Sophocles

Ajax    —    Αἴας

1 αεὶ μέν, ῶ παῖ Λαρτίου, δέδορκά σε
2πεῖράν τιν᾽ εχθρῶν ἁρπάσαι θηρώμενον
3καὶ νῦν επὶ σκηναῖς σε ναυτικαῖς ὁρῶ
4Αίαντος, ένθα τάξιν εσχάτην έχει,
5πάλαι κυνηγετοῦντα καὶ μετρούμενον
6ίχνη τὰ κείνου νεοχάραχθ᾽, ὅπως ίδῃς
7είτ᾽ ένδον είτ᾽ ουκ ένδον. εῦ δέ σ᾽ εκφέρει
8κυνὸς Λακαίνης ὥς τις εύρινος βάσις.
9ένδον γὰρ ἁνὴρ άρτι τυγχάνει, κάρα
10στάζων ἱδρῶτι καὶ χέρας ξιφοκτόνους
11καί σ᾽ ουδὲν είσω τῆσδε παπταίνειν πύλης
12έτ᾽ έργον εστίν, εννέπειν δ᾽ ὅτου χάριν
13σπουδὴν έθου τήνδ᾽, ὡς παρ᾽ ειδυίας μάθῃς
14ῶ φθέγμ᾽ Αθάνας, φιλτάτης εμοὶ θεῶν,
15ὡς ευμαθές σου, κἂν άποπτος ῇς ὅμως,
16φώνημ᾽ ακούω καὶ ξυναρπάζω φρενὶ
17χαλκοστόμου κώδωνος ὡς Τυρσηνικῆς.
18καὶ νῦν επέγνως εῦ μ᾽ επ᾽ ανδρὶ δυσμενεῖ
19βάσιν κυκλοῦντ᾽, Αίαντι τῷ σακεσφόρῳ
20κεῖνον γάρ, ουδέν᾽ άλλον, ιχνεύω πάλαι
21νυκτὸς γὰρ ἡμᾶς τῆσδε πρᾶγος άσκοπον
22έχει περάνας, είπερ είργασται τάδε
23ίσμεν γὰρ ουδὲν τρανές, αλλ᾽ αλώμεθα
24κἀγὼ ᾽ θελοντὴς τῷδ᾽ ὑπεζύγην πόνῳ
25εφθαρμένας γὰρ αρτίως εὑρίσκομεν
26λείας ἁπάσας καὶ κατηναρισμένας
27εκ χειρὸς αυτοῖς ποιμνίων επιστάταις
28τήνδ᾽ οῦν εκείνῳ πᾶς τις αιτίαν νέμει
29καί μοί τις οπτὴρ αυτὸν εισιδὼν μόνον
30πηδῶντα πεδία σὺν νεορράντῳ ξίφει
31φράζει τε κἀδήλωσεν: ευθέως δ᾽ εγὼ
32κατ᾽ ίχνος ᾴσσω, καὶ τὰ μὲν σημαίνομαι,
33τὰ δ᾽ εκπέπληγμαι κοὐκ έχω μαθεῖν ὅτου.
34καιρὸν δ᾽ εφήκεις πάντα γὰρ τά τ᾽ οῦν πάρος
35τά τ᾽ εισέπειτα σῇ κυβερνῶμαι χερί
36έγνων, Οδυσσεῦ, καὶ πάλαι φύλαξ έβην
37τῇ σῇ πρόθυμος εις ὁδὸν κυναγίᾳ
38ῆ καί, φίλη δέσποινα, πρὸς καιρὸν πονῶ
39ὡς έστιν ανδρὸς τοῦδε τἄργα ταῦτά σοι.
40καὶ πρὸς τί δυσλόγιστον ὧδ᾽ ῇξεν χέρα
41χόλῳ βαρυνθεὶς τῶν Αχιλλείων ὅπλων.
42τί δῆτα ποίμναις τήνδ᾽ επεμπίπτει βάσιν
43δοκῶν εν ὑμῖν χεῖρα χραίνεσθαι φόνῳ.
44ῆ καὶ τὸ βούλευμ᾽ ὡς επ᾽ Αργείοις τόδ᾽ ῆν
45κἂν εξεπράξατ᾽, ει κατημέλησ᾽ εγώ
46ποίαισι τόλμαις ταῖσδε καὶ φρενῶν θράσει;
47νύκτωρ εφ᾽ ὑμᾶς δόλιος ὁρμᾶται μόνος
48ῆ καὶ παρέστη κἀπὶ τέρμ᾽ αφίκετο;
49καὶ δὴ ᾽ πὶ δισσαῖς ῆν στρατηγίσιν πύλαις
50καὶ πῶς επέσχε χεῖρα μαιμῶσαν φόνου
51εγώ σφ᾽ απείργω, δυσφόρους επ᾽ όμμασι
52γνώμας βαλοῦσα τῆς ανηκέστου χαρᾶς,
53καὶ πρός τε ποίμνας εκτρέπω σύμμικτά τε
54λείας άδαστα βουκόλων φρουρήματα
55ένθ᾽ εισπεσὼν έκειρε πολύκερων φόνον
56κύκλῳ ῥαχίζων κἀδόκει μὲν έσθ᾽ ὅτε
57δισσοὺς Ατρείδας αυτόχειρ κτείνειν έχων,
58ὅτ᾽ άλλοτ᾽ άλλον εμπίτνων στρατηλατῶν.
59εγὼ δὲ φοιτῶντ᾽ άνδρα μανιάσιν νόσοις
60ώτρυνον, εισέβαλλον εις ἕρκη κακά
61κἄπειτ᾽ επειδὴ τοῦδ᾽ ελώφησεν πόνου,
62τοὺς ζῶντας αῦ δεσμοῖσι συνδήσας βοῶν
63ποίμνας τε πάσας εις δόμους κομίζεται,
64ὡς άνδρας, ουχ ὡς εύκερων άγραν έχων,
65καὶ νῦν κατ᾽ οίκους συνδέτους αικίζεται.
66δείξω δὲ καὶ σοὶ τήνδε περιφανῆ νόσον,
67ὡς πᾶσιν Αργείοισιν εισιδὼν θροῇς
68θαρσῶν δὲ μίμνε μη δὲ συμφορὰν δέχου
69τὸν άνδρ᾽ εγὼ γὰρ ομμάτων αποστρόφους
70αυγὰς απείρξω σὴν πρόσοψιν εισιδεῖν
71οὗτος, σὲ τὸν τὰς αιχμαλωτίδας χέρας
72δεσμοῖς απευθύνοντα προσμολεῖν καλῶ
73Αίαντα φωνῶ στεῖχε δωμάτων πάρος
74τί δρᾷς, Αθάνα μηδαμῶς σφ᾽ έξω κάλει.
75ου σῖγ᾽ ανέξει μη δὲ δειλίαν αρεῖ
76μὴ πρὸς θεῶν, αλλ᾽ ένδον αρκείτω μένων.
77τί μὴ γένηται πρόσθεν ουκ ανὴρ ὅδ᾽ ῆν
78εχθρός γε τῷδε τἀνδρὶ καὶ τανῦν έτι.
79ούκουν γέλως ἥδιστος εις εχθροὺς γελᾶν;
80εμοὶ μὲν αρκεῖ τοῦτον εν δόμοις μένειν
81μεμηνότ᾽ άνδρα περιφανῶς οκνεῖς ιδεῖν
82φρονοῦντα γάρ νιν ουκ ὰν εξέστην όκνῳ
83αλλ᾽ ου δὲ νῦν σε μὴ παρόντ᾽ ίδῃ πέλας
84πῶς, είπερ οφθαλμοῖς γε τοῖς αυτοῖς ὁρᾷ;
85εγὼ σκοτώσω βλέφαρα καὶ δεδορκότα
86γένοιτο μέντἂν πᾶν θεοῦ τεχνωμένου
87σίγα νυν ἑστὼς καὶ μέν᾽ ὡς κυρεῖς έχων
88μένοιμ᾽ άν ήθελον δ᾽ ὰν εκτὸς ὼν τυχεῖν
89ῶ οὕτος, Αίας, δεύτερόν σε προσκαλῶ
90τί βαιὸν οὕτως εντρέπει τῆς συμμάχου
91ῶ χαῖρ᾽ Αθάνα, χαῖρε Διογενὲς τέκνον,
92ὡς εῦ παρέστης καί σε παγχρύσοις εγὼ
93στέψω λαφύροις τῆσδε τῆς άγρας χάριν
94καλῶς έλεξας αλλ᾽ εκεῖνό μοι φράσον,
95έβαψας έγχος εῦ πρὸς Αργείων στρατῷ
96κόμπος πάρεστι κοὐκ απαρνοῦμαι τὸ μή.
97ῆ καὶ πρὸς Ατρείδαισιν ῄχμασας χέρα
98ὥστ᾽ ούποτ᾽ Αίανθ᾽ οἵδ᾽ ατιμάσουσ᾽ έτι.
99τεθνᾶσιν άνδρες, ὡς τὸ σὸν ξυνῆκ᾽ εγώ
100θανόντες ήδη τἄμ᾽ αφαιρείσθων ὅπλα
101εῖεν, τί γὰρ δὴ παῖς ὁ τοῦ Λαερτίου,
102ποῦ σοι τύχης ἕστηκεν; ὴ πέφευγέ σε
103ῆ τοὐπίτριπτον κίναδος εξήρου μ᾽ ὅπου;
104 έγωγ᾽ : Οδυσσέα τὸν σὸν ενστάτην λέγω.
105ἥδιστος, ῶ δέσποινα, δεσμώτης έσω
106θακεῖ θανεῖν γὰρ αυτὸν ού τί πω θέλω
107πρὶν ὰν τί δράσῃς ὴ τί κερδάνῃς πλέον;
108πρὶν ὰν δεθεὶς πρὸς κίον᾽ ἑρκείου στέγης.
109τί δῆτα τὸν δύστηνον εργάσει κακόν
110μάστιγι πρῶτον νῶτα φοινιχθεὶς θάνῃ.
111μὴ δῆτα τὸν δύστηνον ὧδέ γ᾽ αικίσῃ
112χαίρειν, Αθάνα, τἄλλ᾽ εγώ σ᾽ εφίεμαι
113κεῖνος δὲ τίσει τήνδε κοὐκ άλλην δίκην.
114σὺ δ᾽ οῦν, επειδὴ τέρψις ἥδε σοι τὸ δρᾶν,
115χρῶ χειρί, φείδου μηδὲν ὧνπερ εννοεῖς.
116χωρῶ πρὸς έργον σοὶ δὲ τοῦτ᾽ εφίεμαι,
117τοιάνδ᾽ αεί μοι σύμμαχον παρεστάναι.
118ὁρᾷς, Οδυσσεῦ, τὴν θεῶν ισχὺν ὅση;
119τούτου τίς άν σοι τἀνδρὸς ὴ προνούστερος
120ὴ δρᾶν αμείνων ηὑρέθη τὰ καίρια
121εγὼ μὲν ουδέν᾽ οῖδ᾽ εποικτίρω δέ νιν
122δύστηνον έμπας, καίπερ όντα δυσμενῆ,
123ὁθούνεκ᾽ άτῃ συγκατέζευκται κακῇ,
124ουδὲν τὸ τούτου μᾶλλον ὴ τοὐμὸν σκοπῶν:
125ὁρῶ γὰρ ἡμᾶς ουδὲν όντας άλλο πλὴν
126είδωλ᾽ ὅσοιπερ ζῶμεν ὴ κούφην σκιάν
127τοιαῦτα τοίνυν εισορῶν ὑπέρκοπον
128μηδέν ποτ᾽ είπῃς αυτὸς εις θεοὺς έπος,
129μη δ᾽ όγκον άρῃ μηδέν᾽, εί τινος πλέον
130ὴ χειρὶ βρίθεις ὴ μακροῦ πλούτου βάθει
131ὡς ἡμέρα κλίνει τε κἀνάγει πάλιν
132ἅπαντα τἀνθρώπεια: τοὺς δὲ σώφρονας
133θεοὶ φιλοῦσι καὶ στυγοῦσι τοὺς κακούς
134Τελαμώνιε παῖ, τῆς αμφιρύτου
135Σαλαμῖνος έχων βάθρον αγχιάλου,
136σὲ μὲν εῦ πράσσοντ᾽ επιχαίρω
137σὲ δ᾽ ὅταν πληγὴ Διὸς ὴ ζαμενὴς
138λόγος εκ Δαναῶν κακόθρους επιβῇ,
139μέγαν όκνον έχω καὶ πεφόβημαι
140πτηνῆς ὡς όμμα πελείας.
141ὡς καὶ τῆς νῦν φθιμένης νυκτὸς
142μεγάλοι θόρυβοι κατέχουσ᾽ ἡμᾶς
143επὶ δυσκλείᾳ, σὲ τὸν ἱππομανῆ
144λειμῶν᾽ επιβάντ᾽ ολέσαι Δαναῶν
145βοτὰ καὶ λείαν,
146ἥπερ δορίληπτος έτ᾽ ῆν λοιπή,
147κτείνοντ᾽ αίθωνι σιδήρῳ
148τοιούσδε λόγους ψιθύρους πλάσσων
149εις ῶτα φέρει πᾶσιν Οδυσσεύς,
150καὶ σφόδρα πείθει περὶ γὰρ σοῦ νῦν
151εύπειστα λέγει, καὶ πᾶς ὁ κλύων
152τοῦ λέξαντος χαίρει μᾶλλον
153τοῖς σοῖς άχεσιν καθυβρίζων
154τῶν γὰρ μεγάλων ψυχῶν ἱεὶς
155ουκ ὰν ἁμάρτοις κατὰ δ᾽ άν τις εμοῦ
156τοιαῦτα λέγων ουκ ὰν πείθοι
157πρὸς γὰρ τὸν έχονθ᾽ ὁ φθόνος ἕρπει
158καίτοι σμικροὶ μεγάλων χωρὶς
159σφαλερὸν πύργου ῥῦμα πέλονται
160μετὰ γὰρ μεγάλων βαιὸς άριστ᾽ ὰν
161καὶ μέγας ορθοῖθ᾽ ὑπὸ μικροτέρων.
162αλλ᾽ ου δυνατὸν τοὺς ανοήτους
163τούτων γνώμας προδιδάσκειν.
164ὑπὸ τοιούτων ανδρῶν θορυβεῖ
165χἠμεῖς ουδὲν σθένομεν πρὸς ταῦτ᾽
166απαλέξασθαι σοῦ χωρίς, άναξ.
167αλλ᾽ ὅτε γὰρ δὴ τὸ σὸν όμμ᾽ απέδραν,
168παταγοῦσιν ἅπερ πτηνῶν αγέλαι:
169μέγαν αιγυπιὸν δ᾽ ὑποδείσαντες
170τάχ᾽ ὰν εξαίφνης, ει σὺ φανείης,
171σιγῇ πτήξειαν άφωνοι
172ῆ ῥά σε Ταυροπόλα Διὸς Άρτεμις -
173ῶ μεγάλα φάτις, ῶ
174μᾶτερ αισχύνας εμᾶς -
175ὥρμασε πανδάμους επὶ βοῦς αγελαίας,
176ῆ πού τινος νίκας ακάρπωτον χάριν,
177ή ῥα κλυτῶν ενάρων
178ψευσθεῖσ᾽, αδώροις, είτ᾽ ελαφαβολίας
179ὴ χαλκοθώραξ μή τιν᾽ Ενυάλιος
180μομφὰν έχων ξυνοῦ δορὸς εννυχίοις
181μαχαναῖς ετίσατο λώβαν
182ού ποτε γὰρ φρενόθεν γ᾽ επ᾽ αριστερά,
183παῖ Τελαμῶνος, έβας
184τόσσον, εν ποίμναις πίτνων
186ἥκοι γὰρ ὰν θεία νόσος αλλ᾽ απερύκοι
187καὶ Ζεὺς κακὰν καὶ Φοῖβος Αργείων φάτιν
188ει δ᾽ ὑποβαλλόμενοι
189κλέπτουσι μύθους οἱ μεγάλοι βασιλῆς
190ὴ τᾶς ασώτου Σισυφιδᾶν γενεᾶς,
191μὴ μή, άναξ, έθ᾽ ὧδ᾽ εφάλοις κλισίαις
192όμμ᾽ έχων κακὰν φάτιν άρῃ.
193αλλ᾽ άνα εξ ἑδράνων, ὅπου μακραίωνι
194στηρίζει ποτὲ τᾷδ᾽ αγωνίῳ σχολᾷ
195άταν ουρανίαν φλέγων.
196εχθρῶν δ᾽ ὕβρις ὧδ᾽ ατάρβητα
197ὁρμᾶται εν ευανέμοις βάσσαις,
198πάντων καγχαζόντων
199γλώσσαις βαρυάλγητα
200εμοὶ δ᾽ άχος ἕστακεν
201ναὸς αρωγοὶ τῆς Αίαντος,
202γενεᾶς χθονίων απ᾽ Ερεχθειδῶν,
203έχομεν στοναχὰς οἱ κηδόμενοι
204τοῦ Τελαμῶνος τηλόθεν οίκου.
205νῦν γὰρ ὁ δεινὸς μέγας ωμοκρατὴς
206Αίας θολερῷ
207κεῖται χειμῶνι νοσήσας
208τί δ᾽ ενήλλακται τῆς ἡμερίας
209νὺξ ἥδε βάρος
211παῖ τοῦ Φρυγίου Τελεύταντος,
212λέγ᾽, επεὶ σὲ λέχος δουριάλωτον
213στέρξας ανέχει θούριος Αίας:
214ὥστ᾽ ουκ ὰν άϊδρις ὑπείποις.
215πῶς δῆτα λέγω λόγον άρρητον
216θανάτῳ γὰρ ίσον βάρος εκπεύσει
217μανίᾳ γὰρ ἁλοὺς ἡμὶν ὁ κλεινὸς
218νύκτερος Αίας απελωβήθη
219τοιαῦτ᾽ ὰν ίδοις σκηνῆς ένδον
220χειροδάϊκτα σφάγι᾽ αἱμοβαφῆ, κείνου χρηστήρια τἀνδρός
221οἵαν εδήλωσας ανέρος αίθονος
222αγγελίαν άτλατον ου δὲ φευκτάν,
223τῶν μεγάλων Δαναῶν ὕπο κλῃζομέναν,
226τὰν ὁ μέγας μῦθος αέξει
227οίμοι φοβοῦμαι τὸ προσέρπον περίφαντος ἁνὴρ
228θανεῖται, παραπλάκτῳ χερὶ συγκατακτὰς
229κελαινοῖς ξίφεσιν βοτὰ καὶ βοτῆρας ἱππονώμας
231 ώμοι : κεῖθεν κεῖθεν άρ᾽ ἡμῖν
232δεσμῶτιν άγων ήλυθε ποίμνην
233ὧν τὴν μὲν έσω σφάζ᾽ επὶ γαίας,
236τὰ δὲ πλευροκοπῶν δίχ᾽ ανερρήγνυ
237δύο δ᾽ αργίποδας κριοὺς ανελὼν
238τοῦ μὲν κεφαλὴν καὶ γλῶσσαν άκραν
239ῥιπτεῖ θερίσας, τὸν δ᾽ ορθὸν άνω
240κίονι δήσας
241μέγαν ἱπποδέτην ῥυτῆρα λαβὼν
242παίει λιγυρᾷ μάστιγι διπλῇ,
243κακὰ δεννάζων ῥήμαθ᾽, ἃ δαίμων
244κοὐδεὶς ανδρῶν εδίδαξεν.
245ὥρα τιν᾽ ήδη τοι κρᾶτα καλύμμασι
246κρυψάμενον ποδοῖν κλοπὰν αρέσθαι
247ὴ θοὸν ειρεσίας ζυγὸν ἑζόμενον
248ποντοπόρῳ ναῒ μεθεῖναι.
251τοίας ερέσσουσιν απειλὰς δικρατεῖς Ατρεῖδαι
252καθ᾽ ἡμῶν πεφόβημαι λιθόλευστον Άρη
253ξυναλγεῖν μετὰ τοῦδε τυπείς, τὸν αῖσ᾽ άπλατος ίσχει
256 ουκέτι : λαμπρᾶς γὰρ άτερ στεροπῆς
257ᾴξας οξὺς νότος ὣς λήγει,
258καὶ νῦν φρόνιμος νέον άλγος έχει:
259τὸ γὰρ εσλεύσσειν οικεῖα πάθη,
261μηδενὸς άλλου παραπράξαντος,
262μεγάλας οδύνας ὑποτείνει
263αλλ᾽ ει πέπαυται, κάρτ᾽ ὰν ευτυχεῖν δοκῶ
264φρούδου γὰρ ήδη τοῦ κακοῦ μείων λόγος.
265πότερα δ᾽ άν, ει νέμοι τις αἵρεσιν, λάβοις,
266φίλους ανιῶν αυτὸς ἡδονὰς έχειν,
267ὴ κοινὸς εν κοινοῖσι λυπεῖσθαι ξυνών
268τό τοι διπλάζον, ῶ γύναι, μεῖζον κακόν.
269ἡμεῖς άρ᾽ ου νοσοῦντες ατώμεσθα νῦν
270πῶς τοῦτ᾽ έλεξας ου κάτοιδ᾽ ὅπως λέγεις
271ἁνὴρ εκεῖνος, ἡνίκ᾽ ῆν εν τῇ νόσῳ,
272αυτὸς μὲν ἥδεθ᾽ οἷσιν είχετ᾽ εν κακοῖς,
273ἡμᾶς δὲ τοὺς φρονοῦντας ηνία ξυνών
274νῦν δ᾽ ὡς έληξε κἀνέπνευσε τῆς νόσου,
275κεῖνός τε λύπῃ πᾶς ελήλαται κακῇ
276ἡμεῖς θ᾽ ὁμοίως ουδὲν ἧσσον ὴ πάρος.
277ᾶρ᾽ έστι ταῦτα δὶς τόσ᾽ εξ ἁπλῶν κακά
278ξύμφημι δή σοι καὶ δέδοικα μὴ ᾽ κ θεοῦ
279πληγή τις ἥκῃ πῶς γάρ, ει πεπαυμένος
280μηδέν τι μᾶλλον ὴ νοσῶν ευφραίνεται;
281ὡς ὧδ᾽ εχόντων τῶνδ᾽ επίστασθαί σε χρή
282τίς γάρ ποτ᾽ αρχὴ τοῦ κακοῦ προσέπτατο
283δήλωσον ἡμῖν τοῖς ξυναλγοῦσιν τύχας
284ἅπαν μαθήσει τοὔργον ὡς κοινωνὸς ών
285κεῖνος γὰρ άκρας νυκτός, ἡνίχ᾽ ἕσπεροι
286λαμπτῆρες ουκέτ᾽ ῇθον, άμφηκες λαβὼν
287εμαίετ᾽ έγχος εξόδους ἕρπειν κενάς
288κἀγὼ ᾽ πιπλήσσω καὶ λέγω τί χρῆμα δρᾷς,
289Αίας τί τήνδ᾽ άκλητος ούθ᾽ ὑπ᾽ αγγέλων
290κληθεὶς αφορμᾷς πεῖραν ού τε τοῦ κλύων
291σάλπιγγος αλλὰ νῦν γε πᾶς εὕδει στρατός
292ὁ δ᾽ εῖπε πρός με βαί᾽, αεὶ δ᾽ ὑμνούμενα:
293γύναι, γυναιξὶ κόσμον ἡ σιγὴ φέρει
294κἀγὼ μαθοῦσ᾽ έληξ᾽, ὁ δ᾽ εσσύθη μόνος
295καὶ τὰς εκεῖ μὲν ουκ έχω λέγειν πάθας
296έσω δ᾽ εσῆλθε συνδέτους άγων ὁμοῦ
297ταύρους, κύνας βοτῆρας, εύερόν τ᾽ άγραν
298καὶ τοὺς μὲν ηυχένιζε, τοὺς δ᾽ άνω τρέπων
299έσφαζε κἀρράχιζε, τοὺς δὲ δεσμίους
300ῃκίζεθ᾽ ὥστε φῶτας εν ποίμναις πίτνων.
301τέλος δ᾽ ὑπᾴξας διὰ θυρῶν σκιᾷ τινι
302λόγους ανέσπα, τοὺς μὲν Ατρειδῶν κάτα,
303τοὺς δ᾽ αμφ᾽ Οδυσσεῖ, συντιθεὶς γέλων πολύν,
304ὅσην κατ᾽ αυτῶν ὕβριν εκτίσαιτ᾽ ιών
305κἄπειτ᾽ επᾴξας αῦθις ες δόμους πάλιν,
306έμφρων μόλις πως ξὺν χρόνῳ καθίσταται,
307καὶ πλῆρες άτης ὡς διοπτεύει στέγος,
308παίσας κάρα ᾽ θώϋξεν εν δ᾽ ερειπίοις
309νεκρῶν ερειφθεὶς ἕζετ᾽ αρνείου φόνου,
310κόμην απρὶξ όνυξι συλλαβὼν χερί
311καὶ τὸν μὲν ἧστο πλεῖστον άφθογγος χρόνον
312έπειτ᾽ εμοὶ τὰ δείν᾽ επηπείλησ᾽ έπη,
313ει μὴ φανοίην πᾶν τὸ συντυχὸν πάθος,
314κἀνήρετ᾽ εν τῷ πράγματος κυροῖ ποτέ
315κἀγώ, φίλοι, δείσασα τοὐξειργασμένον
316έλεξα πᾶν ὅσονπερ εξηπιστάμην
317ὁ δ᾽ ευθὺς εξῴμωξεν οιμωγὰς λυγράς,
318ἃς ούποτ᾽ αυτοῦ πρόσθεν εισήκουσ᾽ εγώ
319πρὸς γὰρ κακοῦ τε καὶ βαρυψύχου γόους
320τοιούσδ᾽ αεί ποτ᾽ ανδρὸς εξηγεῖτ᾽ έχειν
321αλλ᾽ αψόφητος οξέων κωκυμάτων
322ὑπεστέναζε ταῦρος ὣς βρυχώμενος.
323νῦν δ᾽ εν τοιᾷδε κείμενος κακῇ τύχῃ
324άσιτος ἁνήρ, άποτος, εν μέσοις βοτοῖς
325σιδηροκμῆσιν ἥσυχος θακεῖ πεσών
326καὶ δῆλός εστιν ὥς τι δρασείων κακόν
327τοιαῦτα γάρ πως καὶ λέγει κὠδύρεται.
328αλλ᾽, ῶ φίλοι, τούτων γὰρ οὕνεκ᾽ εστάλην,
329αρήξατ᾽ εισελθόντες, ει δύνασθέ τι
330φίλων γὰρ οἱ τοιοίδε νικῶνται λόγοις
331Τέκμησσα, δεινά, παῖ Τελεύταντος, λέγεις
332ἡμῖν, τὸν άνδρα διαπεφοιβάσθαι κακοῖς
333ιώ μοί μοι.
334τάχ᾽, ὡς έοικε, μᾶλλον: ὴ ουκ ηκούσατε
335Αίαντος οἵαν τήνδε θωΰσσει βοήν
336ιώ μοί μοι.
337ἁνὴρ έοικεν ὴ νοσεῖν ὴ τοῖς πάλαι
338νοσήμασιν ξυνοῦσι λυπεῖσθαι παρών
339ιὼ παῖ παῖ.
340ώμοι τάλαιν᾽: Ευρύσακες, αμφὶ σοὶ βοᾷ
341τί ποτε μενοινᾷ ποῦ ποτ᾽ εῖ τάλαιν᾽ εγώ.
342Τεῦκρον καλῶ ποῦ Τεῦκρος; ὴ τὸν εισαεὶ
343λεηλατήσει χρόνον, εγὼ δ᾽ απόλλυμαι
344ἁνὴρ φρονεῖν έοικεν αλλ᾽ ανοίγετε
345τάχ᾽ άν τιν᾽ αιδῶ κἀπ᾽ εμοὶ βλέψας λάβοι
346ιδού, διοίγω προσβλέπειν δ᾽ έξεστί σοι
347τὰ τοῦδε πράγη, καὐτὸς ὡς έχων κυρεῖ
348ιὼ
349φίλοι ναυβάται, μόνοι εμῶν φίλων,
350μόνοι έτ᾽ εμμένοντες ορθῷ νόμῳ,
351ίδεσθέ μ᾽ οἷον άρτι κῦμα φοινίας ὑπὸ ζάλης
352αμφίδρομον κυκλεῖται
353οίμ᾽ ὡς έοικας ορθὰ μαρτυρεῖν άγαν
354δηλοῖ δὲ τοὔργον ὡς αφροντίστως έχει
356ιὼ
357γένος ναΐας αρωγὸν τέχνας,
358ἅλιον ὃς επέβας ἑλίσσων πλάταν,
359σέ τοι σέ τοι μόνον δέδορκα πημονὰν επαρκέσοντ᾽
361αλλά με συνδάϊξον
362εύφημα φώνει μὴ κακὸν κακῷ διδοὺς
363άκος, πλέον τὸ πῆμα τῆς άτης τίθει
364ὁρᾷς τὸν θρασύν, τὸν ευκάρδιον,
365τὸν εν δαΐοις άτρεστον μάχαις,
366εν αφόβοις με θηρσὶ δεινὸν χέρας
367ώμοι γέλωτος, οἷον ὑβρίσθην άρα
368μή, δέσποτ᾽ Αίας, λίσσομαί σ᾽, αύδα τάδε
369ουκ εκτός; ουκ άψορρον εκνεμεῖ πόδα
370αιαῖ αιαῖ.
371ῶ πρὸς θεῶν ὕπεικε καὶ φρόνησον εῦ
372ῶ δύσμορος, ὃς χερὶ μὲν
373μεθῆκα τοὺς αλάστορας, εν δ᾽ ἑλίκεσσι
374βουσὶ καὶ κλυτοῖς πεσὼν αιπολίοις
376ερεμνὸν αἷμ᾽ έδευσα.
377τί δῆτ᾽ ὰν αλγοίης επ᾽ εξειργασμένοις
378ου γὰρ γένοιτ᾽ ὰν ταῦθ᾽ ὅπως ουχ ὧδ᾽ έχειν
379ιὼ πάνθ᾽ ὁρῶν ἁπάντων τ᾽ αεὶ
380κακῶν όργανον, τέκνον Λαρτίου,
381κακοπινέστατόν τ᾽ άλημα στρατοῦ,
382ῆ που πολὺν γέλωθ᾽ ὑφ᾽ ἡδονῆς άγεις
383ξύν τοι θεῷ πᾶς καὶ γελᾷ κὠδύρεται.
384ίδοιμι μήν νιν, καίπερ ὧδ᾽ ατώμενος
385ιώ μοί μοι.
386μηδὲν μέγ᾽ είπῃς ουχ ὁρᾷς ἵν᾽ εῖ κακοῦ
387ῶ Ζεῦ, προγόνων προπάτωρ,
388πῶς ὰν τὸν αἱμυλώτατον, εχθρὸν άλημα,
389τούς τε δισσάρχας ολέσσας βασιλῆς
391τέλος θάνοιμι καὐτός
392ὅταν κατεύχῃ ταῦθ᾽, ὁμοῦ κἀμοὶ θανεῖν
393εύχου τί γὰρ δεῖ ζῆν με σοῦ τεθνηκότος
394ιὼ
395σκότος, εμὸν φάος,
396έρεβος ῶ φαεννότατον, ὡς εμοί,
397ἕλεσθ᾽ ἕλεσθέ μ᾽ οικήτορα,
398ἕλεσθέ μ᾽ ού τε γὰρ θεῶν γένος ούθ᾽ ἁμερίων
399έτ᾽ άξιος βλέπειν τιν᾽ εις όνασιν ανθρώπων.
401αλλά μ᾽ ἁ Διὸς
402αλκίμα θεὸς
403ολέθρι᾽ αικίζει
404ποῖ τις οῦν φύγῃ
405ποῖ μολὼν μενῶ ει τὰ μὲν φθίνει, φίλοι, τοιοῖσδ᾽
406ὁμοῦ πέλας, μώραις δ᾽ άγραις προσκείμεθα,
407πᾶς δὲ στρατὸς δίπαλτος άν με
408χειρὶ φονεύοι
409ῶ δυστάλαινα, τοιάδ᾽ άνδρα χρήσιμον
411φωνεῖν, ἃ πρόσθεν οὗτος ουκ έτλη ποτ᾽ άν.
412ιὼ
413πόροι ἁλίρροθοι
414πάραλά τ᾽ άντρα καὶ νέμος επάκτιον,
415πολὺν πολύν με δαρόν τε δὴ κατείχετ᾽ αμφὶ Τροίαν χρόνον αλλ᾽ ουκέτι μ᾽, ουκ
416έτ᾽ αμπνοὰς έχοντα: τοῦτό τις φρονῶν ίστω
417ῶ Σκαμάνδριοι
418γείτονες ῥοαί,
419εύφρονες Αργείοις,
421ουκέτ᾽ άνδρα μὴ
422τόνδ᾽ ίδητ᾽, έπος
423εξερῶ μέγ᾽, οἷον ούτινα
424Τροία στρατοῦ δέρχθη χθονὸς μολόντ᾽ απὸ
426Ἑλλανίδος τανῦν δ᾽ άτιμος
427ὧδε πρόκειμαι
428ούτοι σ᾽ απείργειν ου δ᾽ ὅπως εῶ λέγειν
429έχω, κακοῖς τοιοῖσδε συμπεπτωκότα
430 αιαῖ : τίς άν ποτ᾽ ῴεθ᾽ ὧδ᾽ επώνυμον
431τοὐμὸν ξυνοίσειν όνομα τοῖς εμοῖς κακοῖς
432νῦν γὰρ πάρεστι καὶ δὶς αιάζειν εμοὶ
433καὶ τρίς τοιούτοις γὰρ κακοῖς εντυγχάνω
434ὅτου πατὴρ μὲν τῆσδ᾽ απ᾽ Ιδαίας χθονὸς
435τὰ πρῶτα καλλιστεῖ᾽ αριστεύσας στρατοῦ
436πρὸς οῖκον ῆλθε πᾶσαν εύκλειαν φέρων
437εγὼ δ᾽ ὁ κείνου παῖς, τὸν αυτὸν ες τόπον
438Τροίας επελθὼν ουκ ελάσσονι σθένει
439ου δ᾽ έργα μείω χειρὸς αρκέσας εμῆς,
440άτιμος Αργείοισιν ὧδ᾽ απόλλυμαι
441καίτοι τοσοῦτόν γ᾽ εξεπίστασθαι δοκῶ
442ει ζῶν Αχιλλεὺς τῶν ὅπλων τῶν ὧν πέρι
443κρίνειν έμελλε κράτος αριστείας τινί,
444ουκ άν τις αύτ᾽ έμαρψεν άλλος αντ᾽ εμοῦ
445νῦν δ᾽ αύτ᾽ Ατρεῖδαι φωτὶ παντουργῷ φρένας
446έπραξαν, ανδρὸς τοῦδ᾽ απώσαντες κράτη
447κεἰ μὴ τόδ᾽ όμμα καὶ φρένες διάστροφοι
448γνώμης απῇξαν τῆς εμῆς, ουκ άν ποτε
449δίκην κατ᾽ άλλου φωτὸς ὧδ᾽ εψήφισαν
450νῦν δ᾽ ἡ Διὸς γοργῶπις αδάματος θεὰ
451ήδη μ᾽ επ᾽ αυτοῖς χεῖρ᾽ επεντύνοντ᾽ εμὴν
452έσφηλεν, εμβαλοῦσα λυσσώδη νόσον,
453ὥστ᾽ εν τοιοῖσδε χεῖρας αἱμάξαι βοτοῖς
454κεῖνοι δ᾽ επεγγελῶσιν εκπεφευγότες,
455εμοῦ μὲν ουχ ἑκόντος: ει δέ τις θεῶν
456βλάπτοι, φύγοι τἂν χὠ κακὸς τὸν κρείσσονα
457καὶ νῦν τί χρὴ δρᾶν ὅστις εμφανῶς θεοῖς
458εχθαίρομαι, μισεῖ δέ μ᾽ Ἑλλήνων στρατός,
459έχθει δὲ Τροία πᾶσα καὶ πεδία τάδε
460πότερα πρὸς οίκους, ναυλόχους λιπὼν ἕδρας
461μόνους τ᾽ Ατρείδας, πέλαγος Αιγαῖον περῶ
462καὶ ποῖον όμμα πατρὶ δηλώσω φανεὶς
463Τελαμῶνι; πῶς με τλήσεταί ποτ᾽ εισιδεῖν
464γυμνὸν φανέντα τῶν αριστείων άτερ,
465ὧν αυτὸς έσχε στέφανον ευκλείας μέγαν
466ουκ έστι τοὔργον τλητόν αλλὰ δῆτ᾽ ιὼν
467πρὸς έρυμα Τρώων, ξυμπεσὼν μόνος μόνοις
468καὶ δρῶν τι χρηστόν, εῖτα λοίσθιον θάνω;
469αλλ᾽ ὧδέ γ᾽ Ατρείδας ὰν ευφράναιμί που
470ουκ έστι ταῦτα πεῖρά τις ζητητέα
471τοιάδ᾽ αφ᾽ ἧς γέροντι δηλώσω πατρὶ
472μή τοι φύσιν γ᾽ άσπλαγχνος εκ κείνου γεγώς.
473αισχρὸν γὰρ άνδρα τοῦ μακροῦ χρῄζειν βίου,
474κακοῖσιν ὅστις μηδὲν εξαλλάσσεται.
475τί γὰρ παρ᾽ ῆμαρ ἡμέρα τέρπειν έχει
476προσθεῖσα κἀναθεῖσα τοῦ γε κατθανεῖν;
477ουκ ὰν πριαίμην ουδενὸς λόγου βροτὸν
478ὅστις κεναῖσιν ελπίσιν θερμαίνεται
479αλλ᾽ ὴ καλῶς ζῆν ὴ καλῶς τεθνηκέναι
480τὸν ευγενῆ χρή πάντ᾽ ακήκοας λόγον
481ουδεὶς ερεῖ ποθ᾽ ὡς ὑπόβλητον λόγον,
482Αίας, έλεξας, αλλὰ τῆς σαυτοῦ φρενός:
483παῦσαί γε μέντοι καὶ δὸς ανδράσιν φίλοις
484γνώμης κρατῆσαι, τάσδε φροντίδας μεθείς
485ῶ δέσποτ᾽ Αίας, τῆς αναγκαίας τύχης
486ουκ έστιν ουδὲν μεῖζον ανθρώποις κακόν
487εγὼ δ᾽ ελευθέρου μὲν εξέφυν πατρός,
488είπερ τινὸς σθένοντος εν πλούτῳ Φρυγῶν
489νῦν δ᾽ ειμὶ δούλη θεοῖς γὰρ ὧδ᾽ έδοξέ που
490καὶ σῇ μάλιστα χειρί τοιγαροῦν, επεὶ
491τὸ σὸν λέχος ξυνῆλθον, εῦ φρονῶ τὰ σά,
492καί σ᾽ αντιάζω πρός τ᾽ εφεστίου Διὸς
493ευνῆς τε τῆς σῆς, ᾗ συνηλλάχθης εμοί,
494μή μ᾽ αξιώσῃς βάξιν αλγεινὴν λαβεῖν
495τῶν σῶν ὑπ᾽ εχθρῶν, χειρίαν εφείς τινι.
496ᾗ γὰρ θάνῃς σὺ καὶ τελευτήσας αφῇς,
497ταύτῃ νόμιζε κἀμὲ τῇ τόθ᾽ ἡμέρᾳ
498βίᾳ ξυναρπασθεῖσαν Αργείων ὕπο
499ξὺν παιδὶ τῷ σῷ δουλίαν ἕξειν τροφήν
500καί τις πικρὸν πρόσφθεγμα δεσποτῶν ερεῖ
501λόγοις ιάπτων ίδετε τὴν ὁμευνέτιν
502Αίαντος, ὃς μέγιστον ίσχυσεν στρατοῦ,
503οἵας λατρείας ανθ᾽ ὅσου ζήλου τρέφει
504τοιαῦτ᾽ ερεῖ τις κἀμὲ μὲν δαίμων ελᾷ,
505σοὶ δ᾽ αισχρὰ τἄπη ταῦτα καὶ τῷ σῷ γένει.
506αλλ᾽ αίδεσαι μὲν πατέρα τὸν σὸν εν λυγρῷ
507γήρᾳ προλείπων, αίδεσαι δὲ μητέρα
508πολλῶν ετῶν κληροῦχον, ἥ σε πολλάκις
509θεοῖς αρᾶται ζῶντα πρὸς δόμους μολεῖν:
510οίκτιρε δ᾽, ῶναξ, παῖδα τὸν σόν, ει νέας
511τροφῆς στερηθεὶς σοῦ διοίσεται μόνος
512ὑπ᾽ ορφανιστῶν μὴ φίλων, ὅσον κακὸν
513κείνῳ τε κἀμοὶ τοῦθ᾽, ὅταν θάνῃς, νεμεῖς.
514εμοὶ γὰρ ουκέτ᾽ έστιν εις ὅ τι βλέπω
515πλὴν σοῦ σὺ γάρ μοι πατρίδ᾽ ῄστωσας δόρει,
516καὶ μητέρ᾽ άλλη μοῖρα τὸν φύσαντά τε
517καθεῖλεν Ἅιδου θανασίμους οικήτορας
518τίς δῆτ᾽ εμοὶ γένοιτ᾽ ὰν αντὶ σοῦ πατρίς
519τίς πλοῦτος; εν σοὶ πᾶσ᾽ έγωγε σῴζομαι
520αλλ᾽ ίσχε κἀμοῦ μνῆστιν ανδρί τοι χρεὼν
521μνήμην προσεῖναι, τερπνὸν εί τί που πάθοι
522χάρις χάριν γάρ εστιν ἡ τίκτουσ᾽ αεί
523ὅτου δ᾽ απορρεῖ μνῆστις εῦ πεπονθότος,
524ουκ ὰν γένοιτ᾽ έθ᾽ οὗτος ευγενὴς ανήρ
525Αίας, έχειν σ᾽ ὰν οῖκτον ὡς κἀγὼ φρενὶ
526θέλοιμ᾽ άν: αινοίης γὰρ ὰν τὰ τῆσδ᾽ έπη
527καὶ κάρτ᾽ επαίνου τεύξεται πρὸς γοῦν εμοῦ,
528εὰν μόνον τὸ ταχθὲν εῦ τολμᾷ τελεῖν
529αλλ᾽ ῶ φίλ᾽ Αίας, πάντ᾽ έγωγε πείσομαι
530κόμιζέ νύν μοι παῖδα τὸν εμόν, ὡς ίδω
531καὶ μὴν φόβοισί γ᾽ αυτὸν εξελυσάμην
532εν τοῖσδε τοῖς κακοῖσιν; ὴ τί μοι λέγεις
533μὴ σοί γέ που δύστηνος αντήσας θάνοι.
534πρέπον γέ τἂν ῆν δαίμονος τοὐμοῦ τόδε
535αλλ᾽ οῦν εγὼ ᾽ φύλαξα τοῦτό γ᾽ αρκέσαι
536επῄνεσ᾽ έργον καὶ πρόνοιαν ἣν έθου
537τί δῆτ᾽ ὰν ὡς εκ τῶνδ᾽ ὰν ωφελοῖμί σε
538δός μοι προσειπεῖν αυτὸν εμφανῆ τ᾽ ιδεῖν.
539καὶ μὴν πέλας γε προσπόλοις φυλάσσεται
540τί δῆτα μέλλει μὴ ου παρουσίαν έχειν
541ῶ παῖ, πατὴρ καλεῖ σε δεῦρο προσπόλων
542άγ᾽ αυτὸν ὅσπερ χερσὶν ευθύνων κυρεῖς
543ἕρποντι φωνεῖς ὴ λελειμμένῳ λόγων
544καὶ δὴ κομίζει προσπόλων ὅδ᾽ εγγύθεν
545αῖρ᾽ αυτόν, αῖρε δεῦρο ταρβήσει γὰρ οὺ
546νεοσφαγῆ που τόνδε προσλεύσσων φόνον,
547είπερ δικαίως έστ᾽ εμὸς τὰ πατρόθεν
548αλλ᾽ αυτίκ᾽ ωμοῖς αυτὸν εν νόμοις πατρὸς
549δεῖ πωλοδαμνεῖν κἀξομοιοῦσθαι φύσιν.
550ῶ παῖ, γένοιο πατρὸς ευτυχέστερος,
551τὰ δ᾽ άλλ᾽ ὅμοιος καὶ γένοι᾽ ὰν ου κακός
552καίτοι σε καὶ νῦν τοῦτό γε ζηλοῦν έχω,
553ὁθούνεκ᾽ ουδὲν τῶνδ᾽ επαισθάνει κακῶν
554εν τῷ φρονεῖν γὰρ μηδὲν ἥδιστος βίος,
555[τὸ μὴ φρονεῖν γὰρ κάρτ᾽ ανώδυνον κακόν]
556ἕως τὸ χαίρειν καὶ τὸ λυπεῖσθαι μάθῃς.
557ὅταν δ᾽ ἵκῃ πρὸς τοῦτο, δεῖ σ᾽ ὅπως πατρὸς
558δείξεις εν εχθροῖς, οἷος εξ οἵου ᾽ τράφης
559τέως δὲ κούφοις πνεύμασιν βόσκου, νέαν
560ψυχὴν ατάλλων, μητρὶ τῇδε χαρμονήν ούτοι σ᾽ Αχαιῶν, οῖδα, μή τις ὑβρίσῃ
561στυγναῖσι λώβαις, ου δὲ χωρὶς όντ᾽ εμοῦ
562τοῖον πυλωρὸν φύλακα Τεῦκρον αμφί σοι
563λείψω τροφῆ τ᾽ άοκνον έμπα, κεἰ τανῦν
564τηλωπὸς οιχνεῖ, δυσμενῶν θήραν έχων
565αλλ᾽, άνδρες ασπιστῆρες, ενάλιος λεώς,
566ὑμῖν τε κοινὴν τήνδ᾽ επισκήπτω χάριν,
567κείνῳ τ᾽ εμὴν αγγείλατ᾽ εντολήν, ὅπως
568τὸν παῖδα τόνδε πρὸς δόμους εμοὺς άγων
569Τελαμῶνι δείξει μητρί τ᾽, Εριβοίᾳ λέγω,
570ὥς σφιν γένηται γηροβοσκὸς εισαεί,
571[μέχρις οὗ μυχοὺς κίχωσι τοῦ κάτω θεοῦ],
572καὶ τἀμὰ τεύχη μήτ᾽ αγωνάρχαι τινὲς
573θήσουσ᾽ Αχαιοῖς μήθ᾽ ὁ λυμεὼν εμός
574αλλ᾽ αυτό μοι σύ, παῖ, λαβὼν επώνυμον,
575Ευρύσακες, ίσχε διὰ πολυρράφου στρέφων
576πόρπακος, ἑπτάβοιον άρρηκτον σάκος
577τὰ δ᾽ άλλα τεύχη κοίν᾽ εμοὶ τεθάψεται
578αλλ᾽ ὡς τάχος τὸν παῖδα τόνδ᾽ ήδη δέχου
579καὶ δῶμα πάκτου, μη δ᾽ επισκήνους γόους
580δάκρυε κάρτα τοι φιλοίκτιστον γυνή.
581πύκαζε θᾶσσον ου πρὸς ιατροῦ σοφοῦ
582θρηνεῖν επῳδὰς πρὸς τομῶντι πήματι.
583δέδοικ᾽ ακούων τήνδε τὴν προθυμίαν
584ου γάρ μ᾽ αρέσκει γλῶσσά σου τεθηγμένη
585ῶ δέσποτ᾽ Αίας, τί ποτε δρασείεις φρενί
586μὴ κρῖνε, μὴ ᾽ ξέταζε σωφρονεῖν καλόν.
587οίμ᾽ ὡς αθυμῶ καί σε πρὸς τοῦ σοῦ τέκνου
588καὶ θεῶν ἱκνοῦμαι, μὴ προδοὺς ἡμᾶς γένῃ
589άγαν γε λυπεῖς ου κάτοισθ᾽ εγὼ θεοῖς
590ὡς ουδὲν αρκεῖν είμ᾽ οφειλέτης έτι
591εύφημα φώνει
592τοῖς ακούουσιν λέγε
593σὺ δ᾽ ουχὶ πείσει
594πόλλ᾽ άγαν ήδη θροεῖς
595ταρβῶ γάρ, ῶναξ
596ου ξυνέρξεθ᾽ ὡς τάχος
597πρὸς θεῶν, μαλάσσου
598μῶρά μοι δοκεῖς φρονεῖν, ει τοὐμὸν ῆθος άρτι παιδεύειν νοεῖς
596ῶ κλεινὰ Σαλαμίς, σὺ μέν που
597ναίεις ἁλίπλακτος, ευδαίμων,
598πᾶσιν περίφαντος αεί
599εγὼ δ᾽ ὁ τλάμων παλαιὸς αφ᾽ οὗ χρόνος
601Ιδαῖα μίμνων λειμώνι᾽ έπαυλα μηνῶν
602ανήριθμος αιὲν ευνῶμαι
603χρόνῳ τρυχόμενος,
606κακὰν ελπίδ᾽ έχων
607έτι μέ ποτ᾽ ανύσειν
608τὸν απότροπον αΐδηλον Ἅιδαν.
609καί μοι δυσθεράπευτος Αίας
610ξύνεστιν έφεδρος, ώμοι μοι,
611θείᾳ μανίᾳ ξύναυλος
612ὃν εξεπέμψω πρὶν δή ποτε θουρίῳ
613κρατοῦντ᾽ εν Άρει νῦν δ᾽ αῦ φρενὸς οιοβώτας
614φίλοις μέγα πένθος ηὕρηται
616τὰ πρὶν δ᾽ έργα χεροῖν
617μεγίστας αρετᾶς
618άφιλα παρ᾽ αφίλοις
621έπεσ᾽ έπεσε μελέοις Ατρείδαις
622ῆ που παλαιᾷ μὲν σύντροφος ἁμέρᾳ,
623λευκῷ δὲ γήρᾳ μάτηρ νιν ὅταν νοσοῦντα
626φρενομόρως ακούσῃ,
627αίλινον αίλινον
628ου δ᾽ οικτρᾶς γόον όρνιθος αηδοῦς
629ἥσει δύσμορος, αλλ᾽ οξυτόνους μὲν ῳδὰς
631θρηνήσει, χερόπλακτοι δ᾽
632εν στέρνοισι πεσοῦνται
633δοῦποι καὶ πολιᾶς άμυγμα χαίτας.
634κρείσσων παρ᾽ Ἅιδᾳ κεύθων ὁ νοσῶν μάταν,
636ὃς εκ πατρῴας ἥκων γενεᾶς άριστος
637πολυπόνων Αχαιῶν,
638ουκέτι συντρόφοις
639οργαῖς έμπεδος, αλλ᾽ εκτὸς ὁμιλεῖ.
641ῶ τλᾶμον πάτερ, οἵαν σε μένει πυθέσθαι
642παιδὸς δύσφορον άταν,
643ἃν ούπω τις έθρεψεν
644δίων Αιακιδᾶν άτερθε τοῦδε
646ἅπανθ᾽ ὁ μακρὸς κἀναρίθμητος χρόνος
647φύει τ᾽ άδηλα καὶ φανέντα κρύπτεται:
648κοὐκ έστ᾽ άελπτον ουδέν, αλλ᾽ ἁλίσκεται
649χὠ δεινὸς ὅρκος χαἰ περισκελεῖς φρένες.
650κἀγὼ γάρ, ὃς τὰ δείν᾽ εκαρτέρουν τότε,
651βαφῇ σίδηρος ὣς εθηλύνθην στόμα
652πρὸς τῆσδε τῆς γυναικός: οικτίρω δέ νιν
653χήραν παρ᾽ εχθροῖς παῖδά τ᾽ ορφανὸν λιπεῖν
654αλλ᾽ εῖμι πρός τε λουτρὰ καὶ παρακτίους
655λειμῶνας, ὡς ὰν λύμαθ᾽ ἁγνίσας εμὰ
656μῆνιν βαρεῖαν εξαλύξωμαι θεᾶς
657μολών τε χῶρον ένθ᾽ ὰν αστιβῆ κίχω,
658κρύψω τόδ᾽ έγχος τοὐμόν, έχθιστον βελῶν,
659γαίας ορύξας ένθα μή τις όψεται
660αλλ᾽ αυτὸ νὺξ Ἅιδης τε σῳζόντων κάτω
661εγὼ γὰρ εξ οὗ χειρὶ τοῦτ᾽ εδεξάμην
662παρ᾽ Ἕκτορος δώρημα δυσμενεστάτου,
663ούπω τι κεδνὸν έσχον Αργείων πάρα
664αλλ᾽ έστ᾽ αληθὴς ἡ βροτῶν παροιμία,
665εχθρῶν άδωρα δῶρα κοὐκ ονήσιμα.
666τοιγὰρ τὸ λοιπὸν εισόμεσθα μὲν θεοῖς
667είκειν, μαθησόμεσθα δ᾽ Ατρείδας σέβειν
668άρχοντές εισιν, ὥσθ᾽ ὑπεικτέον τί μήν;
669καὶ γὰρ τὰ δεινὰ καὶ τὰ καρτερώτατα
670ἕτοιμ᾽ ὑπείκει τοῦτο μὲν νιφοστιβεῖς
671χειμῶνες εκχωροῦσιν ευκάρπῳ θέρει
672εξίσταται δὲ νυκτὸς αιανὴς κύκλος
673τῇ λευκοπώλῳ φέγγος ἡμέρᾳ φλέγειν
674δεινῶν τ᾽ άημα πνευμάτων εκοίμισε
675στένοντα πόντον εν δ᾽ ὁ παγκρατὴς ὕπνος
676λύει πεδήσας, ου δ᾽ αεὶ λαβὼν έχει
677ἡμεῖς δὲ πῶς ου γνωσόμεσθα σωφρονεῖν
678 έγωγ᾽ : επίσταμαι γὰρ αρτίως ὅτι
679ὅ τ᾽ εχθρὸς ἡμῖν ες τοσόνδ᾽ εχθαρτέος,
680ὡς καὶ φιλήσων αῦθις, ές τε τὸν φίλον
681τοσαῦθ᾽ ὑπουργῶν ωφελεῖν βουλήσομαι,
682ὡς αιὲν ου μενοῦντα τοῖς πολλοῖσι γὰρ
683βροτῶν άπιστός εσθ᾽ ἑταιρείας λιμήν
684αλλ᾽ αμφὶ μὲν τούτοισιν εῦ σχήσει σὺ δὲ
685έσω θεοῖς ελθοῦσα διὰ τάχους, γύναι,
686εύχου τελεῖσθαι τοὐμὸν ὧν ερᾷ κέαρ
687ὑμεῖς δ᾽, ἑταῖροι, ταὐτὰ τῇδέ μοι τάδε
688τιμᾶτε, Τεύκρῳ τ᾽, ὴν μόλῃ, σημήνατε
689μέλειν μὲν ἡμῶν, ευνοεῖν δ᾽ ὑμῖν ἅμα
690εγὼ γὰρ εῖμ᾽ εκεῖσ᾽ ὅποι πορευτέον
691ὑμεῖς δ᾽ ἃ φράζω δρᾶτε, καὶ τάχ᾽ άν μ᾽ ίσως
692πύθοισθε, κεἰ νῦν δυστυχῶ, σεσωσμένον
693έφριξ᾽ έρωτι, περιχαρὴς δ᾽ ανεπτόμαν
694ιὼ ιὼ Πὰν Πάν,
695ῶ Πὰν Πὰν ἁλίπλαγκτε, Κυλλανίας χιονοκτύπου
696πετραίας απὸ δειράδος φάνηθ᾽, ῶ
697θεῶν χοροποί᾽ άναξ, ὅπως μοι
698Νύσια Κνώσι᾽ ορχήματ᾽ αυτοδαῆ ξυνὼν ιάψῃς
701νῦν γὰρ εμοὶ μέλει χορεῦσαι
702Ικαρίων δ᾽ ὑπὲρ πελαγέων μολὼν άναξ Απόλλων
703ὁ Δάλιος εύγνωστος
706εμοὶ ξυνείη διὰ παντὸς εύφρων
707έλυσεν αινὸν άχος απ᾽ ομμάτων Άρης
708ιὼ ιώ, νῦν αῦ,
709νῦν, ῶ Ζεῦ, πάρα λευκὸν ευάμερον πελάσαι φάος
710θοᾶν ωκυάλων νεῶν, ὅτ᾽ Αίας
711λαθίπονος πάλιν, θεῶν δ᾽ αῦ
712πάνθυτα θέσμι᾽ εξήνυσ᾽ ευνομίᾳ σέβων μεγίστᾳ.
713πάνθ᾽ ὁ μέγας χρόνος μαραίνει,
714κοὐδὲν αναύδατον φατίσαιμ᾽ άν, εῦτέ γ᾽ εξ αέλπτων
716Αίας μετανεγνώσθη
717θυμοῦ τ᾽ Ατρείδαις μεγάλων τε νεικέων
718άνδρες φίλοι, τὸ πρῶτον αγγεῖλαι θέλω
719Τεῦκρος πάρεστιν άρτι Μυσίων απὸ
721κρημνῶν μέσον δὲ προσμολὼν στρατήγιον
722κυδάζεται τοῖς πᾶσιν Αργείοις ὁμοῦ
723στείχοντα γὰρ πρόσωθεν αυτὸν εν κύκλῳ
724μαθόντες αμφέστησαν, εῖτ᾽ ονείδεσιν
725ήρασσον ένθεν κἄνθεν ούτις έσθ᾽ ὃς ού,
726τὸν τοῦ μανέντος κἀπιβουλευτοῦ στρατοῦ
727ξύναιμον αποκαλοῦντες, ὡς ουκ αρκέσοι
728τὸ μὴ ου πέτροισι πᾶς καταξανθεὶς θανεῖν:
729ὥστ᾽ εις τοσοῦτον ῆλθον ὥστε καὶ χεροῖν
730κολεῶν ερυστὰ διεπεραιώθη ξίφη
731λήγει δ᾽ έρις δραμοῦσα τοῦ προσωτάτω
732ανδρῶν γερόντων εν ξυναλλαγῇ λόγου
733αλλ᾽ ἡμὶν Αίας ποῦ ᾽ στιν, ὡς φράσω τάδε
734τοῖς κυρίοις γὰρ πάντα χρὴ δηλοῦν λόγον
735ουκ ένδον, αλλὰ φροῦδος αρτίως, νέας
736βουλὰς νέοισιν εγκαταζεύξας τρόποις.
737ιοὺ ιού:
738βραδεῖαν ἡμᾶς ᾶρ᾽ ὁ τήνδε τὴν ὁδὸν
739πέμπων έπεμψεν ὴ ᾽ φάνην εγὼ βραδύς
740τί δ᾽ εστὶ χρείας τῆσδ᾽ ὑπεσπανισμένον
741τὸν άνδρ᾽ απηύδα Τεῦκρος ένδοθεν στέγης
742μὴ ᾽ ξω παρήκειν, πρὶν παρὼν αυτὸς τύχῃ
743αλλ᾽ οίχεταί τοι, πρὸς τὸ κέρδιστον τραπεὶς
744γνώμης, θεοῖσιν ὡς καταλλαχθῇ χόλου
745ταῦτ᾽ εστὶ τἄπη μωρίας πολλῆς πλέα,
746είπερ τι Κάλχας εῦ φρονῶν μαντεύεται
747 ποῖον ; τί δ᾽ ειδὼς τοῦδε πράγματος πάρει
748τοσοῦτον οῖδα καὶ παρὼν ετύγχανον
749εκ γὰρ συνέδρου καὶ τυραννικοῦ κύκλου
750Κάλχας μεταστὰς οῖος Ατρειδῶν δίχα,
751εις χεῖρα Τεύκρου δεξιὰν φιλοφρόνως
752θεὶς εῖπε κἀπέσκηψε, παντοίᾳ τέχνῃ
753εῖρξαι κατ᾽ ῆμαρ τοὐμφανὲς τὸ νῦν τόδε
754Αίανθ᾽ ὑπὸ σκηναῖσι μη δ᾽ αφέντ᾽ εᾶν,
755ει ζῶντ᾽ εκεῖνον εισιδεῖν θέλοι ποτέ.
756ελᾷ γὰρ αυτὸν τῇδε θἠμέρᾳ μόνῃ
757δίας Αθάνας μῆνις, ὡς έφη λέγων
758τὰ γὰρ περισσὰ κἀνόνητα σώματα
759πίπτειν βαρείαις πρὸς θεῶν δυσπραξίαις
760έφασχ᾽ ὁ μάντις, ὅστις ανθρώπου φύσιν
761βλαστὼν έπειτα μὴ κατ᾽ άνθρωπον φρονῇ.
762κεῖνος δ᾽ απ᾽ οίκων ευθὺς εξορμώμενος
763άνους καλῶς λέγοντος ηὑρέθη πατρός
764ὁ μὲν γὰρ αυτὸν εννέπει τέκνον, δόρει
765βούλου κρατεῖν μέν, σὺν θεῷ δ᾽ αεὶ κρατεῖν
766ὁ δ᾽ ὑψικόμπως κἀφρόνως ημείψατο:
767πάτερ, θεοῖς μὲν κἂν ὁ μηδὲν ὼν ὁμοῦ
768κράτος κατακτήσαιτ᾽ εγὼ δὲ καὶ δίχα
769κείνων πέποιθα τοῦτ᾽ επισπάσειν κλέος
770τοσόνδ᾽ εκόμπει μῦθον εῖτα δεύτερον
771δίας Αθάνας, ἡνίκ᾽ οτρύνουσά νιν
772ηυδᾶτ᾽ επ᾽ εχθροῖς χεῖρα φοινίαν τρέπειν,
773τότ᾽ αντιφωνεῖ δεινὸν άρρητόν τ᾽ έπος
774άνασσα, τοῖς άλλοισιν Αργείων πέλας
775ἵστω, καθ᾽ ἡμᾶς δ᾽ ούποτ᾽ εκρήξει μάχη
776τοιοῖσδέ τοι λόγοισιν αστεργῆ θεᾶς
777εκτήσατ᾽ οργήν, ου κατ᾽ άνθρωπον φρονῶν
778αλλ᾽ είπερ έστι τῇδε θἠμέρᾳ, τάχ᾽ ὰν
779γενοίμεθ᾽ αυτοῦ σὺν θεῷ σωτήριοι
780τοσαῦθ᾽ ὁ μάντις εῖφ᾽ ὁ δ᾽ ευθὺς εξ ἕδρας
781πέμπει με σοὶ φέροντα τάσδ᾽ επιστολὰς
782Τεῦκρος φυλάσσειν ει δ᾽ απεστερήμεθα,
783ουκ έστιν ἁνὴρ κεῖνος, ει Κάλχας σοφός.
784ῶ δαΐα Τέκμησσα, δύσμορον γένος,
785ὅρα μολοῦσα τόνδ᾽ ὁποῖ᾽ έπη θροεῖ:
786ξυρεῖ γὰρ εν χρῷ τοῦτο μὴ χαίρειν τινά
787τί μ᾽ αῦ τάλαιναν, αρτίως πεπαυμένην
788κακῶν ατρύτων, εξ ἕδρας ανίστατε
789τοῦδ᾽ εισάκουε τἀνδρός, ὡς ἥκει φέρων
790Αίαντος ἡμῖν πρᾶξιν ἣν ήλγησ᾽ εγώ
791οίμοι, τί φής, άνθρωπε μῶν ολώλαμεν
792ουκ οῖδα τὴν σὴν πρᾶξιν, Αίαντος δ᾽ ὅτι,
793θυραῖος είπερ εστίν, ου θαρσῶ πέρι.
794καὶ μὴν θυραῖος, ὥστε μ᾽ ωδίνειν τί φής.
795εκεῖνον είργειν Τεῦκρος εξεφίεται
796σκηνῆς ὕπαυλον μη δ᾽ αφιέναι μόνον.
797ποῦ δ᾽ εστὶ Τεῦκρος, κἀπὶ τῷ λέγει τάδε
798πάρεστ᾽ εκεῖνος άρτι τήνδε δ᾽ έξοδον
799ολεθρίαν Αίαντος ελπίζει φέρειν
800οίμοι τάλαινα, τοῦ ποτ᾽ ανθρώπων μαθών;
801τοῦ Θεστορείου μάντεως, καθ᾽ ἡμέραν
802τὴν νῦν, ὅτ᾽ αυτῷ θάνατον ὴ βίον φέρει.
803οὶ ᾽ γώ, φίλοι, πρόστητ᾽ αναγκαίας τύχης,
804καὶ σπεύσαθ᾽, οἱ μὲν Τεῦκρον εν τάχει μολεῖν,
805οἱ δ᾽ ἑσπέρους αγκῶνας, οἱ δ᾽ αντηλίους
806ζητεῖτ᾽ ιόντες τἀνδρὸς έξοδον κακήν.
807έγνωκα γὰρ δὴ φωτὸς ηπατημένη
808καὶ τῆς παλαιᾶς χάριτος εκβεβλημένη
809οίμοι, τί δράσω, τέκνον ουχ ἱδρυτέον
810αλλ᾽ εῖμι κἀγὼ κεῖσ᾽ ὅποιπερ ὰν σθένω
811χωρῶμεν, εγκονῶμεν, ουχ ἕδρας ακμὴ
812σῴζειν θέλοντας άνδρα γ᾽ ὃς σπεύδῃ θανεῖν.
813χωρεῖν ἕτοιμος, κοὐ λόγῳ δείξω μόνον:
814τάχος γὰρ έργου καὶ ποδῶν ἅμ᾽ ἕψεται
815ὁ μὲν σφαγεὺς ἕστηκεν ᾗ τομώτατος
816γένοιτ᾽ άν, εί τῳ καὶ λογίζεσθαι σχολή:
817δῶρον μὲν ανδρὸς Ἕκτορος ξένων εμοὶ
818μάλιστα μισηθέντος εχθίστου θ᾽ ὁρᾶν:
819πέπηγε δ᾽ εν γῇ πολεμίᾳ τῇ Τρῳάδι,
820σιδηροβρῶτι θηγάνῃ νεηκονής
821έπηξα δ᾽ αυτὸν εῦ περιστείλας εγώ,
822ευνούστατον τῷδ᾽ ανδρὶ διὰ τάχους θανεῖν
823οὕτω μὲν ευσκευοῦμεν εκ δὲ τῶνδέ μοι
824σὺ πρῶτος, ῶ Ζεῦ, καὶ γὰρ εικός, άρκεσον
825αιτήσομαι δέ σ᾽ ου μακρὸν γέρας λαχεῖν
826πέμψον τιν᾽ ἡμῖν άγγελον, κακὴν φάτιν
827Τεύκρῳ φέροντα, πρῶτος ὥς με βαστάσῃ
828πεπτῶτα τῷδε περὶ νεορράντῳ ξίφει,
829καὶ μὴ πρὸς εχθρῶν του κατοπτευθεὶς πάρος
830ῥιφθῶ κυσὶν πρόβλητος οιωνοῖς θ᾽ ἕλωρ
831τοσαῦτά σ᾽, ῶ Ζεῦ, προστρέπω, καλῶ δ᾽ ἅμα
832πομπαῖον Ἑρμῆν χθόνιον εῦ με κοιμίσαι,
833ξὺν ασφαδάστῳ καὶ ταχεῖ πηδήματι
834πλευρὰν διαρρήξαντα τῷδε φασγάνῳ
835καλῶ δ᾽ αρωγοὺς τὰς αεί τε παρθένους
836αεί θ᾽ ὁρώσας πάντα τἀν βροτοῖς πάθη,
837σεμνὰς Ερινῦς τανύποδας, μαθεῖν εμὲ
838πρὸς τῶν Ατρειδῶν ὡς διόλλυμαι τάλας,
839καί σφας κακοὺς κάκιστα καὶ πανωλέθρους
840ξυναρπάσειαν, ὥσπερ εισορῶσ᾽ εμὲ
841[αὐτοσφαγῆ πίπτοντα, τὼς αυτοσφαγεῖς
842πρὸς τῶν φιλίστων εκγόνων ολοίατο. ]
843ίτ᾽, ῶ ταχεῖαι ποίνιμοί τ᾽ Ερινύες,
844γεύεσθε, μὴ φείδεσθε πανδήμου στρατοῦ
845σὺ δ᾽, ῶ τὸν αιπὺν ουρανὸν διφρηλατῶν
846Ἥλιε, πατρῴαν τὴν εμὴν ὅταν χθόνα
847ίδῃς, επισχὼν χρυσόνωτον ἡνίαν
848άγγειλον άτας τὰς εμὰς μόρον τ᾽ εμὸν
849γέροντι πατρὶ τῇ τε δυστήνῳ τροφῷ
850ῆ που τάλαινα, τήνδ᾽ ὅταν κλύῃ φάτιν,
851ἥσει μέγαν κωκυτὸν εν πάσῃ πόλει
852αλλ᾽ ουδὲν έργον ταῦτα θρηνεῖσθαι μάτην,
853αλλ᾽ αρκτέον τὸ πρᾶγμα σὺν τάχει τινί.
854ῶ Θάνατε Θάνατε, νῦν μ᾽ επίσκεψαι μολών
855καίτοι σὲ μὲν κἀκεῖ προσαυδήσω ξυνών
856σὲ δ᾽, ῶ φαεννῆς ἡμέρας τὸ νῦν σέλας,
857καὶ τὸν διφρευτὴν Ἥλιον προσεννέπω,
858πανύστατον δὴ κοὔποτ᾽ αῦθις ὕστερον.
859ῶ φέγγος, ῶ γῆς ἱερὸν οικείας πέδον
860Σαλαμῖνος, ῶ πατρῷον ἑστίας βάθρον
861κλειναί τ᾽ Αθῆναι καὶ τὸ σύντροφον γένος
862κρῆναί τε ποταμοί θ᾽ οἵδε, καὶ τὰ Τρωϊκὰ
863πεδία προσαυδῶ, χαίρετ᾽, ῶ τροφῆς εμοί:
864τοῦθ᾽ ὑμὶν Αίας τοὔπος ὕστατον θροεῖ,
865τὰ δ᾽ άλλ᾽ εν Ἅιδου τοῖς κάτω μυθήσομαι
866πόνος πόνῳ πόνον φέρει
867πᾷ πᾷ
868πᾷ γὰρ ουκ έβαν εγώ
869κοὐδεὶς επίσταταί με συμμαθεῖν τόπος
870 ιδού .
871δοῦπον αῦ κλύω τινά
872ἡμῶν γε ναὸς κοινόπλουν ὁμιλίαν.
873τί οῦν δή;
874πᾶν εστίβηται πλευρὸν ἕσπερον νεῶν
875έχεις οῦν
876πόνου γε πλῆθος, κοὐδὲν εις όψιν πλέον.
877αλλ᾽ ου δὲ μὲν δὴ τὴν αφ᾽ ἡλίου βολῶν
878κέλευθον ἁνὴρ ουδαμοῦ δηλοῖ φανείς
879τίς ὰν δῆτά μοι, τίς ὰν φιλοπόνων
880ἁλιαδᾶν έχων αΰπνους άγρας,
881ὴ τίς Ολυμπιάδων θεᾶν ὴ ῥυτῶν
884Βοσπορίων ποταμῶν, τὸν ωμόθυμον
885εί ποθι πλαζόμενον λεύσσων
886απύοι σχέτλια γὰρ
887εμέ γε τὸν μακρῶν αλάταν πόνων
888ουρίῳ μὴ πελάσαι δρόμῳ,
889αλλ᾽ αμενηνὸν άνδρα μὴ λεύσσειν ὅπου.
891ιώ μοί μοι.
892τίνος βοὴ πάραυλος εξέβη νάπους
893ιὼ τλήμων.
894τὴν δουρίληπτον δύσμορον νύμφην ὁρῶ
895Τέκμησσαν, οίκτῳ, τῷδε συγκεκραμένην.
896ῴχωκ᾽, όλωλα, διαπεπόρθημαι, φίλοι
897τί δ᾽ έστιν
898Αίας ὅδ᾽ ἡμῖν αρτίως νεοσφαγὴς
899κεῖται, κρυφαίῳ φασγάνῳ περιπτυχής
900ώμοι εμῶν νόστων:
901ώμοι, κατέπεφνες, άναξ,
902τόνδε συνναύταν, τάλας
903ῶ ταλαίφρων γύναι
904ὡς ὧδε τοῦδ᾽ έχοντος αιάζειν πάρα.
906τίνος ποτ᾽ ᾶρ᾽ έπραξε χειρὶ δύσμορος
907αυτὸς πρὸς αὑτοῦ, δῆλον: εν γάρ οἱ χθονὶ
908πηκτὸν τόδ᾽ έγχος περιπετὲς κατηγορεῖ
911ώμοι εμᾶς άτας, οῖος άρ᾽ αἱμάχθης, άφαρκτος φίλων
912εγὼ δ᾽ ὁ πάντα κωφός, ὁ πάντ᾽ άϊδρις, κατημέλησα πᾷ πᾷ
913κεῖται ὁ δυστράπελος, δυσώνυμος Αίας
914ούτοι θεατός αλλά νιν περιπτυχεῖ
916φάρει καλύψω τῷδε παμπήδην, επεὶ
917ουδεὶς άν, ὅστις καὶ φίλος, τλαίη βλέπειν
918φυσῶντ᾽ άνω πρὸς ῥῖνας έκ τε φοινίας
919πληγῆς μελανθὲν αἷμ᾽ απ᾽ οικείας σφαγῆς.
921οίμοι, τί δράσω τίς σε βαστάσει φίλων
922ποῦ Τεῦκρος; ὡς ακμαῖ᾽ άν, ει βαίη, μόλοι,
923πεπτῶτ᾽ αδελφὸν τόνδε συγκαθαρμόσαι
924ῶ δύσμορ᾽ Αίας, οἷος ὼν οἵως έχεις,
925ὡς καὶ παρ᾽ εχθροῖς άξιος θρήνων τυχεῖν.
926έμελλες, τάλας, έμελλες χρόνῳ
927στερεόφρων άρ᾽ εξανύσσειν κακὰν
928μοῖραν απειρεσίων πόνων τοῖά μοι
931πάννυχα καὶ φαέθοντ᾽ ανεστέναζες
932ωμόφρων εχθοδόπ᾽ Ατρείδαις
933ουλίῳ σὺν πάθει
934μέγας άρ᾽ ῆν εκεῖνος άρχων χρόνος
935πημάτων, ῆμος αριστόχειρ ............
936ὅπλων έκειτ᾽ αγὼν πέρι.
937ιώ μοί μοι.
938χωρεῖ πρὸς ἧπαρ, οῖδα, γενναία δύη
939ιώ μοί μοι.
940ουδέν σ᾽ απιστῶ καὶ δὶς οιμῶξαι, γύναι,
941τοιοῦδ᾽ αποβλαφθεῖσαν αρτίως φίλου
942σοὶ μὲν δοκεῖν ταῦτ᾽ έστ᾽, εμοὶ δ᾽ άγαν φρονεῖν.
943 ξυναυδῶ
944οίμοι, τέκνον, πρὸς οἷα δουλείας ζυγὰ
945χωροῦμεν, οἷοι νῷν εφεστᾶσιν σκοποί
946ώμοι, αναλγήτων
947δισσῶν εθρόησας άναυδ᾽
948έργ᾽ Ατρειδᾶν τῷδ᾽ άχει
949αλλ᾽ απείργοι θεός
950ουκ ὰν τάδ᾽ έστη τῇδε μὴ θεῶν μέτα
951άγαν ὑπερβριθὲς γὰρ άχθος ήνυσαν
952τοιόνδε μέντοι Ζηνὸς ἡ δεινὴ θεὸς
953Παλλὰς φυτεύει πῆμ᾽ Οδυσσέως χάριν.
954ῆ ῥα κελαινώπαν θυμὸν εφυβρίζει πολύτλας ανήρ,
956γελᾷ δὲ τοῖσδε μαινομένοις άχεσιν πολὺν γέλωτα, φεῦ φεῦ,
957ξύν τε διπλοῖ βασιλῆς κλύοντες Ατρεῖδαι.
961οἱ δ᾽ οῦν γελώντων κἀπιχαιρόντων κακοῖς
962τοῖς τοῦδ᾽: ίσως τοι, κεἰ βλέποντα μὴ ᾽ πόθουν,
963θανόντ᾽ ὰν οιμώξειαν εν χρείᾳ δορός
964οἱ γὰρ κακοὶ γνώμαισι τἀγαθὸν χεροῖν
965έχοντες ουκ ίσασι, πρίν τις εκβάλῃ
966εμοὶ πικρὸς τέθνηκεν ὴ κείνοις γλυκύς,
967αὑτῷ δὲ τερπνός ὧν γὰρ ηράσθη τυχεῖν
968εκτήσαθ᾽ αὑτῷ, θάνατον ὅνπερ ήθελεν
969τί δῆτα τοῦδ᾽ επεγγελῷεν ὰν κάτα
970θεοῖς τέθνηκεν οὗτος, ου κείνοισιν, ού
971πρὸς ταῦτ᾽ Οδυσσεὺς εν κενοῖς ὑβριζέτω
972Αίας γὰρ αυτοῖς ουκέτ᾽ εστίν, αλλ᾽ εμοὶ
973λιπὼν ανίας καὶ γόους διοίχεται
974ιώ μοί μοι.
975 σίγησον αυδὴν γὰρ δοκῶ Τεύκρου κλύειν
976βοῶντος άτης τῆσδ᾽ επίσκοπον μέλος
977ῶ φίλτατ᾽ Αίας, ῶ ξύναιμον όμμ᾽ εμοί,
978ᾶρ᾽ ημπόληκας, ὥσπερ ἡ φάτις κρατεῖ
979όλωλεν ἁνήρ, Τεῦκρε, τοῦτ᾽ επίστασο
980ώμοι βαρείας ᾶρα τῆς εμῆς τύχης.
981ὡς ὧδ᾽ εχόντων
982ῶ τάλας εγώ, τάλας.
983πάρα στενάζειν.
984ῶ περισπερχὲς πάθος.
985άγαν γε, Τεῦκρε.
986φεῦ τάλας: τί γὰρ τέκνον
987τὸ τοῦδε, ποῦ μοι γῆς κυρεῖ τῆς Τρῳάδος; μόνος παρὰ σκηναῖσιν.
986ουχ ὅσον τάχος
987δῆτ᾽ αυτὸν άξεις δεῦρο, μή τις ὡς κενῆς
988σκύμνον λεαίνης δυσμενῶν αναρπάσῃ;
989ίθ᾽, εγκόνει, σύγκαμνε τοῖς θανοῦσί τοι
990φιλοῦσι πάντες κειμένοις επεγγελᾶν καὶ μὴν έτι ζῶν, Τεῦκρε, τοῦδέ σοι μέλειν
991εφίεθ᾽ ἁνὴρ κεῖνος, ὥσπερ οῦν μέλει
992ῶ τῶν ἁπάντων δὴ θεαμάτων εμοὶ
993άλγιστον ὧν προσεῖδον οφθαλμοῖς εγώ,
994ὁδός θ᾽ ὁδῶν πασῶν ανιάσασα δὴ
995μάλιστα τοὐμὸν σπλάγχνον, ἣν δὴ νῦν έβην.
996ῶ φίλτατ᾽ Αίας, τὸν σὸν ὡς επῃσθόμην
997μόρον διώκων κἀξιχνοσκοπούμενος.
998οξεῖα γάρ σου βάξις ὡς θεοῦ τινος
999διῆλθ᾽ Αχαιοὺς πάντας ὡς οίχει θανών.
1000ἁγὼ κλύων δύστηνος εκποδὼν μὲν ὼν
1001ὑπεστέναζον, νῦν δ᾽ ὁρῶν απόλλυμαι
1002 οίμοι .
1003ίθ᾽, εκκάλυψον, ὡς ίδω τὸ πᾶν κακόν
1004ῶ δυσθέατον όμμα καὶ τόλμης πικρᾶς,
1005ὅσας ανίας μοι κατασπείρας φθίνεις
1006ποῖ γὰρ μολεῖν μοι δυνατόν, εις ποίους βροτούς,
1007τοῖς σοῖς αρήξαντ᾽ εν πόνοισι μηδαμοῦ;
1008ῆ πού με Τελαμών, σὸς πατὴρ εμός θ᾽ ἅμα,
1009δέξαιτ᾽ ὰν ευπρόσωπος ἵλεώς τ᾽ ίσως
1010χωροῦντ᾽ άνευ σοῦ πῶς γὰρ ούχ; ὅτῳ πάρα
1011μη δ᾽ ευτυχοῦντι μηδὲν ἥδιον γελᾶν.
1012οὗτος τί κρύψει ποῖον ουχ ερεῖ κακὸν
1013τὸν εκ δορὸς γεγῶτα πολεμίου νόθον,
1014τὸν δειλίᾳ προδόντα καὶ κακανδρίᾳ
1015σέ, φίλτατ᾽ Αίας, ὴ δόλοισιν, ὡς τὰ σὰ
1016κράτη θανόντος καὶ δόμους νέμοιμι σούς
1017τοιαῦτ᾽ ανὴρ δύσοργος, εν γήρᾳ βαρύς,
1018ερεῖ, πρὸς ουδὲν εις έριν θυμούμενος
1019τέλος δ᾽ απωστὸς γῆς απορριφθήσομαι,
1020δοῦλος λόγοισιν αντ᾽ ελευθέρου φανείς
1021τοιαῦτα μὲν κατ᾽ οῖκον: εν Τροίᾳ δέ μοι
1022πολλοὶ μὲν εχθροί, παῦρα δ᾽ ωφελήσιμα.
1023καὶ ταῦτα πάντα σοῦ θανόντος ηὑρόμην
1024οίμοι, τί δράσω πῶς σ᾽ αποσπάσω πικροῦ
1025τοῦδ᾽ αιόλου κνώδοντος, ῶ τάλας, ὑφ᾽ οὗ
1026φονέως άρ᾽ εξέπνευσας; εῖδες ὡς χρόνῳ
1027έμελλέ σ᾽ Ἕκτωρ καὶ θανὼν αποφθίσειν
1028σκέψασθε, πρὸς θεῶν, τὴν τύχην δυοῖν βροτοῖν
1029Ἕκτωρ μέν, ᾧ δὴ τοῦδ᾽ εδωρήθη πάρα,
1030ζωστῆρι πρισθεὶς ἱππικῶν εξ αντύγων
1031εκνάπτετ᾽ αιέν, έστ᾽ απέψυξεν βίον
1032οὗτος δ᾽ εκείνου τήνδε δωρεὰν έχων
1033πρὸς τοῦδ᾽ όλωλε θανασίμῳ πεσήματι
1034ᾶρ᾽ ουκ Ερινὺς τοῦτ᾽ εχάλκευσεν ξίφος
1035κἀκεῖνον Ἅιδης, δημιουργὸς άγριος;
1036εγὼ μὲν οῦν καὶ ταῦτα καὶ τὰ πάντ᾽ αεὶ
1037φάσκοιμ᾽ ὰν ανθρώποισι μηχανᾶν θεούς
1038ὅτῳ δὲ μὴ τάδ᾽ εστὶν εν γνώμῃ φίλα,
1039κεῖνός τ᾽ εκεῖνα στεργέτω κἀγὼ τάδε.
1040μὴ τεῖνε μακράν, αλλ᾽ ὅπως κρύψεις τάφῳ
1041φράζου τὸν άνδρα χὤ τι μυθήσει τάχα.
1042βλέπω γὰρ εχθρὸν φῶτα, καὶ τάχ᾽ ὰν κακοῖς
1043γελῶν ἃ δὴ κακοῦργος εξίκοιτ᾽ ανήρ.
1044τίς δ᾽ εστὶν ὅντιν᾽ άνδρα προσλεύσσεις στρατοῦ
1045Μενέλαος, ᾧ δὴ τόνδε πλοῦν εστείλαμεν.
1046 ὁρῶ μαθεῖν γὰρ εγγὺς ὼν ου δυσπετής.
1047οὗτος, σὲ φωνῶ τόνδε τὸν νεκρὸν χεροῖν
1048μὴ συγκομίζειν, αλλ᾽ εᾶν ὅπως έχει
1049τίνος χάριν τοσόνδ᾽ ανήλωσας λόγον
1050δοκοῦντ᾽ εμοί, δοκοῦντα δ᾽ ὃς κραίνει στρατοῦ.
1051ούκουν ὰν είποις ἥντιν᾽ αιτίαν προθείς
1052ὁθούνεκ᾽ αυτὸν ελπίσαντες οίκοθεν
1053άγειν Αχαιοῖς ξύμμαχόν τε καὶ φίλον,
1054εξηύρομεν ζητοῦντες εχθίω Φρυγῶν:
1055ὅστις στρατῷ ξύμπαντι βουλεύσας φόνον
1056νύκτωρ επεστράτευσεν, ὡς ἕλοι δόρει
1057κεἰ μὴ θεῶν τις τήνδε πεῖραν έσβεσεν,
1058ἡμεῖς μὲν ὰν τήνδ᾽ ἣν ὅδ᾽ είληχεν τύχην
1059θανόντες ὰν προυκείμεθ᾽ αισχίστῳ μόρῳ,
1060οὗτος δ᾽ ὰν έζη νῦν δ᾽ ενήλλαξεν θεὸς
1061τὴν τοῦδ᾽ ὕβριν πρὸς μῆλα καὶ ποίμνας πεσεῖν
1062ὧν εἵνεκ᾽ αυτὸν ούτις έστ᾽ ανὴρ σθένων
1063τοσοῦτον ὥστε σῶμα τυμβεῦσαι τάφῳ,
1064αλλ᾽ αμφὶ χλωρὰν ψάμαθον εκβεβλημένος
1065όρνισι φορβὴ παραλίοις γενήσεται.
1066πρὸς ταῦτα μηδὲν δεινὸν εξάρῃς μένος
1067ει γὰρ βλέποντος μὴ ᾽ δυνήθημεν κρατεῖν,
1068πάντως θανόντος γ᾽ άρξομεν, κἂν μὴ θέλῃς,
1069χερσὶν παρευθύνοντες ου γὰρ έσθ᾽ ὅπου
1070λόγων γ᾽ ακοῦσαι ζῶν ποτ᾽ ηθέλησ᾽ εμῶν
1071καίτοι κακοῦ πρὸς ανδρὸς όντα δημότην
1072μηδὲν δικαιοῦν τῶν εφεστώτων κλύειν
1073ου γάρ ποτ᾽ ού τ᾽ ὰν εν πόλει νόμοι καλῶς
1074φέροιντ᾽ άν, ένθα μὴ καθεστήκῃ δέος,
1075ού τ᾽ ὰν στρατός γε σωφρόνως άρχοιτ᾽ έτι,
1076μηδὲν φόβου πρόβλημα μη δ᾽ αιδοῦς έχων
1077αλλ᾽ άνδρα χρή, κἂν σῶμα γεννήσῃ μέγα,
1078δοκεῖν πεσεῖν ὰν κἂν απὸ σμικροῦ κακοῦ.
1079δέος γὰρ ᾧ πρόσεστιν αισχύνη θ᾽ ὁμοῦ,
1080σωτηρίαν έχοντα τόνδ᾽ επίστασο
1081ὅπου δ᾽ ὑβρίζειν δρᾶν θ᾽ ἃ βούλεται παρῇ,
1082ταύτην νόμιζε τὴν πόλιν χρόνῳ ποτὲ
1083εξ ουρίων δραμοῦσαν εις βυθὸν πεσεῖν.
1084αλλ᾽ ἑστάτω μοι καὶ δέος τι καίριον,
1085καὶ μὴ δοκῶμεν δρῶντες ἃν ἡδώμεθα
1086ουκ αντιτίσειν αῦθις ὰν λυπώμεθα
1087ἕρπει παραλλὰξ ταῦτα πρόσθεν οὗτος ῆν
1088αίθων ὑβριστής, νῦν δ᾽ εγὼ μέγ᾽ αῦ φρονῶ
1089καί σοι προφωνῶ τόνδε μὴ θάπτειν, ὅπως
1090μὴ τόνδε θάπτων αυτὸς εις ταφὰς πέσῃς
1091Μενέλαε, μὴ γνώμας ὑποστήσας σοφὰς
1092εῖτ᾽ αυτὸς εν θανοῦσιν ὑβριστὴς γένῃ
1093ουκ άν ποτ᾽, άνδρες, άνδρα θαυμάσαιμ᾽ έτι,
1094ὃς μηδὲν ὼν γοναῖσιν εῖθ᾽ ἁμαρτάνει,
1095ὅθ᾽ οἱ δοκοῦντες ευγενεῖς πεφυκέναι
1096τοιαῦθ᾽ ἁμαρτάνουσιν εν λόγοις έπη
1097άγ᾽ είπ᾽ απ᾽ αρχῆς αῦθις, ῆ σὺ φὴς άγειν
1098τόνδ᾽ άνδρ᾽ Αχαιοῖς δεῦρο σύμμαχον λαβών
1099ουκ αυτὸς εξέπλευσεν ὡς αὑτοῦ κρατῶν
1100ποῦ σὺ στρατηγεῖς τοῦδε ποῦ δὲ σοὶ λεῶν
1101έξεστ᾽ ανάσσειν ὧν ὅδ᾽ ήγαγ᾽ οίκοθεν
1102Σπάρτης ανάσσων ῆλθες, ουχ ἡμῶν κρατῶν
1103ου δ᾽ έσθ᾽ ὅπου σοὶ τόνδε κοσμῆσαι πλέον
1104αρχῆς έκειτο θεσμὸς ὴ καὶ τῷδε σέ.
1105ὕπαρχος άλλων δεῦρ᾽ έπλευσας, ουχ ὅλων
1106στρατηγός, ὥστ᾽ Αίαντος ἡγεῖσθαί ποτε
1107αλλ᾽ ὧνπερ άρχεις άρχε καὶ τὰ σέμν᾽ έπη
1108κόλαζ᾽ εκείνους τόνδε δ᾽, είτε μὴ σὺ φὴς
1109είθ᾽ ἅτερος στρατηγός, εις ταφὰς εγὼ
1110θήσω δικαίως, ου τὸ σὸν δείσας στόμα.
1111ου γάρ τι τῆς σῆς εἵνεκ᾽ εστρατεύσατο
1112γυναικός, ὥσπερ οἱ πόνου πολλοῦ πλέῳ,
1113αλλ᾽ εἵνεχ᾽ ὅρκων οἷσιν ῆν ενώμοτος,
1114σοῦ δ᾽ ουδέν: ου γὰρ ηξίου τοὺς μηδένας
1115πρὸς ταῦτα πλείους δεῦρο κήρυκας λαβὼν
1116καὶ τὸν στρατηγὸν ἧκε, τοῦ δὲ σοῦ ψόφου
1117ουκ ὰν στραφείην, ἕως ὰν ῇς οἷός περ εῖ
1118ου δ᾽ αῦ τοιαύτην γλῶσσαν εν κακοῖς φιλῶ
1119τὰ σκληρὰ γάρ τοι, κἂν ὑπέρδικ᾽ ῇ, δάκνει
1120ὁ τοξότης έοικεν ου σμικρὸν φρονεῖν
1121ου γὰρ βάναυσον τὴν τέχνην εκτησάμην
1122μέγ᾽ άν τι κομπάσειας, ασπίδ᾽ ει λάβοις
1123κἂν ψιλὸς αρκέσαιμι σοί γ᾽ ὡπλισμένῳ.
1124ἡ γλῶσσά σου τὸν θυμὸν ὡς δεινὸν τρέφει
1125ξὺν τῷ δικαίῳ γὰρ μέγ᾽ έξεστιν φρονεῖν
1126δίκαια γὰρ τόνδ᾽ ευτυχεῖν κτείναντά με;
1127 κτείναντα ; δεινόν γ᾽ εῖπας, ει καὶ ζῇς θανών
1128θεὸς γὰρ εκσῴζει με, τῷδε δ᾽ οίχομαι
1129μή νυν ατίμα θεούς, θεοῖς σεσωσμένος
1130εγὼ γὰρ ὰν ψέξαιμι δαιμόνων νόμους
1131ει τοὺς θανόντας ουκ εᾷς θάπτειν παρών.
1132τούς γ᾽ αυτὸς αὑτοῦ πολεμίους. ου γὰρ καλόν.
1133ῆ σοὶ γὰρ Αίας πολέμιος προύστη ποτέ
1134μισοῦντ᾽ εμίσει καὶ σὺ τοῦτ᾽ ηπίστασο
1135κλέπτης γὰρ αυτοῦ ψηφοποιὸς ηὑρέθης
1136εν τοῖς δικασταῖς, κοὐκ εμοί, τόδ᾽ εσφάλη
1137πόλλ᾽ ὰν κακῶς λάθρᾳ σὺ κλέψειας κακά
1138τοῦτ᾽ εις ανίαν τοὔπος έρχεταί τινι
1139ου μᾶλλον, ὡς έοικεν, ὴ λυπήσομεν.
1140ἕν σοι φράσω τόνδ᾽ εστὶν ουχὶ θαπτέον
1141αλλ᾽ αντακούσει τοῦτον ὡς τεθάψεται
1142ήδη ποτ᾽ εῖδον άνδρ᾽ εγὼ γλώσσῃ θρασὺν
1143ναύτας εφορμήσαντα χειμῶνος τὸ πλεῖν,
1144ᾧ φθέγμ᾽ ὰν ουκ ὰν ηὗρες, ἡνίκ᾽ εν κακῷ
1145χειμῶνος είχετ᾽, αλλ᾽ ὑφ᾽ εἵματος κρυφεὶς
1146πατεῖν παρεῖχε τῷ θέλοντι ναυτίλων.
1147οὕτω δὲ καὶ σὲ καὶ τὸ σὸν λάβρον στόμα
1148σμικροῦ νέφους τάχ᾽ άν τις εκπνεύσας μέγας
1149χειμὼν κατασβέσειε τὴν πολλὴν βοήν.
1150εγὼ δέ γ᾽ άνδρ᾽ όπωπα μωρίας πλέων,
1151ὃς εν κακοῖς ὕβριζε τοῖσι τῶν πέλας
1152κᾆτ᾽ αυτὸν εισιδών τις εμφερὴς εμοὶ
1153οργήν θ᾽ ὅμοιος εῖπε τοιοῦτον λόγον
1154ώνθρωπε, μὴ δρᾶ τοὺς τεθνηκότας κακῶς
1155ει γὰρ ποήσεις, ίσθι πημανούμενος
1156τοιαῦτ᾽ άνολβον άνδρ᾽ ενουθέτει παρών
1157ὁρῶ δέ τοί νιν, κἄστιν, ὡς εμοὶ δοκεῖ,
1158ουδείς ποτ᾽ άλλος ὴ σύ. μῶν ῃνιξάμην
1159 άπειμι καὶ γὰρ αισχρόν, ει πύθοιτό τις
1160λόγοις κολάζειν ᾧ βιάζεσθαι πάρα.
1161άφερπέ νυν κἀμοὶ γὰρ αίσχιστον κλύειν
1162ανδρὸς ματαίου φλαῦρ᾽ έπη μυθουμένου.
1163έσται μεγάλης έριδός τις αγών
1164αλλ᾽ ὡς δύνασαι, Τεῦκρε, ταχύνας
1165σπεῦσον κοίλην κάπετόν τιν᾽ ιδεῖν
1166τῷδ᾽, ένθα βροτοῖς τὸν αείμνηστον
1167τάφον ευρώεντα καθέξει
1168καὶ μὴν ες αυτὸν καιρὸν οἵδε πλησίοι
1169πάρεισιν ανδρὸς τοῦδε παῖς τε καὶ γυνή,
1170τάφον περιστελοῦντε δυστήνου νεκροῦ.
1171ῶ παῖ, πρόσελθε δεῦρο καὶ σταθεὶς πέλας
1172ἱκέτης έφαψαι πατρός, ὅς σ᾽ εγείνατο
1173θάκει δὲ προστρόπαιος εν χεροῖν έχων
1174κόμας εμὰς καὶ τῆσδε καὶ σαυτοῦ τρίτου,
1175ἱκτήριον θησαυρόν ει δέ τις στρατοῦ
1176βίᾳ σ᾽ αποσπάσειε τοῦδε τοῦ νεκροῦ,
1177κακὸς κακῶς άθαπτος εκπέσοι χθονός,
1178γένους ἅπαντος ῥίζαν εξημημένος,
1179αύτως ὅπωσπερ τόνδ᾽ εγὼ τέμνω πλόκον
1180έχ᾽ αυτόν, ῶ παῖ, καὶ φύλασσε, μη δέ σε
1181κινησάτω τις, αλλὰ προσπεσὼν έχου
1182ὑμεῖς τε μὴ γυναῖκες αντ᾽ ανδρῶν πέλας
1183παρέστατ᾽, αλλ᾽ αρήγετ᾽, έστ᾽ εγὼ μολὼν
1184τάφου μεληθῶ τῷδε, κἂν μηδεὶς εᾷ
1185τίς άρα νέατος ες πότε λήξει πολυπλάγκτων ετέων αριθμός,
1186τὰν άπαυστον αιὲν εμοὶ δορυσσοήτων
1187μόχθων άταν επάγων
1188άν τὰν ευρώδεα Τρωΐαν,
1191δύστανον όνειδος Ἑλλάνων
1192όφελε πρότερον αιθέρα δῦναι μέγαν ὴ τὸν πολύκοινον Ἅιδαν
1193κεῖνος ἁνήρ, ὃς στυγερῶν έδειξεν ὅπλων
1196Ἕλλασιν κοινὸν Άρη.
1197ιὼ πόνοι πρόγονοι πόνων:
1198κεῖνος γὰρ έπερσεν ανθρώπους
1199εκεῖνος ού τε στεφάνων ού τε
1200βαθεῖαν κυλίκων
1201νεῖμεν εμοὶ τέρψιν ὁμιλεῖν,
1202ού τε γλυκὺν αυλῶν ότοβον,
1203δύσμορος, ού τ᾽ εννυχίαν
1204τέρψιν ιαύειν
1205ερώτων δ᾽ ερώτων απέπαυσεν, ώμοι
1206κεῖμαι δ᾽, αμέριμνος οὕτως,
1207αεὶ πυκιναῖς δρόσοις
1208τεγγόμενος κόμας,
1209λυγρᾶς μνήματα Τροίας
1211καὶ πρὶν μὲν αιὲν νυχίου
1212δείματος ῆν μοι προβολὰ
1213καὶ βελέων θούριος Αίας
1214νῦν δ᾽ οὗτος ανεῖται στυγερῷ
1215δαίμονι τίς μοι, τίς έτ᾽ οῦν
1216τέρψις επέσται
1217γενοίμαν ἵν᾽ ὑλᾶεν έπεστι πόντου
1218πρόβλημ᾽ ἁλίκλυστον, άκραν
1219ὑπὸ πλάκα Σουνίου,
1221τὰς ἱερὰς ὅπως
1222προσείποιμεν Αθάνας
1223καὶ μὴν ιδὼν έσπευσα τὸν στρατηλάτην
1224Αγαμέμνον᾽ ἡμῖν δεῦρο τόνδ᾽ ὁρμώμενον:
1225δῆλος δέ μοὐστὶ σκαιὸν εκλύσων στόμα
1226σὲ δὴ τὰ δεινὰ ῥήματ᾽ αγγέλλουσί μοι
1227τλῆναι καθ᾽ ἡμῶν ὧδ᾽ ανοιμωκτὶ χανεῖν
1228σέ τοι, τὸν εκ τῆς αιχμαλωτίδος λέγω,
1229ῆ που τραφεὶς ὰν μητρὸς ευγενοῦς άπο
1230ὑψήλ᾽ εκόμπεις κἀπ᾽ άκρων ὡδοιπόρεις,
1231ὅτ᾽ ουδὲν ὼν τοῦ μηδὲν αντέστης ὕπερ,
1232κοὔτε στρατηγοὺς ού τε ναυάρχους μολεῖν
1233ἡμᾶς Αχαιῶν ου δὲ σοῦ διωμόσω
1234αλλ᾽ αυτὸς άρχων, ὡς σὺ φής, Αίας έπλει.
1235ταῦτ᾽ ουκ ακούειν μεγάλα πρὸς δούλων κακά;
1236ποίου κέκραγας ανδρὸς ὧδ᾽ ὑπέρφρονα
1237ποῖ βάντος ὴ ποῦ στάντος οὗπερ ουκ εγώ;
1238ουκ ᾶρ᾽ Αχαιοῖς άνδρες εισὶ πλὴν ὅδε
1239πικροὺς έοιγμεν τῶν Αχιλλείων ὅπλων
1240αγῶνας Αργείοισι κηρῦξαι τότε,
1241ει πανταχοῦ φανούμεθ᾽ εκ Τεύκρου κακοί,
1242κοὐκ αρκέσει ποθ᾽ ὑμὶν ου δ᾽ ἡσσημένοις
1243είκειν ἃ τοῖς πολλοῖσιν ήρεσκεν κριταῖς,
1244αλλ᾽ αιὲν ἡμᾶς ὴ κακοῖς βαλεῖτέ που
1245ὴ σὺν δόλῳ κεντήσεθ᾽ οἱ λελειμμένοι
1246εκ τῶνδε μέντοι τῶν τρόπων ουκ άν ποτε
1247κατάστασις γένοιτ᾽ ὰν ουδενὸς νόμου,
1248ει τοὺς δίκῃ νικῶντας εξωθήσομεν
1249καὶ τοὺς όπισθεν εις τὸ πρόσθεν άξομεν
1250αλλ᾽ ειρκτέον τάδ᾽ εστίν ου γὰρ οἱ πλατεῖς
1251ου δ᾽ ευρύνωτοι φῶτες ασφαλέστατοι,
1252αλλ᾽ οἱ φρονοῦντες εῦ κρατοῦσι πανταχοῦ.
1253μέγας δὲ πλευρὰ βοῦς ὑπὸ σμικρᾶς ὅμως
1254μάστιγος ορθὸς εις ὁδὸν πορεύεται
1255καὶ σοὶ προσέρπον τοῦτ᾽ εγὼ τὸ φάρμακον
1256ὁρῶ τάχ᾽, ει μὴ νοῦν κατακτήσει τινά
1257ὃς ανδρὸς ουκέτ᾽ όντος, αλλ᾽ ήδη σκιᾶς,
1258θαρσῶν ὑβρίζεις κἀξελευθεροστομεῖς.
1259ου σωφρονήσεις ου μαθὼν ὃς εῖ φύσιν
1260άλλον τιν᾽ άξεις άνδρα δεῦρ᾽ ελεύθερον,
1261ὅστις πρὸς ἡμᾶς αντὶ σοῦ λέξει τὰ σά
1262σοῦ γὰρ λέγοντος ουκέτ᾽ ὰν μάθοιμ᾽ εγώ
1263τὴν βάρβαρον γὰρ γλῶσσαν ουκ επαΐω
1264είθ᾽ ὑμὶν αμφοῖν νοῦς γένοιτο σωφρονεῖν
1265τούτου γὰρ ουδὲν σφῷν έχω λῷον φράσαι
1266 φεῦ : τοῦ θανόντος ὡς ταχεῖά τις βροτοῖς
1267χάρις διαρρεῖ καὶ προδοῦσ᾽ ἁλίσκεται,
1268ει σοῦ γ᾽ ὅδ᾽ ἁνὴρ ου δ᾽ επὶ σμικρῶν λόγων,
1269Αίας, έτ᾽ ίσχει μνῆστιν, οὗ σὺ πολλάκις
1270τὴν σὴν προτείνων προύκαμες ψυχὴν δόρει
1271αλλ᾽ οίχεται δὴ πάντα ταῦτ᾽ ερριμμένα
1272ῶ πολλὰ λέξας άρτι κἀνόητ᾽ έπη,
1273ου μνημονεύεις ουκέτ᾽ ουδέν, ἡνίκα
1274ἑρκέων ποθ᾽ ὑμᾶς οὗτος εγκεκλῃμένους,
1275ήδη τὸ μηδὲν όντας, εν τροπῇ δορὸς
1276ερρύσατ᾽ ελθὼν μοῦνος, αμφὶ μὲν νεῶν
1277άκροισιν ήδη ναυτικοῖς ἑδωλίοις
1278πυρὸς φλέγοντος, εις δὲ ναυτικὰ σκάφη
1279πηδῶντος άρδην Ἕκτορος τάφρων ὕπερ;
1280τίς ταῦτ᾽ απεῖρξεν ουχ ὅδ᾽ ῆν ὁ δρῶν τάδε,
1281ὃν ουδαμοῦ φής, οὗ σὺ μή, βῆναι ποδί;
1282ᾶρ᾽ ὑμὶν οὗτος ταῦτ᾽ έδρασεν ένδικα
1283χὤτ᾽ αῦθις αυτὸς Ἕκτορος μόνος μόνου
1284λαχών τε κἀκέλευστος ῆλθ᾽ εναντίος,
1285ου δραπέτην τὸν κλῆρον ες μέσον καθείς,
1286ὑγρᾶς αρούρας βῶλον, αλλ᾽ ὃς ευλόφου
1287κυνῆς έμελλε πρῶτος ἅλμα κουφιεῖν;
1288ὅδ᾽ ῆν ὁ πράσσων ταῦτα, σὺν δ᾽ εγὼ παρών,
1289ὁ δοῦλος, οὑκ τῆς βαρβάρου μητρὸς γεγώς.
1290δύστηνε, ποῖ βλέπων ποτ᾽ αυτὰ καὶ θροεῖς
1291ουκ οῖσθα σοῦ πατρὸς μὲν ὃς προύφυ πατὴρ
1292αρχαῖον όντα Πέλοπα βάρβαρον Φρύγα
1293Ατρέα δ᾽, ὃς αῦ σ᾽ έσπειρε δυσσεβέστατον,
1294προθέντ᾽ αδελφῷ δεῖπνον οικείων τέκνων;
1295αυτὸς δὲ μητρὸς εξέφυς Κρήσσης, εφ᾽ ᾗ
1296λαβὼν επακτὸν άνδρ᾽ ὁ φιτύσας πατὴρ
1297εφῆκεν ελλοῖς ιχθύσιν διαφθοράν.
1298τοιοῦτος ὼν τοιῷδ᾽ ονειδίζεις σποράν
1299ὃς εκ πατρὸς μέν ειμι Τελαμῶνος γεγώς,
1300ὅστις στρατοῦ τὰ πρῶτ᾽ αριστεύσας εμὴν
1301ίσχει ξύνευνον μητέρ᾽, ἣ φύσει μὲν ῆν
1302βασίλεια, Λαομέδοντος: έκκριτον δέ νιν
1303δώρημα κείνῳ ᾽ δωκεν Αλκμήνης γόνος
1304ᾶρ᾽ ὧδ᾽ άριστος εξ αριστέοιν δυοῖν
1305βλαστὼν ὰν αισχύνοιμι τοὺς πρὸς αἵματος,
1306οὓς νῦν σὺ τοιοῖσδ᾽ εν πόνοισι κειμένους
1307ωθεῖς αθάπτους, ου δ᾽ επαισχύνει λέγων
1308εῦ νυν τόδ᾽ ίσθι, τοῦτον ει βαλεῖτέ που,
1309βαλεῖτε χἠμᾶς τρεῖς ὁμοῦ συγκειμένους
1310επεὶ καλόν μοι τοῦδ᾽ ὑπερπονουμένῳ
1311θανεῖν προδήλως μᾶλλον ὴ τῆς σῆς ὑπὲρ
1312γυναικός, ὴ τοῦ σοῦ γ᾽ ὁμαίμονος λέγω;
1313πρὸς ταῦθ᾽ ὅρα μὴ τοὐμόν, αλλὰ καὶ τὸ σόν
1314ὡς εί με πημανεῖς τι, βουλήσει ποτὲ
1315καὶ δειλὸς εῖναι μᾶλλον ὴ ᾽ ν εμοὶ θρασύς.
1316άναξ, Οδυσσεῦ, καιρὸν ίσθ᾽ εληλυθώς,
1317ει μὴ ξυνάψων, αλλὰ συλλύσων πάρει
1318τί δ᾽ έστιν, άνδρες τηλόθεν γὰρ ῃσθόμην
1319βοὴν Ατρειδῶν τῷδ᾽ επ᾽ αλκίμῳ νεκρῷ
1320ου γὰρ κλύοντές εσμεν αισχίστους λόγους,
1321άναξ Οδυσσεῦ, τοῦδ᾽ ὑπ᾽ ανδρὸς αρτίως
1322 ποίους ; εγὼ γὰρ ανδρὶ συγγνώμην έχω
1323κλύοντι φλαῦρα συμβαλεῖν έπη κακά
1324ήκουσεν αισχρά δρῶν γὰρ ῆν τοιαῦτά με
1325τί γάρ σ᾽ έδρασεν, ὥστε καὶ βλάβην έχειν
1326ού φησ᾽ εάσειν τόνδε τὸν νεκρὸν ταφῆς
1327άμοιρον, αλλὰ πρὸς βίαν θάψειν εμοῦ
1328έξεστιν οῦν ειπόντι τἀληθῆ φίλῳ
1329σοὶ μηδὲν ἧσσον ὴ πάρος ξυνηρετεῖν;
1330 είπ᾽ ῆ γὰρ είην ουκ ὰν εῦ φρονῶν, επεὶ
1331φίλον σ᾽ εγὼ μέγιστον Αργείων νέμω
1332άκουέ νυν τὸν άνδρα τόνδε πρὸς θεῶν
1333μὴ τλῇς άθαπτον ὧδ᾽ αναλγήτως βαλεῖν
1334μη δ᾽ ἡ βία σε μηδαμῶς νικησάτω
1335τοσόνδε μισεῖν ὥστε τὴν δίκην πατεῖν
1336κἀμοὶ γὰρ ῆν ποθ᾽ οὗτος έχθιστος στρατοῦ,
1337εξ οὗ ᾽ κράτησα τῶν Αχιλλείων ὅπλων,
1338αλλ᾽ αυτὸν έμπας όντ᾽ εγὼ τοιόνδ᾽ εμοὶ
1339ουκ αντατιμάσαιμ᾽ άν, ὥστε μὴ λέγειν
1340ἕν᾽ άνδρ᾽ ιδεῖν άριστον Αργείων, ὅσοι
1341Τροίαν αφικόμεσθα, πλὴν Αχιλλέως.
1342ὥστ᾽ ουκ ὰν ενδίκως γ᾽ ατιμάζοιτό σοι
1343ου γάρ τι τοῦτον, αλλὰ τοὺς θεῶν νόμους
1344φθείροις άν άνδρα δ᾽ ου δίκαιον, ει θάνοι,
1345βλάπτειν τὸν εσθλόν, ου δ᾽ εὰν μισῶν κυρῇς.
1346σὺ ταῦτ᾽, Οδυσσεῦ, τοῦδ᾽ ὑπερμαχεῖς εμοί
1347 έγωγ᾽ : εμίσουν δ᾽, ἡνίκ᾽ ῆν μισεῖν καλόν
1348ου γὰρ θανόντι καὶ προσεμβῆναί σε χρή
1349μὴ χαῖρ᾽, Ατρείδη, κέρδεσιν τοῖς μὴ καλοῖς
1350τόν τοι τύραννον ευσεβεῖν ου ῥᾴδιον.
1351αλλ᾽ εῦ λέγουσι τοῖς φίλοις τιμὰς νέμειν.
1352κλύειν τὸν εσθλὸν άνδρα χρὴ τῶν εν τέλει
1353 παῦσαι κρατεῖς τοι τῶν φίλων νικώμενος
1354μέμνησ᾽ ὁποίῳ φωτὶ τὴν χάριν δίδως
1355ὅδ᾽ εχθρὸς ἁνήρ, αλλὰ γενναῖός ποτ᾽ ῆν
1356τί ποτε ποήσεις εχθρὸν ὧδ᾽ αιδεῖ νέκυν
1357νικᾷ γὰρ ἁρετή με τῆς έχθρας πολύ
1358τοιοίδε μέντοι φῶτες έμπληκτοι βροτῶν.
1359ῆ κάρτα πολλοὶ νῦν φίλοι καὖθις πικροί.
1360τοιούσδ᾽ επαινεῖς δῆτα σὺ κτᾶσθαι φίλους
1361σκληρὰν επαινεῖν ου φιλῶ ψυχὴν εγώ
1362ἡμᾶς σὺ δειλοὺς τῇδε θἠμέρᾳ φανεῖς
1363άνδρας μὲν οῦν Ἕλλησι πᾶσιν ενδίκους.
1364άνωγας οῦν με τὸν νεκρὸν θάπτειν εᾶν
1365 έγωγε : καὶ γὰρ αυτὸς ενθάδ᾽ ἵξομαι
1366ῆ πάνθ᾽ ὅμοια πᾶς ανὴρ αὑτῷ πονεῖ
1367τῷ γάρ με μᾶλλον εικὸς ὴ ᾽ μαυτῷ πονεῖν;
1368σὸν ᾶρα τοὔργον, ουκ εμὸν κεκλήσεται
1369ὡς ὰν ποήσῃς, πανταχῇ χρηστός γ᾽ έσει
1370αλλ᾽ εῦ γε μέντοι τοῦτ᾽ επίστασ᾽ ὡς εγὼ
1371σοὶ μὲν νέμοιμ᾽ ὰν τῆσδε καὶ μείζω χάριν,
1372οὗτος δὲ κἀκεῖ κἀνθάδ᾽ ὼν έμοιγ᾽ ὁμῶς
1373έχθιστος έσται: σοὶ δὲ δρᾶν έξεσθ᾽ ἃ χρῇς
1374ὅστις σ᾽, Οδυσσεῦ, μὴ λέγει γνώμῃ σοφὸν
1375φῦναι, τοιοῦτον όντα, μῶρός εστ᾽ ανήρ
1376καὶ νῦν γε Τεύκρῳ τἀπὸ τοῦδ᾽ αγγέλλομαι,
1377ὅσον τότ᾽ εχθρὸς ῆ, τοσόνδ᾽ εῖναι φίλος
1378καὶ τὸν θανόντα τόνδε συνθάπτειν θέλω
1379καὶ ξυμπονεῖν καὶ μηδὲν ελλείπειν ὅσων
1380χρὴ τοῖς αρίστοις ανδράσιν πονεῖν βροτούς
1381άριστ᾽ Οδυσσεῦ, πάντ᾽ έχω σ᾽ επαινέσαι
1382λόγοισι, καί μ᾽ έψευσας ελπίδος πολύ
1383τούτῳ γὰρ ὼν έχθιστος Αργείων ανὴρ
1384μόνος παρέστης χερσίν, ου δ᾽ έτλης παρὼν
1385θανόντι τῷδε ζῶν εφυβρίσαι μέγα,
1386ὡς ὁ στρατηγὸς οὑπιβρόντητος μολὼν
1387αυτός τε χὠ ξύναιμος ηθελησάτην
1388λωβητὸν αυτὸν εκβαλεῖν ταφῆς άτερ
1389τοιγάρ σφ᾽ Ολύμπου τοῦδ᾽ ὁ πρεσβεύων πατὴρ
1391μνήμων τ᾽ Ερινὺς καὶ τελεσφόρος Δίκη
1392κακοὺς κακῶς φθείρειαν, ὥσπερ ήθελον
1393τὸν άνδρα λώβαις εκβαλεῖν αναξίως
1394σὲ δ᾽, ῶ γεραιοῦ σπέρμα Λαέρτου πατρός,
1395τάφου μὲν οκνῶ τοῦδ᾽ επιψαύειν εᾶν,
1396μὴ τῷ θανόντι τοῦτο δυσχερὲς ποιῶ:
1397τὰ δ᾽ άλλα καὶ ξύμπρασσε, κεἴ τινα στρατοῦ
1398θέλεις κομίζειν, ουδὲν άλγος ἕξομεν
1399εγὼ δὲ τἄλλα πάντα πορσυνῶ σὺ δὲ
1400ανὴρ καθ᾽ ἡμᾶς εσθλὸς ὼν επίστασο αλλ᾽ ήθελον μέν ει δὲ μή ᾽ στί σοι φίλον
1401πράσσειν τάδ᾽ ἡμᾶς, εῖμ᾽ επαινέσας τὸ σόν
1402 ἅλις : ήδη γὰρ πολὺς εκτέταται
1403χρόνος αλλ᾽ οἱ μὲν κοίλην κάπετον
1404χερσὶ ταχύνατε, τοὶ δ᾽ ὑψίβατον
1405τρίποδ᾽ αμφίπυρον λουτρῶν ὁσίων
1406θέσθ᾽ επίκαιρον
1407μία δ᾽ εκ κλισίας ανδρῶν ίλη
1408τὸν ὑπασπίδιον κόσμον φερέτω
1409παῖ, σὺ δὲ πατρός γ᾽, ὅσον ισχύεις,
1411φιλότητι θιγὼν πλευρὰς σὺν εμοὶ
1412τάσδ᾽ επικούφιζ᾽ έτι γὰρ θερμαὶ
1413σύριγγες άνω φυσῶσι μέλαν
1414μένος αλλ᾽ άγε πᾶς, φίλος ὅστις ανὴρ
1415φησὶ παρεῖναι, σούσθω, βάτω,
1416τῷδ᾽ ανδρὶ πονῶν τῷ πάντ᾽ αγαθῷ
1417κοὐδενί πω λῴονι θνητῶν
1418[Αἴαντος, ὅτ᾽ ῆν, τότε φωνῶ. ]
1419ῆ πολλὰ βροτοῖς έστιν ιδοῦσιν
1420γνῶναι πρὶν ιδεῖν δ᾽ ουδεὶς μάντις
1421τῶν μελλόντων, ὅ τι πράξει.