκε
401τῷ δ̓ άῤ επ̓ Ατρεΐδης εῖχε ξανθὸς Μενέλαος
402Αντίλοχος δ̓ ἵπποισιν εκέκλετο πατρὸς ἑοῖο
403έμβητον καὶ σφῶϊ τιταίνετον ὅττι τάχιστα
404ήτοι μὲν κείνοισιν εριζέμεν ού τι κελεύω
405Τυδεΐδεω ἵπποισι δαΐφρονος, οἷσιν Αθήνη
406νῦν ώρεξε τάχος καὶ επ̓ αυτῷ κῦδος έθηκεν
407ἵππους δ̓ Ατρεΐδαο κιχάνετε, μὴ δὲ λίπησθον,
408καρπαλίμως, μὴ σφῶϊν ελεγχείην καταχεύῃ
409Αίθη θῆλυς εοῦσα τί ὴ λείπεσθε φέριστοι
410ὧδε γὰρ εξερέω, καὶ μὴν τετελεσμένον έσται
411ου σφῶϊν κομιδὴ παρὰ Νέστορι ποιμένι λαῶν
412έσσεται, αυτίκα δ̓ ύμμε κατακτενεῖ οξέϊ χαλκῷ,
413αί κ̓ αποκηδήσαντε φερώμεθα χεῖρον άεθλον
414αλλ̓ εφομαρτεῖτον καὶ σπεύδετον ὅττι τάχιστα
415ταῦτα δ̓ εγὼν αυτὸς τεχνήσομαι ηδὲ νοήσω
416στεινωπῷ εν ὁδῷ παραδύμεναι, ου δέ με λήσει.
417ὣς έφαθ̓, οἳ δὲ άνακτος ὑποδείσαντες ὁμοκλὴν
418μᾶλλον επιδραμέτην ολίγον χρόνον αῖψα δ̓ έπειτα
419στεῖνος ὁδοῦ κοίλης ίδεν Αντίλοχος μενεχάρμης
420ῥωχμὸς έην γαίης, ᾗ χειμέριον αλὲν ὕδωρ
421εξέρρηξεν ὁδοῖο, βάθυνε δὲ χῶρον ἅπαντα
422τῇ ῥ̓ εῖχεν Μενέλαος ἁματροχιὰς αλεείνων
423Αντίλοχος δὲ παρατρέψας έχε μώνυχας ἵππους
424εκτὸς ὁδοῦ, ολίγον δὲ παρακλίνας εδίωκεν
425Ατρεΐδης δ̓ έδεισε καὶ Αντιλόχῳ εγεγώνει
426Αντίλοχ̓ αφραδέως ἱππάζεαι, αλλ̓ άνεχ̓ ἵππους
427στεινωπὸς γὰρ ὁδός, τάχα δ̓ ευρυτέρη παρελάσσαι·
428μή πως αμφοτέρους δηλήσεαι ἅρματι κύρσας
429ὣς έφατ̓, Αντίλοχος δ̓ έτι καὶ πολὺ μᾶλλον έλαυνε
430κέντρῳ επισπέρχων ὡς ουκ αΐοντι εοικώς
431ὅσσα δὲ δίσκου οῦρα κατωμαδίοιο πέλονται,
432ὅν τ̓ αιζηὸς αφῆκεν ανὴρ πειρώμενος ἥβης,
433τόσσον επιδραμέτην αἳ δ̓ ηρώησαν οπίσσω
434Ατρεΐδεω αυτὸς γὰρ ἑκὼν μεθέηκεν ελαύνειν
435μή πως συγκύρσειαν ὁδῷ ένι μώνυχες ἵπποι,
436δίφρους τ̓ ανστρέψειαν εϋπλεκέας, κατὰ δ̓ αυτοὶ
437εν κονίῃσι πέσοιεν επειγόμενοι περὶ νίκης
438τὸν καὶ νεικείων προσέφη ξανθὸς Μενέλαος
439Αντίλοχ̓ ού τις σεῖο βροτῶν ολοώτερος άλλος·
440έρῤ, επεὶ ού σ̓ έτυμόν γε φάμεν πεπνῦσθαι Αχαιοί
441αλλ̓ ου μὰν ου δ̓ ὧς άτερ ὅρκου οίσῃ άεθλον
442ὣς ειπὼν ἵπποισιν εκέκλετο φώνησέν τε
443μή μοι ερύκεσθον μὴ δ̓ ἕστατον αχνυμένω κῆρ
444φθήσονται τούτοισι πόδες καὶ γοῦνα καμόντα
445ὴ ὑμῖν· άμφω γὰρ ατέμβονται νεότητος
446ὣς έφαθ̓, οἳ δὲ άνακτος ὑποδείσαντες ὁμοκλὴν
447μᾶλλον επιδραμέτην, τάχα δέ σφισιν άγχι γένοντο
448Αργεῖοι δ̓ εν αγῶνι καθήμενοι εισορόωντο
449ἵππους τοὶ δὲ πέτοντο κονίοντες πεδίοιο
450πρῶτος δ̓ Ιδομενεὺς Κρητῶν αγὸς εφράσαθ̓ ἵππους
451ἧστο γὰρ εκτὸς αγῶνος ὑπέρτατος εν περιωπῇ
452τοῖο δ̓ άνευθεν εόντος ὁμοκλητῆρος ακούσας
453έγνω, φράσσατο δ̓ ἵππον αριπρεπέα προὔχοντα,
454ὃς τὸ μὲν άλλο τόσον φοῖνιξ ῆν, εν δὲ μετώπῳ
455λευκὸν σῆμα τέτυκτο περίτροχον ηΰτε μήνη.
456στῆ δ̓ ορθὸς καὶ μῦθον εν Αργείοισιν έειπεν
457ῶ φίλοι Αργείων ἡγήτορες ηδὲ μέδοντες
458οῖος εγὼν ἵππους αυγάζομαι ῆε καὶ ὑμεῖς;
459άλλοι μοι δοκέουσι παροίτεροι έμμεναι ἵπποι,
460άλλος δ̓ ἡνίοχος ινδάλλεται αἳ δέ που αυτοῦ
461έβλαβεν εν πεδίῳ, αἳ κεῖσέ γε φέρτεραι ῆσαν
462ήτοι γὰρ τὰς πρῶτα ίδον περὶ τέρμα βαλούσας,
463νῦν δ̓ ού πῃ δύναμαι ιδέειν πάντῃ δέ μοι όσσε
464Τρωϊκὸν ὰμ πεδίον παπταίνετον εισορόωντι
465ῆε τὸν ἡνίοχον φύγον ἡνία, ου δὲ δυνάσθη
466εῦ σχεθέειν περὶ τέρμα καὶ ουκ ετύχησεν ἑλίξας
467ένθά μιν εκπεσέειν οΐω σύν θ̓ ἅρματα ᾶξαι,
468αἳ δ̓ εξηρώησαν, επεὶ μένος έλλαβε θυμόν
469αλλὰ ίδεσθε καὶ ύμμες ανασταδόν ου γὰρ έγωγε
470εῦ διαγιγνώσκω δοκέει δέ μοι έμμεναι ανὴρ
471Αιτωλὸς γενεήν, μετὰ δ̓ Αργείοισιν ανάσσει
472Τυδέος ἱπποδάμου υἱὸς κρατερὸς Διομήδης
473τὸν δ̓ αισχρῶς ενένιπεν Οϊλῆος ταχὺς Αίας
474Ιδομενεῦ τί πάρος λαβρεύεαι αἳ δέ τ̓ άνευθεν
475ἵπποι αερσίποδες πολέος πεδίοιο δίενται
476ού τε νεώτατός εσσι μετ̓ Αργείοισι τοσοῦτον,
477ούτέ τοι οξύτατον κεφαλῆς εκδέρκεται όσσε
478αλλ̓ αιεὶ μύθοις λαβρεύεαι ου δέ τί σε χρὴ
479λαβραγόρην έμεναι πάρα γὰρ καὶ αμείνονες άλλοι
480ἵπποι δ̓ αυταὶ έασι παροίτεραι, αἳ τὸ πάρος περ,
481Ευμήλου, εν δ̓ αυτὸς έχων εύληρα βέβηκε.
482τὸν δὲ χολωσάμενος Κρητῶν αγὸς αντίον ηύδα
483Αῖαν νεῖκος άριστε κακοφραδὲς άλλά τε πάντα
484δεύεαι Αργείων, ὅτι τοι νόος εστὶν απηνής
485δεῦρό νυν ὴ τρίποδος περιδώμεθον ηὲ λέβητος,
486ίστορα δ̓ Ατρεΐδην Αγαμέμνονα θείομεν άμφω,
487ὁππότεραι πρόσθ̓ ἵπποι, ἵνα γνώῃς αποτίνων.
488ὣς έφατ̓, όρνυτο δ̓ αυτίκ̓ Οϊλῆος ταχὺς Αίας
489χωόμενος χαλεποῖσιν αμείψασθαι επέεσσι
490καί νύ κε δὴ προτέρω έτ̓ έρις γένετ̓ αμφοτέροισιν,
491ει μὴ Αχιλλεὺς αυτὸς ανίστατο καὶ φάτο μῦθον
492μηκέτι νῦν χαλεποῖσιν αμείβεσθον επέεσσιν
493Αῖαν Ιδομενεῦ τε κακοῖς, επεὶ ου δὲ έοικε
494καὶ δ̓ άλλῳ νεμεσᾶτον ὅτις τοιαῦτά γε ῥέζοι
495αλλ̓ ὑμεῖς εν αγῶνι καθήμενοι εισοράασθε
496ἵππους οἳ δὲ τάχ̓ αυτοὶ επειγόμενοι περὶ νίκης
497ενθάδ̓ ελεύσονται τότε δὲ γνώσεσθε ἕκαστος
498ἵππους Αργείων, οἳ δεύτεροι οἵ τε πάροιθεν.
499ὣς φάτο, Τυδεΐδης δὲ μάλα σχεδὸν ῆλθε διώκων,
500μάστι δ̓ αιὲν έλαυνε κατωμαδόν οἳ δέ οἱ ἵπποι
501υψόσ̓ αειρέσθην ῥίμφα πρήσσοντε κέλευθον
502αιεὶ δ̓ ἡνίοχον κονίης ῥαθάμιγγες έβαλλον,
503ἅρματα δὲ χρυσῷ πεπυκασμένα κασσιτέρῳ τε
504ἵπποις ωκυπόδεσσιν επέτρεχον ου δέ τι πολλὴ
505γίγνετ̓ επισσώτρων ἁρματροχιὴ κατόπισθεν
506εν λεπτῇ κονίῃ τὼ δὲ σπεύδοντε πετέσθην
507στῆ δὲ μέσῳ εν αγῶνι, πολὺς δ̓ ανεκήκιεν ἱδρὼς
508ἵππων έκ τε λόφων καὶ απὸ στέρνοιο χαμᾶζε
509αυτὸς δ̓ εκ δίφροιο χαμαὶ θόρε παμφανόωντος,
510κλῖνε δ̓ άρα μάστιγα ποτὶ ζυγόν ου δὲ μάτησεν
511ίφθιμος Σθένελος, αλλ̓ εσσυμένως λάβ̓ άεθλον,
512δῶκε δ̓ άγειν ἑτάροισιν ὑπερθύμοισι γυναῖκα
513καὶ τρίποδ̓ ωτώεντα φέρειν ὃ δ̓ έλυεν υφ̓ ἵππους
514τῷ δ̓ άῤ επ̓ Αντίλοχος Νηλήϊος ήλασεν ἵππους
515κέρδεσιν, ού τι τάχει γε, παραφθάμενος Μενέλαον
516αλλὰ καὶ ὧς Μενέλαος έχ̓ εγγύθεν ωκέας ἵππους
517ὅσσον δὲ τροχοῦ ἵππος αφίσταται, ὅς ῥα άνακτα
518ἕλκῃσιν πεδίοιο τιταινόμενος σὺν όχεσφι·
519τοῦ μέν τε ψαύουσιν επισσώτρου τρίχες άκραι
520ουραῖαι ὃ δέ τ̓ άγχι μάλα τρέχει, ου δέ τι πολλὴ
521χώρη μεσσηγὺς πολέος πεδίοιο θέοντος·
522τόσσον δὴ Μενέλαος αμύμονος Αντιλόχοιο
523λείπετ̓ ατὰρ τὰ πρῶτα καὶ ες δίσκουρα λέλειπτο,
524αλλά μιν αῖψα κίχανεν οφέλλετο γὰρ μένος ηῢ
525ἵππου τῆς Αγαμεμνονέης καλλίτριχος Αίθης
526ει δέ κ̓ έτι προτέρω γένετο δρόμος αμφοτέροισι,
527τώ κέν μιν παρέλασσ̓ ου δ̓ αμφήριστον έθηκεν
528αυτὰρ Μηριόνης θεράπων εῢς Ιδομενῆος
529λείπετ̓ αγακλῆος Μενελάου δουρὸς ερωήν
530βάρδιστοι μὲν γάρ οἱ έσαν καλλίτριχες ἵπποι,
531ήκιστος δ̓ ῆν αυτὸς ελαυνέμεν άρμ̓ εν αγῶνι
532υἱὸς δ̓ Αδμήτοιο πανύστατος ήλυθεν άλλων
533ἕλκων ἅρματα καλὰ ελαύνων πρόσσοθεν ἵππους
534τὸν δὲ ιδὼν ῴκτειρε ποδάρκης δῖος Αχιλλεύς,
535στὰς δ̓ άῤ εν Αργείοις έπεα πτερόεντ̓ αγόρευε
536λοῖσθος ανὴρ ώριστος ελαύνει μώνυχας ἵππους
537αλλ̓ άγε δή οἱ δῶμεν αέθλιον ὡς επιεικὲς
538δεύτεῤ· ατὰρ τὰ πρῶτα φερέσθω Τυδέος υἱός
539ὣς έφαθ̓, οἳ δ̓ άρα πάντες επῄνεον ὡς εκέλευε
540καί νύ κέ οἱ πόρεν ἵππον, επῄνησαν γὰρ Αχαιοί,
541ει μὴ άῤ Αντίλοχος μεγαθύμου Νέστορος υἱὸς
542Πηλεΐδην Αχιλῆα δίκῃ ημείψατ̓ αναστάς
543ῶ Αχιλεῦ μάλα τοι κεχολώσομαι αί κε τελέσσῃς
544τοῦτο έπος μέλλεις γὰρ αφαιρήσεσθαι άεθλον
545τὰ φρονέων ὅτι οἱ βλάβεν ἅρματα καὶ ταχέ̓ ἵππω
546αυτός τ̓ εσθλὸς εών· αλλ̓ ώφελεν αθανάτοισιν
547εύχεσθαι τό κεν ού τι πανύστατος ῆλθε διώκων
548ει δέ μιν οικτίρεις καί τοι φίλος έπλετο θυμῷ
549έστί τοι εν κλισίῃ χρυσὸς πολύς, έστι δὲ χαλκὸς
550καὶ πρόβατ̓, εισὶ δέ τοι δμῳαὶ καὶ μώνυχες ἵπποι
551τῶν οἱ έπειτ̓ ανελὼν δόμεναι καὶ μεῖζον άεθλον
552ηὲ καὶ αυτίκα νῦν, ἵνα σ̓ αινήσωσιν Αχαιοί.
553τὴν δ̓ εγὼ ου δώσω περὶ δ̓ αυτῆς πειρηθήτω
554ανδρῶν ὅς κ̓ εθέλῃσιν εμοὶ χείρεσσι μάχεσθαι
555ὣς φάτο, μείδησεν δὲ ποδάρκης δῖος Αχιλλεὺς
556χαίρων Αντιλόχῳ, ὅτι οἱ φίλος ῆεν ἑταῖρος
557καί μιν αμειβόμενος έπεα πτερόεντα προσηύδα
558Αντίλοχ̓, ει μὲν δή με κελεύεις οίκοθεν άλλο
559Ευμήλῳ επιδοῦναι, εγὼ δέ κε καὶ τὸ τελέσσω
560δώσω οἱ θώρηκα, τὸν Αστεροπαῖον απηύρων
561χάλκεον, ᾧ πέρι χεῦμα φαεινοῦ κασσιτέροιο
562αμφιδεδίνηται πολέος δέ οἱ άξιος έσται
563ῆ ῥα, καὶ Αυτομέδοντι φίλῳ εκέλευσεν ἑταίρῳ
564οισέμεναι κλισίηθεν ὃ δ̓ ῴχετο καί οἱ ένεικεν,
565Ευμήλῳ δ̓ εν χερσὶ τίθει ὃ δὲ δέξατο χαίρων
566τοῖσι δὲ καὶ Μενέλαος ανίστατο θυμὸν αχεύων
567Αντιλόχῳ άμοτον κεχολωμένος εν δ̓ άρα κῆρυξ
568χειρὶ σκῆπτρον έθηκε, σιωπῆσαί τε κέλευσεν
569Αργείους ὃ δ̓ έπειτα μετηύδα ισόθεος φώς
570Αντίλοχε πρόσθεν πεπνυμένε ποῖον έρεξας
571ῄσχυνας μὲν εμὴν αρετήν, βλάψας δέ μοι ἵππους
572τοὺς σοὺς πρόσθε βαλών, οἵ τοι πολὺ χείρονες ῆσαν
573αλλ̓ άγετ̓ Αργείων ἡγήτορες ηδὲ μέδοντες
574ες μέσον αμφοτέροισι δικάσσατε, μὴ δ̓ επ̓ αρωγῇ,
575μή ποτέ τις είπῃσιν Αχαιῶν χαλκοχιτώνων·
576Αντίλοχον ψεύδεσσι βιησάμενος Μενέλαος
577οίχεται ἵππον άγων, ὅτι οἱ πολὺ χείρονες ῆσαν
578ἵπποι, αυτὸς δὲ κρείσσων αρετῇ τε βίῃ τε.
579ει δ̓ άγ̓ εγὼν αυτὸς δικάσω, καί μ̓ ού τινά φημι
580άλλον επιπλήξειν Δαναῶν ιθεῖα γὰρ έσται
581Αντίλοχ̓ ει δ̓ άγε δεῦρο διοτρεφές, ἣ θέμις εστί,
582στὰς ἵππων προπάροιθε καὶ ἅρματος, αυτὰρ ἱμάσθλην
583χερσὶν έχε ῥαδινήν, ᾗ περ τὸ πρόσθεν έλαυνες,
584ἵππων ἁψάμενος γαιήοχον εννοσίγαιον
585όμνυθι μὴ μὲν ἑκὼν τὸ εμὸν δόλῳ ἅρμα πεδῆσαι
586τὸν δ̓ αῦτ̓ Αντίλοχος πεπνυμένος αντίον ηύδα
587άνσχεο νῦν πολλὸν γὰρ έγωγε νεώτερός ειμι
588σεῖο άναξ Μενέλαε, σὺ δὲ πρότερος καὶ αρείων.
589οῖσθ̓ οἷαι νέου ανδρὸς ὑπερβασίαι τελέθουσι
590κραιπνότερος μὲν γάρ τε νόος, λεπτὴ δέ τε μῆτις.
591τώ τοι επιτλήτω κραδίη ἵππον δέ τοι αυτὸς
592δώσω, τὴν αρόμην ει καί νύ κεν οίκοθεν άλλο
593μεῖζον επαιτήσειας, άφαρ κέ τοι αυτίκα δοῦναι
594βουλοίμην ὴ σοί γε διοτρεφὲς ήματα πάντα
595εκ θυμοῦ πεσέειν καὶ δαίμοσιν εῖναι αλιτρός.
596ῆ ῥα καὶ ἵππον άγων μεγαθύμου Νέστορος υἱὸς
597εν χείρεσσι τίθει Μενελάου τοῖο δὲ θυμὸς
598ιάνθη ὡς εί τε περὶ σταχύεσσιν εέρση
599ληΐου αλδήσκοντος, ὅτε φρίσσουσιν άρουραι·
600ὣς άρα σοὶ Μενέλαε μετὰ φρεσὶ θυμὸς ιάνθη
601καί μιν φωνήσας έπεα πτερόεντα προσηύδα
602Αντίλοχε νῦν μέν τοι εγὼν ὑποείξομαι αυτὸς
603χωόμενος, επεὶ ού τι παρήορος ου δ̓ αεσίφρων
604ῆσθα πάρος· νῦν αῦτε νόον νίκησε νεοίη
605δεύτερον αῦτ̓ αλέασθαι αμείνονας ηπεροπεύειν
606ου γάρ κέν με τάχ̓ άλλος ανὴρ παρέπεισεν Αχαιῶν
607αλλὰ σὺ γὰρ δὴ πολλὰ πάθες καὶ πολλὰ μόγησας
608σός τε πατὴρ αγαθὸς καὶ αδελφεὸς είνεκ̓ εμεῖο
609τώ τοι λισσομένῳ επιπείσομαι, ηδὲ καὶ ἵππον
610δώσω εμήν περ εοῦσαν, ἵνα γνώωσι καὶ οἵδε
611ὡς εμὸς ού ποτε θυμὸς ὑπερφίαλος καὶ απηνής.
612ῆ ῥα, καὶ Αντιλόχοιο Νοήμονι δῶκεν ἑταίρῳ
613ἵππον άγειν ὃ δ̓ έπειτα λέβηθ̓ ἕλε παμφανόωντα
614Μηριόνης δ̓ ανάειρε δύω χρυσοῖο τάλαντα
615τέτρατος, ὡς έλασεν πέμπτον δ̓ υπελείπετ̓ άεθλον,
616αμφίθετος φιάλη τὴν Νέστορι δῶκεν Αχιλλεὺς
617Αργείων αν̓ αγῶνα φέρων, καὶ έειπε παραστάς
618τῆ νῦν, καὶ σοὶ τοῦτο γέρον κειμήλιον έστω
619Πατρόκλοιο τάφου μνῆμ̓ έμμεναι ου γὰρ έτ̓ αυτὸν
620όψῃ εν Αργείοισι δίδωμι δέ τοι τόδ̓ άεθλον
621αύτως ου γὰρ πύξ γε μαχήσεαι, ου δὲ παλαίσεις, ου δ̓
622έτ̓ ακοντιστὺν εσδύσεαι, ου δὲ πόδεσσι
623θεύσεαι ήδη γὰρ χαλεπὸν κατὰ γῆρας επείγει
624ὣς ειπὼν εν χερσὶ τίθει ὃ δ̓ εδέξατο χαίρων,
625καί μιν φωνήσας έπεα πτερόεντα προσηύδα
626ναὶ δὴ ταῦτά γε πάντα τέκος κατὰ μοῖραν έειπες
627ου γὰρ έτ̓ έμπεδα γυῖα φίλος πόδες, ου δέ τι χεῖρες
628ώμων αμφοτέρωθεν επαΐσσονται ελαφραί.
629είθ̓ ὣς ἡβώοιμι βίη τέ μοι έμπεδος είη
630ὡς ὁπότε κρείοντ̓ Αμαρυγκέα θάπτον Επειοὶ
631Βουπρασίῳ, παῖδες δ̓ έθεσαν βασιλῆος άεθλα
632ένθ̓ ού τίς μοι ὁμοῖος ανὴρ γένετ̓, ού τ̓ άῤ Επειῶν ού τ̓ αυτῶν Πυλίων ού τ̓
633Αιτωλῶν μεγαθύμων
634πὺξ μὲν ενίκησα Κλυτομήδεα Ήνοπος υἱόν,
635Αγκαῖον δὲ πάλῃ Πλευρώνιον, ὅς μοι ανέστη·
636Ίφικλον δὲ πόδεσσι παρέδραμον εσθλὸν εόντα,
637δουρὶ δ̓ ὑπειρέβαλον Φυλῆά τε καὶ Πολύδωρον
638οίοισίν μ̓ ἵπποισι παρήλασαν Ακτορίωνε
639πλήθει πρόσθε βαλόντες αγασσάμενοι περὶ νίκης,
640οὕνεκα δὴ τὰ μέγιστα παῤ αυτόθι λείπετ̓ άεθλα
641οἳ δ̓ άῤ έσαν δίδυμοι ὃ μὲν έμπεδον ἡνιόχευεν,
642έμπεδον ηνιόχεὐ, ὃ δ̓ άρα μάστιγι κέλευεν
643ὥς ποτ̓ έον νῦν αῦτε νεώτεροι αντιοώντων
644έργων τοιούτων εμὲ δὲ χρὴ γήραϊ λυγρῷ
645πείθεσθαι, τότε δ̓ αῦτε μετέπρεπον ἡρώεσσιν
646αλλ̓ ίθι καὶ σὸν ἑταῖρον αέθλοισι κτερέϊζε
647τοῦτο δ̓ εγὼ πρόφρων δέχομαι, χαίρει δέ μοι ῆτορ,
648ὥς μευ αεὶ μέμνησαι ενηέος, ου δέ σε λήθω,
649τιμῆς ἧς τέ μ̓ έοικε τετιμῆσθαι μετ̓ Αχαιοῖς
650σοὶ δὲ θεοὶ τῶνδ̓ αντὶ χάριν μενοεικέα δοῖεν
651ὣς φάτο, Πηλεΐδης δὲ πολὺν καθ̓ ὅμιλον Αχαιῶν
652ῴχετ̓, επεὶ πάντ̓ αῖνον επέκλυε Νηλεΐδαο
653αυτὰρ ὃ πυγμαχίης αλεγεινῆς θῆκεν άεθλα
654ἡμίονον ταλαεργὸν άγων κατέδησ̓ εν αγῶνι
655εξέτἐ αδμήτην, ἥ τ̓ αλγίστη δαμάσασθαι·
656τῷ δ̓ άρα νικηθέντι τίθει δέπας αμφικύπελλον
657στῆ δ̓ ορθὸς καὶ μῦθον εν Αργείοισιν έειπεν
658Ατρεΐδη τε καὶ άλλοι εϋκνήμιδες Αχαιοὶ
659άνδρε δύω περὶ τῶνδε κελεύομεν, ὥ περ αρίστω,
660πὺξ μάλ̓ ανασχομένω πεπληγέμεν· ᾧ δέ κ̓ Απόλλων
661δώῃ καμμονίην, γνώωσι δὲ πάντες Αχαιοί,
662ἡμίονον ταλαεργὸν άγων κλισίην δὲ νεέσθω
663αυτὰρ ὃ νικηθεὶς δέπας οίσεται αμφικύπελλον
664ὣς έφατ̓, όρνυτο δ̓ αυτίκ̓ ανὴρ ηΰς τε μέγας τε
665ειδὼς πυγμαχίης υἱὸς Πανοπῆος Επειός,
666ἅψατο δ̓ ἡμιόνου ταλαεργοῦ φώνησέν τε·
667ᾶσσον ίτω ὅς τις δέπας οίσεται αμφικύπελλον
668ἡμίονον δ̓ ού φημί τιν̓ αξέμεν άλλον Αχαιῶν
669πυγμῇ νικήσαντ̓, επεὶ εύχομαι εῖναι άριστος
670ῆ ουχ ἅλις ὅττι μάχης επιδεύομαι; ου δ̓ άρα πως ῆν
671εν πάντεσσ̓ έργοισι δαήμονα φῶτα γενέσθαι
672ὧδε γὰρ εξερέω, τὸ δὲ καὶ τετελεσμένον έσται
673αντικρὺ χρόα τε ῥήξω σύν τ̓ οστέ̓ αράξω
674κηδεμόνες δέ οἱ ενθάδ̓ αολλέες αῦθι μενόντων,
675οἵ κέ μιν εξοίσουσιν εμῇς ὑπὸ χερσὶ δαμέντα
676ὣς έφαθ̓, οἳ δ̓ άρα πάντες ακὴν εγένοντο σιωπῇ
677Ευρύαλος δέ οἱ οῖος ανίστατο ισόθεος φὼς
678Μηκιστῆος υἱὸς Ταλαϊονίδαο άνακτος,
679ὅς ποτε Θήβας δ̓ ῆλθε δεδουπότος Οιδιπόδαο
680ες τάφον· ένθα δὲ πάντας ενίκα Καδμείωνας
681τὸν μὲν Τυδεΐδης δουρὶ κλυτὸς αμφεπονεῖτο
682θαρσύνων έπεσιν, μέγα δ̓ αυτῷ βούλετο νίκην
683ζῶμα δέ οἱ πρῶτον παρακάββαλεν, αυτὰρ έπειτα
684δῶκεν ἱμάντας εϋτμήτους βοὸς αγραύλοιο
685τὼ δὲ ζωσαμένω βήτην ες μέσσον αγῶνα,
686άντα δ̓ ανασχομένω χερσὶ στιβαρῇσιν άμ̓ άμφω
687σύν ῥ̓ έπεσον, σὺν δέ σφι βαρεῖαι χεῖρες έμιχθεν
688δεινὸς δὲ χρόμαδος γενύων γένετ̓, έρρεε δ̓ ἱδρὼς
689πάντοθεν εκ μελέων επὶ δ̓ όρνυτο δῖος Επειός,
690κόψε δὲ παπτήναντα παρήϊον ου δ̓ άῤ έτι δὴν
691ἑστήκειν αυτοῦ γὰρ ὑπήριπε φαίδιμα γυῖα
692ὡς δ̓ όθ̓ ὑπὸ φρικὸς Βορέω αναπάλλεται ιχθὺς
693θίν̓ εν φυκιόεντι, μέλαν δέ ἑ κῦμα κάλυψεν,
694ὣς πληγεὶς ανέπαλτ̓ αυτὰρ μεγάθυμος Επειὸς
695χερσὶ λαβὼν ώρθωσε φίλοι δ̓ αμφέσταν ἑταῖροι,
696οἵ μιν άγον δἰ αγῶνος εφελκομένοισι πόδεσσιν
697αἷμα παχὺ πτύοντα κάρη βάλλονθ̓ ἑτέρωσε
698κὰδ δ̓ αλλοφρονέοντα μετὰ σφίσιν εἷσαν άγοντες,
699αυτοὶ δ̓ οιχόμενοι κόμισαν δέπας αμφικύπελλον
700Πηλεΐδης δ̓ αῖψ̓ άλλα κατὰ τρίτα θῆκεν άεθλα
701δεικνύμενος Δαναοῖσι παλαισμοσύνης αλεγεινῆς,
702τῷ μὲν νικήσαντι μέγαν τρίποδ̓ εμπυριβήτην,
703τὸν δὲ δυωδεκάβοιον ενὶ σφίσι τῖον Αχαιοί·
704ανδρὶ δὲ νικηθέντι γυναῖκ̓ ες μέσσον έθηκε,
705πολλὰ δ̓ επίστατο έργα, τίον δέ ἑ τεσσαράβοιον
706στῆ δ̓ ορθὸς καὶ μῦθον εν Αργείοισιν έειπεν
707όρνυσθ̓ οἳ καὶ τούτου αέθλου πειρήσεσθον.
708ὣς έφατ̓, ῶρτο δ̓ έπειτα μέγας Τελαμώνιος Αίας,
709ὰν δ̓ Οδυσεὺς πολύμητις ανίστατο κέρδεα ειδώς
710ζωσαμένω δ̓ άρα τώ γε βάτην ες μέσσον αγῶνα,
711αγκὰς δ̓ αλλήλων λαβέτην χερσὶ στιβαρῇσιν
712ὡς ότ̓ αμείβοντες, τούς τε κλυτὸς ήραρε τέκτων
713δώματος ὑψηλοῖο βίας ανέμων αλεείνων.
714τετρίγει δ̓ άρα νῶτα θρασειάων απὸ χειρῶν
715ἑλκόμενα στερεῶς κατὰ δὲ νότιος ῥέεν ἱδρώς,
716πυκναὶ δὲ σμώδιγγες ανὰ πλευράς τε καὶ ώμους
717αἵματι φοινικόεσσαι ανέδραμον οἳ δὲ μάλ̓ αιεὶ
718νίκης ἱέσθην τρίποδος πέρι ποιητοῖο
719ού τ̓ Οδυσεὺς δύνατο σφῆλαι ούδει τε πελάσσαι,
720ού τ̓ Αίας δύνατο, κρατερὴ δ̓ έχεν ὶς Οδυσῆος
721αλλ̓ ὅτε δή ῥ̓ ανίαζον εϋκνήμιδας Αχαιούς,
722δὴ τότε μιν προσέειπε μέγας Τελαμώνιος Αίας
723διογενὲς Λαερτιάδη πολυμήχαν̓ Οδυσσεῦ
724ή μ̓ ανάειῤ, ὴ εγὼ σέ· τὰ δ̓ αῦ Διὶ πάντα μελήσει
725ὣς ειπὼν ανάειρε δόλου δ̓ ου λήθετ̓ Οδυσσεύς
726κόψ̓ όπιθεν κώληπα τυχών, ὑπέλυσε δὲ γυῖα,
727κὰδ δ̓ έβαλ̓ εξοπίσω επὶ δὲ στήθεσσιν Οδυσσεὺς
728κάππεσε λαοὶ δ̓ αῦ θηεῦντό τε θάμβησάν τε
729δεύτερος αῦτ̓ ανάειρε πολύτλας δῖος Οδυσσεύς,
730κίνησεν δ̓ άρα τυτθὸν απὸ χθονός, ου δ̓ έτ̓ άειρεν,
731εν δὲ γόνυ γνάμψεν επὶ δὲ χθονὶ κάππεσον άμφω
732πλησίοι αλλήλοισι, μιάνθησαν δὲ κονίῃ
733καί νύ κε τὸ τρίτον αῦτις αναΐξαντ̓ επάλαιον,
734ει μὴ Αχιλλεὺς αυτὸς ανίστατο καὶ κατέρυκε
735μηκέτ̓ ερείδεσθον, μὴ δὲ τρίβεσθε κακοῖσι
736νίκη δ̓ αμφοτέροισιν· αέθλια δ̓ ῖσ̓ ανελόντες
737έρχεσθ̓, όφρα καὶ άλλοι αεθλεύωσιν Αχαιοί
738ὣς έφαθ̓, οἳ δ̓ άρα τοῦ μάλα μὲν κλύον ηδὲ πίθοντο,
739καί ῥ̓ απομορξαμένω κονίην δύσαντο χιτῶνας
740Πηλεΐδης δ̓ αῖψ̓ άλλα τίθει ταχυτῆτος άεθλα
741αργύρεον κρητῆρα τετυγμένον· ἓξ δ̓ άρα μέτρα
742χάνδανεν, αυτὰρ κάλλει ενίκα πᾶσαν επ̓ αῖαν
743πολλόν, επεὶ Σιδόνες πολυδαίδαλοι εῦ ήσκησαν,
744Φοίνικες δ̓ άγον άνδρες επ̓ ηεροειδέα πόντον,
745στῆσαν δ̓ εν λιμένεσσι, Θόαντι δὲ δῶρον έδωκαν
746υἷος δὲ Πριάμοιο Λυκάονος ῶνον έδωκε
747Πατρόκλῳ ἥρωϊ Ιησονίδης Εύνηος
748καὶ τὸν Αχιλλεὺς θῆκεν άεθλον οὗ ἑτάροιο,
749ὅς τις ελαφρότατος ποσσὶ κραιπνοῖσι πέλοιτο·
750δευτέρῳ αῦ βοῦν θῆκε μέγαν καὶ πίονα δημῷ,
751ἡμιτάλαντον δὲ χρυσοῦ λοισθήϊ̓ έθηκε
752στῆ δ̓ ορθὸς καὶ μῦθον εν Αργείοισιν έειπεν
753όρνυσθ̓ οἳ καὶ τούτου αέθλου πειρήσεσθε.
754ὣς έφατ̓, όρνυτο δ̓ αυτίκ̓ Οϊλῆος ταχὺς Αίας,
755ὰν δ̓ Οδυσεὺς πολύμητις, έπειτα δὲ Νέστορος υἱὸς
756Αντίλοχος· ὃ γὰρ αῦτε νέους ποσὶ πάντας ενίκα
757στὰν δὲ μεταστοιχί σήμηνε δὲ τέρματ̓ Αχιλλεύς
758τοῖσι δ̓ απὸ νύσσης τέτατο δρόμος ῶκα δ̓ έπειτα
759έκφεῤ Οϊλιάδης επὶ δ̓ όρνυτο δῖος Οδυσσεὺς
760άγχι μάλ̓, ὡς ὅτε τίς τε γυναικὸς εϋζώνοιο
761στήθεός εστι κανών, ὅν τ̓ εῦ μάλα χερσὶ τανύσσῃ
762πηνίον εξέλκουσα παρὲκ μίτον, αγχόθι δ̓ ίσχει
763στήθεος ὣς Οδυσεὺς θέεν εγγύθεν, αυτὰρ όπισθεν
764ίχνια τύπτε πόδεσσι πάρος κόνιν αμφιχυθῆναι
765κὰδ δ̓ άρα οἱ κεφαλῆς χέ̓ αϋτμένα δῖος Οδυσσεὺς
766αιεὶ ῥίμφα θέων ίαχον δ̓ επὶ πάντες Αχαιοὶ
767νίκης ἱεμένῳ, μάλα δὲ σπεύδοντι κέλευον
768αλλ̓ ὅτε δὴ πύματον τέλεον δρόμον, αυτίκ̓ Οδυσσεὺς
769εύχετ̓ Αθηναίῃ γλαυκώπιδι ὃν κατὰ θυμόν
770κλῦθι θεά, αγαθή μοι επίρροθος ελθὲ ποδοῖιν
771ὣς έφατ̓ ευχόμενος τοῦ δ̓ έκλυε Παλλὰς Αθήνη,
772γυῖα δ̓ έθηκεν ελαφρά, πόδας καὶ χεῖρας ὕπερθεν
773αλλ̓ ὅτε δὴ τάχ̓ έμελλον επαΐξασθαι άεθλον,
774ένθ̓ Αίας μὲν όλισθε θέων, βλάψεν γὰρ Αθήνη,
775τῇ ῥα βοῶν κέχυτ̓ όνθος αποκταμένων εριμύκων,
776οὓς επὶ Πατρόκλῳ πέφνεν πόδας ωκὺς Αχιλλεύς
777εν δ̓ όνθου βοέου πλῆτο στόμα τε ῥῖνάς τε
778κρητῆῤ αῦτ̓ ανάειρε πολύτλας δῖος Οδυσσεύς,
779ὡς ῆλθε φθάμενος ὃ δὲ βοῦν ἕλε φαίδιμος Αίας.
780στῆ δὲ κέρας μετὰ χερσὶν έχων βοὸς αγραύλοιο
781όνθον αποπτύων, μετὰ δ̓ Αργείοισιν έειπεν
782ὼ πόποι ῆ μ̓ έβλαψε θεὰ πόδας, ἣ τὸ πάρος περ
783μήτηρ ὣς Οδυσῆϊ παρίσταται ηδ̓ επαρήγει.
784ὣς έφαθ̓, οἳ δ̓ άρα πάντες επ̓ αυτῷ ἡδὺ γέλασσαν
785Αντίλοχος δ̓ άρα δὴ λοισθήϊον έκφεῤ άεθλον
786μειδιόων, καὶ μῦθον εν Αργείοισιν έειπεν
787ειδόσιν ύμμ̓ ερέω πᾶσιν φίλοι, ὡς έτι καὶ νῦν
788αθάνατοι τιμῶσι παλαιοτέρους ανθρώπους
789Αίας μὲν γὰρ εμεῖ̓ ολίγον προγενέστερός εστιν,
790οὗτος δὲ προτέρης γενεῆς προτέρων τ̓ ανθρώπων·
791ωμογέροντα δέ μίν φασ̓ έμμεναι αργαλέον δὲ
792ποσσὶν εριδήσασθαι Αχαιοῖς, ει μὴ Αχιλλεῖ.
793ὣς φάτο, κύδηνεν δὲ ποδώκεα Πηλεΐωνα
794τὸν δ̓ Αχιλεὺς μύθοισιν αμειβόμενος προσέειπεν
795Αντίλοχ̓ ου μέν τοι μέλεος ειρήσεται αῖνος,
796αλλά τοι ἡμιτάλαντον εγὼ χρυσοῦ επιθήσω
797ὣς ειπὼν εν χερσὶ τίθει, ὃ δ̓ εδέξατο χαίρων
798αυτὰρ Πηλεΐδης κατὰ μὲν δολιχόσκιον έγχος
799θῆκ̓ ες αγῶνα φέρων, κατὰ δ̓ ασπίδα καὶ τρυφάλειαν
800τεύχεα Σαρπήδοντος, ἅ μιν Πάτροκλος απηύρα.
801στῆ δ̓ ορθὸς καὶ μῦθον εν Αργείοισιν έειπεν
802άνδρε δύω περὶ τῶνδε κελεύομεν, ὥ περ αρίστω,
803τεύχεα ἑσσαμένω ταμεσίχροα χαλκὸν ἑλόντε
804αλλήλων προπάροιθεν ὁμίλου πειρηθῆναι.
805ὁππότερός κε φθῇσιν ορεξάμενος χρόα καλόν,
806ψαύσῃ δ̓ ενδίνων διά τ̓ έντεα καὶ μέλαν αἷμα,
807τῷ μὲν εγὼ δώσω τόδε φάσγανον αργυρόηλον
808καλὸν Θρηΐκιον, τὸ μὲν Αστεροπαῖον απηύρων
809τεύχεα δ̓ αμφότεροι ξυνήϊα ταῦτα φερέσθων
810καί σφιν δαῖτ̓ αγαθὴν παραθήσομεν εν κλισίῃσιν
811ὣς έφατ̓, ῶρτο δ̓ έπειτα μέγας Τελαμώνιος Αίας,
812ὰν δ̓ άρα Τυδεΐδης ῶρτο, κρατερὸς Διομήδης
813οἳ δ̓ επεὶ οῦν ἑκάτερθεν ὁμίλου θωρήχθησαν,
814ες μέσον αμφοτέρω συνίτην μεμαῶτε μάχεσθαι
815δεινὸν δερκομένω θάμβος δ̓ έχε πάντας Αχαιούς
816αλλ̓ ὅτε δὴ σχεδὸν ῆσαν επ̓ αλλήλοισιν ιόντες,
817τρὶς μὲν επήϊξαν, τρὶς δὲ σχεδὸν ὁρμήθησαν
818ένθ̓ Αίας μὲν έπειτα κατ̓ ασπίδα πάντοσ̓ εΐσην
819νύξ̓, ου δὲ χρό̓ ἵκανεν έρυτο γὰρ ένδοθι θώρηξ
820Τυδεΐδης δ̓ άῤ έπειτα ὑπὲρ σάκεος μεγάλοιο
821αιὲν επ̓ αυχένι κῦρε φαεινοῦ δουρὸς ακωκῇ
822καὶ τότε δή ῥ̓ Αίαντι περιδείσαντες Αχαιοὶ
823παυσαμένους εκέλευσαν αέθλια ῖσ̓ ανελέσθαι
824αυτὰρ Τυδεΐδῃ δῶκεν μέγα φάσγανον ἥρως
825σὺν κολεῷ τε φέρων καὶ εϋτμήτῳ τελαμῶνι
826αυτὰρ Πηλεΐδης θῆκεν σόλον αυτοχόωνον
827ὃν πρὶν μὲν ῥίπτασκε μέγα σθένος Ηετίωνος
828αλλ̓ ήτοι τὸν έπεφνε ποδάρκης δῖος Αχιλλεύς,
829τὸν δ̓ άγετ̓ εν νήεσσι σὺν άλλοισι κτεάτεσσι
830στῆ δ̓ ορθὸς καὶ μῦθον εν Αργείοισιν έειπεν
831όρνυσθ̓ οἳ καὶ τούτου αέθλου πειρήσεσθε.
832εί οἱ καὶ μάλα πολλὸν απόπροθι πίονες αγροί,
833ἕξει μιν καὶ πέντε περιπλομένους ενιαυτοὺς
834χρεώμενος· ου μὲν γάρ οἱ ατεμβόμενός γε σιδήρου
835ποιμὴν ου δ̓ αροτὴρ εῖσ̓ ες πόλιν, αλλὰ παρέξει
836ὣς έφατ̓, ῶρτο δ̓ έπειτα μενεπτόλεμος Πολυποίτης,
837ὰν δὲ Λεοντῆος κρατερὸν μένος αντιθέοιο,
838ὰν δ̓ Αίας Τελαμωνιάδης καὶ δῖος Επειός.
839ἑξείης δ̓ ἵσταντο, σόλον δ̓ ἕλε δῖος Επειός,
840ἧκε δὲ δινήσας γέλασαν δ̓ επὶ πάντες Αχαιοί
841δεύτερος αῦτ̓ αφέηκε Λεοντεὺς όζος Άρηος
842τὸ τρίτον αῦτ̓ έρριψε μέγας Τελαμώνιος Αίας
843χειρὸς άπο στιβαρῆς, καὶ ὑπέρβαλε σήματα πάντων
844αλλ̓ ὅτε δὴ σόλον εἷλε μενεπτόλεμος Πολυποίτης,
845ὅσσόν τίς τ̓ έρριψε καλαύροπα βουκόλος ανήρ,
846ἣ δέ θ̓ ἑλισσομένη πέτεται διὰ βοῦς αγελαίας,
847τόσσον παντὸς αγῶνος ὑπέρβαλε τοὶ δὲ βόησαν
848ανστάντες δ̓ ἕταροι Πολυποίταο κρατεροῖο
849νῆας έπι γλαφυρὰς έφερον βασιλῆος άεθλον
850αυτὰρ ὃ τοξευτῇσι τίθει ιόεντα σίδηρον,
851κὰδ δ̓ ετίθει δέκα μὲν πελέκεας, δέκα δ̓ ἡμιπέλεκκα,
852ἱστὸν δ̓ έστησεν νηὸς κυανοπρῴροιο
853τηλοῦ επὶ ψαμάθοις, εκ δὲ τρήρωνα πέλειαν
854λεπτῇ μηρίνθῳ δῆσεν ποδός, ἧς άῤ ανώγει
855τοξεύειν ὃς μέν κε βάλῃ τρήρωνα πέλειαν,
856πάντας αειράμενος πελέκεας οῖκον δὲ φερέσθω
857ὃς δέ κε μηρίνθοιο τύχῃ όρνιθος ἁμαρτών,
858ἥσσων γὰρ δὴ κεῖνος, ὃ δ̓ οίσεται ἡμιπέλεκκα.
859ὣς έφατ̓, ῶρτο δ̓ έπειτα βίη Τεύκροιο άνακτος,
860ὰν δ̓ άρα Μηριόνης θεράπων εῢς Ιδομενῆος.
861κλήρους δ̓ εν κυνέῃ χαλκήρεϊ πάλλον ἑλόντες,
862Τεῦκρος δὲ πρῶτος κλήρῳ λάχεν αυτίκα δ̓ ιὸν
863ἧκεν επικρατέως, ου δ̓ ηπείλησεν άνακτι
864αρνῶν πρωτογόνων ῥέξειν κλειτὴν ἑκατόμβην
865όρνιθος μὲν ἅμαρτε μέγηρε γάρ οἱ τό γ̓ Απόλλων
866αυτὰρ ὃ μήρινθον βάλε πὰρ πόδα, τῇ δέδετ̓ όρνις
867αντικρὺ δ̓ απὸ μήρινθον τάμε πικρὸς οϊστός
868ἣ μὲν έπειτ̓ ήϊξε πρὸς ουρανόν, ἣ δὲ παρείθη
869μήρινθος ποτὶ γαῖαν ατὰρ κελάδησαν Αχαιοί
870σπερχόμενος δ̓ άρα Μηριόνης εξείρυσε χειρὸς
871τόξον ατὰρ δὴ οϊστὸν έχεν πάλαι, ὡς ίθυνεν
872αυτίκα δ̓ ηπείλησεν ἑκηβόλῳ Απόλλωνι
873αρνῶν πρωτογόνων ῥέξειν κλειτὴν ἑκατόμβην
874ὕψι δ̓ ὑπὸ νεφέων εῖδε τρήρωνα πέλειαν
875τῇ ῥ̓ ὅ γε δινεύουσαν ὑπὸ πτέρυγος βάλε μέσσην,
876αντικρὺ δὲ διῆλθε βέλος· τὸ μὲν ὰψ επὶ γαίῃ
877πρόσθεν Μηριόναο πάγη ποδός αυτὰρ ἣ όρνις
878ἱστῷ εφεζομένη νηὸς κυανοπρῴροιο
879αυχέν̓ απεκρέμασεν, σὺν δὲ πτερὰ πυκνὰ λίασθεν
880ωκὺς δ̓ εκ μελέων θυμὸς πτάτο, τῆλε δ̓ απ̓ αυτοῦ
881κάππεσε λαοὶ δ̓ αῦ θηεῦντό τε θάμβησάν τε
882ὰν δ̓ άρα Μηριόνης πελέκεας δέκα πάντας άειρε,
883Τεῦκρος δ̓ ἡμιπέλεκκα φέρεν κοίλας επὶ νῆας
884αυτὰρ Πηλεΐδης κατὰ μὲν δολιχόσκιον έγχος,
885κὰδ δὲ λέβητ̓ άπυρον βοὸς άξιον ανθεμόεντα
886θῆκ̓ ες αγῶνα φέρων· καί ῥ̓ ἥμονες άνδρες ανέσταν
887ὰν μὲν άῤ Ατρεΐδης ευρὺ κρείων Αγαμέμνων,
888ὰν δ̓ άρα Μηριόνης, θεράπων εῢς Ιδομενῆος.
889τοῖσι δὲ καὶ μετέειπε ποδάρκης δῖος Αχιλλεύς
890 Ατρεΐδη · ίδμεν γὰρ ὅσον προβέβηκας ἁπάντων
891ηδ̓ ὅσσον δυνάμει τε καὶ ἥμασιν έπλευ άριστος
892αλλὰ σὺ μὲν τόδ̓ άεθλον έχων κοίλας επὶ νῆας
893έρχευ, ατὰρ δόρυ Μηριόνῃ ἥρωϊ πόρωμεν,
894ει σύ γε σῷ θυμῷ εθέλοις κέλομαι γὰρ έγωγε
895ὣς έφατ̓, ου δ̓ απίθησεν άναξ ανδρῶν Αγαμέμνων
896δῶκε δὲ Μηριόνῃ δόρυ χάλκεον αυτὰρ ὅ γ̓ ἥρως
897Ταλθυβίῳ κήρυκι δίδου περικαλλὲς άεθλον