Iliad    —    Ἰλιάς

1άλλοι μὲν παρὰ νηυσὶν αριστῆες Παναχαιῶν
2εὗδον παννύχιοι μαλακῷ δεδμημένοι ὕπνῳ
3αλλ̓ ουκ Ατρεΐδην Αγαμέμνονα ποιμένα λαῶν
4ὕπνος έχε γλυκερὸς πολλὰ φρεσὶν ὁρμαίνοντα.
5ὡς δ̓ ότ̓ ὰν αστράπτῃ πόσις Ἥρης ηϋκόμοιο
6τεύχων ὴ πολὺν όμβρον αθέσφατον ηὲ χάλαζαν
7ὴ νιφετόν, ὅτε πέρ τε χιὼν επάλυνεν αρούρας,
8ηέ ποθι πτολέμοιο μέγα στόμα πευκεδανοῖο,
9ὣς πυκίν̓ εν στήθεσσιν ανεστενάχιζ̓ Αγαμέμνων
10νειόθεν εκ κραδίης, τρομέοντο δέ οἱ φρένες εντός.
11ήτοι ότ̓ ες πεδίον τὸ Τρωϊκὸν αθρήσειε,
12θαύμαζεν πυρὰ πολλὰ τὰ καίετο Ιλιόθι πρὸ
13αυλῶν συρίγγων τ̓ ενοπὴν ὅμαδόν τ̓ ανθρώπων
14αυτὰρ ότ̓ ες νῆάς τε ίδοι καὶ λαὸν Αχαιῶν,
15πολλὰς εκ κεφαλῆς προθελύμνους ἕλκετο χαίτας
16υψόθ̓ εόντι Διί, μέγα δ̓ έστενε κυδάλιμον κῆρ
17ἥδε δέ οἱ κατὰ θυμὸν αρίστη φαίνετο βουλὴ
18Νέστοῤ έπι πρῶτον Νηλήϊον ελθέμεν ανδρῶν,
19εί τινά οἱ σὺν μῆτιν αμύμονα τεκτήναιτο,
20ἥ τις αλεξίκακος πᾶσιν Δαναοῖσι γένοιτο.
21ορθωθεὶς δ̓ ένδυνε περὶ στήθεσσι χιτῶνα,
22ποσσὶ δ̓ ὑπὸ λιπαροῖσιν εδήσατο καλὰ πέδιλα,
23αμφὶ δ̓ έπειτα δαφοινὸν ἑέσσατο δέρμα λέοντος
24αίθωνος μεγάλοιο ποδηνεκές, εἵλετο δ̓ έγχος
25ὣς δ̓ αύτως Μενέλαον έχε τρόμος ου δὲ γὰρ αυτῷ
26ὕπνος επὶ βλεφάροισιν εφίζανε μή τι πάθοιεν
27Αργεῖοι, τοὶ δὴ ἕθεν εἵνεκα πουλὺν εφ̓ ὑγρὴν
28ήλυθον ες Τροίην πόλεμον θρασὺν ὁρμαίνοντες.
29παρδαλέῃ μὲν πρῶτα μετάφρενον ευρὺ κάλυψε
30ποικίλῃ, αυτὰρ επὶ στεφάνην κεφαλῆφιν αείρας
31θήκατο χαλκείην, δόρυ δ̓ εἵλετο χειρὶ παχείῃ
32βῆ δ̓ ίμεν ανστήσων ὃν αδελφεόν, ὃς μέγα πάντων
33Αργείων ήνασσε, θεὸς δ̓ ὣς τίετο δήμῳ.
34τὸν δ̓ εῦῤ αμφ̓ ώμοισι τιθήμενον έντεα καλὰ
35νηῒ πάρα πρύμνῃ τῷ δ̓ ασπάσιος γένετ̓ ελθών
36τὸν πρότερος προσέειπε βοὴν αγαθὸς Μενέλαος
37τίφθ̓ οὕτως ηθεῖε κορύσσεαι ῆ τιν̓ ἑταίρων
38οτρυνέεις Τρώεσσιν επίσκοπον αλλὰ μάλ̓ αινῶς
39δείδω μὴ ού τίς τοι ὑπόσχηται τόδε έργον
40άνδρας δυσμενέας σκοπιαζέμεν οῖος επελθὼν
41νύκτα δἰ αμβροσίην· μάλα τις θρασυκάρδιος έσται
42τὸν δ̓ απαμειβόμενος προσέφη κρείων Αγαμέμνων
43χρεὼ βουλῆς εμὲ καὶ σὲ διοτρεφὲς ῶ Μενέλαε
44κερδαλέης, ἥ τίς κεν ερύσσεται ηδὲ σαώσει
45Αργείους καὶ νῆας, επεὶ Διὸς ετράπετο φρήν.
46Ἑκτορέοις άρα μᾶλλον επὶ φρένα θῆχ̓ ἱεροῖσιν
47ου γάρ πω ιδόμην, ου δ̓ έκλυον αυδήσαντος
48άνδῤ ἕνα τοσσάδε μέρμεῤ επ̓ ήματι μητίσασθαι,
49όσσ̓ Ἕκτωρ έρρεξε Διῒ φίλος υἷας Αχαιῶν
50αύτως, ού τε θεᾶς υἱὸς φίλος ού τε θεοῖο.
51έργα δ̓ έρεξ̓ ὅσα φημὶ μελησέμεν Αργείοισι
52δηθά τε καὶ δολιχόν τόσα γὰρ κακὰ μήσατ̓ Αχαιούς
53αλλ̓ ίθι νῦν Αίαντα καὶ Ιδομενῆα κάλεσσον
54ῥίμφα θέων παρὰ νῆας· εγὼ δ̓ επὶ Νέστορα δῖον
55εῖμι, καὶ οτρυνέω ανστήμεναι, αί κ̓ εθέλῃσιν
56ελθεῖν ες φυλάκων ἱερὸν τέλος ηδ̓ επιτεῖλαι
57κείνῳ γάρ κε μάλιστα πιθοίατο τοῖο γὰρ υἱὸς
58σημαίνει φυλάκεσσι καὶ Ιδομενῆος οπάων
59Μηριόνης· τοῖσιν γὰρ επετράπομέν γε μάλιστα
60τὸν δ̓ ημείβετ̓ έπειτα βοὴν αγαθὸς Μενέλαος
61πῶς γάρ μοι μύθῳ επιτέλλεαι ηδὲ κελεύεις
62αῦθι μένω μετὰ τοῖσι δεδεγμένος εις ὅ κεν έλθῃς,
63ῆε θέω μετὰ σ̓ αῦτις, επὴν εῦ τοῖς επιτείλω
64τὸν δ̓ αῦτε προσέειπεν άναξ ανδρῶν Αγαμέμνων,
65αῦθι μένειν, μή πως αβροτάξομεν αλλήλοιιν
66ερχομένω πολλαὶ γὰρ ανὰ στρατόν εισι κέλευθοι
67φθέγγεο δ̓ ᾗ κεν ίῃσθα καὶ εγρήγορθαι άνωχθι
68πατρόθεν εκ γενεῆς ονομάζων άνδρα ἕκαστον
69πάντας κυδαίνων μη δὲ μεγαλίζεο θυμῷ,
70αλλὰ καὶ αυτοί περ πονεώμεθα ὧδέ που άμμι
71Ζεὺς επὶ γιγνομένοισιν ἵει κακότητα βαρεῖαν
72ὣς ειπὼν απέπεμπεν αδελφεὸν εῦ επιτείλας
73αυτὰρ ὃ βῆ ῥ̓ ιέναι μετὰ Νέστορα ποιμένα λαῶν
74τὸν δ̓ εὗρεν παρά τε κλισίῃ καὶ νηῒ μελαίνῃ
75ευνῇ ένι μαλακῇ παρὰ δ̓ έντεα ποικίλ̓ έκειτο
76ασπὶς καὶ δύο δοῦρε φαεινή τε τρυφάλεια.
77πὰρ δὲ ζωστὴρ κεῖτο παναίολος, ᾧ ῥ̓ ὁ γεραιὸς
78ζώννυθ̓ ότ̓ ες πόλεμον φθισήνορα θωρήσσοιτο
79λαὸν άγων, επεὶ ου μὲν επέτρεπε γήραϊ λυγρῷ
80ορθωθεὶς δ̓ άῤ επ̓ αγκῶνος κεφαλὴν επαείρας
81Ατρεΐδην προσέειπε καὶ εξερεείνετο μύθῳ
82τίς δ̓ οὗτος κατὰ νῆας ανὰ στρατὸν έρχεαι οῖος
83νύκτα δἰ ορφναίην, ὅτε θ̓ εὕδουσι βροτοὶ άλλοι,
84ηέ τιν̓ ουρήων διζήμενος, ή τιν̓ ἑταίρων;
85φθέγγεο, μη δ̓ ακέων επ̓ έμ̓ έρχεο τίπτε δέ σε χρεώ;
86τὸν δ̓ ημείβετ̓ έπειτα άναξ ανδρῶν Αγαμέμνων
87ῶ Νέστορ Νηληϊάδη μέγα κῦδος Αχαιῶν
88γνώσεαι Ατρεΐδην Αγαμέμνονα, τὸν περὶ πάντων
89Ζεὺς ενέηκε πόνοισι διαμπερὲς εις ὅ κ̓ αϋτμὴ
90εν στήθεσσι μένῃ καί μοι φίλα γούνατ̓ ορώρῃ.
91πλάζομαι ῶδ̓ επεὶ ού μοι επ̓ όμμασι νήδυμος ὕπνος
92ἱζάνει, αλλὰ μέλει πόλεμος καὶ κήδἐ Αχαιῶν
93αινῶς γὰρ Δαναῶν περιδείδια, ου δέ μοι ῆτορ
94έμπεδον, αλλ̓ αλαλύκτημαι, κραδίη δέ μοι έξω
95στηθέων εκθρῴσκει, τρομέει δ̓ ὑπὸ φαίδιμα γυῖα.
96αλλ̓ εί τι δραίνεις, επεὶ ου δὲ σέ γ̓ ὕπνος ἱκάνει,
97δεῦῤ ες τοὺς φύλακας καταβήομεν, όφρα ίδωμεν
98μὴ τοὶ μὲν καμάτῳ αδηκότες ηδὲ καὶ ὕπνῳ
99κοιμήσωνται, ατὰρ φυλακῆς επὶ πάγχυ λάθωνται
100δυσμενέες δ̓ άνδρες σχεδὸν εἵαται ου δέ τι ίδμεν
101μή πως καὶ διὰ νύκτα μενοινήσωσι μάχεσθαι
102τὸν δ̓ ημείβετ̓ έπειτα Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ
103Ατρεΐδη κύδιστε άναξ ανδρῶν Αγάμεμνον
104ού θην Ἕκτορι πάντα νοήματα μητίετα Ζεὺς
105εκτελέει, ὅσα πού νυν εέλπεται· αλλά μιν οίω
106κήδεσι μοχθήσειν καὶ πλείοσιν, εί κεν Αχιλλεὺς
107εκ χόλου αργαλέοιο μεταστρέψῃ φίλον ῆτορ
108σοὶ δὲ μάλ̓ έψομ̓ εγώ ποτὶ δ̓ αῦ καὶ εγείρομεν άλλους
109ημὲν Τυδεΐδην δουρὶ κλυτὸν ηδ̓ Οδυσῆα
110ηδ̓ Αίαντα ταχὺν καὶ Φυλέος άλκιμον υἱόν.
111αλλ̓ εί τις καὶ τούσδε μετοιχόμενος καλέσειεν
112αντίθεόν τ̓ Αίαντα καὶ Ιδομενῆα άνακτα·
113τῶν γὰρ νῆες έασιν ἑκαστάτω, ου δὲ μάλ̓ εγγύς.
114αλλὰ φίλον περ εόντα καὶ αιδοῖον Μενέλαον
115νεικέσω, εί πέρ μοι νεμεσήσεαι, ου δ̓ επικεύσω
116ὡς εὕδει, σοὶ δ̓ οίῳ επέτρεψεν πονέεσθαι
117νῦν όφελεν κατὰ πάντας αριστῆας πονέεσθαι
118λισσόμενος χρειὼ γὰρ ἱκάνεται ουκέτ̓ ανεκτός
119τὸν δ̓ αῦτε προσέειπεν άναξ ανδρῶν Αγαμέμνων
120ῶ γέρον άλλοτε μέν σε καὶ αιτιάασθαι άνωγα
121πολλάκι γὰρ μεθιεῖ τε καὶ ουκ εθέλει πονέεσθαι
122ού τ̓ όκνῳ είκων ού τ̓ αφραδίῃσι νόοιο,
123αλλ̓ εμέ τ̓ εισορόων καὶ εμὴν ποτιδέγμενος ὁρμήν.
124νῦν δ̓ εμέο πρότερος μάλ̓ επέγρετο καί μοι επέστη
125τὸν μὲν εγὼ προέηκα καλήμεναι οὓς σὺ μεταλλᾷς
126αλλ̓ ίομεν κείνους δὲ κιχησόμεθα πρὸ πυλάων
127εν φυλάκεσσ̓, ἵνα γάρ σφιν επέφραδον ηγερέθεσθαι
128τὸν δ̓ ημείβετ̓ έπειτα Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ
129οὕτως ού τίς οἱ νεμεσήσεται ου δ̓ απιθήσει
130Αργείων, ὅτε κέν τιν̓ εποτρύνῃ καὶ ανώγῃ
131ὣς ειπὼν ένδυνε περὶ στήθεσσι χιτῶνα,
132ποσσὶ δ̓ ὑπὸ λιπαροῖσιν εδήσατο καλὰ πέδιλα,
133αμφὶ δ̓ άρα χλαῖναν περονήσατο φοινικόεσσαν
134διπλῆν εκταδίην, ούλη δ̓ επενήνοθε λάχνη.
135εἵλετο δ̓ άλκιμον έγχος ακαχμένον οξέϊ χαλκῷ,
136βῆ δ̓ ιέναι κατὰ νῆας Αχαιῶν χαλκοχιτώνων
137πρῶτον έπειτ̓ Οδυσῆα Διὶ μῆτιν ατάλαντον
138εξ ὕπνου ανέγειρε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ
139φθεγξάμενος τὸν δ̓ αῖψα περὶ φρένας ήλυθ̓ ιωή,
140εκ δ̓ ῆλθε κλισίης καί σφεας πρὸς μῦθον έειπε
141τίφθ̓ οὕτω κατὰ νῆας ανὰ στρατὸν οῖοι αλᾶσθε
142νύκτα δἰ αμβροσίην, ὅ τι δὴ χρειὼ τόσον ἵκει
143τὸν δ̓ ημείβετ̓ έπειτα Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ
144διογενὲς Λαερτιάδη πολυμήχαν̓ Οδυσσεῦ
145μὴ νεμέσα· τοῖον γὰρ άχος βεβίηκεν Αχαιούς
146αλλ̓ έπἐ, όφρα καὶ άλλον εγείρομεν ὅν τ̓ επέοικε
147βουλὰς βουλεύειν, ὴ φευγέμεν ηὲ μάχεσθαι
148ὣς φάθ̓, ὃ δὲ κλισίην δὲ κιὼν πολύμητις Οδυσσεὺς
149ποικίλον αμφ̓ ώμοισι σάκος θέτο, βῆ δὲ μετ̓ αυτούς.
150βὰν δ̓ επὶ Τυδεΐδην Διομήδεα τὸν δὲ κίχανον
151εκτὸς απὸ κλισίης σὺν τεύχεσιν αμφὶ δ̓ ἑταῖροι
152εὗδον, ὑπὸ κρασὶν δ̓ έχον ασπίδας έγχεα δέ σφιν
153όρθ̓ επὶ σαυρωτῆρος ελήλατο, τῆλε δὲ χαλκὸς
154λάμφ̓ ὥς τε στεροπὴ πατρὸς Διός· αυτὰρ ὅ γ̓ ἥρως
155εῦδ̓, ὑπὸ δ̓ έστρωτο ῥινὸν βοὸς αγραύλοιο,
156αυτὰρ ὑπὸ κράτεσφι τάπης τετάνυστο φαεινός
157τὸν παρστὰς ανέγειρε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ,
158λὰξ ποδὶ κινήσας, ότρυνέ τε νείκεσέ τ̓ άντην
159έγρεο Τυδέος υἱέ τί πάννυχον ὕπνον αωτεῖς
160ουκ αΐεις ὡς Τρῶες επὶ θρωσμῷ πεδίοιο
161εἵαται άγχι νεῶν, ολίγος δ̓ έτι χῶρος ερύκει
162ὣς φάθ̓, ὃ δ̓ εξ ὕπνοιο μάλα κραιπνῶς ανόρουσε,
163καί μιν φωνήσας έπεα πτερόεντα προσηύδα
164σχέτλιός εσσι γεραιέ σὺ μὲν πόνου ού ποτε λήγεις
165ού νυ καὶ άλλοι έασι νεώτεροι υἷες Αχαιῶν
166οἵ κεν έπειτα ἕκαστον εγείρειαν βασιλήων
167πάντῃ εποιχόμενοι σὺ δ̓ αμήχανός εσσι γεραιέ
168τὸν δ̓ αῦτε προσέειπε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ
169ναὶ δὴ ταῦτά γε πάντα φίλος κατὰ μοῖραν έειπες
170εισὶν μέν μοι παῖδες αμύμονες, εισὶ δὲ λαοὶ
171καὶ πολέες, τῶν κέν τις εποιχόμενος καλέσειεν
172αλλὰ μάλα μεγάλη χρειὼ βεβίηκεν Αχαιούς
173νῦν γὰρ δὴ πάντεσσιν επὶ ξυροῦ ἵσταται ακμῆς
174ὴ μάλα λυγρὸς όλεθρος Αχαιοῖς ηὲ βιῶναι.
175αλλ̓ ίθι νῦν Αίαντα ταχὺν καὶ Φυλέος υἱὸν
176άνστησον· σὺ γάρ εσσι νεώτερος· εί μ̓ ελεαίρεις.
177ὣς φάθ̓, ὃ δ̓ αμφ̓ ώμοισιν ἑέσσατο δέρμα λέοντος
178αίθωνος μεγάλοιο ποδηνεκές, εἵλετο δ̓ έγχος.
179βῆ δ̓ ιέναι, τοὺς δ̓ ένθεν αναστήσας άγεν ἥρως
180οἳ δ̓ ὅτε δὴ φυλάκεσσιν εν αγρομένοισιν έμιχθεν,
181ου δὲ μὲν εὕδοντας φυλάκων ἡγήτορας εὗρον,
182αλλ̓ εγρηγορτὶ σὺν τεύχεσιν εἵατο πάντες
183ὡς δὲ κύνες περὶ μῆλα δυσωρήσωνται εν αυλῇ
184θηρὸς ακούσαντες κρατερόφρονος, ὅς τε καθ̓ ὕλην
185έρχηται δἰ όρεσφι· πολὺς δ̓ ορυμαγδὸς επ̓ αυτῷ
186ανδρῶν ηδὲ κυνῶν, από τέ σφισιν ὕπνος όλωλεν·
187ὣς τῶν νήδυμος ὕπνος απὸ βλεφάροιιν ολώλει
188νύκτα φυλασσομένοισι κακήν· πεδίον δὲ γὰρ αιεὶ
189τετράφαθ̓, οππότ̓ επὶ Τρώων αΐοιεν ιόντων
190τοὺς δ̓ ὃ γέρων γήθησεν ιδὼν θάρσυνέ τε μύθῳ
191καί σφεας φωνήσας έπεα πτερόεντα προσηύδα
192οὕτω νῦν φίλα τέκνα φυλάσσετε μη δέ τιν̓ ὕπνος
193αἱρείτω, μὴ χάρμα γενώμεθα δυσμενέεσσιν
194ὣς ειπὼν τάφροιο διέσσυτο τοὶ δ̓ άμ̓ ἕποντο
195Αργείων βασιλῆες ὅσοι κεκλήατο βουλήν.
196τοῖς δ̓ ἅμα Μηριόνης καὶ Νέστορος αγλαὸς υἱὸς
197ήϊσαν αυτοὶ γὰρ κάλεον συμμητιάασθαι
198τάφρον δ̓ εκδιαβάντες ορυκτὴν ἑδριόωντο
199εν καθαρῷ, ὅθι δὴ νεκύων διεφαίνετο χῶρος
200πιπτόντων ὅθεν αῦτις απετράπετ̓ όβριμος Ἕκτωρ
201ολλὺς Αργείους, ὅτε δὴ περὶ νὺξ εκάλυψεν.
202ένθα καθεζόμενοι έπἐ αλλήλοισι πίφαυσκον
203τοῖσι δὲ μύθων ῆρχε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ
204ῶ φίλοι ουκ ὰν δή τις ανὴρ πεπίθοιθ̓ ἑῷ αυτοῦ
205θυμῷ τολμήεντι μετὰ Τρῶας μεγαθύμους
206ελθεῖν, εί τινά που δηΐων ἕλοι εσχατόωντα,
207ή τινά που καὶ φῆμιν ενὶ Τρώεσσι πύθοιτο,
208ἅσσά τε μητιόωσι μετὰ σφίσιν, ὴ μεμάασιν
209αῦθι μένειν παρὰ νηυσὶν απόπροθεν, ῆε πόλιν δὲ
210ὰψ αναχωρήσουσιν, επεὶ δαμάσαντό γ̓ Αχαιούς
211ταῦτά κε πάντα πύθοιτο, καὶ ὰψ εις ἡμέας έλθοι
212ασκηθής μέγα κέν οἱ ὑπουράνιον κλέος είη
213πάντας επ̓ ανθρώπους, καί οἱ δόσις έσσεται εσθλή
214ὅσσοι γὰρ νήεσσιν επικρατέουσιν άριστοι
215τῶν πάντων οἱ ἕκαστος όϊν δώσουσι μέλαιναν
216θῆλυν ὑπόρρηνον· τῇ μὲν κτέρας ουδὲν ὁμοῖον,
217αιεὶ δ̓ εν δαίτῃσι καὶ ειλαπίνῃσι παρέσται.
218ὣς έφαθ̓, οἳ δ̓ άρα πάντες ακὴν εγένοντο σιωπῇ
219τοῖσι δὲ καὶ μετέειπε βοὴν αγαθὸς Διομήδης
220Νέστορ έμ̓ οτρύνει κραδίη καὶ θυμὸς αγήνωρ
221ανδρῶν δυσμενέων δῦναι στρατὸν εγγὺς εόντων
222Τρώων· αλλ̓ εί τίς μοι ανὴρ άμ̓ ἕποιτο καὶ άλλος
223μᾶλλον θαλπωρὴ καὶ θαρσαλεώτερον έσται
224σύν τε δύ̓ ερχομένω καί τε πρὸ ὃ τοῦ ενόησεν
225ὅππως κέρδος έῃ μοῦνος δ̓ εί πέρ τε νοήσῃ
226αλλά τέ οἱ βράσσων τε νόος, λεπτὴ δέ τε μῆτις.
227ὣς έφαθ̓, οἳ δ̓ έθελον Διομήδεϊ πολλοὶ ἕπεσθαι
228ηθελέτην Αίαντε δύω θεράποντες Άρηος,
229ήθελε Μηριόνης, μάλα δ̓ ήθελε Νέστορος υἱός,
230ήθελε δ̓ Ατρεΐδης δουρικλειτὸς Μενέλαος,
231ήθελε δ̓ ὁ τλήμων Οδυσεὺς καταδῦναι ὅμιλον
232Τρώων· αιεὶ γάρ οἱ ενὶ φρεσὶ θυμὸς ετόλμα
233τοῖσι δὲ καὶ μετέειπεν άναξ ανδρῶν Αγαμέμνων
234Τυδεΐδη Διόμηδες εμῷ κεχαρισμένε θυμῷ
235τὸν μὲν δὴ ἕταρόν γ̓ αἱρήσεαι ὅν κ̓ εθέλῃσθα,
236φαινομένων τὸν άριστον, επεὶ μεμάασί γε πολλοί
237μη δὲ σύ γ̓ αιδόμενος σῇσι φρεσὶ τὸν μὲν αρείω
238καλλείπειν, σὺ δὲ χείρον̓ οπάσσεαι αιδοῖ είκων
239ες γενεὴν ὁρόων, μη δ̓ ει βασιλεύτερός εστιν
240ὣς έφατ̓, έδεισεν δὲ περὶ ξανθῷ Μενελάῳ
241τοῖς δ̓ αῦτις μετέειπε βοὴν αγαθὸς Διομήδης
242ει μὲν δὴ ἕταρόν γε κελεύετέ μ̓ αυτὸν ἑλέσθαι,
243πῶς ὰν έπειτ̓ Οδυσῆος εγὼ θείοιο λαθοίμην,
244οὗ πέρι μὲν πρόφρων κραδίη καὶ θυμὸς αγήνωρ
245εν πάντεσσι πόνοισι, φιλεῖ δέ ἑ Παλλὰς Αθήνη.
246τούτου γ̓ ἑσπομένοιο καὶ εκ πυρὸς αιθομένοιο
247άμφω νοστήσαιμεν, επεὶ περίοιδε νοῆσαι
248τὸν δ̓ αῦτε προσέειπε πολύτλας δῖος Οδυσσεύς
249Τυδεΐδη μήτ̓ άρ με μάλ̓ αίνεε μήτέ τι νείκει
250ειδόσι γάρ τοι ταῦτα μετ̓ Αργείοις αγορεύεις
251αλλ̓ ίομεν μάλα γὰρ νὺξ άνεται, εγγύθι δ̓ ηώς,
252άστρα δὲ δὴ προβέβηκε, παροίχωκεν δὲ πλέων νὺξ
253τῶν δύο μοιράων, τριτάτη δ̓ έτι μοῖρα λέλειπται.
254ὣς ειπόνθ̓ ὅπλοισιν ένι δεινοῖσιν εδύτην
255Τυδεΐδῃ μὲν δῶκε μενεπτόλεμος Θρασυμήδης
256φάσγανον άμφηκες· τὸ δ̓ ἑὸν παρὰ νηῒ λέλειπτο
257καὶ σάκος· αμφὶ δέ οἱ κυνέην κεφαλῆφιν έθηκε
258ταυρείην, άφαλόν τε καὶ άλλοφον, ἥ τε καταῖτυξ
259κέκληται, ῥύεται δὲ κάρη θαλερῶν αιζηῶν
260Μηριόνης δ̓ Οδυσῆϊ δίδου βιὸν ηδὲ φαρέτρην
261καὶ ξίφος, αμφὶ δέ οἱ κυνέην κεφαλῆφιν έθηκε
262ῥινοῦ ποιητήν πολέσιν δ̓ έντοσθεν ἱμᾶσιν
263εντέτατο στερεῶς έκτοσθε δὲ λευκοὶ οδόντες
264αργιόδοντος ὑὸς θαμέες έχον ένθα καὶ ένθα
265εῦ καὶ επισταμένως μέσσῃ δ̓ ενὶ πῖλος αρήρει
266τήν ῥά ποτ̓ εξ Ελεῶνος Αμύντορος Ορμενίδαο
267εξέλετ̓ Αυτόλυκος πυκινὸν δόμον αντιτορήσας,
268Σκάνδειαν δ̓ άρα δῶκε Κυθηρίῳ Αμφιδάμαντι
269Αμφιδάμας δὲ Μόλῳ δῶκε ξεινήϊον εῖναι,
270αυτὰρ ὃ Μηριόνῃ δῶκεν ᾧ παιδὶ φορῆναι·
271δὴ τότ̓ Οδυσσῆος πύκασεν κάρη αμφιτεθεῖσα
272τὼ δ̓ επεὶ οῦν ὅπλοισιν ένι δεινοῖσιν εδύτην,
273βάν ῥ̓ ιέναι, λιπέτην δὲ κατ̓ αυτόθι πάντας αρίστους
274τοῖσι δὲ δεξιὸν ἧκεν ερῳδιὸν εγγὺς ὁδοῖο
275Παλλὰς Αθηναίη τοὶ δ̓ ουκ ίδον οφθαλμοῖσι
276νύκτα δἰ ορφναίην, αλλὰ κλάγξαντος άκουσαν
277χαῖρε δὲ τῷ όρνιθ̓ Οδυσεύς, ηρᾶτο δ̓ Αθήνῃ
278κλῦθί μευ αιγιόχοιο Διὸς τέκος, ἥ τέ μοι αιεὶ
279εν πάντεσσι πόνοισι παρίστασαι, ου δέ σε λήθω
280κινύμενος νῦν αῦτε μάλιστά με φῖλαι Αθήνη,
281δὸς δὲ πάλιν επὶ νῆας εϋκλεῖας αφικέσθαι
282ῥέξαντας μέγα έργον, ὅ κε Τρώεσσι μελήσῃ
283δεύτερος αῦτ̓ ηρᾶτο βοὴν αγαθὸς Διομήδης
284κέκλυθι νῦν καὶ εμεῖο Διὸς τέκος Ατρυτώνη
285σπεῖό μοι ὡς ὅτε πατρὶ άμ̓ ἕσπεο Τυδέϊ δίῳ
286ες Θήβας, ὅτε τε πρὸ Αχαιῶν άγγελος ῄει.
287τοὺς δ̓ άῤ επ̓ Ασωπῷ λίπε χαλκοχίτωνας Αχαιούς,
288αυτὰρ ὃ μειλίχιον μῦθον φέρε Καδμείοισι
289κεῖσ̓· ατὰρ ὰψ απιὼν μάλα μέρμερα μήσατο έργα
290σὺν σοὶ δῖα θεά, ὅτε οἱ πρόφρασσα παρέστης
291ὣς νῦν μοι εθέλουσα παρίσταο καί με φύλασσε
292σοὶ δ̓ αῦ εγὼ ῥέξω βοῦν ῆνιν ευρυμέτωπον
293αδμήτην, ἣν ού πω ὑπὸ ζυγὸν ήγαγεν ανήρ·
294τήν τοι εγὼ ῥέξω χρυσὸν κέρασιν περιχεύας
295ὣς έφαν ευχόμενοι, τῶν δ̓ έκλυε Παλλὰς Αθήνη
296οἳ δ̓ επεὶ ηρήσαντο Διὸς κούρῃ μεγάλοιο,
297βάν ῥ̓ ίμεν ὥς τε λέοντε δύω διὰ νύκτα μέλαιναν
298ὰμ φόνον, ὰν νέκυας, διά τ̓ έντεα καὶ μέλαν αἷμα.
299ου δὲ μὲν ου δὲ Τρῶας αγήνορας είασεν Ἕκτωρ
300εὕδειν, αλλ̓ άμυδις κικλήσκετο πάντας αρίστους,
301ὅσσοι έσαν Τρώων ἡγήτορες ηδὲ μέδοντες
302τοὺς ὅ γε συγκαλέσας πυκινὴν αρτύνετο βουλήν
303τίς κέν μοι τόδε έργον ὑποσχόμενος τελέσειε
304δώρῳ έπι μεγάλῳ μισθὸς δέ οἱ άρκιος έσται
305δώσω γὰρ δίφρόν τε δύω τ̓ εριαύχενας ἵππους
306οἵ κεν άριστοι έωσι θοῇς επὶ νηυσὶν Αχαιῶν
307ὅς τίς κε τλαίη, οἷ τ̓ αυτῷ κῦδος άροιτο,
308νηῶν ωκυπόρων σχεδὸν ελθέμεν, έκ τε πυθέσθαι
309ηέ φυλάσσονται νῆες θοαὶ ὡς τὸ πάρος περ,
310ῆ ήδη χείρεσσιν υφ̓ ἡμετέρῃσι δαμέντες
311φύξιν βουλεύουσι μετὰ σφίσιν, ου δ̓ εθέλουσι
312νύκτα φυλασσέμεναι, καμάτῳ αδηκότες αινῷ.
313ὣς έφαθ̓, οἳ δ̓ άρα πάντες ακὴν εγένοντο σιωπῇ
314ῆν δέ τις εν Τρώεσσι Δόλων Ευμήδεος υἱὸς
315κήρυκος θείοιο πολύχρυσος πολύχαλκος,
316ὃς δή τοι εῖδος μὲν έην κακός, αλλὰ ποδώκης·
317αυτὰρ ὃ μοῦνος έην μετὰ πέντε κασιγνήτῃσιν
318ὅς ῥα τότε Τρωσίν τε καὶ Ἕκτορι μῦθον έειπεν
319Ἕκτορ έμ̓ οτρύνει κραδίη καὶ θυμὸς αγήνωρ
320νηῶν ωκυπόρων σχεδὸν ελθέμεν έκ τε πυθέσθαι
321αλλ̓ άγε μοι τὸ σκῆπτρον ανάσχεο, καί μοι όμοσσον
322ῆ μὲν τοὺς ἵππους τε καὶ ἅρματα ποικίλα χαλκῷ
323δωσέμεν, οἳ φορέουσιν αμύμονα Πηλεΐωνα,
324σοὶ δ̓ εγὼ ουχ ἅλιος σκοπὸς έσσομαι ου δ̓ απὸ δόξης
325τόφρα γὰρ ες στρατὸν εῖμι διαμπερὲς όφῤ ὰν ἵκωμαι
326νῆ̓ Αγαμεμνονέην, ὅθι που μέλλουσιν άριστοι
327βουλὰς βουλεύειν ὴ φευγέμεν ηὲ μάχεσθαι.
328ὣς φάθ̓, ὃ δ̓ εν χερσὶ σκῆπτρον λάβε καί οἱ όμοσσεν
329ίστω νῦν Ζεὺς αυτὸς ερίγδουπος πόσις Ἥρης
330μὴ μὲν τοῖς ἵπποισιν ανὴρ εποχήσεται άλλος
331Τρώων, αλλά σέ φημι διαμπερὲς αγλαϊεῖσθαι.
332ὣς φάτο καί ῥ̓ επίορκον επώμοσε, τὸν δ̓ ορόθυνεν
333αυτίκα δ̓ αμφ̓ ώμοισιν εβάλλετο καμπύλα τόξα,
334ἕσσατο δ̓ έκτοσθεν ῥινὸν πολιοῖο λύκοιο,
335κρατὶ δ̓ επὶ κτιδέην κυνέην, ἕλε δ̓ οξὺν άκοντα,
336βῆ δ̓ ιέναι προτὶ νῆας απὸ στρατοῦ· ου δ̓ άῤ έμελλεν
337ελθὼν εκ νηῶν ὰψ Ἕκτορι μῦθον αποίσειν
338αλλ̓ ὅτε δή ῥ̓ ἵππων τε καὶ ανδρῶν κάλλιφ̓ ὅμιλον,
339βῆ ῥ̓ αν̓ ὁδὸν μεμαώς τὸν δὲ φράσατο προσιόντα
340διογενὴς Οδυσεύς, Διομήδεα δὲ προσέειπεν
341οὗτός τις Διόμηδες απὸ στρατοῦ έρχεται ανήρ,
342ουκ οῖδ̓ ὴ νήεσσιν επίσκοπος ἡμετέρῃσιν,
343ῆ τινα συλήσων νεκύων κατατεθνηώτων.
344αλλ̓ εῶμέν μιν πρῶτα παρεξελθεῖν πεδίοιο
345τυτθόν έπειτα δέ κ̓ αυτὸν επαΐξαντες ἕλοιμεν
346καρπαλίμως ει δ̓ άμμε παραφθαίησι πόδεσσιν,
347αιεί μιν επὶ νῆας απὸ στρατόφι προτιειλεῖν
348έγχει επαΐσσων, μή πως προτὶ άστυ αλύξῃ
349ὣς άρα φωνήσαντε παρὲξ ὁδοῦ εν νεκύεσσι
350κλινθήτην ὃ δ̓ άῤ ῶκα παρέδραμεν αφραδίῃσιν
351αλλ̓ ὅτε δή ῥ̓ απέην ὅσσόν τ̓ επὶ οῦρα πέλονται
352ἡμιόνων· αἱ γάρ τε βοῶν προφερέστεραί εισιν
353ἑλκέμεναι νειοῖο βαθείης πηκτὸν άροτρον·
354τὼ μὲν επεδραμέτην, ὃ δ̓ άῤ έστη δοῦπον ακούσας
355έλπετο γὰρ κατὰ θυμὸν αποστρέψοντας ἑταίρους
356εκ Τρώων ιέναι πάλιν Ἕκτορος οτρύναντος
357αλλ̓ ὅτε δή ῥ̓ άπεσαν δουρηνεκὲς ὴ καὶ έλασσον,
358γνῶ ῥ̓ άνδρας δηΐους, λαιψηρὰ δὲ γούνατ̓ ενώμα
359φευγέμεναι τοὶ δ̓ αῖψα διώκειν ὁρμήθησαν
360ὡς δ̓ ὅτε καρχαρόδοντε δύω κύνε ειδότε θήρης
361ὴ κεμάδ̓ ηὲ λαγωὸν επείγετον εμμενὲς αιεὶ
362χῶρον αν̓ υλήενθ̓, ὃ δέ τε προθέῃσι μεμηκώς,
363ὣς τὸν Τυδεΐδης ηδ̓ ὃ πτολίπορθος Οδυσσεὺς
364λαοῦ αποτμήξαντε διώκετον εμμενὲς αιεί.
365αλλ̓ ὅτε δὴ τάχ̓ έμελλε μιγήσεσθαι φυλάκεσσι
366φεύγων ες νῆας, τότε δὴ μένος έμβαλ̓ Αθήνη
367Τυδεΐδῃ, ἵνα μή τις Αχαιῶν χαλκοχιτώνων
368φθαίη επευξάμενος βαλέειν, ὃ δὲ δεύτερος έλθοι
369δουρὶ δ̓ επαΐσσων προσέφη κρατερὸς Διομήδης
370ηὲ μέν̓ ηέ σε δουρὶ κιχήσομαι, ου δέ σέ φημι
371δηρὸν εμῆς απὸ χειρὸς αλύξειν αιπὺν όλεθρον
372ῆ ῥα καὶ έγχος αφῆκεν, ἑκὼν δ̓ ἡμάρτανε φωτός
373δεξιτερὸν δ̓ ὑπὲρ ῶμον εΰξου δουρὸς ακωκὴ
374εν γαίῃ επάγη ὃ δ̓ άῤ έστη τάρβησέν τε
375βαμβαίνων άραβος δὲ διὰ στόμα γίγνετ̓ οδόντων
376χλωρὸς ὑπαὶ δείους· τὼ δ̓ ασθμαίνοντε κιχήτην,
377χειρῶν δ̓ ἁψάσθην ὃ δὲ δακρύσας έπος ηύδα
378ζωγρεῖτ̓, αυτὰρ εγὼν εμὲ λύσομαι έστι γὰρ ένδον
379χαλκός τε χρυσός τε πολύκμητός τε σίδηρος,
380τῶν κ̓ ύμμιν χαρίσαιτο πατὴρ απερείσἰ άποινα
381εί κεν εμὲ ζωὸν πεπύθοιτ̓ επὶ νηυσὶν Αχαιῶν
382τὸν δ̓ απαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Οδυσσεύς
383θάρσει, μη δέ τί τοι θάνατος καταθύμιος έστω
384αλλ̓ άγε μοι τόδε ειπὲ καὶ ατρεκέως κατάλεξον
385πῇ δὴ οὕτως επὶ νῆας απὸ στρατοῦ έρχεαι οἷος
386νύκτα δἰ ορφναίην, ὅτε θ̓ εὕδουσι βροτοὶ άλλοι
387ή τινα συλήσων νεκύων κατατεθνηώτων;
388ῆ σ̓ Ἕκτωρ προέηκε διασκοπιᾶσθαι ἕκαστα
389νῆας έπι γλαφυράς; ῆ σ̓ αυτὸν θυμὸς ανῆκε
390τὸν δ̓ ημείβετ̓ έπειτα Δόλων, ὑπὸ δ̓ έτρεμε γυῖα
391πολλῇσίν μ̓ άτῃσι παρὲκ νόον ήγαγεν Ἕκτωρ,
392ὅς μοι Πηλεΐωνος αγαυοῦ μώνυχας ἵππους
393δωσέμεναι κατένευσε καὶ ἅρματα ποικίλα χαλκῷ,
394ηνώγει δέ μ̓ ιόντα θοὴν διὰ νύκτα μέλαιναν
395ανδρῶν δυσμενέων σχεδὸν ελθέμεν, έκ τε πυθέσθαι
396ηὲ φυλάσσονται νῆες θοαὶ ὡς τὸ πάρος περ,
397ῆ ήδη χείρεσσιν υφ̓ ἡμετέρῃσι δαμέντες
398φύξιν βουλεύουσι μετὰ σφίσιν, ου δ̓ εθέλουσι
399νύκτα φυλασσέμεναι, καμάτῳ αδηκότες αινῷ.
400τὸν δ̓ επιμειδήσας προσέφη πολύμητις Οδυσσεύς
401ῆ ῥά νύ τοι μεγάλων δώρων επεμαίετο θυμὸς
402ἵππων Αιακίδαο δαΐφρονος· οἳ δ̓ αλεγεινοὶ
403ανδράσι γε θνητοῖσι δαμήμεναι ηδ̓ οχέεσθαι
404άλλῳ γ̓ ὴ Αχιλῆϊ, τὸν αθανάτη τέκε μήτηρ.
405αλλ̓ άγε μοι τόδε ειπὲ καὶ ατρεκέως κατάλεξον
406ποῦ νῦν δεῦρο κιὼν λίπες Ἕκτορα ποιμένα λαῶν
407ποῦ δέ οἱ έντεα κεῖται αρήϊα, ποῦ δέ οἱ ἵπποι;
408πῶς δαὶ τῶν άλλων Τρώων φυλακαί τε καὶ ευναί;
409ἅσσά τε μητιόωσι μετὰ σφίσιν, ὴ μεμάασιν
410αῦθι μένειν παρὰ νηυσὶν απόπροθεν, ῆε πόλιν δὲ
411ὰψ αναχωρήσουσιν, επεὶ δαμάσαντό γ̓ Αχαιούς
412τὸν δ̓ αῦτε προσέειπε Δόλων Ευμήδεος υἱός·
413τοὶ γὰρ εγώ τοι ταῦτα μάλ̓ ατρεκέως καταλέξω
414Ἕκτωρ μὲν μετὰ τοῖσιν, ὅσοι βουληφόροι εισί,
415βουλὰς βουλεύει θείου παρὰ σήματι Ίλου
416νόσφιν απὸ φλοίσβου φυλακὰς δ̓ ἃς είρεαι ἥρως
417ού τις κεκριμένη ῥύεται στρατὸν ου δὲ φυλάσσει
418ὅσσαι μὲν Τρώων πυρὸς εσχάραι, οἷσιν ανάγκη
419οἷ δ̓ εγρηγόρθασι φυλασσέμεναί τε κέλονται
420αλλήλοις· ατὰρ αῦτε πολύκλητοι επίκουροι
421εὕδουσι Τρωσὶν γὰρ επιτραπέουσι φυλάσσειν
422ου γάρ σφιν παῖδες σχεδὸν εἵαται ου δὲ γυναῖκες.
423τὸν δ̓ απαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Οδυσσεύς
424πῶς γὰρ νῦν Τρώεσσι μεμιγμένοι ἱπποδάμοισιν
425εύδουσ̓ ῆ απάνευθε δίειπέ μοι όφρα δαείω
426τὸν δ̓ ημείβετ̓ έπειτα Δόλων Ευμήδεος υἱός·
427τοὶ γὰρ εγὼ καὶ ταῦτα μάλ̓ ατρεκέως καταλέξω
428πρὸς μὲν ἁλὸς Κᾶρες καὶ Παίονες αγκυλότοξοι
429καὶ Λέλεγες καὶ Καύκωνες δῖοί τε Πελασγοί,
430πρὸς Θύμβρης δ̓ έλαχον Λύκιοι Μυσοί τ̓ αγέρωχοι
431καὶ Φρύγες ἱππόμαχοι καὶ Μῄονες ἱπποκορυσταί.
432αλλὰ τί ὴ εμὲ ταῦτα διεξερέεσθε ἕκαστα
433ει γὰρ δὴ μέματον Τρώων καταδῦναι ὅμιλον
434Θρήϊκες οῖδ̓ απάνευθε νεήλυδες έσχατοι άλλων·
435εν δέ σφιν Ῥῆσος βασιλεὺς πάϊς Ηϊονῆος.
436τοῦ δὴ καλλίστους ἵππους ίδον ηδὲ μεγίστους
437λευκότεροι χιόνος, θείειν δ̓ ανέμοισιν ὁμοῖοι·
438ἅρμα δέ οἱ χρυσῷ τε καὶ αργύρῳ εῦ ήσκηται
439τεύχεα δὲ χρύσεια πελώρια θαῦμα ιδέσθαι
440ήλυθ̓ έχων· τὰ μὲν ού τι καταθνητοῖσιν έοικεν
441άνδρεσσιν φορέειν, αλλ̓ αθανάτοισι θεοῖσιν.
442αλλ̓ εμὲ μὲν νῦν νηυσὶ πελάσσετον ωκυπόροισιν,
443ηέ με δήσαντες λίπετ̓ αυτόθι νηλέϊ δεσμῷ,
444όφρά κεν έλθητον καὶ πειρηθῆτον εμεῖο
445ηὲ κατ̓ αῖσαν έειπον εν ὑμῖν, ῆε καὶ ουκί.
446τὸν δ̓ άῤ ὑπόδρα ιδὼν προσέφη κρατερὸς Διομήδης
447μὴ δή μοι φύξίν γε Δόλων εμβάλλεο θυμῷ
448εσθλά περ αγγείλας, επεὶ ἵκεο χεῖρας ες ἁμάς.
449ει μὲν γάρ κέ σε νῦν απολύσομεν ηὲ μεθῶμεν,
450ῆ τε καὶ ὕστερον εῖσθα θοὰς επὶ νῆας Αχαιῶν
451ηὲ διοπτεύσων ὴ εναντίβιον πολεμίξων
452ει δέ κ̓ εμῇς ὑπὸ χερσὶ δαμεὶς απὸ θυμὸν ολέσσῃς,
453ουκέτ̓ έπειτα σὺ πῆμά ποτ̓ έσσεαι Αργείοισιν
454ῆ, καὶ ὃ μέν μιν έμελλε γενείου χειρὶ παχείῃ
455ἁψάμενος λίσσεσθαι, ὃ δ̓ αυχένα μέσσον έλασσε
456φασγάνῳ αΐξας, απὸ δ̓ άμφω κέρσε τένοντε
457φθεγγομένου δ̓ άρα τοῦ γε κάρη κονίῃσιν εμίχθη
458τοῦ δ̓ απὸ μὲν κτιδέην κυνέην κεφαλῆφιν ἕλοντο
459καὶ λυκέην καὶ τόξα παλίντονα καὶ δόρυ μακρόν
460καὶ τά γ̓ Αθηναίῃ ληΐτιδι δῖος Οδυσσεὺς
461υψόσ̓ ανέσχεθε χειρὶ καὶ ευχόμενος έπος ηύδα
462χαῖρε θεὰ τοῖσδεσσι σὲ γὰρ πρώτην εν Ολύμπῳ
463πάντων αθανάτων επιδωσόμεθ̓ αλλὰ καὶ αῦτις
464πέμψον επὶ Θρῃκῶν ανδρῶν ἵππους τε καὶ ευνάς
465ὣς άῤ εφώνησεν, καὶ απὸ ἕθεν υψόσ̓ αείρας
466θῆκεν ανὰ μυρίκην δέελον δ̓ επὶ σῆμά τ̓ έθηκε
467συμμάρψας δόνακας μυρίκης τ̓ εριθηλέας όζους,
468μὴ λάθοι αῦτις ιόντε θοὴν διὰ νύκτα μέλαιναν
469τὼ δὲ βάτην προτέρω διά τ̓ έντεα καὶ μέλαν αἷμα,
470αῖψα δ̓ επὶ Θρῃκῶν ανδρῶν τέλος ἷξον ιόντες
471οἳ δ̓ εὗδον καμάτῳ αδηκότες, έντεα δέ σφιν
472καλὰ παῤ αυτοῖσι χθονὶ κέκλιτο εῦ κατὰ κόσμον
473τριστοιχί παρὰ δέ σφιν ἑκάστῳ δίζυγες ἵπποι.
474Ῥῆσος δ̓ εν μέσῳ εὗδε, παῤ αυτῷ δ̓ ωκέες ἵπποι
475εξ επιδιφριάδος πυμάτης ἱμᾶσι δέδεντο
476τὸν δ̓ Οδυσεὺς προπάροιθεν ιδὼν Διομήδεϊ δεῖξεν
477οὗτός τοι Διόμηδες ανήρ, οὗτοι δέ τοι ἵπποι,
478οὓς νῶϊν πίφαυσκε Δόλων ὃν επέφνομεν ἡμεῖς.
479αλλ̓ άγε δὴ πρόφερε κρατερὸν μένος ου δέ τί σε χρὴ
480ἑστάμεναι μέλεον σὺν τεύχεσιν, αλλὰ λύ̓ ἵππους
481ηὲ σύ γ̓ άνδρας έναιρε, μελήσουσιν δ̓ εμοὶ ἵπποι
482ὣς φάτο, τῷ δ̓ έμπνευσε μένος γλαυκῶπις Αθήνη,
483κτεῖνε δ̓ επιστροφάδην τῶν δὲ στόνος όρνυτ̓ αεικὴς
484άορι θεινομένων, ερυθαίνετο δ̓ αἵματι γαῖα
485ὡς δὲ λέων μήλοισιν ασημάντοισιν επελθὼν
486αίγεσιν ὴ οΐεσσι κακὰ φρονέων ενορούσῃ,
487ὣς μὲν Θρήϊκας άνδρας επῴχετο Τυδέος υἱὸς
488όφρα δυώδεκ̓ έπεφνεν· ατὰρ πολύμητις Οδυσσεὺς
489ὅν τινα Τυδεΐδης άορι πλήξειε παραστὰς
490τὸν δ̓ Οδυσεὺς μετόπισθε λαβὼν ποδὸς εξερύσασκε,
491τὰ φρονέων κατὰ θυμὸν ὅπως καλλίτριχες ἵπποι
492ῥεῖα διέλθοιεν μη δὲ τρομεοίατο θυμῷ
493νεκροῖς αμβαίνοντες· αήθεσσον γὰρ έτ̓ αυτῶν
494αλλ̓ ὅτε δὴ βασιλῆα κιχήσατο Τυδέος υἱός,
495τὸν τρισκαιδέκατον μελιηδέα θυμὸν απηύρα
496ασθμαίνοντα κακὸν γὰρ όναρ κεφαλῆφιν επέστη
497τὴν νύκτ̓ Οινεΐδαο πάϊς διὰ μῆτιν Αθήνης.
498τόφρα δ̓ άῤ ὃ τλήμων Οδυσεὺς λύε μώνυχας ἵππους,
499σὺν δ̓ ήειρεν ἱμᾶσι καὶ εξήλαυνεν ὁμίλου
500τόξῳ επιπλήσσων, επεὶ ου μάστιγα φαεινὴν
501ποικίλου εκ δίφροιο νοήσατο χερσὶν ἑλέσθαι
502ῥοίζησεν δ̓ άρα πιφαύσκων Διομήδεϊ δίῳ
503αυτὰρ ὃ μερμήριζε μένων ὅ τι κύντατον ἕρδοι,
504ὴ ὅ γε δίφρον ἑλών, ὅθι ποικίλα τεύχἐ έκειτο,
505ῥυμοῦ εξερύοι ὴ εκφέροι υψόσ̓ αείρας,
506ῆ έτι τῶν πλεόνων Θρῃκῶν απὸ θυμὸν ἕλοιτο
507εἷος ὃ ταῦθ̓ ὥρμαινε κατὰ φρένα, τόφρα δ̓ Αθήνη
508εγγύθεν ἱσταμένη προσέφη Διομήδεα δῖον
509νόστου δὴ μνῆσαι μεγαθύμου Τυδέος υἱὲ
510νῆας έπι γλαφυράς, μὴ καὶ πεφοβημένος έλθῃς,
511μή πού τις καὶ Τρῶας εγείρῃσιν θεὸς άλλος
512ὣς φάθ̓, ὃ δὲ ξυνέηκε θεᾶς όπα φωνησάσης,
513καρπαλίμως δ̓ ἵππων επεβήσετο κόψε δ̓ Οδυσσεὺς
514τόξῳ τοὶ δ̓ επέτοντο θοὰς επὶ νῆας Αχαιῶν
515ου δ̓ αλαοσκοπιὴν εῖχ̓ αργυρότοξος Απόλλων
516ὡς ίδ̓ Αθηναίην μετὰ Τυδέος υἱὸν ἕπουσαν
517τῇ κοτέων Τρώων κατεδύσετο πουλὺν ὅμιλον,
518ῶρσεν δὲ Θρῃκῶν βουληφόρον Ἱπποκόωντα
519Ῥήσου ανεψιὸν εσθλόν· ὃ δ̓ εξ ὕπνου ανορούσας
520ὡς ίδε χῶρον ερῆμον, όθ̓ ἕστασαν ωκέες ἵπποι,
521άνδράς τ̓ ασπαίροντας εν αργαλέῃσι φονῇσιν,
522ῴμωξέν τ̓ άῤ έπειτα φίλον τ̓ ονόμηνεν ἑταῖρον
523Τρώων δὲ κλαγγή τε καὶ άσπετος ῶρτο κυδοιμὸς
524θυνόντων άμυδις θηεῦντο δὲ μέρμερα έργα
525όσσ̓ άνδρες ῥέξαντες έβαν κοίλας επὶ νῆας
526οἳ δ̓ ὅτε δή ῥ̓ ἵκανον ὅθι σκοπὸν Ἕκτορος έκταν,
527ένθ̓ Οδυσεὺς μὲν έρυξε Διῒ φίλος ωκέας ἵππους,
528Τυδεΐδης δὲ χαμᾶζε θορὼν έναρα βροτόεντα
529εν χείρεσσ̓ Οδυσῆϊ τίθει, επεβήσετο δ̓ ἵππων
530μάστιξεν δ̓ ἵππους, τὼ δ̓ ουκ αέκοντε πετέσθην
531νῆας έπι γλαφυράς τῇ γὰρ φίλον έπλετο θυμῷ.
532Νέστωρ δὲ πρῶτος κτύπον άϊε φώνησέν τε
533ῶ φίλοι Αργείων ἡγήτορες ηδὲ μέδοντες
534ψεύσομαι, ῆ έτυμον ερέω; κέλεται δέ με θυμός.
535ἵππων μ̓ ωκυπόδων αμφὶ κτύπος ούατα βάλλει
536αὶ γὰρ δὴ Οδυσεύς τε καὶ ὃ κρατερὸς Διομήδης
537ῶδ̓ άφαρ εκ Τρώων ελασαίατο μώνυχας ἵππους
538αλλ̓ αινῶς δείδοικα κατὰ φρένα μή τι πάθωσιν
539Αργείων οἳ άριστοι ὑπὸ Τρώων ορυμαγδοῦ
540ού πω πᾶν είρητο έπος ότ̓ άῤ ήλυθον αυτοί
541καί ῥ̓ οἳ μὲν κατέβησαν επὶ χθόνα, τοὶ δὲ χαρέντες
542δεξιῇ ησπάζοντο έπεσσί τε μειλιχίοισι
543πρῶτος δ̓ εξερέεινε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ
544είπ̓ άγε μ̓ ῶ πολύαιν̓ Οδυσεῦ μέγα κῦδος Αχαιῶν
545ὅππως τοῦσδ̓ ἵππους λάβετον καταδύντες ὅμιλον
546Τρώων, ῆ τίς σφωε πόρεν θεὸς αντιβολήσας.
547αινῶς ακτίνεσσιν εοικότες ηελίοιο.
548αιεὶ μὲν Τρώεσσ̓ επιμίσγομαι, ου δέ τί φημι
549μιμνάζειν παρὰ νηυσὶ γέρων περ εὼν πολεμιστής
550αλλ̓ ού πω τοίους ἵππους ίδον ου δὲ νόησα
551αλλά τιν̓ ύμμ̓ οΐω δόμεναι θεὸν αντιάσαντα
552αμφοτέρω γὰρ σφῶϊ φιλεῖ νεφεληγερέτα Ζεὺς
553κούρη τ̓ αιγιόχοιο Διὸς γλαυκῶπις Αθήνη.
554τὸν δ̓ απαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Οδυσσεύς
555ῶ Νέστορ Νηληϊάδη μέγα κῦδος Αχαιῶν
556ῥεῖα θεός γ̓ εθέλων καὶ αμείνονας ηέ περ οἵδε
557ἵππους δωρήσαιτ̓, επεὶ ὴ πολὺ φέρτεροί εισιν.
558ἵπποι δ̓ οἵδε γεραιὲ νεήλυδες οὓς ερεείνεις
559Θρηΐκιοι· τὸν δέ σφιν άνακτ̓ αγαθὸς Διομήδης
560έκτανε, πὰρ δ̓ ἑτάρους δυοκαίδεκα πάντας αρίστους.
561τὸν τρισκαιδέκατον σκοπὸν εἵλομεν εγγύθι νηῶν,
562τόν ῥα διοπτῆρα στρατοῦ έμμεναι ἡμετέροιο
563Ἕκτωρ τε προέηκε καὶ άλλοι Τρῶες αγαυοί
564ὣς ειπὼν τάφροιο διήλασε μώνυχας ἵππους
565καγχαλόων ἅμα δ̓ άλλοι ίσαν χαίροντες Αχαιοί
566οἳ δ̓ ὅτε Τυδεΐδεω κλισίην εύτυκτον ἵκοντο,
567ἵππους μὲν κατέδησαν εϋτμήτοισιν ἱμᾶσι
568φάτνῃ εφ̓ ἱππείῃ, ὅθι περ Διομήδεος ἵπποι
569ἕστασαν ωκύποδες μελιηδέα πυρὸν έδοντες
570νηῒ δ̓ ενὶ πρυμνῇ έναρα βροτόεντα Δόλωνος
571θῆκ̓ Οδυσεύς, όφῤ ἱρὸν ετοιμασσαίατ̓ Αθήνῃ
572αυτοὶ δ̓ ἱδρῶ πολλὸν απενίζοντο θαλάσσῃ
573εσβάντες κνήμας τε ιδὲ λόφον αμφί τε μηρούς
574αυτὰρ επεί σφιν κῦμα θαλάσσης ἱδρῶ πολλὸν
575νίψεν απὸ χρωτὸς καὶ ανέψυχθεν φίλον ῆτορ,
576ές ῥ̓ ασαμίνθους βάντες εϋξέστας λούσαντο
577τὼ δὲ λοεσσαμένω καὶ αλειψαμένω λίπ̓ ελαίῳ
578δείπνῳ εφιζανέτην, απὸ δὲ κρητῆρος Αθήνῃ
579πλείου αφυσσόμενοι λεῖβον μελιηδέα οῖνον