Iliad    —    Ἰλιάς

1αλλ̓ ὅτε δὴ πόρον ἷξον εϋρρεῖος ποταμοῖο
2Ξάνθου δινήεντος, ὃν αθάνατος τέκετο Ζεύς,
3ένθα διατμήξας τοὺς μὲν πεδίον δὲ δίωκε
4πρὸς πόλιν, ᾗ περ Αχαιοὶ ατυζόμενοι φοβέοντο
5ήματι τῷ προτέρῳ, ὅτε μαίνετο φαίδιμος Ἕκτωρ
6τῇ ῥ̓ οἵ γε προχέοντο πεφυζότες, ηέρα δ̓ Ἥρη
7πίτνα πρόσθε βαθεῖαν ερυκέμεν ἡμίσεες δὲ
8ες ποταμὸν ειλεῦντο βαθύρροον αργυροδίνην,
9εν δ̓ έπεσον μεγάλῳ πατάγῳ, βράχε δ̓ αιπὰ ῥέεθρα,
10όχθαι δ̓ αμφὶ περὶ μεγάλ̓ ίαχον οἳ δ̓ αλαλητῷ
11έννεον ένθα καὶ ένθα ἑλισσόμενοι περὶ δίνας
12ὡς δ̓ όθ̓ ὑπὸ ῥιπῆς πυρὸς ακρίδες ηερέθονται
13φευγέμεναι ποταμὸν δέ· τὸ δὲ φλέγει ακάματον πῦρ
14όρμενον εξαίφνης, ταὶ δὲ πτώσσουσι καθ̓ ὕδωρ·
15ὣς υπ̓ Αχιλλῆος Ξάνθου βαθυδινήεντος
16πλῆτο ῥόος κελάδων επιμὶξ ἵππων τε καὶ ανδρῶν
17αυτὰρ ὃ διογενὴς δόρυ μὲν λίπεν αυτοῦ επ̓ όχθῃ
18κεκλιμένον μυρίκῃσιν, ὃ δ̓ έσθορε δαίμονι ῖσος
19φάσγανον οῖον έχων, κακὰ δὲ φρεσὶ μήδετο έργα,
20τύπτε δ̓ επιστροφάδην τῶν δὲ στόνος όρνυτ̓ αεικὴς
21άορι θεινομένων, ερυθαίνετο δ̓ αἵματι ὕδωρ
22ὡς δ̓ ὑπὸ δελφῖνος μεγακήτεος ιχθύες άλλοι
23φεύγοντες πιμπλᾶσι μυχοὺς λιμένος ευόρμου
24δειδιότες· μάλα γάρ τε κατεσθίει ὅν κε λάβῃσιν·
25ὣς Τρῶες ποταμοῖο κατὰ δεινοῖο ῥέεθρα
26πτῶσσον ὑπὸ κρημνούς ὃ δ̓ επεὶ κάμε χεῖρας εναίρων,
27ζωοὺς εκ ποταμοῖο δυώδεκα λέξατο κούρους
28ποινὴν Πατρόκλοιο Μενοιτιάδαο θανόντος
29τοὺς εξῆγε θύραζε τεθηπότας ηΰτε νεβρούς,
30δῆσε δ̓ οπίσσω χεῖρας εϋτμήτοισιν ἱμᾶσι,
31τοὺς αυτοὶ φορέεσκον επὶ στρεπτοῖσι χιτῶσι,
32δῶκε δ̓ ἑταίροισιν κατάγειν κοίλας επὶ νῆας.
33αυτὰρ ὃ ὰψ επόρουσε δαϊζέμεναι μενεαίνων
34ένθ̓ υἷι Πριάμοιο συνήντετο Δαρδανίδαο
35εκ ποταμοῦ φεύγοντι Λυκάονι, τόν ῥά ποτ̓ αυτὸς
36ῆγε λαβὼν εκ πατρὸς αλωῆς ουκ εθέλοντα
37εννύχιος προμολών ὃ δ̓ ερινεὸν οξέϊ χαλκῷ
38τάμνε νέους όρπηκας, ίν̓ ἅρματος άντυγες εῖεν
39τῷ δ̓ άῤ ανώϊστον κακὸν ήλυθε δῖος Αχιλλεύς.
40καὶ τότε μέν μιν Λῆμνον εϋκτιμένην επέρασσε
41νηυσὶν άγων, ατὰρ υἱὸς Ιήσονος ῶνον έδωκε
42κεῖθεν δὲ ξεῖνός μιν ελύσατο πολλὰ δ̓ έδωκεν
43Ίμβριος Ηετίων, πέμψεν δ̓ ες δῖαν Αρίσβην
44ένθεν ὑπεκπροφυγὼν πατρώϊον ἵκετο δῶμα
45ἕνδεκα δ̓ ήματα θυμὸν ετέρπετο οἷσι φίλοισιν
46ελθὼν εκ Λήμνοιο δυωδεκάτῃ δέ μιν αῦτις
47χερσὶν Αχιλλῆος θεὸς έμβαλεν, ὅς μιν έμελλε
48πέμψειν εις Αΐδαο καὶ ουκ εθέλοντα νέεσθαι.
49τὸν δ̓ ὡς οῦν ενόησε ποδάρκης δῖος Αχιλλεὺς
50γυμνὸν άτερ κόρυθός τε καὶ ασπίδος, ου δ̓ έχεν έγχος,
51αλλὰ τὰ μέν ῥ̓ απὸ πάντα χαμαὶ βάλε· τεῖρε γὰρ ἱδρὼς
52φεύγοντ̓ εκ ποταμοῦ, κάματος δ̓ ὑπὸ γούνατ̓ εδάμνα·
53οχθήσας δ̓ άρα εῖπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα θυμόν
54ὼ πόποι ῆ μέγα θαῦμα τόδ̓ οφθαλμοῖσιν ὁρῶμαι
55ῆ μάλα δὴ Τρῶες μεγαλήτορες οὕς περ έπεφνον
56αῦτις αναστήσονται ὑπὸ ζόφου ηερόεντος,
57οἷον δὴ καὶ όδ̓ ῆλθε φυγὼν ὕπο νηλεὲς ῆμαρ
58Λῆμνον ες ηγαθέην πεπερημένος ου δέ μιν έσχε
59πόντος ἁλὸς πολιῆς, ὃ πολέας αέκοντας ερύκει
60αλλ̓ άγε δὴ καὶ δουρὸς ακωκῆς ἡμετέροιο
61γεύσεται, όφρα ίδωμαι ενὶ φρεσὶν ηδὲ δαείω
62ὴ άῤ ὁμῶς καὶ κεῖθεν ελεύσεται, ῆ μιν ερύξει
63γῆ φυσίζοος, ἥ τε κατὰ κρατερόν περ ερύκει
64ὣς ὅρμαινε μένων ὃ δέ οἱ σχεδὸν ῆλθε τεθηπὼς
65γούνων ἅψασθαι μεμαώς, περὶ δ̓ ήθελε θυμῷ
66εκφυγέειν θάνατόν τε κακὸν καὶ κῆρα μέλαιναν
67ήτοι ὃ μὲν δόρυ μακρὸν ανέσχετο δῖος Αχιλλεὺς
68ουτάμεναι μεμαώς, ὃ δ̓ ὑπέδραμε καὶ λάβε γούνων
69κύψας εγχείη δ̓ άῤ ὑπὲρ νώτου ενὶ γαίῃ
70έστη ἱεμένη χροὸς άμεναι ανδρομέοιο
71αυτὰρ ὃ τῇ ἑτέρῃ μὲν ἑλὼν ελλίσσετο γούνων,
72τῇ δ̓ ἑτέρῃ έχεν έγχος ακαχμένον ου δὲ μεθίει
73καί μιν φωνήσας έπεα πτερόεντα προσηύδα
74γουνοῦμαι σ̓ Αχιλεῦ σὺ δέ μ̓ αίδεο καί μ̓ ελέησον
75αντί τοί ειμ̓ ἱκέταο διοτρεφὲς αιδοίοιο
76πὰρ γὰρ σοὶ πρώτῳ πασάμην Δημήτερος ακτὴν
77ήματι τῷ ὅτε μ̓ εἷλες εϋκτιμένῃ εν αλωῇ,
78καί μ̓ επέρασσας άνευθεν άγων πατρός τε φίλων τε
79Λῆμνον ες ηγαθέην, ἑκατόμβοιον δέ τοι ῆλφον
80νῦν δὲ λύμην τρὶς τόσσα πορών ηὼς δέ μοί εστιν
81ἥδε δυωδεκάτη, ότ̓ ες Ίλιον ειλήλουθα
82πολλὰ παθών νῦν αῦ με τεῇς εν χερσὶν έθηκε
83μοῖῤ ολοή μέλλω που απεχθέσθαι Διὶ πατρί,
84ὅς με σοὶ αῦτις δῶκε μινυνθάδιον δέ με μήτηρ
85γείνατο Λαοθόη θυγάτηρ Άλταο γέροντος
86Άλτεω, ὃς Λελέγεσσι φιλοπτολέμοισιν ανάσσει
87Πήδασον αιπήεσσαν έχων επὶ Σατνιόεντι
88τοῦ δ̓ έχε θυγατέρα Πρίαμος, πολλὰς δὲ καὶ άλλας·
89τῆς δὲ δύω γενόμεσθα, σὺ δ̓ άμφω δειροτομήσεις,
90ήτοι τὸν πρώτοισι μετὰ πρυλέεσσι δάμασσας
91αντίθεον Πολύδωρον, επεὶ βάλες οξέϊ δουρί
92νῦν δὲ δὴ ενθάδ̓ εμοὶ κακὸν έσσεται ου γὰρ οΐω
93σὰς χεῖρας φεύξεσθαι, επεί ῥ̓ επέλασσέ γε δαίμων
94άλλο δέ τοι ερέω, σὺ δ̓ ενὶ φρεσὶ βάλλεο σῇσι
95μή με κτεῖν̓, επεὶ ουχ ὁμογάστριος Ἕκτορός ειμι,
96ὅς τοι ἑταῖρον έπεφνεν ενηέα τε κρατερόν τε
97ὣς άρα μιν Πριάμοιο προσηύδα φαίδιμος υἱὸς
98λισσόμενος επέεσσιν, αμείλικτον δ̓ όπ̓ άκουσε
99νήπιε μή μοι άποινα πιφαύσκεο μη δ̓ αγόρευε
100πρὶν μὲν γὰρ Πάτροκλον επισπεῖν αίσιμον ῆμαρ
101τόφρά τί μοι πεφιδέσθαι ενὶ φρεσὶ φίλτερον ῆεν
102Τρώων, καὶ πολλοὺς ζωοὺς ἕλον ηδ̓ επέρασσα
103νῦν δ̓ ουκ έσθ̓ ὅς τις θάνατον φύγῃ ὅν κε θεός γε
104Ιλίου προπάροιθεν εμῇς εν χερσὶ βάλῃσι
105καὶ πάντων Τρώων, περὶ δ̓ αῦ Πριάμοιό γε παίδων
106αλλὰ φίλος θάνε καὶ σύ τί ῆ ολοφύρεαι οὕτως
107κάτθανε καὶ Πάτροκλος, ὅ περ σέο πολλὸν αμείνων.
108ουχ ὁράᾳς οἷος καὶ εγὼ καλός τε μέγας τε;
109πατρὸς δ̓ είμ̓ αγαθοῖο, θεὰ δέ με γείνατο μήτηρ
110αλλ̓ έπι τοι καὶ εμοὶ θάνατος καὶ μοῖρα κραταιή
111έσσεται ὴ ηὼς ὴ δείλη ὴ μέσον ῆμαρ
112ὁππότε τις καὶ εμεῖο Άρῃ εκ θυμὸν ἕληται
113ὴ ὅ γε δουρὶ βαλὼν ὴ απὸ νευρῆφιν οϊστῷ
114ὣς φάτο, τοῦ δ̓ αυτοῦ λύτο γούνατα καὶ φίλον ῆτορ
115έγχος μέν ῥ̓ αφέηκεν, ὃ δ̓ ἕζετο χεῖρε πετάσσας
116αμφοτέρας Αχιλεὺς δὲ ερυσσάμενος ξίφος οξὺ
117τύψε κατὰ κληῗδα παῤ αυχένα, πᾶν δέ οἱ είσω
118δῦ ξίφος άμφηκες ὃ δ̓ άρα πρηνὴς επὶ γαίῃ
119κεῖτο ταθείς, εκ δ̓ αἷμα μέλαν ῥέε, δεῦε δὲ γαῖαν
120τὸν δ̓ Αχιλεὺς ποταμὸν δὲ λαβὼν ποδὸς ἧκε φέρεσθαι,
121καί οἱ επευχόμενος έπεα πτερόεντ̓ αγόρευεν
122ενταυθοῖ νῦν κεῖσο μετ̓ ιχθύσιν, οἵ σ̓ ωτειλὴν
123αῖμ̓ απολιχμήσονται ακηδέες ου δέ σε μήτηρ
124ενθεμένη λεχέεσσι γοήσεται, αλλὰ Σκάμανδρος
125οίσει δινήεις είσω ἁλὸς ευρέα κόλπον
126θρῴσκων τις κατὰ κῦμα μέλαιναν φρῖχ̓ ὑπαΐξει
127ιχθύς, ὅς κε φάγῃσι Λυκάονος αργέτα δημόν
128φθείρεσθ̓ εις ὅ κεν άστυ κιχείομεν Ιλίου ἱρῆς
129ὑμεῖς μὲν φεύγοντες, εγὼ δ̓ όπιθεν κεραΐζων
130ου δ̓ ὑμῖν ποταμός περ εΰρροος αργυροδίνης
131αρκέσει, ᾧ δὴ δηθὰ πολέας ἱερεύετε ταύρους,
132ζωοὺς δ̓ εν δίνῃσι καθίετε μώνυχας ἵππους
133αλλὰ καὶ ὧς ολέεσθε κακὸν μόρον, εις ὅ κε πάντες
134τίσετε Πατρόκλοιο φόνον καὶ λοιγὸν Αχαιῶν,
135οὓς επὶ νηυσὶ θοῇσιν επέφνετε νόσφιν εμεῖο
136ὣς άῤ έφη, ποταμὸς δὲ χολώσατο κηρόθι μᾶλλον,
137ὅρμηνεν δ̓ ανὰ θυμὸν ὅπως παύσειε πόνοιο
138δῖον Αχιλλῆα, Τρώεσσι δὲ λοιγὸν αλάλκοι
139τόφρα δὲ Πηλέος υἱὸς έχων δολιχόσκιον έγχος
140Αστεροπαίῳ επᾶλτο κατακτάμεναι μενεαίνων
141υἱέϊ Πηλεγόνος τὸν δ̓ Αξιὸς ευρυρέεθρος
142γείνατο καὶ Περίβοια Ακεσσαμενοῖο θυγατρῶν
143πρεσβυτάτη τῇ γάρ ῥα μίγη ποταμὸς βαθυδίνης
144τῷ ῥ̓ Αχιλεὺς επόρουσεν, ὃ δ̓ αντίος εκ ποταμοῖο
145έστη έχων δύο δοῦρε μένος δέ οἱ εν φρεσὶ θῆκε
146Ξάνθος, επεὶ κεχόλωτο δαϊκταμένων αιζηῶν,
147τοὺς Αχιλεὺς εδάϊζε κατὰ ῥόον ου δ̓ ελέαιρεν
148οἳ δ̓ ὅτε δὴ σχεδὸν ῆσαν επ̓ αλλήλοισιν ιόντες,
149τὸν πρότερος προσέειπε ποδάρκης δῖος Αχιλλεύς
150τίς πόθεν εις ανδρῶν ὅ μευ έτλης αντίος ελθεῖν
151δυστήνων δέ τε παῖδες εμῷ μένει αντιόωσι
152τὸν δ̓ αῦ Πηλεγόνος προσεφώνεε φαίδιμος υἱός
153Πηλεΐδη μεγάθυμε τί ῆ γενεὴν ερεείνεις
154είμ̓ εκ Παιονίης εριβώλου τηλόθ̓ εούσης
155Παίονας άνδρας άγων δολιχεγχέας ἥδε δέ μοι νῦν
156ηὼς ἑνδεκάτη ὅτε Ίλιον ειλήλουθα.
157αυτὰρ εμοὶ γενεὴ εξ Αξιοῦ ευρὺ ῥέοντος
158Αξιοῦ, ὃς κάλλιστον ὕδωρ επὶ γαῖαν ἵησιν,
159ὃς τέκε Πηλεγόνα κλυτὸν έγχεϊ· τὸν δ̓ εμέ φασι
160γείνασθαι νῦν αῦτε μαχώμεθα φαίδιμ̓ Αχιλλεῦ
161ὣς φάτ̓ απειλήσας, ὃ δ̓ ανέσχετο δῖος Αχιλλεὺς
162Πηλιάδα μελίην ὃ δ̓ ἁμαρτῇ δούρασιν αμφὶς
163ἥρως Αστεροπαῖος, επεὶ περιδέξιος ῆεν.
164καί ῥ̓ ἑτέρῳ μὲν δουρὶ σάκος βάλεν, ου δὲ διὰ πρὸ
165ῥῆξε σάκος χρυσὸς γὰρ ερύκακε δῶρα θεοῖο·
166τῷ δ̓ ἑτέρῳ μιν πῆχυν επιγράβδην βάλε χειρὸς
167δεξιτερῆς, σύτο δ̓ αἷμα κελαινεφές ἣ δ̓ ὑπὲρ αυτοῦ
168γαίῃ ενεστήρικτο λιλαιομένη χροὸς ᾶσαι
169δεύτερος αῦτ̓ Αχιλεὺς μελίην ιθυπτίωνα
170Αστεροπαίῳ εφῆκε κατακτάμεναι μενεαίνων
171καὶ τοῦ μέν ῥ̓ αφάμαρτεν, ὃ δ̓ ὑψηλὴν βάλεν όχθην,
172μεσσοπαγὲς δ̓ άῤ έθηκε κατ̓ όχθης μείλινον έγχος
173Πηλεΐδης δ̓ άορ οξὺ ερυσσάμενος παρὰ μηροῦ
174ᾶλτ̓ επί οἱ μεμαώς ὃ δ̓ άρα μελίην Αχιλῆος
175ου δύνατ̓ εκ κρημνοῖο ερύσσαι χειρὶ παχείῃ
176τρὶς μέν μιν πελέμιξεν ερύσσασθαι μενεαίνων,
177τρὶς δὲ μεθῆκε βίης τὸ δὲ τέτρατον ήθελε θυμῷ
178ᾶξαι επιγνάμψας δόρυ μείλινον Αιακίδαο,
179αλλὰ πρὶν Αχιλεὺς σχεδὸν άορι θυμὸν απηύρα
180γαστέρα γάρ μιν τύψε παῤ ομφαλόν, εκ δ̓ άρα πᾶσαι
181χύντο χαμαὶ χολάδες τὸν δὲ σκότος όσσε κάλυψεν
182ασθμαίνοντ̓ Αχιλεὺς δ̓ άῤ ενὶ στήθεσσιν ορούσας
183τεύχεά τ̓ εξενάριξε καὶ ευχόμενος έπος ηύδα
184κεῖσ̓ οὕτως χαλεπόν τοι ερισθενέος Κρονίωνος
185παισὶν εριζέμεναι ποταμοῖό περ εκγεγαῶτι.
186φῆσθα σὺ μὲν ποταμοῦ γένος έμμεναι ευρὺ ῥέοντος,
187αυτὰρ εγὼ γενεὴν μεγάλου Διὸς εύχομαι εῖναι
188τίκτέ μ̓ ανὴρ πολλοῖσιν ανάσσων Μυρμιδόνεσσι
189Πηλεὺς Αιακίδης ὃ δ̓ άῤ Αιακὸς εκ Διὸς ῆεν
190τὼ κρείσσων μὲν Ζεὺς ποταμῶν ἁλιμυρηέντων,
191κρείσσων αῦτε Διὸς γενεὴ ποταμοῖο τέτυκται.
192καὶ γὰρ σοὶ ποταμός γε πάρα μέγας, ει δύναταί τι
193χραισμεῖν αλλ̓ ουκ έστι Διὶ Κρονίωνι μάχεσθαι,
194τῷ ου δὲ κρείων Αχελώϊος ισοφαρίζει,
195ου δὲ βαθυρρείταο μέγα σθένος Ωκεανοῖο,
196εξ οὗ περ πάντες ποταμοὶ καὶ πᾶσα θάλασσα
197καὶ πᾶσαι κρῆναι καὶ φρείατα μακρὰ νάουσιν·
198αλλὰ καὶ ὃς δείδοικε Διὸς μεγάλοιο κεραυνὸν
199δεινήν τε βροντήν, ότ̓ απ̓ ουρανόθεν σμαραγήσῃ
200ῆ ῥα, καὶ εκ κρημνοῖο ερύσσατο χάλκεον έγχος,
201τὸν δὲ κατ̓ αυτόθι λεῖπεν, επεὶ φίλον ῆτορ απηύρα,
202κείμενον εν ψαμάθοισι, δίαινε δέ μιν μέλαν ὕδωρ
203τὸν μὲν άῤ εγχέλυές τε καὶ ιχθύες αμφεπένοντο
204δημὸν ερεπτόμενοι επινεφρίδιον κείροντες
205αυτὰρ ὃ βῆ ῥ̓ ιέναι μετὰ Παίονας ἱπποκορυστάς,
206οἵ ῥ̓ έτι πὰρ ποταμὸν πεφοβήατο δινήεντα,
207ὡς εῖδον τὸν άριστον ενὶ κρατερῇ ὑσμίνῃ
208χέρσ̓ ὕπο Πηλεΐδαο καὶ άορι ῖφι δαμέντα
209ένθ̓ ἕλε Θερσίλοχόν τε Μύδωνά τε Αστύπυλόν τε
210Μνῆσόν τε Θρασίον τε καὶ Αίνιον ηδ̓ Οφελέστην
211καί νύ κ̓ έτι πλέονας κτάνε Παίονας ωκὺς Αχιλλεύς,
212ει μὴ χωσάμενος προσέφη ποταμὸς βαθυδίνης
213ανέρι εισάμενος, βαθέης δ̓ εκ φθέγξατο δίνης
214ῶ Αχιλεῦ, περὶ μὲν κρατέεις, περὶ δ̓ αίσυλα ῥέζεις
215ανδρῶν αιεὶ γάρ τοι αμύνουσιν θεοὶ αυτοί
216εί τοι Τρῶας έδωκε Κρόνου παῖς πάντας ολέσσαι,
217εξ εμέθεν γ̓ ελάσας πεδίον κάτα μέρμερα ῥέζε
218πλήθει γὰρ δή μοι νεκύων ερατεινὰ ῥέεθρα,
219ου δέ τί πῃ δύναμαι προχέειν ῥόον εις ἅλα δῖαν
220στεινόμενος νεκύεσσι, σὺ δὲ κτείνεις αϊδήλως
221αλλ̓ άγε δὴ καὶ έασον άγη μ̓ έχει όρχαμε λαῶν
222τὸν δ̓ απαμειβόμενος προσέφη πόδας ωκὺς Αχιλλεύς
223έσται ταῦτα Σκάμανδρε διοτρεφές, ὡς σὺ κελεύεις
224Τρῶας δ̓ ου πρὶν λήξω ὑπερφιάλους εναρίζων,
225πρὶν έλσαι κατὰ άστυ καὶ Ἕκτορι πειρηθῆναι
226αντιβίην, ή κέν με δαμάσσεται, ῆ κεν εγὼ τόν.
227ὣς ειπὼν Τρώεσσιν επέσσυτο δαίμονι ῖσος
228καὶ τότ̓ Απόλλωνα προσέφη ποταμὸς βαθυδίνης
229ὼ πόποι αργυρότοξε Διὸς τέκος ου σύ γε βουλὰς
230ειρύσαο Κρονίωνος, ὅ τοι μάλα πόλλ̓ επέτελλε
231Τρωσὶ παρεστάμεναι καὶ αμύνειν, εις ὅ κεν έλθῃ
232δείελος οψὲ δύων, σκιάσῃ δ̓ ερίβωλον άρουραν.
233ῆ, καὶ Αχιλλεὺς μὲν δουρικλυτὸς ένθορε μέσσῳ
234κρημνοῦ απαΐξας ὃ δ̓ επέσσυτο οίδματι θύων,
235πάντα δ̓ όρινε ῥέεθρα κυκώμενος, ῶσε δὲ νεκροὺς
236πολλούς, οἵ ῥα κατ̓ αυτὸν ἅλις έσαν, οὓς κτάν̓ Αχιλλεύς
237τοὺς έκβαλλε θύραζε μεμυκὼς ηΰτε ταῦρος
238χέρσον δέ· ζωοὺς δὲ σάω κατὰ καλὰ ῥέεθρα,
239κρύπτων εν δίνῃσι βαθείῃσιν μεγάλῃσι
240δεινὸν δ̓ αμφ̓ Αχιλῆα κυκώμενον ἵστατο κῦμα,
241ώθει δ̓ εν σάκεϊ πίπτων ῥόος ου δὲ πόδεσσιν
242εῖχε στηρίξασθαι ὃ δὲ πτελέην ἕλε χερσὶν
243ευφυέα μεγάλην ἣ δ̓ εκ ῥιζῶν εριποῦσα
244κρημνὸν ἅπαντα διῶσεν, επέσχε δὲ καλὰ ῥέεθρα
245όζοισιν πυκινοῖσι, γεφύρωσεν δέ μιν αυτὸν
246είσω πᾶσ̓ εριποῦσ̓ ὃ δ̓ άῤ εκ δίνης ανορούσας
247ήϊξεν πεδίοιο ποσὶ κραιπνοῖσι πέτεσθαι
248δείσας ου δέ τ̓ έληγε θεὸς μέγας, ῶρτο δ̓ επ̓ αυτῷ
249ακροκελαινιόων, ἵνα μιν παύσειε πόνοιο
250δῖον Αχιλλῆα, Τρώεσσι δὲ λοιγὸν αλάλκοι.
251Πηλεΐδης δ̓ απόρουσεν ὅσον τ̓ επὶ δουρὸς ερωή,
252αιετοῦ οίματ̓ έχων μέλανος τοῦ θηρητῆρος,
253ὅς θ̓ ἅμα κάρτιστός τε καὶ ώκιστος πετεηνῶν·
254τῷ εϊκὼς ήϊξεν, επὶ στήθεσσι δὲ χαλκὸς
255σμερδαλέον κονάβιζεν ὕπαιθα δὲ τοῖο λιασθεὶς
256φεῦγ̓, ὃ δ̓ όπισθε ῥέων ἕπετο μεγάλῳ ορυμαγδῷ
257ὡς δ̓ ότ̓ ανὴρ οχετηγὸς απὸ κρήνης μελανύδρου
258ὰμ φυτὰ καὶ κήπους ὕδατι ῥόον ἡγεμονεύῃ
259χερσὶ μάκελλαν έχων, αμάρης εξ έχματα βάλλων·
260τοῦ μέν τε προρέοντος ὑπὸ ψηφῖδες ἅπασαι
261οχλεῦνται· τὸ δέ τ̓ ῶκα κατειβόμενον κελαρύζει
262χώρῳ ένι προαλεῖ, φθάνει δέ τε καὶ τὸν άγοντα·
263ὣς αιεὶ Αχιλῆα κιχήσατο κῦμα ῥόοιο
264καὶ λαιψηρὸν εόντα θεοὶ δέ τε φέρτεροι ανδρῶν.
265ὁσσάκι δ̓ ὁρμήσειε ποδάρκης δῖος Αχιλλεὺς
266στῆναι εναντίβιον καὶ γνώμεναι εί μιν ἅπαντες
267αθάνατοι φοβέουσι, τοὶ ουρανὸν ευρὺν έχουσι,
268τοσσάκι μιν μέγα κῦμα διιπετέος ποταμοῖο
269πλάζ̓ ώμους καθύπερθεν ὃ δ̓ ὑψόσε ποσσὶν επήδα
270θυμῷ ανιάζων ποταμὸς δ̓ ὑπὸ γούνατ̓ εδάμνα
271λάβρος ὕπαιθα ῥέων, κονίην δ̓ ὑπέρεπτε ποδοῖιν
272Πηλεΐδης δ̓ ῴμωξεν ιδὼν εις ουρανὸν ευρύν
273Ζεῦ πάτερ ὡς ού τίς με θεῶν ελεεινὸν ὑπέστη
274εκ ποταμοῖο σαῶσαι έπειτα δὲ καί τι πάθοιμι
275άλλος δ̓ ού τις μοι τόσον αίτιος Ουρανιώνων,
276αλλὰ φίλη μήτηρ, ἥ με ψεύδεσσιν έθελγεν·
277ἥ μ̓ έφατο Τρώων ὑπὸ τείχεϊ θωρηκτάων
278λαιψηροῖς ολέεσθαι Απόλλωνος βελέεσσιν
279ὥς μ̓ όφελ̓ Ἕκτωρ κτεῖναι ὃς ενθάδε γ̓ έτραφ̓ άριστος
280τώ κ̓ αγαθὸς μὲν έπεφν̓, αγαθὸν δέ κεν εξενάριξε
281νῦν δέ με λευγαλέῳ θανάτῳ εἵμαρτο ἁλῶναι
282ερχθέντ̓ εν μεγάλῳ ποταμῷ ὡς παῖδα συφορβόν,
283ὅν ῥά τ̓ έναυλος αποέρσῃ χειμῶνι περῶντα.
284ὣς φάτο, τῷ δὲ μάλ̓ ῶκα Ποσειδάων καὶ Αθήνη
285στήτην εγγὺς ιόντε, δέμας δ̓ άνδρεσσιν εΐκτην,
286χειρὶ δὲ χεῖρα λαβόντες επιστώσαντ̓ επέεσσι
287τοῖσι δὲ μύθων ῆρχε Ποσειδάων ενοσίχθων
288Πηλεΐδη μήτ̓ άρ τι λίην τρέε μήτέ τι τάρβει
289τοίω γάρ τοι νῶϊ θεῶν επιταρρόθω ειμὲν
290Ζηνὸς επαινήσαντος εγὼ καὶ Παλλὰς Αθήνη·
291ὡς ού τοι ποταμῷ γε δαμήμεναι αίσιμόν εστιν,
292αλλ̓ ὅδε μὲν τάχα λωφήσει, σὺ δὲ είσεαι αυτός
293αυτάρ τοι πυκινῶς υποθησόμεθ̓ αί κε πίθηαι
294μὴ πρὶν παύειν χεῖρας ὁμοιΐου πολέμοιο
295πρὶν κατὰ Ιλιόφι κλυτὰ τείχεα λαὸν εέλσαι
296Τρωϊκόν, ὅς κε φύγῃσι σὺ δ̓ Ἕκτορι θυμὸν απούρας
297ὰψ επὶ νῆας ίμεν δίδομεν δέ τοι εῦχος αρέσθαι
298τὼ μὲν άῤ ὣς ειπόντε μετ̓ αθανάτους απεβήτην
299αυτὰρ ὃ βῆ, μέγα γάρ ῥα θεῶν ότρυνεν εφετμή,
300ες πεδίον τὸ δὲ πᾶν πλῆθ̓ ὕδατος εκχυμένοιο,
301πολλὰ δὲ τεύχεα καλὰ δαὶ κταμένων αιζηῶν
302πλῶον καὶ νέκυες τοῦ δ̓ ὑψόσε γούνατ̓ επήδα
303πρὸς ῥόον αΐσσοντος αν̓ ιθύν, ου δέ μιν ίσχεν
304ευρὺ ῥέων ποταμός μέγα γὰρ σθένος έμβαλ̓ Αθήνη
305ου δὲ Σκάμανδρος έληγε τὸ ὃν μένος, αλλ̓ έτι μᾶλλον
306χώετο Πηλεΐωνι, κόρυσσε δὲ κῦμα ῥόοιο
307υψόσ̓ αειρόμενος, Σιμόεντι δὲ κέκλετ̓ αΰσας
308φίλε κασίγνητε σθένος ανέρος αμφότεροί περ
309σχῶμεν, επεὶ τάχα άστυ μέγα Πριάμοιο άνακτος
310εκπέρσει, Τρῶες δὲ κατὰ μόθον ου μενέουσιν
311αλλ̓ επάμυνε τάχιστα, καὶ εμπίπληθι ῥέεθρα
312ὕδατος εκ πηγέων, πάντας δ̓ ορόθυνον εναύλους,
313ἵστη δὲ μέγα κῦμα, πολὺν δ̓ ορυμαγδὸν όρινε
314φιτρῶν καὶ λάων, ἵνα παύσομεν άγριον άνδρα
315ὃς δὴ νῦν κρατέει, μέμονεν δ̓ ὅ γε ῖσα θεοῖσι
316φημὶ γὰρ ού τε βίην χραισμησέμεν ούτέ τι εῖδος
317ού τε τὰ τεύχεα καλά, τά που μάλα νειόθι λίμνης
318κείσεθ̓ υπ̓ ιλύος κεκαλυμμένα· κὰδ δέ μιν αυτὸν
319ειλύσω ψαμάθοισιν ἅλις χέραδος περιχεύας
320μυρίον, ου δέ οἱ οστέ̓ επιστήσονται Αχαιοὶ
321αλλέξαι τόσσην οἱ άσιν καθύπερθε καλύψω
322αυτοῦ οἱ καὶ σῆμα τετεύξεται, ου δέ τί μιν χρεὼ
323έσται τυμβοχόης, ὅτε μιν θάπτωσιν Αχαιοί
324ῆ, καὶ επῶρτ̓ Αχιλῆϊ κυκώμενος ὑψόσε θύων
325μορμύρων αφρῷ τε καὶ αἵματι καὶ νεκύεσσι
326πορφύρεον δ̓ άρα κῦμα διιπετέος ποταμοῖο
327ίστατ̓ αειρόμενον, κατὰ δ̓ ᾕρεε Πηλεΐωνα
328Ἥρη δὲ μέγ̓ άϋσε περιδείσασ̓ Αχιλῆϊ
329μή μιν αποέρσειε μέγας ποταμὸς βαθυδίνης,
330αυτίκα δ̓ Ἥφαιστον προσεφώνεεν ὃν φίλον υἱόν
331όρσεο κυλλοπόδιον εμὸν τέκος άντα σέθεν γὰρ
332Ξάνθον δινήεντα μάχῃ ηΐσκομεν εῖναι
333αλλ̓ επάμυνε τάχιστα, πιφαύσκεο δὲ φλόγα πολλήν
334αυτὰρ εγὼ Ζεφύροιο καὶ αργεστᾶο Νότοιο
335είσομαι εξ ἁλόθεν χαλεπὴν όρσουσα θύελλαν,
336ἥ κεν απὸ Τρώων κεφαλὰς καὶ τεύχεα κήαι
337φλέγμα κακὸν φορέουσα σὺ δὲ Ξάνθοιο παῤ όχθας
338δένδρεα καῖ̓, εν δ̓ αυτὸν ἵει πυρί μὴ δέ σε πάμπαν
339μειλιχίοις επέεσσιν αποτρεπέτω καὶ αρειῇ
340μὴ δὲ πρὶν απόπαυε τεὸν μένος, αλλ̓ οπότ̓ ὰν δὴ
341φθέγξομ̓ εγὼν ιάχουσα, τότε σχεῖν ακάματον πῦρ
342ὣς έφαθ̓, Ἥφαιστος δὲ τιτύσκετο θεσπιδαὲς πῦρ
343πρῶτα μὲν εν πεδίῳ πῦρ δαίετο, καῖε δὲ νεκροὺς
344πολλούς, οἵ ῥα κατ̓ αυτὸν ἅλις έσαν, οὓς κτάν̓ Αχιλλεύς
345πᾶν δ̓ εξηράνθη πεδίον, σχέτο δ̓ αγλαὸν ὕδωρ
346ὡς δ̓ ότ̓ οπωρινὸς Βορέης νεοαρδέ̓ αλωὴν
347αῖψ̓ αγξηράνῃ· χαίρει δέ μιν ὅς τις εθείρῃ·
348ὣς εξηράνθη πεδίον πᾶν, κὰδ δ̓ άρα νεκροὺς
349κῆεν ὃ δ̓ ες ποταμὸν τρέψε φλόγα παμφανόωσαν
350καίοντο πτελέαι τε καὶ ιτέαι ηδὲ μυρῖκαι,
351καίετο δὲ λωτός τε ιδὲ θρύον ηδὲ κύπειρον,
352τὰ περὶ καλὰ ῥέεθρα ἅλις ποταμοῖο πεφύκει
353τείροντ̓ εγχέλυές τε καὶ ιχθύες οἳ κατὰ δίνας,
354οἳ κατὰ καλὰ ῥέεθρα κυβίστων ένθα καὶ ένθα
355πνοιῇ τειρόμενοι πολυμήτιος Ἡφαίστοιο.
356καίετο δ̓ ὶς ποταμοῖο έπος τ̓ έφατ̓ έκ τ̓ ονόμαζεν
357Ήφαιστ̓, ού τις σοί γε θεῶν δύνατ̓ αντιφερίζειν,
358ου δ̓ ὰν εγὼ σοί γ̓ ὧδε πυρὶ φλεγέθοντι μαχοίμην
359λῆγ̓ έριδος, Τρῶας δὲ καὶ αυτίκα δῖος Αχιλλεὺς
360άστεος εξελάσειε τί μοι έριδος καὶ αρωγῆς;
361φῆ πυρὶ καιόμενος, ανὰ δ̓ έφλυε καλὰ ῥέεθρα
362ὡς δὲ λέβης ζεῖ ένδον επειγόμενος πυρὶ πολλῷ
363κνίσην μελδόμενος ἁπαλοτρεφέος σιάλοιο
364πάντοθεν αμβολάδην, ὑπὸ δὲ ξύλα κάγκανα κεῖται,
365ὣς τοῦ καλὰ ῥέεθρα πυρὶ φλέγετο, ζέε δ̓ ὕδωρ
366ου δ̓ έθελε προρέειν, αλλ̓ ίσχετο τεῖρε δ̓ αϋτμὴ
367Ἡφαίστοιο βίηφι πολύφρονος αυτὰρ ὅ γ̓ Ἥρην
368πολλὰ λισσόμενος έπεα πτερόεντα προσηύδα
369Ἥρη τίπτε σὸς υἱὸς εμὸν ῥόον έχραε κήδειν
370εξ άλλων ου μέν τοι εγὼ τόσον αίτιός ειμι
371ὅσσον οἱ άλλοι πάντες, ὅσοι Τρώεσσιν αρωγοί.
372αλλ̓ ήτοι μὲν εγὼν αποπαύσομαι ει σὺ κελεύεις,
373παυέσθω δὲ καὶ οὗτος εγὼ δ̓ επὶ καὶ τόδ̓ ομοῦμαι,
374μή ποτ̓ επὶ Τρώεσσιν αλεξήσειν κακὸν ῆμαρ,
375μὴ δ̓ οπότ̓ ὰν Τροίη μαλερῷ πυρὶ πᾶσα δάηται
376καιομένη, καίωσι δ̓ αρήϊοι υἷες Αχαιῶν
377αυτὰρ επεὶ τό γ̓ άκουσε θεὰ λευκώλενος Ἥρη,
378αυτίκ̓ άῤ Ἥφαιστον προσεφώνεεν ὃν φίλον υἱόν
379Ἥφαιστε σχέο τέκνον αγακλεές ου γὰρ έοικεν
380αθάνατον θεὸν ὧδε βροτῶν ἕνεκα στυφελίζειν
381ὣς έφαθ̓, Ἥφαιστος δὲ κατέσβεσε θεσπιδαὲς πῦρ,
382άψορρον δ̓ άρα κῦμα κατέσσυτο καλὰ ῥέεθρα
383αυτὰρ επεὶ Ξάνθοιο δάμη μένος, οἳ μὲν έπειτα
384παυσάσθην, Ἥρη γὰρ ερύκακε χωομένη περ
385εν δ̓ άλλοισι θεοῖσιν έρις πέσε βεβριθυῖα
386αργαλέη, δίχα δέ σφιν ενὶ φρεσὶ θυμὸς άητο
387σὺν δ̓ έπεσον μεγάλῳ πατάγῳ, βράχε δ̓ ευρεῖα χθών,
388αμφὶ δὲ σάλπιγξεν μέγας ουρανός άϊε δὲ Ζεὺς
389ἥμενος Ουλύμπῳ εγέλασσε δέ οἱ φίλον ῆτορ
390γηθοσύνῃ, όθ̓ ὁρᾶτο θεοὺς έριδι ξυνιόντας
391ένθ̓ οἵ γ̓ ουκέτι δηρὸν αφέστασαν ῆρχε γὰρ Άρης
392ῥινοτόρος, καὶ πρῶτος Αθηναίῃ επόρουσε
393χάλκεον έγχος έχων, καὶ ονείδειον φάτο μῦθον
394τίπτ̓ αῦτ̓ ῶ κυνάμυια θεοὺς έριδι ξυνελαύνεις
395θάρσος άητον έχουσα, μέγας δέ σε θυμὸς ανῆκεν
396ῆ ου μέμνῃ ὅτε Τυδεΐδην Διομήδἐ ανῆκας
397ουτάμεναι, αυτὴ δὲ πανόψιον έγχος ἑλοῦσα
398ιθὺς εμεῦ ῶσας, διὰ δὲ χρόα καλὸν έδαψας
399τώ σ̓ αῦ νῦν οΐω αποτισέμεν ὅσσα έοργας
400ὣς ειπὼν ούτησε κατ̓ αιγίδα θυσσανόεσσαν
401σμερδαλέην, ἣν ου δὲ Διὸς δάμνησι κεραυνός
402τῇ μιν Άρης ούτησε μιαιφόνος έγχεϊ μακρῷ
403ἣ δ̓ αναχασσαμένη λίθον εἵλετο χειρὶ παχείῃ
404κείμενον εν πεδίῳ μέλανα τρηχύν τε μέγαν τε,
405τόν ῥ̓ άνδρες πρότεροι θέσαν έμμεναι οῦρον αρούρης
406τῷ βάλε θοῦρον Άρηα κατ̓ αυχένα, λῦσε δὲ γυῖα
407ἑπτὰ δ̓ επέσχε πέλεθρα πεσών, εκόνισε δὲ χαίτας,
408τεύχεά τ̓ αμφαράβησε γέλασσε δὲ Παλλὰς Αθήνη,
409καί οἱ επευχομένη έπεα πτερόεντα προσηύδα
410νηπύτἰ ου δέ νύ πώ περ επεφράσω ὅσσον αρείων
411εύχομ̓ εγὼν έμεναι, ὅτι μοι μένος ισοφαρίζεις
412οὕτω κεν τῆς μητρὸς ερινύας εξαποτίνοις,
413ἥ τοι χωομένη κακὰ μήδεται ούνεκ̓ Αχαιοὺς
414κάλλιπες, αυτὰρ Τρωσὶν ὑπερφιάλοισιν αμύνεις
415ὣς άρα φωνήσασα πάλιν τρέπεν όσσε φαεινώ
416τὸν δ̓ άγε χειρὸς ἑλοῦσα Διὸς θυγάτηρ Αφροδίτη
417πυκνὰ μάλα στενάχοντα μόγις δ̓ εσαγείρετο θυμόν
418τὴν δ̓ ὡς οῦν ενόησε θεὰ λευκώλενος Ἥρη,
419αυτίκ̓ Αθηναίην έπεα πτερόεντα προσηύδα
420ὼ πόποι αιγιόχοιο Διὸς τέκος Ατρυτώνη
421καὶ δ̓ αῦθ̓ ἡ κυνάμυια άγει βροτολοιγὸν Άρηα
422δηΐου εκ πολέμοιο κατὰ κλόνον· αλλὰ μέτελθε
423ὣς φάτ̓, Αθηναίη δὲ μετέσσυτο, χαῖρε δὲ θυμῷ,
424καί ῥ̓ επιεισαμένη πρὸς στήθεα χειρὶ παχείῃ
425ήλασε τῆς δ̓ αυτοῦ λύτο γούνατα καὶ φίλον ῆτορ
426τὼ μὲν άῤ άμφω κεῖντο επὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ,
427ἣ δ̓ άῤ επευχομένη έπεα πτερόεντ̓ αγόρευε
428τοιοῦτοι νῦν πάντες ὅσοι Τρώεσσιν αρωγοὶ
429εῖεν, ότ̓ Αργείοισι μαχοίατο θωρηκτῇσιν,
430ὧδέ τε θαρσαλέοι καὶ τλήμονες, ὡς Αφροδίτη
431ῆλθεν Άρῃ επίκουρος εμῷ μένει αντιόωσα·
432τώ κεν δὴ πάλαι άμμες επαυσάμεθα πτολέμοιο
433Ιλίου εκπέρσαντες εϋκτίμενον πτολίεθρον
434ὣς φάτο, μείδησεν δὲ θεὰ λευκώλενος Ἥρη
435αυτὰρ Απόλλωνα προσέφη κρείων ενοσίχθων
436Φοῖβε τί ὴ δὴ νῶϊ διέσταμεν ου δὲ έοικεν
437αρξάντων ἑτέρων τὸ μὲν αίσχιον αί κ̓ αμαχητὶ
438ίομεν Ούλυμπον δὲ Διὸς ποτὶ χαλκοβατὲς δῶ.
439 άρχε σὺ γὰρ γενεῆφι νεώτερος· ου γὰρ έμοιγε
440καλόν, επεὶ πρότερος γενόμην καὶ πλείονα οῖδα.
441νηπύτἰ ὡς άνοον κραδίην έχες ου δέ νυ τῶν περ
442μέμνηαι ὅσα δὴ πάθομεν κακὰ Ίλιον αμφὶ
443μοῦνοι νῶϊ θεῶν, ότ̓ αγήνορι Λαομέδοντι
444πὰρ Διὸς ελθόντες θητεύσαμεν εις ενιαυτὸν
445μισθῷ έπι ῥητῷ ὃ δὲ σημαίνων επέτελλεν
446ήτοι εγὼ Τρώεσσι πόλιν πέρι τεῖχος έδειμα
447ευρύ τε καὶ μάλα καλόν, ίν̓ άρρηκτος πόλις είη
448Φοῖβε σὺ δ̓ ειλίποδας ἕλικας βοῦς βουκολέεσκες
449Ίδης εν κνημοῖσι πολυπτύχου ὑληέσσης
450αλλ̓ ὅτε δὴ μισθοῖο τέλος πολυγηθέες ὧραι
451εξέφερον, τότε νῶϊ βιήσατο μισθὸν ἅπαντα
452Λαομέδων έκπαγλος, απειλήσας δ̓ απέπεμπε
453σὺν μὲν ὅ γ̓ ηπείλησε πόδας καὶ χεῖρας ὕπερθε
454δήσειν, καὶ περάαν νήσων έπι τηλεδαπάων
455στεῦτο δ̓ ὅ γ̓ αμφοτέρων απολεψέμεν ούατα χαλκῷ
456νῶϊ δὲ άψορροι κίομεν κεκοτηότι θυμῷ
457μισθοῦ χωόμενοι, τὸν ὑποστὰς ουκ ετέλεσσε
458τοῦ δὴ νῦν λαοῖσι φέρεις χάριν, ου δὲ μεθ̓ ἡμέων
459πειρᾷ ὥς κε Τρῶες ὑπερφίαλοι απόλωνται
460πρόχνυ κακῶς σὺν παισὶ καὶ αιδοίῃς αλόχοισι
461τὸν δ̓ αῦτε προσέειπεν άναξ ἑκάεργος Απόλλων
462εννοσίγαἰ ουκ άν με σαόφρονα μυθήσαιο
463έμμεναι, ει δὴ σοί γε βροτῶν ἕνεκα πτολεμίξω
464δειλῶν, οἳ φύλλοισιν εοικότες άλλοτε μέν τε
465ζαφλεγέες τελέθουσιν αρούρης καρπὸν έδοντες,
466άλλοτε δὲ φθινύθουσιν ακήριοι αλλὰ τάχιστα
467παυώμεσθα μάχης οἳ δ̓ αυτοὶ δηριαάσθων
468ὣς άρα φωνήσας πάλιν ετράπετ̓ αίδετο γάρ ῥα
469πατροκασιγνήτοιο μιγήμεναι εν παλάμῃσι
470τὸν δὲ κασιγνήτη μάλα νείκεσε πότνια θηρῶν
471Άρτεμις αγροτέρη, καὶ ονείδειον φάτο μῦθον
472φεύγεις δὴ ἑκάεργε, Ποσειδάωνι δὲ νίκην
473πᾶσαν επέτρεψας, μέλεον δέ οἱ εῦχος έδωκας
474νηπύτιε τί νυ τόξον έχεις ανεμώλιον αύτως
475μή σευ νῦν έτι πατρὸς ενὶ μεγάροισιν ακούσω
476ευχομένου, ὡς τὸ πρὶν εν αθανάτοισι θεοῖσιν,
477άντα Ποσειδάωνος εναντίβιον πολεμίζειν.
478ὣς φάτο, τὴν δ̓ ού τι προσέφη ἑκάεργος Απόλλων,
479αλλὰ χολωσαμένη Διὸς αιδοίη παράκοιτις
480νείκεσεν ιοχέαιραν ονειδείοις επέεσσι
481πῶς δὲ σὺ νῦν μέμονας κύον αδεὲς αντί̓ εμεῖο
482στήσεσθαι χαλεπή τοι εγὼ μένος αντιφέρεσθαι
483τοξοφόρῳ περ εούσῃ, επεὶ σὲ λέοντα γυναιξὶ
484Ζεὺς θῆκεν, καὶ έδωκε κατακτάμεν ἥν κ̓ εθέλῃσθα.
485ήτοι βέλτερόν εστι κατ̓ ούρεα θῆρας εναίρειν
486αγροτέρας τ̓ ελάφους ὴ κρείσσοσιν ῖφι μάχεσθαι
487ει δ̓ εθέλεις πολέμοιο δαήμεναι, όφῤ εῢ ειδῇς
488ὅσσον φερτέρη είμ̓, ὅτι μοι μένος αντιφερίζεις
489ῆ ῥα, καὶ αμφοτέρας επὶ καρπῷ χεῖρας έμαρπτε
490σκαιῇ, δεξιτερῇ δ̓ άῤ απ̓ ώμων αίνυτο τόξα,
491αυτοῖσιν δ̓ άῤ έθεινε παῤ ούατα μειδιόωσα
492εντροπαλιζομένην ταχέες δ̓ έκπιπτον οϊστοί
493δακρυόεσσα δ̓ ὕπαιθα θεὰ φύγεν ὥς τε πέλεια,
494ἥ ῥά θ̓ υπ̓ ίρηκος κοίλην εισέπτατο πέτρην
495χηραμόν· ου δ̓ άρα τῇ γε ἁλώμεναι αίσιμον ῆεν
496ὣς ἣ δακρυόεσσα φύγεν, λίπε δ̓ αυτόθι τόξα
497Λητὼ δὲ προσέειπε διάκτορος αργεϊφόντης
498Λητοῖ εγὼ δέ τοι ού τι μαχήσομαι αργαλέον δὲ
499πληκτίζεσθ̓ αλόχοισι Διὸς νεφεληγερέταο·
500αλλὰ μάλα πρόφρασσα μετ̓ αθανάτοισι θεοῖσιν
501εύχεσθαι εμὲ νικῆσαι κρατερῆφι βίηφιν
502ὣς άῤ έφη, Λητὼ δὲ συναίνυτο καμπύλα τόξα
503πεπτεῶτ̓ άλλυδις άλλα μετὰ στροφάλιγγι κονίης
504ἣ μὲν τόξα λαβοῦσα πάλιν κίε θυγατέρος ἧς
505ἣ δ̓ άῤ Όλυμπον ἵκανε Διὸς ποτὶ χαλκοβατὲς δῶ,
506δακρυόεσσα δὲ πατρὸς εφέζετο γούνασι κούρη,
507αμφὶ δ̓ άῤ αμβρόσιος ἑανὸς τρέμε τὴν δὲ προτὶ οἷ
508εἷλε πατὴρ Κρονίδης, καὶ ανείρετο ἡδὺ γελάσσας·
509τίς νύ σε τοιάδ̓ έρεξε φίλον τέκος Ουρανιώνων
510μαψιδίως, ὡς εί τι κακὸν ῥέζουσαν ενωπῇ
511τὸν δ̓ αῦτε προσέειπεν εϋστέφανος κελαδεινή
512σή μ̓ άλοχος στυφέλιξε πάτερ λευκώλενος Ἥρη,
513εξ ἧς αθανάτοισιν έρις καὶ νεῖκος εφῆπται.
514ὣς οἳ μὲν τοιαῦτα πρὸς αλλήλους αγόρευον
515αυτὰρ Απόλλων Φοῖβος εδύσετο Ίλιον ἱρήν
516μέμβλετο γάρ οἱ τεῖχος εϋδμήτοιο πόληος
517μὴ Δαναοὶ πέρσειαν ὑπὲρ μόρον ήματι κείνῳ
518οἳ δ̓ άλλοι πρὸς Όλυμπον ίσαν θεοὶ αιὲν εόντες,
519οἳ μὲν χωόμενοι, οἳ δὲ μέγα κυδιόωντες
520κὰδ δ̓ ἷζον παρὰ πατρὶ κελαινεφεῖ αυτὰρ Αχιλλεὺς
521Τρῶας ὁμῶς αυτούς τ̓ όλεκεν καὶ μώνυχας ἵππους
522ὡς δ̓ ὅτε καπνὸς ιὼν εις ουρανὸν ευρὺν ἵκηται
523άστεος αιθομένοιο, θεῶν δέ ἑ μῆνις ανῆκε,
524πᾶσι δ̓ έθηκε πόνον, πολλοῖσι δὲ κήδἐ εφῆκεν,
525ὣς Αχιλεὺς Τρώεσσι πόνον καὶ κήδἐ έθηκεν
526ἑστήκει δ̓ ὃ γέρων Πρίαμος θείου επὶ πύργου,
527ες δ̓ ενόησ̓ Αχιλῆα πελώριον αυτὰρ υπ̓ αυτοῦ
528Τρῶες άφαρ κλονέοντο πεφυζότες, ου δέ τις αλκὴ
529γίγνεθ̓ ὃ δ̓ οιμώξας απὸ πύργου βαῖνε χαμᾶζε
530οτρύνων παρὰ τεῖχος αγακλειτοὺς πυλαωρούς
531πεπταμένας εν χερσὶ πύλας έχετ̓ εις ὅ κε λαοὶ
532έλθωσι προτὶ άστυ πεφυζότες ῆ γὰρ Αχιλλεὺς
533εγγὺς ὅδε κλονέων· νῦν οίω λοίγἰ έσεσθαι
534αυτὰρ επεί κ̓ ες τεῖχος αναπνεύσωσιν αλέντες,
535αῦτις επανθέμεναι σανίδας πυκινῶς αραρυίας
536δείδια γὰρ μὴ οῦλος ανὴρ ες τεῖχος ἅληται
537ὣς έφαθ̓, οἳ δ̓ άνεσάν τε πύλας καὶ απῶσαν οχῆας
538αἳ δὲ πετασθεῖσαι τεῦξαν φάος αυτὰρ Απόλλων
539αντίος εξέθορε Τρώων ἵνα λοιγὸν αλάλκοι
540οἳ δ̓ ιθὺς πόλιος καὶ τείχεος ὑψηλοῖο
541δίψῃ καρχαλέοι κεκονιμένοι εκ πεδίοιο
542φεῦγον ὃ δὲ σφεδανὸν έφεπ̓ έγχεϊ, λύσσα δέ οἱ κῆρ
543αιὲν έχε κρατερή, μενέαινε δὲ κῦδος αρέσθαι
544ένθά κεν ὑψίπυλον Τροίην ἕλον υἷες Αχαιῶν,
545ει μὴ Απόλλων Φοῖβος Αγήνορα δῖον ανῆκε
546φῶτ̓ Αντήνορος υἱὸν αμύμονά τε κρατερόν τε
547εν μέν οἱ κραδίῃ θάρσος βάλε, πὰρ δέ οἱ αυτὸς
548έστη, ὅπως θανάτοιο βαρείας χεῖρας αλάλκοι
549φηγῷ κεκλιμένος κεκάλυπτο δ̓ άῤ ηέρι πολλῇ
550αυτὰρ ὅ γ̓ ὡς ενόησεν Αχιλλῆα πτολίπορθον
551έστη, πολλὰ δέ οἱ κραδίη πόρφυρε μένοντι
552οχθήσας δ̓ άρα εῖπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα θυμόν
553ώ μοι εγών· ει μέν κεν ὑπὸ κρατεροῦ Αχιλῆος
554φεύγω, τῇ περ οἱ άλλοι ατυζόμενοι κλονέονται,
555αἱρήσει με καὶ ὧς, καὶ ανάλκιδα δειροτομήσει
556ει δ̓ ὰν εγὼ τούτους μὲν ὑποκλονέεσθαι εάσω
557Πηλεΐδῃ Αχιλῆϊ, ποσὶν δ̓ απὸ τείχεος άλλῃ
558φεύγω πρὸς πεδίον Ιλήϊον, όφῤ ὰν ἵκωμαι
559Ίδης τε κνημοὺς κατά τε ῥωπήϊα δύω
560ἑσπέριος δ̓ ὰν έπειτα λοεσσάμενος ποταμοῖο
561ἱδρῶ αποψυχθεὶς προτὶ Ίλιον απονεοίμην
562αλλὰ τί ή μοι ταῦτα φίλος διελέξατο θυμός
563μή μ̓ απαειρόμενον πόλιος πεδίον δὲ νοήσῃ
564καί με μεταΐξας μάρψῃ ταχέεσσι πόδεσσιν
565ουκέτ̓ έπειτ̓ έσται θάνατον καὶ κῆρας αλύξαι
566λίην γὰρ κρατερὸς περὶ πάντων έστ̓ ανθρώπων
567ει δέ κέ οἱ προπάροιθε πόλεος κατεναντίον έλθω
568καὶ γάρ θην τούτῳ τρωτὸς χρὼς οξέϊ χαλκῷ,
569εν δὲ ία ψυχή, θνητὸν δέ ἕ φασ̓ άνθρωποι
570έμμεναι· αυτάρ οἱ Κρονίδης Ζεὺς κῦδος οπάζει
571ὣς ειπὼν Αχιλῆα αλεὶς μένεν, εν δέ οἱ ῆτορ
572άλκιμον ὁρμᾶτο πτολεμίζειν ηδὲ μάχεσθαι
573ηΰτε πάρδαλις εῖσι βαθείης εκ ξυλόχοιο
574ανδρὸς θηρητῆρος εναντίον, ου δέ τι θυμῷ
575ταρβεῖ ου δὲ φοβεῖται, επεί κεν ὑλαγμὸν ακούσῃ·
576εί περ γὰρ φθάμενός μιν ὴ ουτάσῃ ηὲ βάλῃσιν,
577αλλά τε καὶ περὶ δουρὶ πεπαρμένη ουκ απολήγει
578αλκῆς, πρίν γ̓ ηὲ ξυμβλήμεναι ηὲ δαμῆναι
579ὣς Αντήνορος υἱὸς αγαυοῦ δῖος Αγήνωρ
580ουκ έθελεν φεύγειν, πρὶν πειρήσαιτ̓ Αχιλῆος
581αλλ̓ ὅ γ̓ άῤ ασπίδα μὲν πρόσθ̓ έσχετο πάντοσ̓ εΐσην,
582εγχείῃ δ̓ αυτοῖο τιτύσκετο, καὶ μέγ̓ αΰτει
583ῆ δή που μάλ̓ έολπας ενὶ φρεσὶ φαίδιμ̓ Αχιλλεῦ
584ήματι τῷδε πόλιν πέρσειν Τρώων αγερώχων
585νηπύτἰ ῆ τ̓ έτι πολλὰ τετεύξεται άλγἐ επ̓ αυτῇ
586εν γάρ οἱ πολέες τε καὶ άλκιμοι ανέρες ειμέν,
587οἳ καὶ πρόσθε φίλων τοκέων αλόχων τε καὶ υἱῶν
588Ίλιον ειρυόμεσθα σὺ δ̓ ενθάδε πότμον εφέψεις
589ῶδ̓ έκπαγλος εὼν καὶ θαρσαλέος πολεμιστής
590ῆ ῥα, καὶ οξὺν άκοντα βαρείης χειρὸς αφῆκε,
591καί ῥ̓ έβαλε κνήμην ὑπὸ γούνατος ου δ̓ αφάμαρτεν
592αμφὶ δέ οἱ κνημὶς νεοτεύκτου κασσιτέροιο
593σμερδαλέον κονάβησε πάλιν δ̓ απὸ χαλκὸς όρουσε
594βλημένου, ου δ̓ επέρησε, θεοῦ δ̓ ηρύκακε δῶρα
595Πηλεΐδης δ̓ ορμήσατ̓ Αγήνορος αντιθέοιο
596δεύτερος ου δ̓ έτ̓ έασεν Απόλλων κῦδος αρέσθαι,
597αλλά μιν εξήρπαξε, κάλυψε δ̓ άῤ ηέρι πολλῇ,
598ἡσύχιον δ̓ άρα μιν πολέμου έκπεμπε νέεσθαι
599αυτὰρ ὃ Πηλεΐωνα δόλῳ αποέργαθε λαοῦ
600αυτῷ γὰρ ἑκάεργος Αγήνορι πάντα εοικὼς
601έστη πρόσθε ποδῶν, ὃ δ̓ επέσσυτο ποσσὶ διώκειν
602εἷος ὃ τὸν πεδίοιο διώκετο πυροφόροιο
603τρέψας πὰρ ποταμὸν βαθυδινήεντα Σκάμανδρον
604τυτθὸν ὑπεκπροθέοντα· δόλῳ δ̓ άῤ έθελγεν Απόλλων
605ὡς αιεὶ έλποιτο κιχήσεσθαι ποσὶν οἷσι
606τόφῤ άλλοι Τρῶες πεφοβημένοι ῆλθον ὁμίλῳ
607ασπάσιοι προτὶ άστυ, πόλις δ̓ έμπλητο αλέντων
608ου δ̓ άρα τοί γ̓ έτλαν πόλιος καὶ τείχεος εκτὸς
609μεῖναι έτ̓ αλλήλους, καὶ γνώμεναι ὅς τε πεφεύγοι
610ὅς τ̓ έθαν̓ εν πολέμῳ αλλ̓ εσσυμένως εσέχυντο
611ες πόλιν, ὅν τινα τῶν γε πόδες καὶ γοῦνα σαώσαι